ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ, ΑΛΕΞΗ ΤΣΙΠΡΑ

ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ, ΑΛΕΞΗ ΤΣΙΠΡΑ

ΚΑΤΑ ΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ

ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΣΤΑΣΗ ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΩΝ ΥΠΟΒΡΥΧΙΩΝ

ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ, 18/12/13

Κυρίες και κύριοι Βουλευτές,

Επιτρέψτε μου να ξεκινήσω με μια -ας τη χαρακτηρίσω έτσι- δήλωση προθέσεων.  Στη σημερινή κατάσταση, με μια κοινωνία που δίνει τη μάχη της ανθρωπιστικής κρίσης και αναζητά τις αιτίες και τους υπαίτιους για την τραγωδία που ζει, έχει τεράστια πολιτική και ηθική σημασία, για όσους τουλάχιστον από εμάς διαισθάνονται αυτή την ευθύνη, να αντιμετωπίσουμε με δημοκρατική γενναιότητα, εθνική ευαισθησία και χωρίς μικροκομματικές υπεκφυγές, το παρελθόν που μας οδήγησε εδώ που βρισκόμαστε σήμερα, να φωτίσουμε τις γκρίζες ζώνες της αδιαφάνειας και των σκανδάλων, τις αβελτηρίες, τις παραλείψεις, την εκμετάλλευση της εξουσίας για ιδιοτελείς σκοπούς και να στείλουμε στη δικαιοσύνη όσους καταχράστηκαν το αξίωμά τους και τη λαϊκή εμπιστοσύνη.

Αυτό, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν το αντιλαμβάνομαι ως εκδίκηση και πολύ περισσότερο ως αναζήτηση αποδιοπομπαίων τράγων για να εκτονωθεί η δικαιολογημένη λαϊκή οργή. Το αντιλαμβάνομαι, κύριε Υπουργέ, ως απονομή δικαιοσύνης αλλά και ως θεμέλιο λίθο για το μέλλον.

Διότι κανένα μέλλον δεν μπορούμε να έχουμε διατηρώντας κρυμμένους σκελετούς στη ντουλάπα. Αλλά και κανένα μέλλον δεν μπορούμε να έχουμε, αν δεν αποκαταστήσουμε τη χαμένη εμπιστοσύνη του πολίτη και της κοινωνίας απέναντι στο πολιτικό σύστημα. Με ψυχραιμία, νηφαλιότητα, με σεβασμό στους κανόνες της δημοκρατίας και της δικαιοσύνης αλλά και με αυστηρότητα, προσήλωση στο λαϊκό συμφέρον, έχουμε χρέος να καθαρίσουμε αυτή την καταχνιά, αυτή την γκρίζα ατμόσφαιρα που επικρατεί στην πολιτική ζωή της χώρας.

Σας διαβεβαιώνω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, και σήμερα αλλά και αύριο που θα αναλάβει τα ηνία, θα κάνει το παν για να αποδοθούν οι ευθύνες και να αποκατασταθεί η πεποίθηση στον πολίτη ότι κανείς δεν είναι υπεράνω της κριτικής και του νόμου. Αυτό ήταν και είναι το μόνο κίνητρό μας στην κατάθεση της πρότασης Εξεταστικής Επιτροπής για το μείζον οικονομικό αλλά και εθνικό θέμα των υποβρυχίων, που παρά τα δισεκατομμύρια ευρώ που έχουν εκταμιευθεί και ανήκουν στον ελληνικό λαό από το υστέρημά του, το δημόσιο ταμείο, σήμερα, σκουριάζουν στη στεριά, στερώντας μάλιστα από τις Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας μας έναν ιδιαίτερα κρίσιμο παράγοντα.

Επιτρέψτε μου όμως, πριν μιλήσω συγκεκριμένα, να σημειώσω και κάτι. Σε όλες τις ανάλογες περιπτώσεις στο παρελθόν, όλοι οι υπό εξέταση πολιτικοί προέβαλαν το επιχείρημα ότι επιδιώκεται η πολιτική τους εξόντωση. Να σας θυμίσω τον κ. Παπακωνσταντίνου χθες, τον κ. Τσοχατζόπουλο προχθές, να σας θυμίσω τα επιχειρήματα με τα οποία το κόμμα του τελευταίου και αν δεν κάνω λάθος προσωπικά τότε ο σημερινός Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, ο κ. Βενιζέλος, ξεπέρασε τον εαυτό του, υπερασπιζόμενος και διακηρύσσοντας την αθωότητα του κ. Τσοχατζόπουλου του 2005 αλλά και καταγγέλλοντας τις δόλιες προθέσεις των κατηγόρων του.

