ΟΜΙΛΙΑ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ, ΓΙΩΡΓΟΥ Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ, ΣΤΗΝ ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΕΡΩΤΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ Κ.Ο. ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ, ΑΛΕΞΗ ΤΣΙΠΡΑ, ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ
photo:B.BETASΑθήνα, 10 Δεκεμβρίου 2010
Πρώτα απ’ όλα, να τονίσω ότι θα είναι πολύ σημαντική η διαπραγμάτευση που θα έχουμε τις επόμενες μέρες. Θα έχω την ευκαιρία να ενημερώσω και εσάς προσωπικά, κ. Τσίπρα, γι’ αυτά τα οποία έχουμε μπροστά μας. Όπως είπα, η διαπραγμάτευση μπορεί να είναι μερική, διότι υπάρχουν μεγάλα θέματα που αφορούν στη λειτουργία του ευρώ, σε συστημικά ζητήματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των οποίων χρειάζεται να επιληφθούμε.
Εμείς έχουμε καταθέσει πολύ συγκεκριμένες προτάσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση και έχουμε προσπαθήσει συστηματικά να διαμορφώσουμε συμμαχίες αλλά, δυστυχώς, οι σοσιαλιστές στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι στην πλειοψηφία. Μάλιστα, αποτελούν μειοψηφία μιας πολύ συντηρητικής Ευρώπης, από πλευράς κυβερνήσεων.
Πάρα ταύτα, ακόμα και συντηρητικές δυνάμεις έχουν συμφωνήσει, ή και έχουν προτείνει ακόμα, όπως θα είδατε - ο κ. Γιούνκερ και ο κ. Τρεμόντι, σε κοινό τους άρθρο - θέματα που εδώ και ένα χρόνο εμείς, και νομίζω και εσείς, έχουμε προτείνει, όπως είναι το θέμα των ευρωομολόγων. Δηλαδή, μία από κοινού δανειοδότηση, με εκπροσώπηση των χωρών-μελών από την Ευρωπαϊκή Ένωση, όχι μόνο για τις δανειοδοτικές τους ανάγκες, αλλά και για μεγάλα έργα, όπως είναι οι ευρωπαϊκές συγκοινωνίες, οι μεταφορές, τα ευρυζωνικά δίκτυα, η πράσινη ενέργεια, η εκπαίδευση και ούτω καθ' εξής, ώστε να γίνει η Ευρώπη πραγματικά ανταγωνιστική, λόγω αξίας, λόγω ποιότητας προϊόντων, λόγω ποιότητας προσωπικού, ανθρώπινου δυναμικού, και όχι απλώς λόγω της πίεσης που σήμερα ασκείται, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και αλλού, για τη μείωση του μισθολογικού κόστους, ως στοιχείο ανταγωνισμού.
Παράλληλα, έχουμε προτείνει και άλλες μορφές χρηματοδότησης, όπως είναι ο φόρος επί των χρηματιστηριακών συναλλαγών, ο λεγόμενος «Tobin tax» και, βεβαίως, οι φόροι επί των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα και άλλων αερίων, που αφορούν στην κλιματική αλλαγή. Θα μπορούσαν αυτοί οι πόροι να αξιοποιηθούν ιδιαίτερα για την πράσινη ανάπτυξη, αλλά όχι μόνον, θα μπορούσαν σίγουρα να αξιοποιηθούν και για τις αναπτυξιακές προσπάθειες της Ευρώπης, που είναι πάρα πολύ σημαντικές.
Αυτά αναδύονται ως προβλήματα, διότι φαίνονται ως συστημικά προβλήματα του ίδιου του ευρώ. Φαίνονται οι άγριες διαθέσεις των αγορών. Και χρειάζεται μία πραγματική ασπίδα για χώρες που, πολλές φορές, δεν έχουν ιδιαίτερα προβλήματα. Η δική μας χώρα, δυστυχώς, είχε. Δυστυχώς, είχε η δική μας χώρα, κ. Τσίπρα. Και γι’ αυτό ασχολούνται μαζί μας, γι’ αυτό έρχονται εδώ, και ο κ. Στρος-Καν, και ο κ. Όλι Ρεν. Και θα ήταν πολύ πιο ευχάριστο να μην χρειαζόταν να έρθουν στη χώρα μας.
Εσείς στηλιτεύετε το γεγονός ότι έρχονται, αλλά θα πρέπει να στηλιτεύετε τα αίτια, που υπάρχουν - γιατί έρχονται στην Ελλάδα, γιατί έπρεπε να φτάσουμε σε αυτό το σημείο. Διότι αν δεν δούμε τα αίτια, μπορούμε να συζητάμε τα επιφαινόμενα, είναι ωραίο για το καφενείο, όχι όμως για να φτιάξουμε μια διαφορετική χώρα.
