Αθήνα, 10 Ιουνίου 2011ΟΜΙΛΙΑ
ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ
ΦΙΛΙΠΠΟΥ ΣΑΧΙΝΙΔΗ
ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ
(ΤΕΤΑΡΤΗ 8 ΙΟΥΝΙΟΥ)Επιτροπή του Απολογισμού και του Γενικού Ισολογισμού του Κράτους και Ελέγχου της Εκτέλεσης του Προϋπολογισμού του Κράτους, με θέμα ημερήσιας διάταξης: Συζήτηση για την πορεία εκτέλεσης του Κρατικού Προϋπολογισμού κατά το διάστημα Ιανουαρίου – Απριλίου 2011
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συζητούμε σήμερα την εκτέλεση του Προϋπολογισμού για το πρώτο τετράμηνο και θέλω στο σημείο αυτό να επισημάνω για άλλη μια φορά ότι είναι αναγκαίο, πριν προχωρήσω στην παρουσίαση των στοιχείων, ότι τα στοιχεία αυτά αφορούν στην εκτέλεση του Προϋπολογισμού της Κεντρικής Κυβέρνησης.
Η πορεία, όμως, της χώρας αξιολογείται ως προς την πορεία του ισοζυγίου της Γενικής Κυβέρνησης. Το τονίζω αυτό γιατί είναι γνωστό ότι με το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα, που θα συζητηθεί την επόμενη εβδομάδα, θα συζητήσουμε και για τις συμπληρωματικές παρεμβάσεις του έτους 2011, προκειμένου η χώρα να μείνει εντός του στόχου, που έχει τεθεί για το έτος 2011, θέμα στο οποίο θα αναφερθώ στο δεύτερο μέρος της εισήγησής μου.
Σύμφωνα, λοιπόν, με τα στοιχεία εκτέλεσης του Κρατικού Προϋπολογισμού για το τετράμηνο Ιανουαρίου – Απριλίου 2011, σε δημοσιονομική βάση, το έλλειμμα του Κρατικού Προϋπολογισμού διαμορφώνεται στα 7.246 δισ. ευρώ έναντι στόχου 6.924 δισ. ευρώ και ελλείμματος 6.371 δισ. ευρώ το αντίστοιχο διάστημα του 2010. Τα συνολικά έσοδα του Κρατικού Προϋπολογισμού υστερούν έναντι του στόχου κατά 1.265 δισ. ευρώ, ενώ οι συνολικές δαπάνες παρουσιάζονται μειωμένες κατά 942 εκατ. ευρώ.
Ειδικότερα τα καθαρά έσοδα του Τακτικού Προϋπολογισμού ανήλθαν σε 14.473 δισ. ευρώ. Εμφανίζουν μείωση, έναντι του αντίστοιχου χρονικού διαστήματος του 2010, κατά 9,1%, που οφείλεται, πρώτον, κυρίως στη μεγαλύτερη από την προβλεπόμενη, κατά την περίοδο σύνταξης του Προϋπολογισμού, ύφεση στο τελευταίο τρίμηνο του 2010, δεύτερον, στη μη επανάληψη των εισπράξεων τελών κυκλοφορίας κατά 393 εκατ. ευρώ τον μήνα Ιανουάριο, τρίτον, στις μειωμένες εισπράξεις από παρακράτηση φόρου εισοδήματος φυσικών προσώπων κατά το τρέχον έτος, λόγω της ευνοϊκότερης φορολόγησης, βάσει του νέου φορολογικού νόμου και, τέταρτον, στις αυξημένες επιστροφές φόρων, λόγω τακτοποίησης εκκρεμοτήτων παρελθόντων ετών. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο φόρος φυσικών προσώπων για το τετράμηνο του 2011 ανήλθε στα 2.017 δισ. ευρώ, ενώ το αντίστοιχο τετράμηνο του 2010 ο φόρος ανήλθε στα 2.788 δισ. ευρώ. Έχουμε, δηλαδή, μείωση στο φόρο κατά 770 εκατ. ευρώ ή κατά 27,7%, γεγονός που αντανακλά με σαφήνεια την πολιτική χαμηλότερων φορολογικών επιβαρύνσεων στα εισοδήματα μισθωτών και συνταξιούχων για το έτος 2011. Επίσης, σημαντικά αυξημένες είναι και οι επιστροφές φόρων για το διάστημα του τετραμήνου, οι οποίες ανήλθαν σε 1.635 δισ. ευρώ, καταγράφοντας σημαντική αύξηση κατά 25,6%, σε σχέση με το αντίστοιχο τετράμηνο του 2010, γεγονός που έρχεται ως αποτέλεσμα των προσπαθειών, που καταβάλει η Κυβέρνηση, για την ταχύτερη επιστροφή των φόρων στους δικαιούχους, ακόμη και σε αυτές τις δύσκολες δημοσιονομικές συνθήκες που επικρατούν. Τα έσοδα από τον Φ.Π.Α. για το τετράμηνο είναι οριακά αυξημένα κατά 190 εκατ. ευρώ περίπου, ωστόσο η μεγαλύτερη υστέρηση καταγράφεται στην κατηγορία των φόρων κατανάλωσης και ειδικότερα στις υποκατηγορίες των ειδικών φόρων καυσίμων με μείωση 426 εκατ. ευρώ και στα τέλη κυκλοφορίας αυτοκινήτων, που, όπως ανέφερα, αποδίδεται στη μη επανάληψη των εισπράξεων τελών κυκλοφορίας.
Σαν ένα τελικό σχόλιο, αναφορικά με την πορεία των εσόδων, θα ήθελα να επισημάνω ότι, πέρα από τις αναμφίβολες επιπτώσεις από την μεγαλύτερη ύφεση, μπροστά μας έχουμε και ένα σαφές αποτέλεσμα μείωσης των εσόδων, λόγω της ευμενέστερης φορολογικής πολιτικής, αναφορικά με τα εισοδήματα των φυσικών προσώπων, που διαμορφώθηκαν με τον φορολογικό νόμο, που ψηφίσαμε πέρυσι. Τα έσοδα του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων είναι αυξημένα κατά 110,6% ή κατά 331 εκατ. ευρώ. Επισημαίνεται ότι τα έσοδα του τετραμήνου, βάσει του δελτίου εκτέλεσης του Προϋπολογισμού, είναι σε ταμειακή βάση. Το συνολικό, όμως, αποτέλεσμα επί των εσόδων του 2011, σε εθνικολογιστική βάση, καθορίζεται και από την πορεία των εσόδων έως το πρώτο δίμηνο του 2012, ενώ μέρος των εσόδων της τρέχουσας περιόδου λογίζονται εθνικολογιστικά στα έσοδα του 2010. Οι δαπάνες του Τακτικού Προϋπολογισμού είναι αυξημένες κατά 3,6%. Η αύξηση αυτή οφείλεται στη διάθεση ποσού ύψους 375 εκατ. ευρώ για παλαιές οφειλές νοσοκομείων και στις αυξημένες δαπάνες για τόκους κατά 480 εκατ. ευρώ. Αντίθετα οι πρωτογενείς δαπάνες, που αποτελούν τον κυριότερο δείκτη μέτρησης του αποτελέσματος της προσπάθειας για τον περιορισμό των δαπανών, είναι μειωμένες κατά 0,8% ή κατά 128 εκατ. ευρώ. Οι δαπάνες του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, τέλος, παρουσιάζουν μείωση κατά 42,5% ή 980 εκατ. Ευρώ.