Ας βγάλουμε όμως επιτέλους ένα συμπέρασμα από όλα αυτά κι ας προσπαθήσουμε να πάμε στην ουσία του ζητήματος, που πολύ φοβάμαι ότι και τώρα επιχειρείται να συσκοτισθεί με κραυγές για πολιτική εξόντωση και θεωρίες συνωμοσίας.

Ποια όμως είναι η πραγματικότητα; Η πραγματικότητα είναι ότι εδώ βρισκόμαστε μπροστά σε μία σκανδαλώδη υπόθεση των υποβρυχίων, που ξεκίνησε το 2000 με τη σφραγίδα του κ. Τσοχατζόπουλου και κορυφώθηκε το 2010 με κύρια ευθύνη και με υπογραφές τότε των Υπουργών Άμυνας και Οικονομικών, του κ. Παπακωνσταντίνου και του κ. Βενιζέλου. Ξέρετε όλοι, ακόμα και όσοι δεν το ομολογείτε, ότι πρόκειται για μία υπόθεση με τόσα πολλά σκοτεινά σημεία, ώστε το λιγότερο το οποίο θα έπρεπε να πράξει η Βουλή θα ήταν δίχως άλλο να την εξετάσει σε βάθος.

Κι όμως, βρισκόμαστε για άλλη μια φορά μπροστά σε μία προσπάθεια συγκάλυψης, πάλι με το ίδιο επιχείρημα, ότι δήθεν επιχειρείται η πολιτική εξόντωση. Ακόμα χειρότερα. Η αυτονόητη υποχρέωση της Βουλής να εξετάσει το θέμα σε βάθος εμφανίζεται ως απόπειρα ανατροπής της Κυβέρνησης. Έτσι κατασκευάζεται άλλος ένας εκβιασμός, όποιος θεωρεί αναγκαία τη σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής και τη διερεύνηση σε βάθος της υπόθεσης των υποβρυχίων υπονομεύει το «εθνικόν έργον της Κυβερνήσεως».

Ειλικρινά, δεν ξέρω αν αυτή την κατασκευή την έφτιαξε ο κ. Σαμαράς ή ο κ. Βενιζέλος ή αν ο κ. Σαμαράς την αποδέχθηκε, εκών άκων, εκβιαζόμενος κι αυτός από τον σύμμαχό του. Άλλωστε μας έχουν μπερδέψει τώρα τελευταία. Ο κ. Βενιζέλος είπε προχθές «Δεν χρειάζεται ο κ. Σαμαράς να καλύψει εμένα, μήπως χρειαστεί να καλύψω κι εγώ τον κ. Σαμαρά».

Εγώ δεν ξέρω ποιος χρειάζεται να καλύψει ποιον. Σε κάθε περίπτωση αυτό που ξέρω είναι ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μία ζοφερή ιστορία και εδώ εν ονόματι της κυβερνητικής σταθερότητας, της οποίας υποτίθεται θεμέλιος λίθος είναι ο Αντιπρόεδρος της Κυβερνήσεως, αποσταθεροποιείται η ίδια η δημοκρατία και αγνοείται ένα πάνδημο, με βάση όλες τις δημοσκοπήσεις, αίτημα του ελληνικού λαού να υπάρξει κάθαρση και δικαιοσύνη.

Πόσο όμως μπορεί να αντέξει αυτή η αφόρητη για τον λαό υποκρισία; Για το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου δεν άνοιξε μύτη. Άνθρωποι καταστράφηκαν, δισεκατομμύρια άλλαξαν χέρια, αλλά ένοχος δεν υπήρξε. Η ληστεία στα ασφαλιστικά ταμεία, τα δομημένα ομόλογα, η Siemens, η λίστα Λαγκάρντ αγνοούνται και συγκαλύπτονται. Αποκορύφωμα της συγκάλυψης η άρνησης της Κυβέρνησής σας, της κυβερνητικής πλειοψηφίας, να δεχθεί το αίτημα για σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής για το πώς φτάσαμε ως εδώ, πώς φτάσαμε στο μνημόνιο. Και να σκεφτείτε ότι αποτελούσε τη μία και μόνη υπόσχεση του κ. Σαμαρά για τη μία και μόνη Εξεταστική, όταν ήταν στα έδρανα της Αντιπολίτευσης.

