Μετά τις επιτυχίες που έχει σημειώσει το Πρακτορείο μας, από το 1980, και από το 2000 στο internet, συνεχίζουμε σταθερά, με νέα ρεκόρ δημοσιεύσεων και αναπαραγωγή των ρεπορτάζ μας στα ΜΜΕ στην Ελλάδα και στον κόσμο. www.vouli.net * Ανάρτηση των δελτίων τύπου σε 24ωρη βάση, καθώς και φωτογραφιών για την προβολή στα Μ.Μ.Ε. * Καταγράφουμε την πολιτική ιστορία του Ελληνισμού

13.1.10

Ομιλία του Προέδρου του ΛΑ.Ο.Σ., κ. Γ. Καρατζαφέρη


Ομιλία του Προέδρου του ΛΑ.Ο.Σ., κ. Γ. Καρατζαφέρη, κατά τη σημερινή συζήτηση στη Βουλή επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομικών: «Κύρωση Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου και άλλες διατάξεις».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
Γ. Καρατζαφέρης (Πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ):

«Κατ΄ αρχήν, θα ήθελα να καταθέσω την ευχή μου για γρήγορη και σίγουρη ανάρρωση του “πατριάρχου” της Αριστεράς Λεωνίδα Κύρκου.

Παράλληλα, θα ήθελα να καταθέσω τη θλίψη μου για το άγριο έγκλημα κατά του Άντη Χατζηκωστή στην Κύπρο, ενός Έλληνα δημοσιογράφου που στήριζε τα δίκαια του Ελληνισμού όχι μόνο στα στενά όρια του Νησιού, αλλά σ΄ όλον τον κόσμο, όπου υπάρχει Ελληνισμός. Και αυτά τα γεγονότα στην Κύπρο πρέπει να μας προβληματίσουν λίγο περισσότερο, γιατί πιστεύω ότι τόσο η δολοφονία χθες, όσο και ο βανδαλισμός στον τάφο του Τάσου Παπαδόπουλου, αλλά και του Σπύρου Κυπριανού, δεν είναι ασύνδετα και μπορεί να είναι ένα “ντόμινο”, οι εξελίξεις του οποίου μπορεί να ακουμπήσουν και εδώ, την Αθήνα.



Εκατό ημέρες, λοιπόν, σήμερα που το ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι στην εξουσία και διαβάζοντας «ΤΟ ΒΗΜΑ», αλλά και την «ΕΣΤΙΑ», δύο εφημερίδες που η μία στηρίζει και η άλλη αντιπολιτεύεται την Κυβέρνηση, διαβάζουμε ότι είναι εκατό ημέρες με παλινωδίες. Είμαι αναγνώστης και των δύο εφημερίδων και μάλιστα, κάποια απ΄ αυτές γράφει ότι φέρατε δύο νομοσχέδια σε εκατό ημέρες και ότι μ΄ αυτό το ρυθμό, σε τριακόσιες εξήντα πέντε ημέρες τελικά θα φέρετε έξι ή επτά νομοσχέδια για να αλλάξετε την Ελλάδα, για να εκσυγχρονίσετε την Ελλάδα ή όπως αλλιώς σήμερα εσείς έχετε υιοθετήσει αυτόν τον όρο!



Κύριε Υπουργέ, το θέμα που αφορά στο σημερινό νομοσχέδιο είναι ότι έχετε βάλει μία καταληκτική ημερομηνία, την 30η Ιουνίου. Προφανώς, πιστεύετε ότι εκεί ολοκληρώνεται ο κύκλος της κρίσης και από την 1η Ιουλίου θα είμαστε καλά οικονομικά και δεν θα έχουμε ανάγκη.

Τώρα μπαίνουμε στην κρίση! Και να είμαστε όλοι ευτυχείς εάν βγούμε απ΄ αυτήν την κρίση πριν περάσει η διετία! Επομένως, μεσούσης της κρίσεως, θα κληθούν αυτοί οι οποίοι δεν μπόρεσαν να ικανοποιήσουν τις ανάγκες τους προς τις τράπεζες, να τρέχουν να βρουν, να κλέψουν, να ληστέψουν, για να μην τους πάρουν το σπίτι!

