Τρίτη, 26 Φεβρουαρίου 2013Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Το Αγροτικό δεν είναι «ακόμα ένα» πρόβλημα κυβερνητικής πολιτικής, δίπλα σε πολλά άλλα. Είναι ένα κεντρικό πρόβλημα ύπαρξης για την Ελληνική κοινωνία… Ένα θεμελιώδες πρόβλημα για κάθε κοινωνία. Μόνο που σε μας σήμερα, τίθεται με τον πλέον επιτακτικό τρόπο.
Δεν έχουμε το δικαίωμα να το αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα αυτό με το συνηθισμένο, ξεπερασμένο, λαϊκίστικο τρόπο: ως μιαν ακόμα αφορμή για να καταδημαγωγήσουμε ένα τμήμα του πληθυσμού.
Οφείλουμε να το αντιμετωπίσουμε ως αυτό που είναι: μια μοναδική, δηλαδή, ευκαιρία να απελευθερώσουμε τη δυναμική και το δυναμικό της Ελλάδας. Το δυναμικό που υπάρχει, αλλά δεν το αξιοποιούμε. Τη δυναμική που μπορεί να απελευθερωθεί, αν πιστέψουμε στα ανταγωνιστικά μας πλεονεκτήματα.
Άλλωστε, σε όλη τη διαδρομή της ανθρώπινης Ιστορίας, το Αγροτικό ζήτημα υπήρξε ίσως το πιο καθοριστικό για τη διαμόρφωση των κοινωνιών.
Κι αυτό ισχύει, όχι μόνο για τον Αρχαίο Κόσμο, την Ασία, την Αίγυπτο, την Αρχαία Ελλάδα και τη Ρώμη…
Ισχύει επίσης, και στους νεώτερους χρόνους:
από την Ολλανδία και την Ιταλία της Αναγέννησης,
ως τη Βρετανία των «Νόμων για τα Σιτηρά» στο πρώτο μισό του 19ου αιώνα,
ως την Αμερική των αλλεπάλληλων μεταρρυθμίσεων μετά τον Αμερικανικό Εμφύλιο με αποκορύφωμα τις μεταρρυθμίσεις του New Deal,
ως την Σύγχρονη Ευρώπη της ΚΑΠ που είχε και προβλήματα, αλλά που αποτέλεσε κορυφαία κοινοτική πολιτική…
Το πώς έλυσαν μεγάλες ιστορικές χώρες το αγροτικό τους ζήτημα, καθόρισε τη μετέπειτα πορεία τους για πολλές δεκαετίες. Θα έλεγα και για αιώνες ακόμα…
Στη νεότερη Ελλάδα, η μεγάλη αγροτική μεταρρύθμιση του Κουμουνδούρου στα μέσα του 19ου Αιώνα και του Ελευθερίου Βενιζέλου στη δεύτερη και στην τρίτη δεκαετία του 20ου Αιώνα, διαμόρφωσαν σε μεγάλο βαθμό τη σύγχρονη Ελληνική κοινωνία. Και βεβαίως ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, που δημιούργησε τον ΟΓΑ και έβαλε την Ελλάδα στην Ευρώπη.
Στις τελευταίες δεκαετίες, όμως, έγινε ένα σημαντικό λάθος. Εκλέγομαι 35 χρόνια από αγροτική περιοχή, σε αγροτική περιφέρεια και το έζησα. Επιβλήθηκε η άποψη, ότι για να γίνουμε σύγχρονη χώρα, έπρεπε να μειωθεί ο πρωτογενής τομέας – Γεωργία και Κτηνοτροφία - και να αναπτυχθεί η βιομηχανία, καθώς και ο κλάδος των υπηρεσιών. Αυτό το δόγμα, να αναπτυχθούν οι σύγχρονοι τομείς της οικονομίας σε βάρος των πιο παραδοσιακών - κυρίως του αγροτικού - ίσχυσε πράγματι σε άλλες κοινωνίες, σε άλλες εποχές. Αλλά δεν ευσταθούσε πια στην Ευρωπαϊκή Ελλάδα στα τέλη του 20ου Αιώνα. Και το αποτέλεσμα το είδαμε: Μειώθηκε δραματικά η αγροτική Οικονομία, χωρίς να έχουμε πια σύγχρονη Βιομηχανία. Με λαμπρές εξαιρέσεις, βέβαια…
-- Χάσαμε, έτσι, ένα τομέα με δεκάδες κλάδους οικονομικής δραστηριότητας, όπου η Ελλάδα έχει μεγάλα συγκριτικά πλεονεκτήματα: την πρωτογενή παραγωγή των αγροτών μας που ποιοτικά προϊόντα της θα μπορούσαν σήμερα να κατακλύζουν τις αγορές της Ευρώπης. Αλλά αυτό δεν συνέβη…
--Χάσαμε έτσι, κι ένα δεύτερο τομέα που θα μπορούσε επίσης να κατακλύζει τις ευρωπαϊκές αγορές. Τη Μεταποίηση αγροτικών και κτηνοτροφικών προϊόντων! Που θα έδινε και αναπτυξιακή ώθηση στην Ελληνική Περιφέρεια.
