«Αποζημίωση των θυμάτων εγκλημάτων βίας από πρόθεση και άλλες διατάξεις»

Δευτερολογία Πέτρου Ευθυμίου Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου ΠΑΣΟΚ στην Ολομέλεια της Βουλής για το Σ/Ν του Υπουργείου Δικαιοσύνης «Αποζημίωση των θυμάτων εγκλημάτων βίας από πρόθεση και άλλες διατάξεις»

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ


Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, νομίζω ότι έγινε φανερό σε όλη τη διάρκεια της συζήτησης ότι πράγματι αναπτύχθηκαν δύο σχολές σκέψης και δύο προσεγγίσεις διαφορετικές. Η μία αντίληψη είναι ότι στην κοινωνία δεν υπάρχουν αποσπασματικά πράγματα. Δεν υπάρχει κάτι που είναι ξεκομμένο καθ' αυτό. Αλλά οτιδήποτε συμβαίνει και κατ' εξοχήν ένα φαινόμενο κοινωνικό όπως τα ναρκωτικά, είναι ένα πλέγμα που διασυνδέει τα πάντα, κυρίως το δικαιϊκό και το σωφρονιστικό σύστημα. Πάνω σε αυτήν τη γραμμή αντίληψης κινήθηκε και η νομοθετική πρωτοβουλία της Κυβέρνησης όπως την παρουσίασε ο κ. Καστανίδης, κινήθηκε η γραμμή των εισηγήσεων του Κ.Κ.Ε. με τις πρόσθετες παρατηρήσεις και απαιτήσεις που έχει σε αυτήν την αντίληψη, κινήθηκε η θέση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. όπως την εξέφρασαν και ο κ. Κουράκης και ο κ. Κουβέλης.

Αυτό λοιπόν που πριν απ' όλα πρέπει να συμφωνήσουμε είναι ότι όταν μιλάμε για μείζονα κοινωνικά ζητήματα μιλάμε για το πλέγμα των σχέσεων που θα περιβάλλει και τα αντιμετωπίζεις με πλέγμα προτάσεων. Και αυτό που κατετέθη εδώ είναι κομμάτι μιας συνολικότερης πρωτοβουλίας, πάνω στο οποίο οικοδομήθηκε με απίστευτο τρόπο ο μηχανισμός του φόβου. Και μάλιστα με ένα πολιτικό παράγωγο το οποίο πιστεύω ότι αφορά κάτι περισσότερο από αυτήν την Αίθουσα, ότι αντίθετα απ' ό,τι προέβλεπαν κάποιοι με τις εξελίξεις στη Νέα Δημοκρατία όσον αφορά τη σχέση των ενοίκων στην ίδια πολυκατοικία, φαίνεται ότι τελικά αντί να σύρει η τυπική πλειοψηφία τη μειοψηφία της συνδιαχείρισης, ξαφνικά η μειοψηφία μπορεί να σύρει την πλειοψηφία, στη γλώσσα της, στην αντίληψή της, στις φοβίες, στην κλίμακά της, σ' αυτό που η ίδια θέτει ως ατζέντα και η Νέα Δημοκρατία υπηρετεί.

Και μάλιστα αν θέλουμε να κάνουμε και αυτές τις συγκρίσεις, ακόμα και στο έδαφος της πλήρους ανεπιτυχούς σύγκρισης με την πρωτοβουλία Δένδια, αυτό που εισάγει και προς τιμήν του ο Υπουργός, απέδειξε ως την τελευταία στιγμή την κοινοβουλευτική λειτουργία και του ίδιου και της Κυβέρνησης που το πνεύμα της εκφράζει, ήταν ριζικά διαφορετικό. Διότι αυτό που αποκαθίσταται πλήρως πια με τις αναδιατυπώσεις του κυρίου Υπουργού, είναι ότι εισάγουμε πολύ επιπλέον στοιχεία, όχι απλώς σε σχέση με την κίνηση Δένδια, αλλά σε σχέση με το κενό που υπήρχε ήδη στον Ποινικό Κώδικα, σε σχέση με το θέμα της υπό όρους απόλυσης. Και για να είμαστε απόλυτα σαφείς. Το συμπέρασμα από αυτό το νόμο είναι ότι ο έμπορος ναρκωτικών είναι διπλά τελειωμένος οριστικά και πρέπει να το ξέρει. Θα πληρώσει το αντίτιμο αυτής της άθλιας επιλογής ζωής που έκανε.