Κύριε Παπαδημούλη, ξέρω την ευαισθησία σας για τους μη προνομιούχους. Μα, τώρα εσείς τι μας είπατε; Μας είπατε ότι είστε υπέρ του κεφαλαίου; Είστε, δηλαδή, υπέρ εκείνου του ισχυρού, του κατέχοντος, ο οποίος έχει και μπορεί και διεκπεραιώνει τις υποθέσεις του και είστε εναντίον του αδύναμου, εκείνου που “κόλλησε” εξαιτίας της κρίσης, από την αλόγιστη πολιτική των κομμάτων της εξουσίας και βρέθηκε σε μία δύσμοιρη θέση;



Αυτό είναι ακατανόητο και αδιανόητο, διότι βεβαίως όλοι πρέπει να ξέρουμε τι σημαίνει Φ.Π.Α! Το Φ.Π.Α. κόβεται στο τιμολόγιο. Σου έκανα μία δουλειά 10.000 ευρώ, είναι και το Φ.Π.Α. 19%, έχουμε, λοιπόν, 11.900 ευρώ.

Αυτά επιμερίζονται σε συναλλαγματικές ή σε μεταχρονολογημένες επιταγές. Όσον αφορά το Φ.Π.Α., ουδείς συναλλασσόμενος στην Ελλάδα από την Ιεράπετρα μέχρι τον Έβρο δίνει σε μετρητά τον Φ.Π.Α. σε εκείνον που χρωστάει. Επομένως, εισπράττει κάποιος τον Φ.Π.Α. με επιταγή οκτώ, εννέα, δέκα μηνών, κύριε Σαχινίδη και καλείται να το πληρώσει σε σαράντα ημέρες! Δεν υπάρχει τρόπος. Ο μέσος όρος σήμερα στην αγορά είναι δέκα μήνες επιταγή.



Και έρχομαι στην επιταγή η οποία έχει αντικαταστήσει τη συναλλαγματική, κύριε Υπουργέ. Θέλετε λεφτά; Χαρτοσημάνετε την επιταγή. Απλώς, χαρτοσήμανση. Μου φαίνεται ότι 6 τοις χιλίοις ήταν στη συναλλαγματική. Χαρτοσημάνετε την επιταγή. Ξέρετε ότι οι επιταγές οι οποίες σήμερα κυκλοφορούν είναι διπλάσιες από το ρευστό χρήμα που έχουμε; Καταλαβαίνετε, λοιπόν, για τι τζίρο μιλάμε; Χαρτοσημάνετε την επιταγή.

Και βεβαίως, πρέπει να απαλλάξετε την επιταγή από το ποινικό σκέλος. Να την απαλλάξετε, γιατί δεν μπορεί να πηγαίνει το 2010 φυλακή ο Έλληνας πολίτης επειδή αδυνατεί να πληρώσει και μάλιστα χωρίς να εξετάζει το δικαστήριο για ποιο λόγο δεν μπορεί να πληρώσει, αν του συνέβη κάτι στο σπίτι, αν έπαθε έμφραγμα, αν έπαθε καρκίνο η γυναίκα του. Και είναι προτεραιότητα αυτό. Έχει μεγαλύτερη αξία να σώσει τη γυναίκα του. Και όμως πάει φυλακή!

Πάει φυλακή, κύριε Υπουργέ,. Και, εν πάση περιπτώσει, εάν χρωστάει στο Ι.Κ.Α., εκεί υπεισέρχεται η υπεξαίρεση. Όταν χρωστάει στο ΤΕΒΕ, το δικό του ταμείο για τη δική του υγεία, πάει φυλακή. Είναι δυνατόν; Δεν μπορεί να πηγαίνει φυλακή ο Έλληνας και η Ελληνίδα όταν δήθεν εδώ υπερασπιζόμαστε τα ανθρώπινα δικαιώματα. Αυτό είναι το κορυφαίο ανθρώπινο δικαίωμα, η ελευθερία του. Και δεν μπορώ να καταλάβω το εξής: Μπορεί να γλιτώνει τη φυλακή για 150.000, αλλά το χρέος σε ένα, ενάμιση χρόνο από την αδυναμία του να πληρώσει, θα γίνει 151.000, 152.000. Εκεί θα τον περιμένει να τον συλλάβει ο κλητήρας να τον πάει φυλακή; Δεν μπορεί!