--Αποδυναμώσαμε ακόμα και μια σειρά από άλλους τομείς, που αναπτύχθηκαν τις τελευταίες δεκαετίες, αλλά δεν εξάντλησαν το δυναμισμό τους, μια που είχαν συνέργειες με την πρωτογενή παραγωγή που υστερούσε πολύ. Για παράδειγμα, ο Τουρισμός.
Τις τελευταίες δεκαετίες, που αναδείχθηκε σε παγκόσμια κλίμακα η Μεσογειακή διατροφή, ως αξία και τρόπος ζωής διεθνώς, εμείς – η πατρίδα της Μεσογειακής Διατροφής – δεν είδαμε ελληνικά προϊόντα να προσφέρονται ούτε εκτός των συνόρων μας, ούτε και μέσα στα σύνορά μας στους τουρίστες που μας επισκέπτονται κατά εκατομμύρια κάθε χρόνο…
Βέβαια, για να είμαστε δίκαιοι, υπήρχαν και φωτεινές εξαιρέσεις σε αυτές τις δυσμενείς τάσεις των τελευταίων δεκαετιών:
-- Για παράδειγμα, η Οινοπαραγωγή, τα ελληνικά κρασιά, αναβαθμίστηκαν εντυπωσιακά, κατοχύρωσαν ονομασία προέλευσης, απέκτησαν ποιότητα και κέρδισαν διεθνείς αγορές. Αλλά κι εδώ, υπάρχουν σημαντικά περιθώρια ανάπτυξης…
-- Άλλο παράδειγμα επιτυχίας, η ιχθυοκαλλιέργεια. Έχουν γίνει άλματα προόδου, ιδιαίτερα στην τσιπούρα και το λαβράκι, με πολύ σημαντικές εξαγωγές για την Ελλάδα. Αλλά κι εδώ υπάρχουν προβλήματα και σίγουρα υπάρχουν τεράστια περιθώρια βελτίωσης…
--Ένα τρίτο παράδειγμα σωστής στρατηγικής επιλογής είναι ο Αγροτουρισμός. Αλλά οι επιτυχίες εδώ είναι σποραδικές. Και σίγουρα δεν τις αξιοποιήσαμε συστηματικά.
--Υπάρχουν, τέλος, και κλάδοι ανταγωνιστικών ελληνικών προϊόντων που τα πολύ τελευταία χρόνια κερδίζουν έδαφος: Όπως τα ελληνικά τυριά και το ελαιόλαδο, όπως τα φαρμακευτικά και αρωματικά φυτά και το μέλι.
Στα φυτά αυτά υπάρχει μια αυξανόμενη παγκόσμια ζήτηση, που ξεπερνά τα 50 δισεκατομμύρια το χρόνο! Από 1500 φυτά αυτής της κατηγορίας διεθνώς, τα μισά περίπου φύονται σχεδόν μόνο στην Ελλάδα. Όπως η Μαστίχα Χίου, η Ρίγανη, ο Κρόκος Κοζάνης, για να δώσω μόνο κάποια παραδείγματα. Κι όμως, πολύ τελευταία τα ανακαλύπτουμε. Τα περιθώρια, συνεπώς, είναι τεράστια…
Και στο ελληνικό μέλι, τεράστια περιθώρια. Έχει εξαιρετική ποιότητα, λόγω κλιματολογικών συνθηκών, παρουσιάζει πολύ μεγάλη ποικιλία, λόγω βιοποικιλότητας της ελληνικής χλωρίδας κι έχει τη δυνατότητα μεγάλης κλίμακας παραγωγής, αν στηριχθεί σωστά. Και ιδιαίτερα για την παραγωγή γύρης, αλλά και όλων των παράγωγων της μελισσοκομίας…
Και σε πολλές άλλες καλλιέργειες κάνουμε προόδους σημαντικές τελευταία: από τα Ακτινίδια και τα Σπαράγγια, ως το Ρόδι…
Όμως, πέρα απ’ όλα αυτά τα παρήγορα και τα ελπιδοφόρα, υπάρχουν και σημαντικά πεδία στα οποία φαίνεται η αποτυχία της μέχρι στιγμής αγροτικής παραγωγής: Κλασικό παράδειγμα το λάδι: Έχουμε το καλύτερο στον κόσμο, με απόσταση – κι έχουμε σημαντικές ποσότητες που θα μπορούσαμε να εξάγουμε - αλλά δεν καταφέραμε ακόμα να το εξαγάγουμε ανταγωνιστικά στον υπόλοιπο κόσμο. Στις περισσότερες περιπτώσεις, δυστυχώς, το διαθέτουμε χύμα, και το εξάγουν άλλοι στις διεθνείς αγορές, αφού το ανακατέψουν με το δικό τους, που είναι κατώτερης ποιότητας. Και επιτυγχάνοντας εκείνοι πολύ υψηλότερες τιμές από τους δικούς μας ελαιοπαραγωγούς.