Δεύτερον, σε αυτούς που συνδέουν με την απίστευτα ταλαίπωρη περιοχή που είναι ο χρήστης που εξαναγκάζεται να γίνει έμπορος υπάρχει πλέον η δυνατότητα και της απόλυσης υπό όρους αλλά πώς; Σε σύνδεση με το 105, 106 και 107 του Ποινικού Κώδικα που θέτει δυο φραγμούς, πρώτον την απόφαση του δικαστικού συμβουλίου με όλα τα συνοδά στοιχεία τα οποία περιέχει.

Και θα ήταν απίστευτο, κύριε Μαρκόπουλε, αν κανείς έπαιρνε σοβαρά όσα είπατε, ότι η δικαιοσύνη είναι ως εάν δεν υπάρχει στο συλλογισμό σας. Αν δηλαδή θεωρείτε ότι τα δικαστικά συμβούλια δεν υπάρχουν, έχετε εξαιρέσει από τη λειτουργία της κοινωνίας τον πιο κρίσιμο κόμβο και πρέπει να μας εξηγήσετε τι εννοείτε. Τι σημαίνει αυτή η τοποθέτησή σας ότι δεν μπορεί να λειτουργήσει η πρόταση νόμου διότι τα δικαστικά συμβούλια, όπως υπονοήσατε, είναι ως εάν δεν υπάρχουν;

Και τρίτον, πέρα από τη συγκεκριμένη απόδειξη που εδόθη ότι σήμερα ολοκληρώνεται το μέτωπο με τους εμπόρους που παίρνουν την οριστική του απάντηση και στα χρόνια που θα εκτίσουν, και η απόλυση υπό όρους πέρα από το πλέγμα των τριών άρθρων του Ποινικού Κώδικα αποκτά μέσω της πρότασης του Υπουργού και μια πρόσθετη διάσταση, ότι δηλαδή, επειδή ακριβώς η απόλυση υπό όρους είναι συνέχιση της έκτισης της ποινής και όχι χάρη, αυτός παρωθείται πριν απ' όλα στο να θεραπευθεί. Πρέπει οπωσδήποτε να κάνει αίτηση ένταξης στα θεραπευτικά προγράμματα και πρέπει να πιστέψουμε ότι μπορούμε να κερδίσουμε αυτές τις ζωές. Και μπορούμε αν το θέλουμε και αν δώσουμε έμφαση σε αυτή την πολιτική. Δεύτερον, τελεί υπό διαρκή έλεγχο συγκεκριμένων και αναγκαστικών περιοριστικών όρων και όχι δυνητικών.

Άρα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτό που ολοκληρωμένα κατατίθεται με τις αναδιατυπώσεις του Υπουργού κ. Καστανίδη είναι μια ολοκλήρωση ενός δικαιϊκού πλέγματος που συνδέεται με την άσκηση σωφρονιστικής πολιτικής και κυρίως συνδέεται με αυτά που δεν αναφέρονται στο νόμο, τον τρόπο που ανέπτυξε η Κυβέρνηση, τον τρόπο που ανέλυσε ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ, ότι πρέπει να επεκτείνουμε τις δράσεις μας στην πρόληψη, στην άρση των αιτίων που γεννούν τα θέματα που δευτερογενώς ερχόμαστε εδώ να αντιμετωπίσουμε. Και από αυτή τη σκοπιά η επιλογή μας σήμερα εδώ είναι απόλυτα καθαρή και η ψήφος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. θα είναι ψήφος καθαρής συνείδησης.