Ποια είναι λοιπόν, κυρίες και κύριοι της Κυβέρνησης, η αξιοπιστία του κ. Σαμαρά, του Πρωθυπουργού, ο οποίος απουσιάζει σήμερα από την Αίθουσα; Δεν έχει το πολιτικό θάρρος να έρθει να υπερασπιστεί τον Αντιπρόεδρο της Κυβέρνησής του, τον αφήνει έρμαιο. Δεν έρχεται να πάρει τον λόγο.

Ποια είναι η σχέση του με την αλήθεια, όταν ως Πρωθυπουργός της χώρας βγαίνει σε τηλεοπτική του συνέντευξη –κι ίσως είναι η μια και μοναδική πράξη υπεράσπισης, δεν μπορεί πάει παραπέρα- και λέει «για τα υποβρύχια έγινε Προανακριτική και Εξεταστική το 2011 και δεν του βρήκαν τίποτα. Άρα, είναι απόπειρα ενοχοποίησης και πολιτικής εξόντωσης»;

Δεν ξέρει ο Πρωθυπουργός ότι το 2011 δεν έγινε καμία Εξεταστική Επιτροπή, αλλά έγινε Προκαταρκτική που αφορούσε μόνο έναν, τον κ. Τσοχατζόπουλο και για όλους μαζί τους Υπουργούς -υποτίθεται- θα συνεδρίαζε η Διαρκής Ειδική Επιτροπή Εξοπλιστικών, στην οποία ο κ. Βενιζέλος ούτε καν ως μάρτυρας δεν προσεκλήθη; Που έγινε, λοιπόν, Εξεταστική;

Δεν κατανοεί ο κ. Σαμαράς ότι εκβιάζοντας τη Βουλή να μη δεχθεί σήμερα τη σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής στο όνομα ότι απειλείται η κυβερνητική σταθερότητα στην πραγματικότητα δεν σώζει την Κυβέρνησή του, αλλά μπαίνει κι ο ίδιος στο κάδρο των ευθυνών;

Δεν θυμάται τι έλεγε ο εκπρόσωπός τους τότε ο κ. Μιχελάκης για την υπόθεση αυτή; Δεν θυμάται –να πάμε λίγο πιο μακριά- το 2005, τι έλεγε ο κ. Βενιζέλος όταν απαιτούσε εντός της Αιθούσης αυτής να ζητήσει η Νέα Δημοκρατία «συγγνώμη» από τους ανθρώπους που ταλαιπώρησε, δηλαδή από τους κυρίους Τσοχατζόπουλο και Παπαντωνίου; Ο πρώτος καταδικάστηκε. Ο δεύτερος διώκεται.

Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, αυτό ξεκίνησε εδώ και μέρες από την επίσκεψη τη δική μου και του Παναγιώτη Λαφαζάνη στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά με σκοπό να μας ενημερώσει η ηγεσία του Πολεμικού Ναυτικού και να δούμε τους εργαζόμενους, αλλά και μετά κορυφώθηκε με την ερώτηση στον Υπουργό Άμυνας, στον κ. Αβραμόπουλο για το θέμα των υποβρυχίων.

Ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης ο κ. Βενιζέλος με ιδιαίτερα νευρικές –θα έλεγα- και σπασμωδικές αντιδράσεις με τον πιο εύγλωττο τρόπο επιδεικνύει μια συμπεριφορά ενοχής.

Το ΠΑΣΟΚ μόνο τη μέρα που πήγαμε στα Ναυπηγεία εξέδωσε όχι μια, ούτε δύο, αλλά τρεις ανακοινώσεις. Ξέρετε, ακόμη κι αν δεν είχαμε καμία υποψία για την εμπλοκή του κ. Βενιζέλου στην υπόθεση, η αντίδραση αυτή θα μας έβαζε σε υποψίες.

Ακολούθησε η επίθεση προς τον Υπουργό Άμυνας για την απάντηση που έδωσε εδώ στη Βουλή στην ερώτησή μου για τη φράση που είπε ότι η Κυβέρνηση δεν φοβάται τη σύσταση Εξεταστικής.

Ακολούθησαν οι απειλητικές διαρροές ότι θα πέσει η Κυβέρνηση. Ακολούθησαν οι παραληρηματικού χαρακτήρα απειλές και οι άθλιοι αντιπερισπασμοί κατά του ΣΥΡΙΖΑ που –υποτίθεται- καθοδηγεί τα σκοτεινά συμφέροντα. Ακολούθησε στα όρια της γραφικότητας πρόσκληση σε μονομαχία.