Όπως είπα και στην εισαγωγή μου, έχουμε ανακοινώσει ότι, προκειμένου να πετύχουμε τον στόχο του 2011, θα χρειαστούμε πρόσθετες παρεμβάσεις, προκειμένου η χώρα να μείνει προσανατολισμένη στο στόχο του 2011 κατά 6,4 δισ ευρώ.
Τίθεται, λοιπόν, το ερώτημα, γιατί είναι αναγκαίες αυτές οι παρεμβάσεις; Να ξεκαθαρίσουμε στο σημείο αυτό ότι εφαρμόζουμε το μεγαλύτερο και δυσκολότερο πρόγραμμα προσαρμογής και διαρθρωτικών αλλαγών που έχει γίνει ποτέ στη χώρα και στην αφετηρία μας όχι απλώς δεν γνωρίζαμε το πλήρες μέγεθος του προβλήματος, αλλά δεν υπήρχε ουσιαστικά και ένας μηχανισμός που να μας επιτρέπει να το εντοπίζουμε. Υπενθυμίζω ότι, η απογραφή που έγινε το 2004 όχι μόνο δεν έλυσε το πρόβλημα των ελληνικών στατιστικών στοιχείων, αλλά δημιούργησε ακόμη μεγαλύτερη ανασφάλεια και αδιαφάνεια στο σύστημα παρακολούθησης της δημόσιας δαπάνης.
Η κατάσταση αυτή αλλάζει. Δεν έχει τελειοποιηθεί ακόμη η ενοποίηση των συστημάτων παρακολούθησης της εκτέλεσης των Προϋπολογισμών του κράτους και του υπόλοιπου δημόσιου τομέα, αλλά για πρώτη φορά είμαστε σε θέση να δίνουμε λογαριασμό κάθε μήνα, να παρακολουθούμε και να αξιολογούμε την πορεία της χώρας σε επίπεδο Κεντρικής Κυβέρνησης, Ασφαλιστικών Ταμείων και Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης, έχοντας καλύψει το σύνολο σχεδόν της δημόσιας δαπάνης. Να υπενθυμίσω ότι, μέχρι πριν από λίγο καιρό, το έλλειμμα το μαθαίναμε μήνες ή χρόνια μετά το κλείσιμο του έτους. Έτσι, συνέβη και με το έλλειμμα του 2009. Όταν ψηφίστηκε, το Δεκέμβριο του 2008, ο Προϋπολογισμός του 2009, το έλλειμμα προβλεπόταν στο 2% του Α.Ε.Π., παραμονές εκλογών του 2009 αυτό, σύμφωνα με εκτιμήσεις της τότε Κυβέρνησης, ήταν στο 6%, ενώ, όταν υπογράφτηκε η δανειακή σύμβαση, η εκτίμηση ήταν ότι το έλλειμμα αυτό ήταν της τάξης του 13,7%. Μετά την αναθεώρηση των δημοσιονομικών στοιχείων της χώρας από τη Eurostat, διαπιστώσαμε ότι τελικά το έλλειμμα το οποίο αφορούσε το έτος 2009, ήταν της τάξης του 15,4%. Αντιλαμβάνεστε ότι αυτό είχε επιπτώσεις και στο έλλειμμα του 2010. Η σύνταξη του Προϋπολογισμού του 2011, προέβλεπε έλλειμμα για το 2010, δηλαδή βασίστηκε πάνω στην εκτίμηση ότι το έλλειμμα του 2010 ήταν της τάξης του 9,4%. Εκ των υστέρων όμως, αφού είχαμε ψηφίσει και συζητήσει στη Βουλή τον Προϋπολογισμό του 2011, τα στοιχεία που παρουσίασε η Eurostat τον Απρίλιο του 2011, έδειξαν ότι τελικά το έλλειμμα του 2010 ήταν της τάξης του 10,5%, λόγω της υψηλότερης αφετηρίας, σε ότι αφορά το πού ήμασταν το 2009, αλλά και εξαιτίας των μακροοικονομικών συνθηκών που στο τελευταίο τρίμηνο του 2010 ήταν αρκετά χειρότερες από αυτές που είχαμε ως εκτίμηση για το πού θα διαμορφωθεί τελικά το μέγεθος της ύφεσης του 2010 όσο και του 2011. Οι εξελίξεις αυτές επηρεάζουν αναπόφευκτα και την πορεία των μεγεθών του 2011, ειδικά τα έσοδα του πρώτου τριμήνου, τα οποία από δημοσιονομική άποψη συνδιαμορφώνουν το αποτέλεσμα του 2010. Άρα, η αναπροσαρμογή της προσπάθειας μας για το 2011 – και μάλιστα σε ένα περιβάλλον αβεβαιότητας – είναι όχι απλώς απαραίτητη, αλλά και ένδειξη σοβαρής και υπεύθυνης άσκησης οικονομικής πολιτικής. Η Κυβέρνηση οφείλει να προστατέψει την αξιοπιστία της χώρας και αυτό κάνει συνεκτιμώντας τα νέα δεδομένα και εξελίξεις. Στο διάστημα αυτό, ξεκίνησαν παράλληλα σοβαρές πρωτοβουλίες για την ενίσχυση της αξιοπιστίας και διαφάνειας της διαχείρισης των δημόσιων χρημάτων: Για πρώτη φορά ο Κρατικός Προϋπολογισμός, η εκτέλεση των προϋπολογισμών και των υποχρεώσεων που αναλαμβάνονται από όλους τους φορείς του δημοσίου, παρακολουθούνται συστηματικά σε μηνιαία βάση. Για πρώτη φορά υπάρχει ηλεκτρονική διασύνδεση και η καθημερινή παρακολούθηση των δαπανών όλων των φορέων της Κεντρικής Κυβέρνησης με το Ολοκληρωμένο Πληροφοριακό Σύστημα, ενώ αντίστοιχα συστήματα έχουν υλοποιηθεί σε νοσοκομεία, δήμους και άλλους φορείς του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Για πρώτη φορά παρακολουθείται και δημοσιοποιείται σε καθημερινή βάση το έργο των Δ.Ο.Υ. ως προς τα έσοδα που συγκεντρώνουν και ως προς τους ελέγχους που διενεργούν. Για πρώτη φορά υπάρχει συνεχής προσαρμογή των προβλέψεων σε σχέση με τις μακροοικονομικές συνθήκες. Στο πλαίσιο της εκπόνησης του Μεσοπρόθεσμου Δημοσιονομικού Πλαισίου, όλοι οι παραπάνω παράγοντες λαμβάνονται υπόψη και επανεκτιμήθηκαν οι προβλέψεις για την πορεία των μεγεθών του 2011. Επειδή, λοιπόν, έχουμε καταφέρει αυτή την βελτίωση στην παρακολούθηση των οικονομικών του κράτους, μπορούμε πλέον με υπεύθυνο τρόπο να δώσουμε συγκεκριμένα στοιχεία, γιατί κάποιες εξελίξεις επιβάλουν την λήψη διορθωτικών παρεμβάσεων.
Το πρώτο σχετίζεται, όπως ανέφερα, με το έλλειμμα του 2010 που ήταν μεγαλύτερο. Το έλλειμμα του 2010 έκλεισε σε 10,5% του ΑΕΠ, έναντι πρόβλεψης 9,4%. Άρα, με υψηλότερο σημείο αφετηρίας το 10,5%, για να τηρήσουμε τον αρχικό στόχο που είχαμε θέσει για το έλλειμμα του 2011, 7,5% του ΑΕΠ, χρειάζεται μία πρόσθετη δημοσιονομική προσπάθεια της τάξης του 1% του ΑΕΠ, δηλαδή 2,5 δις ευρώ.