Για να φτιάξουμε μια διαφορετική χώρα, πρέπει να δούμε τα αίτια. Αυτό κάνει η Κυβέρνηση. Και τα αίτια είναι ότι εμείς, ναι, ως χώρα, σπαταλήσαμε. Και είχαμε τις «ελληνικές στατιστικές», όπως εσείς είπατε, και δημιουργήσαμε το αίσθημα της αναξιοπιστίας, όταν μια κυβέρνηση, δύο μέρες πριν τις εκλογές, μιλούσε για 6% έλλειμμα, ενώ βρήκαμε τελικά σχεδόν 16% έλλειμμα!
Αυτή είναι η αναξιοπιστία, την οποία εμείς βρήκαμε και την οποία πρέπει να ανατρέψουμε. Και θεωρείτε εσείς ότι, μετά απ’ αυτή την αναξιοπιστία, θα έρθουν χώρες και θα παραγράψουν τα δάνεια, τα χρήματα τα οποία έχουμε δανειστεί; Χρήματα, που έχουν σχεδόν διπλασιαστεί, τα τελευταία 3-4 χρόνια. Έχουμε σχεδόν διπλασιάσει το χρέος της χώρας μας, τα τελευταία λίγα χρόνια.
Δηλαδή, εσείς προτείνετε να μας δώσουν απλόχερα αυτά τα οποία δανειστήκαμε, για να κάνουμε τι; Να συνεχίσουμε ξανά τα ίδια; Εδώ δεν δίνουν καν οι αγορές αυτή τη στιγμή δάνεια για τη χώρα μας - γι’ αυτό χρειάστηκε αυτός ο μηχανισμός στήριξης. Δεν υπάρχει αξιοπιστία ακόμα και σήμερα, βέβαια, σήμερα, περισσότερο λόγω των ευρύτερων συστημικών προβλημάτων. Γιατί η Ελλάδα έχει ήδη δείξει ότι είναι αξιόπιστη χώρα, με την Κυβέρνησή μας και, βεβαίως, με τον κόπο και τις θυσίες του Ελληνικού λαού.
Δεν θεωρώ ότι είναι ρεαλιστική πρόταση, να λέμε ότι θα έρθουν να μας χαρίσουν όταν, αυτή τη στιγμή, αυτό το οποίο υπάρχει ως κλίμα, είναι ότι θα έρθουν να μας τιμωρήσουν, σε κάποιες γωνιές της Ευρώπης. Σίγουρα, βεβαίως, δεν είναι η τιμωρία αυτό που χρειάζεται. Θεωρώ ότι αυτά τα οποία περνάει ο Ελληνικός λαός και περνάμε όλοι μας, είναι σαφώς οι σκληρότερες κυρώσεις που θα μπορούσε να περάσει μία χώρα.
Αυτό που χρειάζεται, όμως, είναι μία νέα πολιτική, και ευρωπαϊκή, αλλά και στη χώρα μας, την οποία εμείς ασκούμε, βλέποντας τα πραγματικά προβλήματα της σπατάλης και της διαφθοράς, αλλάζοντας τη χώρα και φέρνοντας τη διαφάνεια, αλλά και μια διαφορετική αναπτυξιακή προοπτική, ώστε να μπορούμε πραγματικά να βγούμε από την κρίση.
Σας ευχαριστώ.
ΔΕΥΤΕΡΟΛΟΓΙΑ
ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ
ΓΙΩΡΓΟΥ Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ
Πάντα χαίρομαι για τις ψυχολογικές σας αναλύσεις, κ. Τσίπρα, για το πρόσωπό μου. Όμως, αυτό το οποίο πρέπει να αντιμετωπίσετε σοβαρά, είναι αυτή η ψυχολογία την οποία έχετε εσείς και το κόμμα σας - της καταστροφής. Διότι αυτό δεν σας τιμά, ούτε ως Αριστερά, όπως θέλετε να λέγεστε, αλλά ούτε συμβάλλει στο να διαμορφώσουμε ένα κλίμα, για να φύγουμε πραγματικά από μία στενωπό, από μια πολύ δύσκολη κατάσταση.
Εμείς τη δημιουργήσαμε, κ. Τσίπρα, αυτή την κατάσταση; Εμείς, οι σοσιαλιστές, δημιουργήσαμε αυτή την κατάσταση; Δεν είπατε τίποτα, ούτε μία λέξη, για τα πραγματικά αίτια. Το κατανοώ. Κατανοώ ότι η κομματική σας σκοπιμότητα είναι να χτυπήσετε το ΠΑΣΟΚ και, βεβαίως, αυτή την Κυβέρνηση. Αλλά θα περιμέναμε περισσότερη σοβαρότητα και ουσία. Διότι εμείς, αυτή τη στιγμή, δίνουμε τη μάχη, με τις θυσίες και τον κόπο του Ελληνικού λαού, που θα πρέπει και εσείς να σεβαστείτε, για να μπορέσουμε ακριβώς να φύγουμε από «δάνειες» δυνάμεις, εξαρτήσεις, μνημόνια και επιτηρήσεις.