Δηλώνω, λοιπόν, ευθύς εξ αρχής ότι δεν με αφορά ούτε και πρόκειται να ασχοληθώ με τη λάσπη στον ανεμιστήρα προκειμένου να πεταχτεί η μπάλα στην εξέδρα και να ξεφύγουμε από το θέμα. Ούτε πρόκειται να ασχοληθώ με τα ευφάνταστα σενάρια περί μυστικών υπηρεσιών ούτε με τα σενάρια πολιτικής εξόντωσης ούτε, εν πάση περιπτώσει, με το είδος της υπεράσπισης που διάλεξε για τον εαυτό του ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης. Εφόσον αισθάνεται ο ίδιος κατηγορούμενος έχει και το δικαίωμα να υπερασπιστεί τον εαυτό του όπως νομίζει καλύτερα.

Για να κλείσω το θέμα ένα και μόνο θα πω: Θα διερωτηθώ πως είναι δυνατόν ένας κατά γενική ομολογία ευφυής άνθρωπος να μην κατανοεί ότι με αυτήν τη συμπεριφορά δεν κάνει τίποτα παραπάνω από το να κραυγάζει ενοχή.

Στο κάτω, κάτω τι αλήθεια είναι αυτό που πρέπει να κρυφθεί από το φως μιας Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής, η οποία, μάλιστα, εάν συσταθεί θα έχει την πλειοψηφία στη σύνθεσή της, των δύο κομμάτων που απαρτίζουν σήμερα την Κυβέρνηση; Εκτός εάν είναι αυτός ο φόβος, ότι ακόμα και στα μέλη που απαρτίζουν σήμερα την Κυβέρνηση υπάρχει θέμα.

Πόσο κοντόθωρο είναι να νομίζει κανείς σε τελική ανάλυση ότι εάν σήμερα καταφέρετε να αποφύγετε τη σύσταση Εξεταστικής -που σε φυσιολογικές συνθήκες, επαναλαμβάνω, εσείς θα έπρεπε να ζητάτε- ότι θα ξεμπερδέψει και θα κουκουλώσει την υπόθεση. Και γιατί αυτό; Διότι εδώ δεν είναι η ιστορία του ΣΥΡΙΖΑ. Εδώ έχουμε τέσσερα υποβρύχια που σκουριάζουν και χίλιους διακόσιους εργαζόμενους που δεν έχουν να κάνουν Χριστούγεννα και είναι στο δρόμο.  Πως θα ξεμπερδέψετε με αυτά; Πως θα τα κρύψετε κάτω από το χαλί; Δεν χωράνε τέσσερα υποβρύχια κάτω από το χαλί.

Το πρόβλημα, λοιπόν, δεν είναι θεωρητικό. Το πρόβλημα είναι πρακτικό, υπαρκτό και βοά και σας υποχρεώνει να δώσετε λύσεις κι απαντήσεις.

Κύριε Υπουργέ, και σε εσάς μιλώ. Διότι εξαιτίας των επιλογών που έγιναν τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά βρίσκονται σήμερα σε δεινή θέση. Ολοκαίνουρια υποβρύχια σήμερα βρίσκονται εγκαταλελειμμένα. Τα Ναυπηγεία είναι ανασφάλιστα. Κάθε μέρα που περνάει ο κίνδυνος ενός καταστροφικού ατυχήματος γίνεται ολοένα και μεγαλύτερος.

Την ίδια στιγμή, το ελληνικό δημόσιο παραμένει εντελώς ακάλυπτο για τεράστια ποσά που έχει να πληρώσει. Απέναντί του έχει ανύπαρκτες εταιρείες «φαντάσματα», αναξιόχρεες με ελάχιστης αξίας μετοχικό κεφάλαιο –είκοσι πέντε χιλιάδες λίρες- εταιρείες που δεν έχουν επενδύσει ούτε μισό ευρώ για την ανάπτυξη των Ναυπηγείων, τη στιγμή που έχουν εισπράξει εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ.

Το ελληνικό δημόσιο έχει πληρώσει από το 2000 έως σήμερα 2,4 δισεκατομμύρια εκ των οποίων 362 εκατομμύρια μετά το 2010, όταν κόβατε με αποφάσεις εδώ μισθούς και συντάξεις και βάζατε χαράτσια. Τούτη τη στιγμή, αντί επτά υποβρυχίων το Πολεμικό Ναυτικό έχει μόνο ένα, κύριε Υπουργέ. Βεβαίως, έχουμε κι άλλα. Αν είναι όμως να είμαστε εντάξει με αυτά που έχουμε, γιατί τα παραγγείλλαμε;

Το ελληνικό δημόσιο, λοιπόν, σήμερα έχει να αντιμετωπίσει εκτός του υπαρκτού αυτού προβλήματος που δεν μπαίνει κάτω από το χαλί και μια αγωγή από τη μεριά των ψευδοεπενδυτών που ζητούν αποζημίωση ύψους ενός δισεκατομμυρίου, τη στιγμή που τα Ναυπηγεία βρίσκονται σε κατάρρευση.