Γιατί, όμως, ξέφυγε το έλλειμμα του 2010; Καταρχάς, διότι η ύφεση του 2010 ήταν μεγαλύτερη από ότι είχε προβλεφθεί, αλλά κυρίως διότι η Eurostat αναθεώρησε σε 15,4% του ΑΕΠ το έλλειμμα του 2009 μετά την υπογραφή του Μνημονίου. Με σημείο αφετηρίας σχεδόν δύο μονάδες του ΑΕΠ υψηλότερα, το έλλειμμα του 2010 έκλεισε τελικά μία μονάδα υψηλότερα στο 10,5% αντί στο 9,4%. Σ’ αυτές τις δημοσιονομικές συνθήκες όπου η οικονομία βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα μεγάλο πρόβλημα ύφεσης - είμαι διατεθειμένος να κάνουμε μία συζήτηση επάνω σ’ αυτό. Θα πει κάποιος γιατί επιμένετε παρά το γεγονός ότι μεγαλώνει η απόσταση και κλείνουμε σε ένα υψηλότερο σημείο το 2010, η Κυβέρνηση επιμένει στο στόχο του 7,5% για το 2011 και δεν κάνει μία αναπροσαρμογή; Γιατί δηλαδή δεν πάει να πει στους συνέταιρους, συνομιλητές ότι: «τα δεδομένα είναι διαφορετικά». Γιατί, η αβεβαιότητα που υπάρχει στο διεθνές περιβάλλον συνεχίζεται και είναι ιδιαίτερα αυξημένη. Διότι, όπως ξέρετε από τη στιγμή που υπέγραψε η Ελλάδα τη δανειακή σύμβαση, άλλες δύο χώρες έχουν ενταχθεί στον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης και επομένως τα δεδομένα, σε ότι αφορά την Ευρώπη, έχουν αλλάξει πολύ. Διότι, καθημερινά από διάφορους αναλυτές και νομίζω ότι όποιος έχει τη δυνατότητα να παρακολουθήσει τόσο την εγχώρια όσο και την διεθνή ειδησεογραφία, αμφισβητείται από πολλούς η βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους. Όποιος, λοιπόν, προσέρχεται στο δημόσιο διάλογο και λέει ότι θα πρέπει να παρατείνουμε τη διαδικασία δημοσιονομικής προσαρμογής, ουσιαστικά αυτό το οποίο εισηγείται και προτείνει είναι τον «κουβά», ο οποίος ευθύνεται για την μεγέθυνση του δημόσιου χρέους, να τον αφήνουμε να «γεμίζει» με περισσότερα ελλείμματα για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα και επομένως να καθυστερούμε την προσαρμογή που αφορά το δημόσιο χρέος. Καταλαβαίνετε, όταν η συζήτηση σήμερα είναι για το αν το υφιστάμενο χρέος είναι βιώσιμο ή όχι, είναι λάθος κίνηση κάποιος να πει ότι θα πρέπει να φύγουμε από το στόχο του 7,5% και να πάμε στο στόχο του 10,5% ή οποιουδήποτε άλλου κρίνει αυτός ότι είναι απαραίτητος, προκειμένου αυτή τη στιγμή να εξομαλύνουμε τις διαδικασίες προσαρμογής της ελληνικής οικονομίας. Επειδή ταυτόχρονα υπάρχει το μεγάλο ζήτημα της κάλυψης των χρηματοδοτικών αναγκών που έχει η χώρα για το 2012, διότι αντιλαμβανόμαστε όλοι ότι η χώρα μας δεν θα μπορέσει να εξέλθει στις αγορές, γι’ αυτό λοιπόν προκρίνουμε ότι έχει ιδιαίτερη σημασία για τη χώρα μας να δείξουμε ότι αντιλαμβανόμαστε την κρισιμότητα των περιστάσεων και γι’ αυτό σπεύδουμε να μειώσουμε με μεγαλύτερη ταχύτητα, με δεδομένη την υψηλότερη αφετηρία, έτσι ώστε να μείνουμε εντός του προγράμματος που είχαμε θέσει ευθείς εξ αρχής, δηλαδή να προχωρήσουμε σε μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος της Γενικής Κυβέρνησης το 2015, έτσι ώστε να προσεγγίσει το 1% περίπου του ΑΕΠ. Άρα η επίπτωση για το 2011 από την αναθεώρηση των ελλειμμάτων είναι περίπου 2,5 δισ ευρώ.
Βεβαίως, ένας άλλος παράγοντας που επηρεάζει και μας υποχρεώνει να προχωρήσουμε σε διαρθρωτικές αλλαγές είναι η εξέλιξη της ύφεσης, διότι η ύφεση είναι λίγο μεγαλύτερη από αυτή που προέβλεπε το πρόγραμμα οικονομικής πολιτικής τον περασμένο Μάιο. Θα θυμόσαστε ότι η πρόβλεψη που υπήρχε ήταν -4% για το 2010, ενώ η εξέλιξη τελικά ήταν -4,5% και ειδικά το τελευταίο τρίμηνο του 2010 έφτασε στο -7,4%. Αυτό επηρεάζει και το 2011, με αποτέλεσμα να έχουμε χαμηλότερα φορολογικά έσοδα, χαμηλότερες ασφαλιστικές εισφορές και βέβαια μεγαλύτερες δαπάνες για κοινωνικές παροχές π.χ. ΟΑΕΔ. Επομένως, η επίπτωση, όπως την έχουμε εκτιμήσει εμείς, για το 2011 από τη μεγαλύτερη ύφεση είναι της τάξης του 1 δισ. ευρώ. Η μείωση εσόδων από μέτρα που ανακούφισαν την οικονομία και τους πολίτες είναι ένας πρόσθετος παράγοντας που μας ωθεί σε διαρθρωτικές παρεμβάσεις. Πολλές φορές μέσα στην αίθουσα αυτή, αλλά και στην αίθουσα των Επιτροπών Οικονομικών Υποθέσεων, έγιναν μια σειρά από συζητήσεις και κατατέθηκαν μία σειρά από προτάσεις για το πώς θα διευκολύνουμε τη ρευστότητα των επιχειρήσεων, σε ότι αφορά τον τρόπο με τον οποίο επιστρέφουμε τον Φ.Π.Α., σε ότι αφορά τον τρόπο καταβολής του Φ.Π.Α., σε ότι αφορά το ζήτημα των συμψηφισμών που έχουν οι επιχειρήσεις προς το δημόσιο, αλλά και του δημοσίου προς τις επιχειρήσεις. Πολλές από αυτές τις προτάσεις που κατέθεσαν οι συνάδελφοι, η Κυβέρνηση έσπευσε να τις υιοθετήσει, όμως αυτές με τη σειρά τους έχουν κάποιες επιπτώσεις. Λήφθηκαν, λοιπόν, αυτές οι πρωτοβουλίες και μπορώ σήμερα να κάνω μία πρώτη αποτύπωση, ότι 1 δισ ευρώ από την εφαρμογή του συμψηφισμού οφειλών που δίνει παράλληλα ανάσα στην αγορά, έχουν επηρεάσει τον τρόπο εκτέλεσης του Προϋπολογισμού. Από την πληρωμή του Φ.