Βεβαίως, κύριε Υπουργέ, αντιλαμβάνομαι την πίεση την οποία δέχεστε από τις τράπεζες. Φαίνεται αυτό. Όμως, επιτέλους πάρτε μια πρωτοβουλία γενναία. Σας το έχω πει από το 2001 εδώ καθημερινώς, οσάκις παίρνω το λόγο: Δεν μπορεί να πλειστηριάζεται η πρώτη κατοικία. Η πρώτη κατοικία δεν είναι τούβλα, δεν είναι σοβάδες. Είναι τα όνειρα, είναι οι αναμνήσεις, είναι οι ελπίδες που έχει ο καθένας να μεγαλώσει το παιδί του. Δεν μπορεί να επιτρέπεται στην τράπεζα να στέλνει τον κλητήρα και να στραπατσάρει όνειρα. Δεν μπορεί το σπίτι, το σπιτάκι του άλλου να το παίρνει επειδή δεν μπόρεσε στη δουλειά του να τραβήξει εμπρός ή εν πάση περιπτώσει επειδή έκανε και ένα λάθος. Άνθρωπος είναι. Δεν μπορεί να του παίρνετε το σπίτι. Η τράπεζα δεν μπορεί. Πείτε ότι η πρώτη κατοικία δεν πλειστηριάζεται. Ας του πάρει ό,τι θέλει. Ας του πάρει το ψυγείο, ας του πάρει, ξέρω εγώ, το κρεβάτι. Όμως, δεν μπορεί να του παίρνει το σπίτι στο οποίο στεγάζει τα παιδιά του. Είναι οδυνηρό να το σκέπτεται κανείς. Πρέπει, λοιπόν, να βρείτε το θάρρος και να νομοθετήσετε πάνω σ΄ αυτό το πλαίσιο.



Θα σας πω ένα περιστατικό. Μεγάλη τράπεζα, έμπορος είχε πάρει λεφτά, δάνειο, πέθανε, έβγαλε δυο παιδιά γιατρούς, κουράστηκε, πλήρωσε για να βγάλει τα παιδιά γιατρούς και στη συνέχεια πήγε αυτή η μεγάλη τράπεζα να τον βγάλει από τον οικογενειακό τάφο. Να κάνει πλειστηριασμό στον τάφο! Λοιπόν, σ΄ αυτά τα ακραία σημεία φτάνουν. Δεν μπορεί, είναι άγρια πράγματα αυτά, κύριε Υπουργέ. Προστατεύστε τον κόσμο!



Αντιλαμβάνομαι ότι έχουμε δυσκολίες, αντιλαμβάνομαι ότι έχετε πιέσεις, αντιλαμβάνομαι ότι είσαστε ανάμεσα σε δυο, στην πίεση των Βρυξελών και στην πίεση των τραπεζών. Όμως, βρείτε το θάρρος να αντιμετωπίσετε και τη μια και την άλλη πλευρά. Και σας το είπα εδώ και το επαναλαμβάνω. Έχετε υπ΄ όψιν σας ότι ο Αλμούνια είναι «από θέατρο αγγέλων» μπροστά στον Olli Rehn! Είναι άγριος ο παίκτης! Και το είδατε χθες στην Επιτροπή. Στις τρεις ώρες που ήταν η ανάκριση στο Ευρωκοινοβούλιο, τις δύο ώρες ασχολείτο με την Ελλάδα και μάλιστα όχι με τον καλύτερο τρόπο!