Κύριε Υπουργέ, ποιος είναι αλήθεια υπεύθυνος για αυτήν την κατάσταση; Ποιος θα δώσει λόγο για τα εκατομμύρια ευρώ που σπαταλήθηκαν; Ποιος θα λογοδοτήσει για τη συμφωνία-πλαίσιο και την εκτελεστική συμφωνία με τον ψευτοεπενδυτή κ. Σάφα και τις εταιρείες του;

Η σύμβαση που υπέγραψε ο τότε Υπουργός Άμυνας αποτελεί μνημείο αδιαφάνειας και σκανδαλωδών όρων σε βάρος του ελληνικού δημοσίου με πρόσχημα τη σωτηρία των Ναυπηγείων. Πρόκειται για μια σύμβαση που αποκλίνει δραματικά από τα συνήθη στις δημόσιες συμβάσεις.

Οι πληρωμές στη σύμβαση αυτή δεν συνδέονταν με κανένα τρόπο με την πρόοδο του έργου. Αυτό είναι πρωτοφανές. Το ελληνικό δημόσιο -με δυο λόγια- συμφώνησε να πληρώνει χωρίς να ελέγχει την πρόοδο των εργασιών στα υποβρύχια. Οι εργασίες αυτές, όπως φαίνεται, δεν ξεκίνησαν ποτέ από το Σεπτέμβρη του 2010 όταν η εκτελεστική συμφωνία μπήκε σε ισχύ.

Έγιναν πέντε εκταμιεύσεις τη στιγμή που εδώ παίρνατε αποφάσεις λιτότητας, περικοπές και χαράτσια. Ποιες ήταν οι εγγυήσεις του ελληνικού δημοσίου ότι το έργο προχωρούσε κανονικά στις ημερομηνίες που γίνονταν οι εκταμιεύσεις χρημάτων. Και δεν τελειώνουν εδώ τα ερωτήματα.

Ο τότε Υπουργός Άμυνας οφείλει να απαντήσει εάν όταν πλήρωνε είχε στα χέρια του τα υπεργολαβικά συμβόλαια των Ναυπηγείων με τη γερμανική HDW που ήταν και η μοναδική εταιρεία με την τεχνογνωσία που απαιτούνταν για την ολοκλήρωση του έργου.

Θα πρέπει να εξηγηθεί και κάτι ακόμα. Θα πρέπει να εξηγηθεί για ποιο λόγο, κατά παράβαση κάθε συναλλακτικής συνήθειας, απαλλάχτηκε ο κ. Σάφα ως ανάδοχος του έργου από την υποχρέωση καταβολής εγγυητικών επιστολών προκαταβολής καλής εκτέλεσης και εγγυητικής περιόδου μετά την παράδοση.

Με αυτόν τον τρόπο, το ελληνικό δημόσιο είναι σήμερα απολύτως ακάλυπτο και για τις υπερβολικές αξιώσεις του κυρίου Σάφα και των διαφόρων εταιρειών του. Δεν έχει, δηλαδή, καμμία εγγύηση για τα τεράστια ποσά που εκταμιεύτηκαν και σήμερα έχουν χαθεί. Ποιος θα δώσει, κύριε Υπουργέ, απαντήσεις για όλα αυτά; Ποιος θα δώσει απαντήσεις στα φλέγοντα ερωτήματα που αφορούν στο δημόσιο χρήμα; Για ποιο λόγο, για παράδειγμα, απαλλάχθηκαν οι Γερμανοί πρώην -λέω εγώ και θα μας πείτε- ιδιοκτήτες των Ναυπηγείων, έναντι κάθε απαίτησης του ελληνικού δημοσίου από φορολογικές απάτες, τις οποίες διαπίστωσε το ΣΔΟΕ. Αυτό, μάλιστα, έγινε και νόμος με τροπολογία σε άσχετο νομοσχέδιο που έφερε ο Εισηγητής, ο κ. Βενιζέλος τον Οκτώβρη του 2010. Τα ερωτήματα συνεχίζονται και αναμένουν απάντηση.