Π.Α. με δόσεις έχουμε απώλεια 300 εκατ. ευρώ, απόφαση όμως που διευκολύνει τη ρευστότητα στην αγορά, όπως πολύ σωστά είχαμε εκτιμήσει όταν κάναμε τις συζητήσεις σ’ αυτή την αίθουσα. Τέλος, 400 εκατ. ευρώ μη προβλεφθείσα απώλεια από τη μείωση του φόρου εισοδήματος, λόγω της νέας φορολογικής κλίμακας για εισοδήματα κάτω από 40.000 ευρώ. Επειδή μπορεί κάποιοι από εσάς να μπουν στον πειρασμό και να πουν «γιατί δεν είχατε τη δυνατότητα να κάνετε αυτή την εκτίμηση;». Γιατί όταν τρέξαμε τις εκτιμήσεις μας, τις τρέξαμε πάνω σε εισοδήματα μιας εποχής του 2008 που δεν είχε επηρεαστεί από την ύφεση. Διότι τα εισοδήματα του 2009, όταν κάναμε τη συζήτηση για το φορολογικό νόμο δεν ήταν διαθέσιμα και αυτό δεν μας επέτρεψε να εκτιμήσουμε ποιες θα είναι οι επιπτώσεις. Είχαμε, όμως, πει ότι ο νέος φορολογικός νόμος θα είναι ευνοϊκότερος για τα εισοδήματα των οικογενειών που είναι κάτω από 40.000 ευρώ. Αυτή τη στιγμή αυτό επιβεβαιώνεται. Για το 2011 έχουμε μια επίπτωση αθροιστικά της τάξεως του 1,7 δισεκατομμυρίων ευρώ. Υπάρχει βέβαια και το ζήτημα της επανεκτίμησης της απόδοσης των μέτρων, που προβλέπονται στον Προϋπολογισμό του 2011. Επανεκτιμήσαμε με βάση τα τελευταία δεδομένα την απόδοση διαφόρων μέτρων, που προβλέπονται στον Προϋπολογισμό του 2011. Συγκεκριμένα, προβλέπονται μειωμένα κατά 2 δισεκατομμύρια ευρώ τα έσοδα ως εξής: διακόσια εκατομμύρια ευρώ από τα δικαιώματα τυχερών παιχνιδιών, εκατόν πενήντα εκατομμύρια από την μη αύξηση των αντικειμενικών αξιών. Η Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία, ειδικά για τα δικαιώματα των τυχερών παιχνιδιών, μας είπε ότι δεν μπορούμε να τα συμπεριλάβουμε στα έσοδα που επηρεάζουν ευνοϊκά τη μείωση ελλείμματος. Μπορεί να επηρεάσουν το χρέος, αλλά δεν μπορούν να συμπεριληφθούν στα έσοδα, τα οποία θα επηρεάσουν το έλλειμμα. Εκατόν πενήντα εκατομμύρια από τη μη αύξηση των αντικειμενικών αξιών, διότι πήραμε την απόφαση να μην προχωρήσουμε σε αύξηση των αντικειμενικών αξιών. Εκατό εκατομμύρια από τη μη διεύρυνση της φάσης του ΦΠΑ στις αρχές του 2011, επτακόσια εβδομήντα εκατομμύρια από το γεγονός ότι τα έσοδα από παραχωρήσεις δεν μπορούν να καταγραφούν λογιστικά στα έσοδα του 2011, σύμφωνα με τις αποφάσεις που μας δόθηκαν από την Eurostat. Διακόσια εκατομμύρια από τη μη εγκατάσταση του συστήματος εισροών – εκροών στα καύσιμα και πεντακόσια εκατομμύρια από διάφορα άλλα μέτρα, που αφορούν εξοικονομήσεις από διάφορους φορείς της Γενικής Κυβέρνησης. Ταυτόχρονα προβλέπονται οχτακόσια εκατομμύρια ευρώ περισσότερα έσοδα από μέτρα που απέδωσαν καλύτερα από ό,τι αναμένονταν, όπως τριακόσια εκατομμύρια ευρώ από την τακτοποίηση των ημιυπαίθριων, τριακόσια εκατομμύρια ευρώ από την εθελουσία επίλυση φορολογικών διαφορών και διακόσια εκατομμύρια από άλλα φορολογικά μέτρα. Επομένως, συνολικά η επίπτωση για το 2011, από την επανεκτίμηση των αποδόσεων των μέτρων, ανέρχεται σε 1,2 δισεκατομμύρια ευρώ. Αθροιστικά, όλα αυτά που σας περιέγραψα προηγουμένως, συμποσούνται σε 6,4 δισ ευρώ και αυτή είναι η εκτίμηση, την οποία έχουμε αυτή τη στιγμή στη διάθεσή μας. Γι’ αυτό είπαμε ότι μαζί με το μεσοπρόθεσμο, η Κυβέρνηση, θα προχωρήσει σε διαρθρωτικές, διορθωτικές παρεμβάσεις, για το 2011, που θα είναι της τάξης των 6,4 δισ ευρώ, έτσι ώστε να παραμείνουμε προσανατολισμένοι στην επίτευξη του στόχου, που έχουμε θέσει για το 2011, και είναι το 7,5% του ΑΕΠ, περίπου. Σας ευχαριστώ.
Παρέμβαση 1
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα ξεκινήσω από το θέμα, το οποίο ήταν στο επίκεντρο της τοποθέτησης του κ. Γείτονα, αλλά και του Εισηγητού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, του κ. Σταϊκούρα. Είναι το ζήτημα της συναίνεσης. Σε ανύποπτο χρόνο είχα τοποθετηθεί πάνω στο ζήτημα της συναίνεσης και είχα πει ότι η συναίνεση είναι στάση πολιτικής ευθύνης. Δεν είναι μια υπόθεση, η οποία υπαγορεύεται ή επιβάλλεται σε ένα πολιτικό φορέα. Θεωρώ ότι οι συνθήκες με τις οποίες βρίσκεται αντιμέτωπη η χώρα υπαγορεύουν στον κάθε πολιτικό φορέα, που συμμετέχει στην πολιτική ζωή της χώρας, να συνειδητοποιήσει το μέγεθος των περιστάσεων και να επιλέξει σε αυτές τις τόσο κρίσιμες συνθήκες με ποιο τρόπο θα τοποθετείται στη δημόσια σφαίρα και τι είναι διατεθειμένο να κάνει έξω από τη συνηθισμένη ροή των πραγμάτων. Διότι σήμερα δεν βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια συνηθισμένη κρίση, οπότε να μπορούν να εμφιλοχωρούν πολιτικοί υπολογισμοί του τύπου «Τι σηματοδοτεί αυτό για εμένα;». Δηλαδή, «τι τακτικούς ελιγμούς να κάνω, έτσι ώστε να εξασφαλίσω κάποια πολιτικά οφέλη». Άλλωστε, εσείς ήσασταν στη Κυβέρνηση και την εγκαταλείψατε ακριβώς γιατί δεν θέλατε να διαχειριστείτε αυτή την κρίση. Και εάν κάτι υποψιάζομαι ότι επιθυμείτε τώρα είναι να παραμείνουμε εμείς στην Κυβέρνηση. Για την ακρίβεια μας παρακαλάτε να μείνουμε στην Κυβέρνηση. Γιατί, εάν δεν μας παρακαλούσατε, θα ζητούσατε εκλογές εδώ και τώρα. Εάν εσείς έχετε αυτό τον μαγικό τρόπο για να αντιμετωπίσετε το πρόβλημα, με το οποίο βρίσκεται αντιμέτωπη η χώρα αυτή την στιγμή, θα ερχόσασταν και θα λέγατε ότι « δεν είναι σωστό, δεν είναι υπεύθυνο να είσαστε εσείς αυτοί, οι οποίοι θα διαχειριστείτε την κρίση, μεριάστε, κάντε άκρη και θα έρθουμε εμείς να αναλάβουμε». Εμείς για άλλη μια φορά - υπεύθυνα δηλώνουμε ότι θα προχωρήσουμε, θα αναλάβουμε τις ιστορικές μας ευθύνες, τις ευθύνες που μας αναλογούν, γιατί πιστεύουμε ότι αυτό που κάνουμε δίνει δυνατότητα εξόδου από την κρίση, διαμορφώνει προοπτική για τη χώρα και για τους πολίτες της. Ακριβώς με αυτή την στάση ευθύνης απευθυνόμαστε προς όλους τους πολιτικούς φορείς. Το λέω αυτό διότι παρακολουθούμε κάθε ημέρα τα όσα συμβαίνουν έξω, στους δρόμους, στις πλατείες, στις συζητήσεις, στη στάση των πολιτών. Οι πολίτες σήμερα αξιολογούν με πολύ μεγαλύτερη αυστηρότητα τη στάση μας και τις επιλογές μας σε σχέση με το παρελθόν. Διότι το διακύβευμα είναι τεράστιο. Παλιά τα διακυβεύματα δεν είχαν τέτοια ένταση, τέτοια οξύτητα. Όταν ξέρει ότι ο καλός ή ο κακός χειρισμός αυτής της κρίσης μπορεί να οδηγήσει στη διασφάλιση ή στην επιδείνωση του βιοτικού του επιπέδου και μάλιστα κατά τρόπο τρομακτικό και μη υπολογίσιμο, αντιλαμβάνεστε ότι, ο πολίτης δεν πρόκειται να μείνει απαθής ή αδιάφορος ως προς το τι λέει και ως προς το τι κάνει ο καθένας από εμάς. Το λέω αυτό γιατί σήμερα είναι ξεκάθαρο ότι οι πολίτες θα αξιολογήσουν υπεύθυνες και ανεύθυνες στάσεις και το λέω γιατί εξέλαβα ως θετική ένδειξη και μάλιστα μου προκάλεσε θετική έκπληξη η στάση που επέδειξε το Κ.Κ.Ε., δια της τοποθετήσεως της Γενικής Γραμματέως, η οποία πρόσφατα σε μια τηλεοπτική συνέντευξη είπε κάτι, το οποίο μέχρι πρότινος ήταν ανήκουστο για τη χώρα. Είπε, λοιπόν, η κυρία Παπαρήγα ότι για το λαό είναι χρήσιμο να έχουμε το ευρώ. Εδώ έχουμε μια στάση ευθύνης. Διότι τι κάνει το Κ.Κ.Ε.; Λέει ότι «Εγώ, κύριε, είμαι εναντίον της Ευρώπης, είμαι εναντίον όλων αυτών των επιλογών, οι οποίες έχουν γίνει. Παρόλα αυτά, στην παρούσα φάση, στην παρούσα συγκυρία, αντιλαμβανόμαστε ότι, τα πράγματα είναι τόσο δύσκολα που θεωρούμε ότι τυχόν έξοδος από το ευρώ θα δημιουργήσει τεράστια προβλήματα στους πολίτες, στο λαό». Αυτή είναι μια υπεύθυνη στάση, μια υπεύθυνη τοποθέτηση. Γιατί δείχνει ότι μια πολιτική δύναμη με πολύ ξεκάθαρες θέσεις δεν τυφλώνεται από το συγκυριακό, αλλά βλέπει τι πραγματικά μπορεί να λειτουργήσει προς όφελος των πολιτών και προς όφελος του λαού.‘
Έρχομαι σε ένα ζήτημα, που έθεσε ο κ. Βορίδης. Είπε: «Κύριε Υπουργέ, δεν έχετε νομιμοποίηση για να μπορέσετε να συνεχίσετε το Πρόγραμμα Οικονομικής Πολιτικής. Είναι ένα μείζον πολιτικό ζήτημα». Χαίρομαι, διότι, ενώ τυπικά η Επιτροπή αυτή θα έλεγε κανείς ότι είναι μια Επιτροπή λογιστικού χαρακτήρα, διότι ασχολούμαστε με την πορεία των μεγεθών, προκειμένου να βγάλουμε ορισμένα συμπεράσματα με τα οποία θα τροφοδοτήσουμε συζητήσεις που μπορούν να γίνουν είτε στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων είτε στην Ολομέλεια της Βουλής και να κάνουμε και μια αποτίμηση των πεπραγμένων της Κυβέρνησης, αποδεικνύεται, τελικά, ότι μέσα σε αυτή την Αίθουσα έχουν γίνει κατά καιρούς βαθύτατα πολιτικές τοποθετήσεις για μια σειρά από ζητήματα, μεταξύ των οποίων είναι και το ζήτημα της πολιτικής νομιμοποίησης των επιλογών της κυβέρνησης. Σας ερωτώ, κύριε συνάδελφε. Αυτή την στιγμή βρισκόμαστε αντιμέτωποι με την μεγαλύτερη κρίση. Η νομιμοποίηση που έχουμε από τον Ελληνικό λαό είναι να αντιμετωπίσουμε αυτή την κρίση και όχι να επιδιδόμαστε σε πολιτικά παιχνίδια και να σκεφτόμαστε με την λογική των τακτικών ή των πολιτικών ελιγμών και πώς θα μεταθέσουμε τις ευθύνες σε κάποιους άλλους, προσφεύγοντας σε εκλογές. Διότι θα στερούμασταν νομιμοποίησης, εάν σε αυτή την τόσο κρίσιμη στιγμή εγκαταλείπαμε τη θέση μας, εγκαταλείπαμε τις ευθύνες μας και λέγαμε «απελθέτω απ’ εμού το πικρό αυτό ποτήρι». Εμείς είμαστε διατεθειμένοι να πούμε σε όλους τους Έλληνες πολίτες ποια είναι η αλήθεια, η οποία αφορά το μέλλον και τις προοπτικές της χώρας. ‘Οτι έχουμε μπροστά μας ένα δύσκολο και τραχύ δρόμο, ένα δρόμο ο οποίος θα δημιουργήσει