Άλλο παράδειγμα, η κτηνοτροφία: όπου ουσιαστικά έχουν καταργηθεί τα βοσκοτόπια. Με αποτέλεσμα η ελληνική κτηνοτροφία να είναι κυρίως σταβλική και να στηρίζεται στις ζωοτροφές, πράγμα που επιβαρύνει υπέρμετρα το κόστος της, παρά την εξαιρετική ποιότητα των προϊόντων της. Εδώ προφανώς πρέπει να γίνουν πάρα πολλά.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Από τη σημερινή κρίση θα βγούμε με συνολική μεταρρύθμιση. Κι απ’ όλες τις μεταρρυθμίσεις που πρέπει να κάνουμε, η πιο σημαντική ίσως, είναι η Αγροτική.
-- Αυτή θα δημιουργήσει ευκαιρίες απασχόλησης και επενδύσεων. Και στον ίδιο το Πρωτογενή τομέα και στη Μεταποίηση.
-- Αυτή θα φέρει ξανά κόσμο με παραγωγικές ασχολίες στην Περιφέρεια μας, θα την ενισχύσει πληθυσμιακά και οικονομικά, θα υποκινήσει, δηλαδή, την αναγέννησή της…
-- Αυτή θα αναβαθμίσει και την ποιότητα πολλών άλλων κλάδων, όπως ο Τουρισμός.
-- Αυτή θα δημιουργήσει εξωστρέφεια στην Ελληνική οικονομία με προϊόντα που πράγματι μπορούν να κατακλύσουν τις διεθνείς αγορές.
-- Αυτή θα βοηθήσει στην αντιστροφή των δημογραφικών τάσεων, γιατί αν ξαναγεννηθεί η Ελληνική επαρχία, θα αναγεννηθεί πληθυσμιακά η ίδια η Ελλάδα!
Η Αγροτική Μεταρρύθμιση είναι ίσως η πιο δύσκολη αλλά και η πιο αποφασιστική που έχουμε μπροστά μας.
Το δημοσιονομικό έλλειμμα θα το εξαλείψουμε. Το χρέος θα το τιθασεύσουμε. Αλλά από την κρίση δεν θα βγούμε μακροχρόνια, αν δεν αλλάξουμε το παραγωγικό μας μοντέλο.
Και υπ’ αυτό το πρίσμα, μέσα σε αυτό το πλαίσιο και με αυτήν την προοπτική, θα πρέπει να συζητάμε στο εξής και το Αγροτικό μας ζήτημα…
* Όχι απλώς για κάποια αιτήματα των αγροτών μας, που πρέπει να ικανοποιήσουμε όσο μπορούμε. Ασφαλώς, πρέπει να κρατήσουμε όρθιο των αγροτικό κόσμο. Αλλά δεν είναι μόνον αυτό…
* Όχι απλώς να θυμόμαστε το αγροτικό πρόβλημα μια φορά το χρόνο, όταν κατεβαίνουν τα τρακτέρ στις εθνικές οδούς.
Ζητούμενο είναι να κάνουμε τους αγρότες μας πρωταγωνιστές της νέας Αναπτυξιακής Ελλάδας, όχι πρωταγωνιστές επεισοδίων σε κάθε τέτοια εποχή…
Μ’ άλλα λόγια, θέλουμε να τους αναβαθμίσουμε ουσιαστικά. Όχι απλώς να τους «καθησυχάσουμε» προσωρινά.
Θέλουμε να τους ανοίξουμε μεγάλες αναπτυξιακές προοπτικές, για να πάρουν τη μοίρα τους στα χέρια τους. Όχι απλώς να τους πείσουμε να φύγουν από τους δρόμους…
Ανάπτυξη δεν μπορεί να υπάρξει, αν δεν υπάρξει έμφαση στον πρωτογενή τομέα! Ανάπτυξη δεν μπορεί να υπάρξει αν δεν υπάρχει εκσυγχρονισμός της ενίσχυση της υπαίθρου μας!