Όλα, όμως, σας είπα μέχρι σήμερα είναι λεπτομέρειες μπροστά στο μεγάλο θέμα που εγείρεται από την υπογραφή και την εκτέλεση της σύμβασης στα Ναυπηγεία. Κύριε Υπουργέ, θέλω μία απάντηση. Ποιος είναι ο ιδιοκτήτης των ΕΝΑΕ σήμερα; Πρέπει να ξέρουμε, διότι διαβάζοντας την εκτελεστική συμφωνία αγοραστής των μετοχών των ΕΝΑΕ εμφανίζεται η εταιρεία ABU DHABI MAR, για την οποία μάλιστα ο κ. Βενιζέλος στην τότε συζήτηση στη Βουλή έλεγε -και σωστά λέω εγώ- ότι είναι μία εταιρεία, η οποία εξαιτίας της παρουσίας της σε πενήντα τρεις χώρες, σε πενήντα τρία Πολεμικά Ναυτικά, έχει τη δυνατότητα να φέρνει δουλειές, να φέρνει παραγγελίες.

Ακριβώς γι’ αυτό το λόγο, προφανώς και επείσθη η κοινοβουλευτική πλειοψηφία να ψηφίσει την κύρωση αυτής της σύμβασης. Ένα μήνα αργότερα, όμως, πάλι ο κ. Βενιζέλος έρχεται με την ίδια τροπολογία για την οποία απαλλάσσει την HDW για τις απαιτήσεις που το ΣΔΟΕ είχε προσδιορίσει, αντικαθιστά με τροπολογία σε άσχετο νομοσχέδιο την ABU DHABI MAR με την PRIVINVEST, με άλλη εταιρεία παρανόμως δε, διότι δεν μπορείς με τροπολογία που αναφέρεται σε νόμο που κυρώνει σύμβαση, να αλλάζεις το νόμο που αφορά συγκεκριμένη σύμβαση, χωρίς να αλλάξεις και τη σύμβαση. Αυτό, όμως, δεν είναι θέμα που θα ασχοληθούμε τώρα, είναι πολιτικά τα ζητήματα και όχι νομικά.

Η  PRIVINVEST, λοιπόν, παρουσιάζεται ως συνδεδεμένη εταιρεία με την ABU DHABI MAR. Από πού προκύπτει αυτή η σύνδεση; Ποτέ δεν διευκρινίστηκε, ούτε τότε, ούτε σήμερα. Από την ABU DHABI MAR, λοιπόν, μία θυγατρική του ABU DHABI FUND που ελέγχεται από την πριγκιπική οικογένεια και άρα είναι αξιόχρεη για κάθε πιθανή οφειλή της στο ελληνικό δημόσιο, περνάμε σε μία εταιρεία αγνώστων στοιχείων ιδιοκτησίας του κυρίου Σάφα, με μετοχικό κεφάλαιο μόλις 25 χιλιάδων λιρών. Γιατί αυτή η αλλαγή; Πώς δικαιολογείται; Δεν πήραμε απαντήσεις. Έγινε ο οποιοσδήποτε έλεγχος από ανεξάρτητους αξιολογητές, όπως είχε γίνει για την περίπτωση της ABU DHABI MAR, από την ΛΑΖΑΡΟΥ τότε; Δεν έγινε.

Υπάρχουν, όμως, σήμερα απ’ ό,τι βλέπω στοιχεία που πρέπει να εξετάσουμε. Αλλά δεν είναι καινούρια στοιχεία για εμάς. Εκείνη την εποχή, ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ καταθέτει ερώτηση και ζητά από τον τότε Υπουργό Άμυνας να του απαντήσει αν έχει ακούσει τίποτα για την μετάβαση στην PRIVINVEST και αν τα ΕΝΑΕ ανήκουν στην PRIVINVEST ή σε κάποια άλλη εταιρεία. Σήμερα, βλέπουν το φως της δημοσιότητας στοιχεία που αποδεικνύουν ότι πιθανότατα ούτε η PRIVINVEST είναι ιδιοκτήτρια των Ναυπηγείων, αλλά ότι οι μετοχές τους ανήκουν σε μία ενδιάμεση εταιρεία, την HOERN 2 που συνέστησαν οι Γερμανοί, πρώην ιδιοκτήτες των Ναυπηγείων, ως ενδιάμεση. Χρησιμοποιώντας, δηλαδή, την PRIVINVEST ως κέλυφος, ώστε πάλι τα Ναυπηγεία να είναι στη δική τους δικαιοδοσία.