Επομένως, πρέπει να βρείτε πειστικούς τρόπους για να πείσετε την Ευρώπη. Και αυτή την πίεση την οποία δεχθήκατε και αποδεχθήκατε ότι μέσα σε τρία χρόνια να μπει μέσα το έλλειμμα, γνωρίζετε εκ των προτέρων ότι είναι αδύνατον. Είναι αδύνατον να συμβεί και για άλλη μια φορά θα μας τιμωρήσουν και για άλλη μια φορά θα μας πιέσουν. Και σήμερα ο αμερικάνικος Τύπος λέει προς την Ευρώπη: «Πετάξτε την Ελλάδα έξω από την Ευρωζώνη». Αυτό σας λέει τίποτα, κύριε Υπουργέ; Κόπτεται ο Αμερικανός να μας πετάξει έξω από την Ευρωζώνη. Και γιατί κόπτεται; Γιατί ξέρει ότι θα πάθει μεγάλη ζημιά το ευρώ, θα αλλάξει η ισοζυγία ή δεν θα αλλάξει;

Όμως, μια τέτοια ανατροπή στην Ευρώπη θα ρίξει το ευρώ. Θα έχουμε υποτίμηση του ευρώ υπέρ του δολαρίου. Γι΄ αυτό θέλει ο Αμερικανός να συμβεί αυτό στην Ευρώπη!



Εσείς όμως μπορείτε να αντιστρέψετε τον εκβιασμό. Εκβιασμό στην Ευρώπη και όχι η Ευρώπη να μας εκβιάζει! Και όχι να έρχεται ο Γερμανός Υπουργός Οικονομικών και να μας “φτύνει κατάμουτρα” και κανείς από εσάς να μην αντιδρά!

Να κάτσετε να του πείτε τη μεγάλη αλήθεια: «Κύριε, μου χρωστάτε δέκα δισεκατομμύρια και πλέον.» Τόσες είναι οι γερμανικές αποζημιώσεις, τις οποίες ουδείς διεκδικεί! Τόσο πολύ, επιτέλους, φοβούνται όλοι την κυρία Άνγκελα Μέρκελ; Γιατί το Ισραήλ τα πήρε; Γιατί μια σειρά άλλων χωρών πήρε τις αποζημιώσεις; Γιατί εμείς αρνούμεθα να θέσουμε το θέμα;

Και αν πάρουμε αυτά τα 10,5 δισεκατομμύρια, τις γερμανικές αποζημιώσεις, ξέρετε ότι είναι πέντε μονάδες το έλλειμμα, κύριε Υπουργέ. Πέντε μονάδες! Μπήκαμε μέσα εις το όριο.



Και να κάτσετε να πείτε σε όλους αυτούς που πιέζουν -προσετέθη και ο φίλος μας Νικολά Σαρκοζί- ότι αν εμείς αυτή τη στιγμή είμαστε σε αυτήν την οικονομική εξάντληση, δεν είμαστε για όλα αυτά που μας προσάπτουν, αλλά για ένα λόγο: Γιατί χαλάμε τα περισσότερα χρήματα από κάθε άλλη χώρα της Ευρώπης σε εξοπλισμούς. Δίνουμε στους Αμερικανούς μόνοι μας όσο δίνουν οι υπόλοιπες 27 χώρες. Η Ελλάδα μόνη της σε παραγγελίες δίνει στην Αμερική όσο δίνουν οι άλλες 27 χώρες!

Τα χρήματά μας, λοιπόν, τα χρήματα του ελληνικού λαού, ο ιδρώτας του ελληνικού λαού γίνεται Μιράζ, που, μάλιστα, έχουν παρουσιάσει και προβλήματα. Τα λεφτά του ελληνικού λαού έγιναν υποβρύχια τα οποία γέρνουν και μας αναγκάζουν να τα πάρουμε, γιατί αλλιώς θα μας κάνουν “ντα-ντα” με τον τρόπο τον οποίο μας έκανε ο Υπουργός Οικονομικών. Να πάμε να τους πούμε, λοιπόν, ότι εξαντλούμεθα, επειδή αυτοί δεν κάνουν σωστά τη δουλειά τους!