τεράστια προβλήματα και εάν αυτό το δρόμο δεν τον ακολουθήσουμε, τότε η χώρα δεν θα έχει ούτε μέλλον ούτε προοπτική, αλλά ούτε και αυτοί θα μπορέσουν να ευελπιστούν ότι κάποια στιγμή στο μέλλον θα μπορέσουμε να ξεπεράσουμε τα προβλήματα. Κύριε συνάδελφε, αυτή είναι στάση ευθύνης. Το να ψάχναμε να βρούμε μια αφορμή, όπως έχει διατυπωθεί στο δημόσιο λόγο, να κρυφτούμε πίσω από αυτή την αφορμή και να εξωθήσουμε τη χώρα σε εκλογές, αυτό είναι στάση ανευθυνότητας. Είναι στάση που επέδειξε η Νέα Δημοκρατία το 2009. Λέγοντας αυτά, θέλω να πω ότι εμείς εξακολουθούμε να πιστεύουμε ότι πραγματικά υπάρχει ανάγκη από ευρύτερες συναινέσεις, γιατί η χώρα χρειάζεται το μέγιστο εύρος της συνεννόησης και της συναίνεσης όλων των πολιτικών φορέων προκειμένου να μπορέσει να ξεπεράσει τα προβλήματά της. Κάθε φορά που ακούω την Αξιωματική Αντιπολίτευση να τοποθετείται στα ζητήματα τα οποία μας απασχολούν, μένω έκπληκτος, από τις τοποθετήσεις της. Τι ακούσαμε σήμερα και από τον κ. Καράογλου και από τον κ. Σταϊκούρα, ότι η χώρα είναι σε λάθος δρόμο. Η Νέα Δημοκρατία αποφεύγει επιμελώς και εντέχνως να μας πει πώς φθάσαμε ως εδώ. Για τη Νέα Δημοκρατία η μέτρηση του χρόνου ξεκινά από τον Οκτώβριο του 2009. Πριν από τον Οκτώβριο του 2009 δεν υπήρχε τίποτα. Τον Οκτώβριο του 2009 αρχίζει η πραγματικότητα. Τι μας καταθέτει σήμερα με την τοποθέτηση την οποία έκανε, ότι για όλα τα προβλήματα, για το γεγονός ότι δεν μπορούμε να προσφύγουμε στις αγορές, για το γεγονός ότι συνεχίζει να αυξάνει το χρέος, για το γεγονός ότι έχουμε ελλείμματα, ποιος ευθύνεται; Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Είναι τρομακτικό να διατυπώνεται αυτό μέσα σε αυτή την αίθουσα. Να συμπληρώσω, μας καταλόγισε ο κ. Σταϊκουρας, ότι ως κυβέρνηση δεν είμαστε έτοιμοι και διατεθειμένοι να αναλάβουμε τις όποιες ευθύνες μας. Κύριοι συνάδελφοι, έχουμε κάνει λάθη και είναι το πιθανότερο ότι θα συνεχίζουμε να κάνουμε σωστές και λάθος επιλογές, γιατί είμαστε μια κυβέρνηση, η οποία παίρνει αποφάσεις και έχει ασχοληθεί με όλο το εύρος της πολιτικής. Όταν ασχολείσαι με όλο το εύρος της πολιτικής δεν αφήνεις τίποτα ήσυχο και ήρεμο και είναι σίγουρο ότι θα κάνεις και λάθη. Γιατί είμαστε η πρώτη κυβέρνηση που ξεβόλεψε τόσους πολλούς από τα προνόμια που είχαν, προκειμένου πραγματικά να δώσουμε μέλλον και προοπτική σε αυτήν την χώρα. Εσείς τι κάνετε, όταν εμείς σας καλούμε να έρθετε και να συζητήσουμε; Αντί να προσέλθετε στο διάλογο που σας απηύθυνε το Υπουργείο Οικονομικών, κατά μόνας πορευθήκατε στο Ζάππειο 2 και καταθέσατε τις προτάσεις σας, δηλαδή απευθυνθήκατε στους Έλληνες πολίτες λέγοντας «εμείς έχουμε το Ζάππειο 2». Σε τι συνίσταται το Ζάππειο 2; Σε μια σειρά προτάσεων τις οποίες όταν τις αξιολογήσαμε στο Γενικό Λογιστήριο, διαγνώσαμε ότι εάν ακολουθούσαμε αυτές τις προτάσεις το έλλειμμα της χώρας θα ξαναγύριζε στα 36 δισ, εκεί δηλαδή που το αφήσατε το 2009. Παρόλα αυτά, λέω για άλλη μια φορά, γιατί θέλω να δείξω πραγματικά ότι είναι στάση ευθύνης η πρόσκληση που σας απευθύνουμε για διάλογο. Πιστεύετε στο Ζάππειο 2; Αν πιστεύετε και εάν δεν αποδέχεστε τη δική μας εκτίμηση ότι οι προτάσεις σας ισοδυναμούν με έλλειμμα 36 δισ, γιατί δεν κάνουμε κάτι πολύ απλό. Γιατί δεν έρχεστε επισήμως με αντιπροσωπία να έρθει ο κ. Σταϊκούρας, ο κ. Μηταράκης, να εξουσιοδοτήσει κάποιους ο κ. Σαμαράς, να έρθουν να περάσουμε το Ζάππειο 2 μέσα στη βάση δεδομένων του Γενικού Λογιστηρίου και να κάνουμε αποτίμηση. Αν η μονάδα που εργάζεται για το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα πάρει τις δικές σας προτάσεις και τις εντάξει μέσα στις προσομοιώσεις και αποδειχθεί ότι εμείς κάνουμε λάθος, να ζητήσουμε δημόσια συγγνώμη. Εσείς τι έχετε να φοβηθείτε; Τις προτάσεις σας τις καταθέσατε δημόσια. Ελάτε να τις εξειδικεύσετε με το στελεχιακό δυναμικό του Γενικού Λογιστηρίου, να πείτε ότι σε κάθε υποενότητα, αυτό εννοούμε. Να το πάρουν τα στελέχη του ΓΛΚ και να το συνδέσουν με τη δουλειά που έχει γίνει και να δούμε μήπως τελικά έχει σε κάτι να ωφεληθεί η χώρα. Αν κάτι από αυτά πραγματικά μπορεί να βελτιώσει την κατάσταση για τους πολίτες και τη χώρα, τότε βεβαίως θα το ενσωματώσουμε. Εσείς όμως φαίνεται ότι δεν θέλετε να συμμετάσχετε σε αυτό το διάλογο, λέτε «να το πάρετε ως έχει». Εμείς σας απαντάμε ότι για να πάρουμε το Ζάππειο 2 ως έχει, φέρτε το στο Γενικό Λογιστήριο να το αξιολογήσουμε. Θέλω να πιστεύω ότι εμπιστεύεστε το στελεχιακό δυναμικό που υπάρχει στο Γενικό Λογιστήριο. Εγώ όμως συνεχώς σας ακούω να λέτε ότι αυτό το πρόγραμμα, η οικονομική πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση είναι μια πολιτική που