Ερωτάμε εμείς, καταθέτοντας αυτήν τη πρόταση για εξεταστική και εδώ που σας έχουμε απέναντί μας, κύριε Υπουργέ, κύριε Βενιζέλε, είναι αλήθεια αυτό; Το γνωρίζατε αυτό αν είναι αλήθεια, ως οφείλατε να το γνωρίζετε; Γιατί πράγματι μπορεί και να μην το γνωρίζατε. Το γνωρίζατε, όταν υπογράφατε για την εκταμίευση αυτών των 360 εκατομμυρίων ευρώ; Και αν είναι αληθές και εν πάση περιπτώσει το γνωρίζατε, πώς γίνεται να δίνατε εντολές εκταμίευσης ποσών προς τα ΕΝΑΕ, τη στιγμή που δεν τηρείται πλέον ουσιώδης χώρος της σύμβασης, δηλαδή η απόκτηση των Ναυπηγείων από την ABU DHABI MAR και αργότερα με την τροπολογία που καταθέσατε από την PRIVINVEST.

Καταβλήθηκαν 362 εκατομμύρια ευρώ, από τα οποία τα 250 εκατομμύρια πήγαν στα ΕΝΑΕ και τα υπόλοιπα στη HDW. Καταβλήθηκαν 250 εκατομμύρια στα ΕΝΑΕ, αλλά οι εργαζόμενοι είναι απλήρωτοι, τα Ναυπηγεία είναι εγκαταλελειμμένα, τα υποβρύχια είναι ανασφάλιστα και η εφορία απλήρωτη. Ρωτάμε, τι έγιναν αυτά τα 250 εκατομμύρια; Γιατί δεν γίνεται ένας έλεγχος του ΣΔΟΕ στα βιβλία των ΕΝΑΕ για να μάθουμε πού πήγαν αυτά τα λεφτά. Είναι παράλογο αυτό που ρωτάμε; Πώς εκταμιεύτηκαν αυτά τα ποσά, όταν μέτοχοι των Ναυπηγείων αντί της ABU DHABI MAR ή έστω της PRIVINVEST είναι μία εικονική γερμανική εταιρεία η HOERN 2, η οποία δεν γνωρίζουμε σε ποιους ανήκει και είναι το ερώτημα μου το οποίο έχω καταθέσει σήμερα τρεις φορές στον Υπουργό κ. Αβραμόπουλο να μας πει, διότι υπήρχε και μία HOERN, η πρώτη, που ανήκε στην HDW. Όλα αυτά, όταν από τις 22 Σεπτεμβρίου του 2010 υπάρχει το μετοχολόγιο των ΕΝΑΕ και άρα το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας οφείλει να γνωρίζει. Δεν ξέρω αν γνωρίζει.

ΔΗΜ. ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Τσίπρα, το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας είναι πελάτης του. Τα ερωτήματα που θέτετε θα πρέπει να απαντηθούν διαφορετικά.

ΑΛΕΞΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ: Κύριε Υπουργέ, θα χαρώ ιδιαίτερα να πάρετε το λόγο να τοποθετηθείτε σε αυτό. Έστω και αυτή είναι μία απάντηση, τα ερωτήματα όμως είναι υπαρκτά.

ΔΗΜ. ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ: Σας θύμισα πως το Υπουργείο Εθνικής Αμύνης είναι πελάτες του Ναυπηγείου. Τα ερωτήματα που θέτετε είναι άλλου «παππά Ευαγγέλιο». Εμείς τι θέλουμε; Θέλουμε να πάρουμε τα υποβρύχια. Ερευνούμε, ψάχνουμε, προσπαθούμε να βρούμε λύσεις. Πριν από λίγο παρουσίασα εκτενέστατα μπροστά σας και ήσασταν κι εσείς παρών, ποια διαδικασία τελικά επελέγη. Το αντικείμενο, όμως, στη σημερινή συζήτηση είναι για το κατά πόσον χρειάζεται Εξεταστική Επιτροπή. Τα υπόλοιπα ερωτήματα σας, ευχαρίστως να τα απαντήσουμε και είπα και πρωτύτερα ότι μπορώ να μεσολαβήσω στο Υπουργείο Ανάπτυξης να συνεννοηθούμε τις λεπτομέρειες. Ευχαριστώ.

ΑΛΕΞΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ Κύριε Υπουργέ, ακριβώς γι’ αυτό το λόγο καταθέτουμε την πρόταση για Εξεταστική Επιτροπή. Επειδή διαισθανόμαστε και εμείς και πιστεύω και η πλειοψηφία του ελληνικού λαού, ότι αυτά τα κρίσιμα ερωτήματα απαιτούν καθαρές απαντήσεις και αν δεν υπάρχουν καθαρές απαντήσεις, απαιτείται διερεύνηση.