Χθες πέρασε μια είδηση, την οποία δεν ξέρω πόσοι από εσάς την είδαν ή εστίασαν σε αυτή. Είπε, λοιπόν, η Ευρωπαϊκή Ένωση, είπαν οι σύμμαχοί μας ότι η Ευρώπη έχει σύνορα παντού. Όμως, εδώ στην περιοχή του Αιγαίου δεν έχει σύνορα. Πρόκειται περί μίας «ευρείας συνοριακής γραμμής”.

Τι σημαίνει αυτό; Ότι δεν αναγνωρίζονται τα σύνορα. Δεν είναι τα έξι ή δώδεκα μίλια. Δεν παίρνω θέση, που σημαίνει «ο Τούρκος να σε πιέζει όσο θέλει και εσύ να μην μπορείς να αντιδράσεις!».

Εάν, λοιπόν, όλοι μαζί, όλα τα πολιτικά Κόμματα πάμε και χτυπήσουμε την πόρτα των Βρυξελλών και όλοι μαζί πούμε «Κύριοι, αναλάβατε τις ευθύνες σας, μαζέψτε τον Τούρκο», εάν αύριο το πρωί μπορούμε να ελέγξουμε τα ποσά του εξοπλισμού, δεν χρειαζόμαστε κανένα μέτρο απ΄ αυτά που παίρνετε, κύριε Υπουργέ! Το ξέρετε.

Εάν η Ελλάδα δεν προβεί για μια δεκαετία σε εξοπλισμούς, όχι μόνο βάλαμε μέσα το έλλειμμα ευχερέστατα, αλλά ελέγχουμε και το δημόσιο χρέος. Δεν πρόκειται ποτέ να ελέγξετε ούτε το χρέος ούτε το έλλειμμα όσο έχετε παραβιάσεις και όσο οι παραβιάσεις μας φοβίζουν -και σωστά μας φοβίζουν- και προβαίνουμε σε εξοπλισμούς. Αυτό είναι, κύριε Υπουργέ!

Και προσέξτε, αυτό το οποίο κάνει η Τουρκία εις βάρος της Ελλάδος είναι αυτό το οποίο έκανε ο Ρήγκαν εις βάρος της Σοβιετικής Ένωσης: Τους ξελίγωσε και τους έριξε έξω! Αυτό τους έκανε οικονομικά και αυτό μας κάνει η Τουρκία, παραβιάζοντας και τη Συνθήκη Γιλμάζ-Παπούλια και τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά και τα Φώτα!

Γνωρίζετε πάρα πολύ καλά ποια είναι η κατάσταση στην 115 Πτέρυγα Μάχης. Δεν έχουμε ανταλλακτικά ούτε για ένα εξάμηνο! Αυτή είναι η πραγματικότητα και κανείς δεν πηγαίνει προς αυτήν την κατεύθυνση. Κανείς δεν θέλει να δει τα πραγματικά περιστατικά.



Άκουσα με πολλή θλίψη το σοβαρό Υπουργό Απασχόλησης κ. Λοβέρδο να λέει «Δεν υπάρχει μία στα ταμεία!». Κάναμε μία έτσι και μαζέψαμε κάτι γι΄ αυτήν την Πέμπτη και την άλλη Πέμπτη θα κάνουμε κάτι άλλο, αλλά από εκεί και πέρα δεν έχουμε καμία προοπτική.

Σας ερωτώ, κύριε Υπουργέ, και θέλω μια απάντησή σας: Απ΄ αυτά τα επιδόματα πόσα πηγαίνουν σε μη Έλληνες; Πόσο μας κοστίζουν; Τόσο πηγαίνουν σε Έλληνες τόσο σε μη Έλληνες. Είδαμε τον κύριο Αϊβαλιώτη να σας φέρνει σκηνίτες και δενδρίτες. Ακούστε επίσημη διεύθυνση του Κράτους! «Στο 28ο χιλιόμετρο Πατρών-Πύργου στο τέταρτο δέντρο δεξιά!» Μα, είναι δυνατόν, είμαστε σοβαροί; Εκεί να πηγαίνει το επίδομα;