καταστρέφει τη χώρα. Προς στιγμήν να αποδεχθώ το συλλογισμό που καταθέτει ο Αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας και τα στελέχη του. Αυτόν τον συλλογισμό εάν το επεκτείνω λέει ότι «η χώρα με το πρόγραμμα αυτό θα καταστραφεί». Αν αυτή η οικονομική πολιτική καταστρέφει τη χώρα, πέρα από το γεγονός ότι όπως λέτε ζημιώνει τη χώρα και τους πολίτες, φαντάζομαι ότι ζημιώνει και αυτούς που δίνουν τα χρήματα. Δηλαδή, ζημιώνει τη Γερμανία. Άρα, μου λέτε ότι οι εταίροι μας και δη η Γερμανία και οι υπόλοιποι φορολούμενοι που έχουν προσυπογράψει μαζί με την Ελλάδα αυτή τη δανειακή σύμβαση και δίνουν χρήματα υπό τους όρους και την προϋπόθεση ότι θα προχωρήσουν σε δημοσιονομική προσαρμογή και σε αυτές τις αλλαγές, ωθούν τη χώρα στην καταστροφή και επομένως, ρίχνουν τα χρήματά τους στο πιθάρι των Δαναϊδων για να μην τα πάρουν ποτέ πίσω. Άρα, συντελούν και αυτοί σε έγκλημα πάνω στους δικούς τους φορολογούμενους. Μας κατηγορείτε ότι «εσείς ενδιαφέρεστε περισσότερο για τον Γερμανό, τον Βέλγο, τον Φιλανδό φορολογούμενο και τις κυβερνήσεις τους, διότι θέλετε να υπερασπιστείτε τη δυνατότητά τους να πάρουν πίσω τα χρήματα και ότι μαζί με εμάς αδιαφορούν και όλοι αυτοί που μας δανείζουν». Αυτή είναι η επιχειρηματολογία την οποία καταθέτετε. Λέτε ότι ουσιαστικά «οι δανειστές είναι άφρονες, δανείζουν τα χρήματα και συνοδεύουν το δανεισμό των χρημάτων με ένα πρόγραμμα το οποίο εν τοις πράγμασι οδηγεί στην καταστροφή της χώρας». Αυτό που λέτε είναι λογικό ή όχι; Εμείς ενδιαφερόμαστε για τους Έλληνες πολίτες, αλλά η επέκταση των δικών σας επιχειρημάτων είναι ότι αυτοί που μας δανείζουν δεν θέλουν να πάρουν τα χρήματά τους. Δυστυχώς, αυτή είναι η επιχειρηματολογία που επικαλείστε. Επειδή ακούω συνεχώς να καταθέτετε ένα άλλο επιχείρημα, ότι έχει αποτύχει το πρόγραμμα, είχαμε πει ότι θα μειώσουμε το 2010 το έλλειμμα κατά 5,5 μονάδες, το μειώσαμε κατά 5 μονάδες. Σας παρακαλώ εξηγήστε μου σε τι συνίσταται η αποτυχία ή εν πάση περιπτώσει ποιος είναι ο ορισμός της αποτυχίας, πώς εσείς οριοθετείτε την έννοια αποτυχία, να την συγκρίνεται με τα δεδομένα του παρελθόντος και να δούμε ποιες ήταν οι δημοσιονομικές στοχεύσεις του παρελθόντος; Η δική μου τοποθέτηση μπορεί να μην σας ικανοποιεί, να διαβάσω τι γράφουν οι εμπειρογνώμονες του ΟΟΣΑ. Λένε «η μείωση του ελλείμματος κατά 5% και του πρωτογενούς ελλείμματος κατά 7,5% το 2010, είναι μια τεράστια μείωση και καμία χώρα του ΟΟΣΑ δεν έχει μειώσει κατά τα τελευταία 25 χρόνια τόσο πολύ το έλλειμμά της σε ένα χρόνο». Αν εσείς θέλετε να αμφισβητήσετε την κυβέρνηση είναι αναφαίρετο δικαίωμά σας. Αυτά που λέτε εδώ στη Βουλή τα λέτε και στον ΟΟΣΑ; Ο στόχος αποσκοπεί στο να μειώσουμε το έλλειμμά μας κάτω από το 1% και να συγκρατήσουμε την τροφοδότηση του χρέους από συνεχή ελλείμματα. Ως προς αυτό θα αξιολογηθούμε όταν έρθει η ώρα. Τα Σύνταγμα ορίζει πότε έρχεται αυτή η ώρα. Τον Οκτώβριο του 2013 θα κληθεί η Κυβέρνηση να αξιολογηθεί από τους Έλληνες πολίτες. Κάποιοι εκ του πονηρού λένε ότι αποτύχατε, αξιολογηθήκατε και τώρα πρέπει να πάμε σε εκλογές. Πολύ φοβάμαι ότι πίσω από αυτές τις τοποθετήσεις κρύβονται υστερόβουλες σκοπιμότητες από όλους αυτούς που θέλουν να «ψαρεύουν μέσα στο λούνι». Πολύ φοβούμαι όμως ότι πίσω από αυτές τις τοποθετήσεις κρύβονται υστερόβουλες σκοπιμότητες από όλους αυτούς. Κι έχω πει πολλές φορές, μέσα στο «λούνι» όταν ψαρεύεις είναι πιο πιθανό να βγάλεις βατράχια παρά ψάρια, γιατί είναι τόσο θολά τα νερά και είναι ανάμικτα τα βατράχια μαζί με τα ψάρια που καλό θα είναι να το αποφεύγετε. Ακούω, κυρίως από την Αριστερά, να έρχεται και να επανέρχεται λέγοντας «ναι, αλλά, ότι πετύχατε το 2010, το πετύχατε μειώνοντας μισθούς και συντάξεις». Γιατί πετύχαμε μείωση μόνο μέσα από μισθούς και συντάξεις; Θέλω να δω αν αυτό ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Η αποτελεσματικότητα των μέτρων που λάβαμε το 2010 είναι 14 δισ ευρώ. Από αυτά τα 14 δισ ευρώ, 1 δισ απορροφήθηκε από τους τόκους, γιατί έχουμε αύξηση των τόκων και 1 δισ ευρώ από τη μείωση στους άμεσους φόρους ως αποτέλεσμα της ύφεσης. Η συνολική μείωση του ελλείμματος ήταν πάνω από 12 δισ ευρώ και θα σας καταθέσω πίνακα από τον οποίο προκύπτει τι εξοικονομήσαμε από τους μισθούς και τις συντάξεις. Από τα 12 δισ ευρώ που μειώσαμε το έλλειμμα, η μείωση από μισθούς και συντάξεις, κύριοι συνάδελφοι, είναι μόλις της τάξεως των 2,8 δισ ευρώ. Όλες οι υπόλοιπες εξοικονομήσεις προκύπτουν από άλλα θεματικά πεδία. Παράκληση, όταν επικαλείστε στοιχεία, καλό είναι να το τεκμηριώνετε, για να γίνεται τουλάχιστον ένας χρήσιμος και δημιουργικός διάλογος. Σας ευχαριστώ.