Διότι δεν είναι το ΠΑΣΟΚ που έβαλε τη χώρα σε επιτήρηση. Δύο φορές μπήκε σε επιτήρηση αυτή η χώρα, λόγω των πολιτικών της Νέας Δημοκρατίας. Αυτό, πέστε το μια φορά. Πέστε το μια φορά!
Εμείς είμαστε αυτοί που θα βγάλουμε τη χώρα από την επιτήρηση και θα μπορούμε ξανά να σταθούμε στα δικά μας πόδια. Αυτό κάνουμε. Αυτό κάνουμε! Και εμείς, είμαστε σε μια δύσκολη θέση, αλλά επειδή έχουμε αξιοπιστία πια, μπορούμε να υψώνουμε τη φωνή μας.
Σκεφτείτε εάν σήμερα συρόμασταν ακόμα και δεν είχαμε αντιμετωπίσει με σοβαρότητα - και με δυσκολία, βεβαίως - και με υπευθυνότητα αυτή την κατάσταση, για να έχουμε και την προστασία αυτού του μηχανισμού. Γιατί προστασία είναι αυτή, απέναντι στις αγορές. Γιατί αυτή ήταν η επιλογή, κ. Τσίπρα: ή οι άγριες διαθέσεις των αγορών και η χρεοκοπία, ή η προστασία αυτού του μηχανισμού, βεβαίως, με κάποιες δεσμεύσεις. Δεσμεύσεις, όχι για να μας επιτηρούν - δεν είναι ο στόχος τους, ο αυτοσκοπός τους, να επιτηρούν - αλλά για να ξαναβγούμε γρήγορα στις αγορές και, βεβαίως, και στην ανάπτυξη, ώστε να μπορούμε να είμαστε βιώσιμοι και να μπορούμε να ανταποκριθούμε στις πραγματικές μας υποχρεώσεις, των δανειοδοτών μας. Είναι πολύ απλό.
Εάν δεν είχαμε αυτή την αξιοπιστία, δεν θα μπορούσα εγώ να μιλήσω και να υψώσω τη φωνή μου. Ή θα μπορούσα να υψώσω τη φωνή μου, αλλά δεν θα υπήρχε καμία ανταπόκριση. Προχθές, πράγματι, χρειάστηκε να υψώσω τη φωνή μου, για να προασπίσω το δημοκρατικό δικαίωμα, όχι της Ελλάδας, κάθε Ελλάδας, κάθε κράτους-μέλους, να μπορεί να ψηφίζει στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ακόμα και όταν βρίσκεται σε μία κρίση. Και το καταφέραμε, κ. Τσίπρα. Δεν ήταν λόγια, ήταν πράξη. Ήταν μια δύσκολη πράξη.
Και βέβαια, γνωρίζουμε πολύ καλά ποια είναι τα προβλήματα του διεθνούς καπιταλιστικού συστήματος. Και βέβαια, συζητάμε και με τη Σοσιαλιστική Διεθνή και, με συγκεκριμένες προτάσεις, κάνουμε τα λόμπι μας, πράγματι, και την προσπάθειά μας παντού. Δεν είναι τυχαίο ότι, πριν από ένα χρόνο, όταν άκουγαν για ευρωομόλογα, υπήρχε ένα μειδίαμα ενώ, σήμερα, γίνεται μια σοβαρή δημόσια συζήτηση για τα ευρωομόλογα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτό δεν μας δικαιώνει; Δεν μας δικαιώνει, και ως Ελλάδα, και ως σοσιαλιστική παράταξη, και ως Σοσιαλιστική Διεθνή; Βεβαίως, μας δικαιώνει. Αν τώρα, μεταξύ των 27, πόσες φωνές θα είναι και πόσο θα μπορέσουμε αυτό να το περάσουμε, είναι ένα άλλο ερώτημα. Ας βοηθήσουμε όλοι, όμως. Ας συμβάλλουμε όλοι και ας μη φέρνουμε την καταστροφή.
Τέλος, θα πω κάτι για το δημοψήφισμα, για να σας διασκεδάσω, αν θέλετε. Έτυχε στη συζήτηση που κάναμε την προηγούμενη φορά, με την κυρία Μέρκελ, και όχι μόνο με την κυρία Μέρκελ, και με τους άλλους. Και είπα ότι, εάν η διάσταση και η σημασία αυτής της αλλαγής είναι τέτοια, εγώ θα χρειαστεί να πάω σε δημοψήφισμα. Να δούμε πώς θα είναι αυτή η διαπραγμάτευση και θα το αξιολογήσουμε.
Σας ευχαριστώ.