Να λοιπόν γιατί χρειάζεται Εξεταστική Επιτροπή. Δεν πρέπει να διευκρινιστούν αυτά τα ερωτήματα; Δεν δικαιούται ο ελληνικός λαός απαντήσεις; Διότι, με βάση όλα όσα περιέγραψα πριν αν είναι αληθή –επαναλαμβάνω, εγώ θέτω ένα μεγάλο ερωτηματικό, λέω αν είναι αληθή- εδώ βρισκόμαστε μπροστά στο κόλπο του «αιώνα», σε ένα κόλπο γκρόσο από την πλευρά των Γερμανών, με θύμα βεβαίως το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, το ελληνικό δημόσιο, κόλπο γκρόσο.

Τι εννοώ κόλπο grosso; Έρχονται και παίρνουν τη δουλειά, δίνουν μίζες μέσα από την ύποπτη διαδρομή των αντισταθμιστικών ωφελημάτων –τη γνωστή ιστορία του Τσοχατζόπουλου- δεν ολοκληρώνουν το έργο τους και όχι μόνο δεν πληρώνουν για την καθυστέρηση, όχι μόνο δεν εκπίπτουν οι εγγυητικές τους, αλλά φτιάχνουν μία παρένθετη ενδιάμεση με έναν αχυράνθρωπο από το Λίβανο, αναβαθμίζουν την εργολαβία, παίρνουν πάνω από 1 δισεκατομμύρια σε καιρό κρίσης, γλιτώνουν και τα 260 εκατομμύρια που υπολείπονταν από τα αντισταθμιστικά ωφελήματα, γλιτώνουν και τον έλεγχο του ΣΔΟΕ για τα παλιά αμαρτωλά αντισταθμιστικά ωφελήματα με την τροπολογία του κ. Βενιζέλου, ταΐζουν και την παρένθετη εταιρεία με τη συνέχιση των πληρωμών, βαράνε και μια ωραία διάλυση των Ναυπηγείων, αφήνουν απλήρωτους τους εργαζόμενους, δεν βάζουν ούτε βίδα στα  υποβρύχια, αφήνοντάς τα να σαπίζουν και έρχονται από πάνω και καταγγέλλουν και το ελληνικό Δημόσιο, διεκδικώντας αποζημίωση 1 δισεκατομμυρίου ευρώ.

Εδώ βρισκόμαστε! Αυτή είναι η κατάσταση, μία απίστευτη απάτη σε βάρος του ελληνικού Δημοσίου, αν είναι αληθή τα στοιχεία τα οποία καταθέτω προς διερεύνηση. Ούτε ντετέκτιβ είμαι ούτε μπορούμε να ξέρουμε ποια είναι πραγματικά η αλήθεια.

Σας καλούμε να μας την πείτε. Έχετε διατελέσει Υπουργοί, έχετε ευθύνη, είστε Κυβέρνηση. Δώστε μας, λοιπόν, μία απάντηση. Ισχύουν ή δεν ισχύουν όλα αυτά; Μπορεί –επαναλαμβάνω- και να ισχύουν, αλλά να μην τα γνωρίζατε, να πέσατε και εσείς θύματα της απάτης. Είναι και αυτό μία απάντηση δεκτή. Μετά από όλα αυτά, όμως, θα συνεχίζετε να το παίζετε Πόντιοι Πιλάτοι και θα καταψηφίσετε την πρόταση για εξεταστική; Αυτό το ερώτημα απευθύνεται σε όλους τους Βουλευτές και της ΔΗΜΑΡ και του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας.

Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, δεν έχετε καμία δικαιολογία για να το κάνετε. Μπροστά σας έχετε δύο επιλογές. Η μία είναι η επιλογή της διερεύνησης της αλήθειας και η άλλη είναι η επιλογή της συγκάλυψης. Ή νομίζετε, όμως, ότι τελικά θα καταφέρετε σε αυτήν την υπόθεση να γλιτώσετε από την αλήθεια; Σε αυτήν την υπόθεση η αλήθεια δεν θα μπορέσει να κρυφτεί για πολύ. Όσο τα υποβρύχια σκουριάζουν η αλήθεια θα αναζητά πεισματάρικα διέξοδο και θα βρει διέξοδο. Απλώς όσοι θα καταψηφίσετε αυτήν την πρόταση θα έχετε και εσείς επωμιστεί μία ευθύνη που δεν θα σας αναλογεί. Η επιλογή είναι δική σας.

ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ   18/12/2013