Παρέμβαση 2
Άκουσα με προσοχή τον κ. Καράογλου. Κρατάω στα θετικά ότι, αξιολογεί την πρόταση, την οποία κατέθεσα, να στείλει η Ν.Δ. όλο της το οικονομικό επιτελείο στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους με το Ζάππειο 2, προκειμένου να δούμε πάνω στη δική μας βάση δεδομένων, τι επίπτωση έχει. Όταν σας είπα για το θέμα της συναίνεσης, που πρέπει να υπάρχει σε αυτές τις κρίσιμες στιγμές, επικαλεστήκατε τη στάση του παρελθόντος και ιδιαίτερα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Πολύ φοβάμαι ότι εδώ δεν ισχύει αυτό, με το οποίο είμαι καταγεγραμμένος στη δημόσια σφαίρα, ένα επιχείρημα που έχω πει «last year». Αυτό είναι «the year before last year». Θέλω να πω ότι, κάθε πράγμα αξιολογείται μέσα σε ένα δεδομένο πλαίσιο και πολύ φοβάμαι ότι, συγκρίνετε δύο εντελώς διαφορετικές και άνομοιες καταστάσεις. Ξέρετε ότι αυτή τη στιγμή η χώρα μας δεσμεύεται από μια δανειακή σύμβαση της τάξης των 110 δισεκατομμυρίων. Ξέρετε ότι, τα δεδομένα, τα οποία ισχύουν σήμερα, αλλά και η περιρρέουσα ατμόσφαιρα και τα προβλήματα, τα οποία βρισκόμαστε αντιμέτωποι, δεν έχουν καμία σχέση με τη στάση, που είχε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ως κόμμα αντιπολίτευσης, γιατί τότε δεν ήταν ίδιες οι συνθήκες. Επομένως, μη συγκρίνετε ανόμοια πράγματα, για να πείτε ότι, «αυτά τα οποία κάνουμε εμείς, είναι ακριβώς αυτά, τα οποία έκανε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ως Αντιπολίτευση». Γιατί αυτό δείχνει ότι, δεν έχετε συνειδητοποιήσει την κρισιμότητα των καταστάσεων και συγκρίνετε ανόμοια πράγματα. Είπατε δε ότι, «εμείς, είμαστε τόσο υπεύθυνη πολιτική δύναμη, που θεωρούμε ότι, ναι, θα τηρήσουμε το μνημόνιο, επειδή έχει μπει υπογραφή της χώρας, αλλά θα πάμε να επαναδιαπραγματευθούμε». Ελάτε, να διαπραγματευτούμε μαζί. Εμείς, δεν θεωρούμε ως κάτι στατικό και δεδομένο τη δανειακή σύμβαση, την οποία υπογράψαμε, γι' αυτό και προσπαθούμε κάθε φορά κερδίζοντας σε όρους αξιοπιστίας, ν’ αλλάζουμε τους όρους και τα δεδομένα. Έτσι πετύχαμε τη μείωση του επιτοκίου, έτσι επιτύχαμε την εξασφάλιση της επιμήκυνσης. Αυτές είναι κατακτήσεις, που έκανε η δική μας η Κυβέρνηση χτίζοντας πάνω σε όρους αξιοπιστίας. Επομένως, τι περισσότερο θα εξασφαλίζατε εσείς με αυτά, τα οποία λέτε; Έρχομαι και στον κ. Βορίδη. Ο κ. Βορίδης με προβλημάτισε. Λέει ότι, στη ζωή του έχει υπερασπιστεί ειδεχθή εγκλήματα. Δεν έχω βρεθεί ποτέ σε αυτή την τόσο δύσκολη θέση. Θεωρώ ότι η Κυβέρνηση έχει την νομιμοποίηση και την υποχρέωση απέναντι στους Έλληνες πολίτες σε αυτή την κρίσιμη φάση, ν’ αξιολογεί τα δεδομένα, να ενημερώνει υπεύθυνα τους πολίτες κάθε στιγμή για μια σειρά από ζητήματα. Κύριε Βορίδη, εάν μπορούσατε, να αποδείξετε ότι, «όταν εμείς καταθέσαμε τον προϋπολογισμό, είχαμε κάποια δεδομένα υπόψη μας και δεν τ’ αξιολογήσαμε σωστά και εκ του πονηρού κάναμε προβλέψεις, τότε θα είχατε δίκιο. Αλλά δεν μπορείτε. Η αλήθεια είναι ότι η απόκλιση είναι μέρος των εκτιμήσεων, που γίνονται κάθε φορά που καταθέτεις έναν προϋπολογισμό. Δεν είναι τυχαίο ότι, η Κυβέρνηση παίρνει την πρωτοβουλία και καταφέρνει με την αναμόρφωση του δημοσιονομικού πλαισίου, να δημιουργηθεί γραφείο προϋπολογισμού στη Βουλή, το οποίο θα έρχεται, θα αξιολογεί αυτά, τα οποία λέμε εμείς θα παρέχει πρόσθετη πληροφόρηση και αξιολόγηση, όχι μόνο των υποθέσεων εργασίας, που ενσωματώνονται σε αυτά, τα οποία καταθέτουμε ως προϋπολογισμό, αλλά και την εκτέλεση. Αυτό είναι και το μεγάλο όφελος σε όρους διαφάνειας. Επομένως, εάν δεν τα είχαμε κάνει όλα αυτά, ενδεχομένως, ν’ αξιολογούσα με διαφορετικό τρόπο αυτά, τα οποία μου λέτε. Αλλά ουδέποτε - από την ημέρα που έχουμε την ευθύνη στο Υπουργείο Οικονομικών - κινηθήκαμε «εκ του πονηρού». Αντιθέτως, ό,τι έχουμε κάνει, είναι προς όφελος της διαφάνειας, προς ενίσχυση του ελέγχου και των πρωτοβουλιών που παίρνονται.
Τώρα πάμε και σε συζήτηση για το χρέος. Εάν δεν απατώμαι, κάποιοι από εσάς είστε παλαιότεροι Βουλευτές. Ουδέποτε είχε γίνει κάθε τρίμηνο συζήτηση για το δημόσιο χρέος. Είναι δική μας πρωτοβουλία, την οποία αναλαμβάνουμε μετά την ψηφοφορία, που κάναμε στο νόμο για την αναμόρφωση του Γενικού Λογιστηρίου. Ένα βασικό ζήτημα: παραβλέπετε τη δυναμική, που υπάρχει στα δημοσιονομικά δεδομένα, όταν αλλάζει η αφετηρία. Κάθε φορά που αλλάζει η αφετηρία, αυτά δημιουργούν μία ουρά, η οποία μετακυλύεται στον επόμενο χρόνο. Αγγλοσαξονικά είναι το «carry over», δηλαδή, «τα βάρη του παρελθόντος μεταφέρονται και στις επόμενες χρονιές. Επομένως, μη μου λέτε ότι, «τη δημοσιονομική αναθεώρηση των στατιστικών στοιχείων, που φορούσαν τα ελλείμματα του 2009 και 2010, δεν μπορούμε, εμείς, να τα επικαλούμαστε, για να δούμε γιατί έχουμε προβλήματα το 2011». Αυτό είναι μια βασική οικονομική αντιμετώπιση των πραγμάτων, δεν είναι κάτι το καινοφανές. Επομένως, δεν μπορείς να πεις ότι, «εσύ, είσαι 19 μήνες Κυβέρνηση και ως προς αυτά από εδώ και πέρα λογοδοτείς εσύ και δεν λαμβάνω υπόψη την αφετηρία». Ναι, να αναλάβουμε τις όποιες ευθύνες έχουμε για τυχόν αστοχίες ή για υπερεκτίμηση της αποδοτικότητας των μέτρων που έχουμε χρησιμοποιήσει και έχουμε περάσει μέσα στον προϋπολογισμό και πάνω σε αυτά, να κάνουμε μια χρήσιμη συζήτηση.
Να κλείσω με μια τοποθέτηση πάνω σ’ αυτό το οποίο είπε ο κ. Λαφαζάνης. Κύριε Λαφαζάνη, τονίζω και πάλι, να το ξεκαθαρίσουμε. Βεβαίως, η κρίση είναι κρίση παγκόσμια. Βεβαίως, και εδώ πέρα θα έπρεπε κάποιος να απορεί, πώς η Αμερική, η ισχυρότερη οικονομία του κόσμου και ο Πρόεδρος της, έχουν φτάσει στο σημείο να ασχολούνται με την κρίση μιας μικρής χώρας. Εκείνο το οποίο θέλω να καταδείξω είναι ότι αν μια μικρή χώρα όπως η Ελλάδα, με τόσο μικρή συμμετοχή στο παγκόσμιο Α.Ε.Π., μπορεί να επηρεάσει τα οικονομικά δεδομένα της Αμερικής και «υποχρεώνεται» ο Πρόεδρος των ΗΠΑ να συζητά με την Πρωθυπουργό της Γερμανίας, να δεχτούμε ότι οι επιθέσεις που μπορεί να δεχτεί μια χώρα μικρή, όπως η Ελλάδα, από τα διεθνή κερδοσκοπικά κεφάλαια, από τους διεθνείς κερδοσκόπους, ήταν μια επίθεση στην οποία εμείς δεν είχαμε τα μέσα και εργαλεία για να μπορέσουμε να απαντήσουμε. Δεν είναι τυχαίο, λοιπόν, ότι προσφύγαμε στους εταίρους μας και αναζητήσαμε τη στήριξη μέσα από το Ευρωπαϊκό μηχανισμό, για να μπορέσουμε ακριβώς να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα που μας δημιούργησε η αδυναμία πρόσβασης στις διεθνείς κεφαλαιαγορές. Ευχαριστώ πολύ.