“Στη σκηνή” λέει “πίσω από το θάμνο”. Αυτά λέει, επίσημη απάντηση. Πού στέλνετε τα λεφτά των Ελλήνων επιτέλους; Και έρχεστε και λέτε ότι θα δώσετε πεντακόσιες χιλιάδες διαβατήρια, θα κάνετε πεντακόσιους χιλιάδες Έλληνες. Πόσοι από αυτούς θα είναι στο Ταμείο Ανεργίας του χρόνου, ξέρετε; Γιατί το αδίσταχτο κεφάλαιο που θέλει τη μαύρη εργασία, θα πάρει από τους άλλους, δεν θα πάρει από τους «ελληνοποιημένους», γιατί ο «ελληνοποιημένος» θα έχει το μεροκάματο του Έλληνα. Θα πάρει από τους άλλους. Άρα, λοιπόν, θα προσθέσετε στον ΟΑΕΔ 300.000-400.000 στρατιές ανέργων, οι οποίες θα διεκδικούν επίδομα από έναν ΟΑΕΔ ο οποίος είναι νεκρός.



Και επιτέλους, για να συνειδητοποιήσετε τα δύο μεγάλα κόμματα το τι θαύματα κάνατε τα τελευταία είκοσι χρόνια που συγκυβερνήσατε εξ ημισείας περίπου. Κάναμε έναν μεγάλο κύκλο και επανήλθαμε στα Χριστούγεννα του 1989 όπου δεν είχαμε να πληρώσουμε επιδόματα και συντάξεις. Και μιλάω τότε για την Κυβέρνηση Ζολώτα που ήταν και τα δύο κόμματα που σηκώσανε ψηλά τα χέρια. Και ευτυχώς, το μυαλό του Ζολώτα τότε βρήκε και επινόησε κάποιον τρόπο για να βγούμε από την κρίση. Περάσανε είκοσι χρόνια και ξαναφέρατε την Ελλάδα στο ίδιο σημείο και μπράβο σας!



Επιτέλους, να παίρνετε πρωτοβουλίες σωστές. Απευθύνομαι τόσο στην Κυβέρνηση, όσο και στους αξιότιμους κοινοβουλευτικούς εκπροσώπους. Πριν από μερικές ημέρες πέθανε μία σπουδαία, σπουδαιότατη προσωπικότητα του Τύπου. Ο Λαμπράκης, μία μεγάλη προσωπικότητα. Εμείς βρισκόμασταν σε διαρκή πολιτική αντιπαλότητα, μας είχε στο στόχαστρο, αλλά δεν παύει να ήταν μία μεγάλη προσωπικότητα. Προσέφερε πολλά στον Τύπο, αλλά περισσότερα προσέφερε στον πολιτισμό. Εάν σήμερα η Ελλάδα του 2010 έχει να επιδείξει κάτι σύγχρονο στον πολιτισμό, είναι το Μέγαρο Μουσικής. Αυτό δεν χωράει καμία αμφιβολία, αυτό έχουμε να δείξουμε.

Δεν μπορείτε λοιπόν, να αλλάζετε τους κανόνες επειδή πέθανε ο Λαμπράκης και να λέτε τοποθετούμε Πρόεδρο αυτόν. Έχω ακούσει καλά λόγια για τον άνθρωπο, αλλά πρέπει να πάρετε το καταστατικό και το καταστατικό λέει ότι μαζεύεται το διοικητικό συμβούλιο που είναι πέντε από την πολιτεία και πέντε από τους φίλους της μουσικής και εκείνοι βγάζουν τον Πρόεδρο. Αυτοί οι αιφνιδιασμοί νομίζω ότι αλλοιώνουν το νόημα της δημοκρατίας, αλλοιώνουν τον τρόπο του καλώς φέρεσθαι. Και θέλω να ελπίζω ότι η Κυβέρνηση της διαφάνειας θα σκεφτεί με διαφάνεια και δεν θα σκεφτεί με έναν τρόπο ιδιοτελή, όπως προσπαθεί τώρα».
Μπορεί να μη συμφωνώ ούτε στο ελάχιστο με αυτά που λες,αλλά θα έδινα μέχρι και την τελευταία ρανίδα του αίματός μου για το δικαίωμά σου να συνεχίσεις να τα λες -ΒΟΛΤΑΙΡΟΣ