Νέοι αγρότες, σύγχρονη εκπαίδευση για όλους και ειδικά για όσους επιστρέφουν σήμερα στην αγροτική ζωή, καθορισμός ζωνών χρήσης γης, αποτελεσματική διαχείριση υδάτινων πόρων, σύγχρονη τεχνική και διαχειριστική εκπαίδευση, καινοτομίες, παραγωγή προϊόντων ποιότητας και υψηλής προστιθέμενης αξίας με εξαγωγικό προσανατολισμό και καθαροί κανόνες λειτουργίας της αγοράς, είναι στόχοι υψίστης προτεραιότητας.
Άλλωστε, ήδη έχουμε κάποιες πρώτες πολύ ελπιδοφόρες ενδείξεις: Αύριο η εταιρία Phillip Morris αγοράζει πάνω από τη μισή παραγωγή του ελληνικών καπνών ανατολικού τύπου! Βέβαια και πέρσι αγόρασε ελληνικά καπνά η ίδια εταιρία. Και πρόπερσι. Μόνο που φέτος αγοράζει μεγαλύτερη ποσότητα και – το σπουδαιότερο – δεσμεύεται να κάνει το ίδιο για τρία χρόνια. Αυτό είναι μια «ψήφος εμπιστοσύνης» στην Ελλάδα, στον αγροτικό κόσμο και στην αγροτική πολιτική.
Τα καπνά είναι μια παραδοσιακή ελληνική καλλιέργεια, που αφορά 12 χιλιάδες καλλιεργητές, στην οποία εργάζονται 13 χιλιάδες άτομα, ενώ κι άλλοι τρείς χιλιάδες ασχολούνται με τη μεταποίηση του καπνού. Είναι μεγάλη ανάσα σε σημαντικό κλάδο που δοκιμάζεται συνεχώς τα τελευταία χρόνια…
Και δεν είναι η μοναδική περίπτωση. Άλλη μια εταιρία θα διπλασιάσει την συμβολαιακή αγορά κριθαριού για μπύρα. Ενώ μια ακόμα Γαλλική εταιρία κάνει συμβόλαια με κτηνοτρόφους για αγορά γάλακτος και παραγωγή τυριών στην Ελλάδα. Θα μπορούσα κι άλλα τέτοια παραδείγματα να αναφέρω …
Αλλά κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Είναι αλήθεια ότι ασκούμε αυτήν μας την αγροτική πολιτική υπό τους περιορισμούς της σημερινής κρίσης. Που επιβάλλει θυσίες σε όλες τις κοινωνικές ομάδες. Αλλά δεν μας απασχολεί μόνο το πως θα επιμερίσουμε τις θυσίες δίκαια. Μας απασχολεί πρωτίστως, πως, παράλληλα με τις θυσίες, θα ανοίξουμε το δρόμο της Ανάπτυξης.
Βασική μας επιλογή είναι να ενισχύσουμε την επιχειρηματικότητα παντού. Ειδικά στους αγρότες όμως, η επιχειρηματικότητα είναι κεντρική μας επιλογή για την αναβάθμισή τους.
Για χρόνια οι κυβερνήσεις τους επιδοτούσαν ουσιαστικά να εγκαταλείπουν σταδιακά τα χωράφια τους!
Η τωρινή επιλογή μας είναι να τους κάνουμε επιχειρηματίες: να τους βοηθήσουμε να γυρίσουν στη γη τους, να αναβαθμίσουν την παραγωγή τους.
--Να εξαλείψουμε όλες τις στρεβλώσεις που υπάρχουν και επιβαρύνουν το κόστος τους.
--Να εξαλείψουμε στρεβλώσεις στα κυκλώματα εμπορίας, και δημιουργούν αυτήν την τεράστια «ψαλίδα» ανάμεσα στο χωράφι και στο ράφι.
--Να τους ενθαρρύνουμε – νομοθετικά, αλλά και με επιδοτήσεις - να αλλάξουν την κλίμακα των εκμεταλλεύσεων, να αλλάξουν τις μορφές εμπορίας των προϊόντων τους, να τους φέρουμε πιο κοντά στη μεταποίηση και να αποκτήσουν και πρόσβαση στις ξένες αγορές.
Βασικός προσανατολισμός μας είναι η απαλλαγή των ενδιάμεσων εισροών – αυτό που λέμε παραγωγικοί συντελεστές - από κάθε επιβάρυνση κατά την παραγωγική διαδικασία. Ιδιαίτερα σε κλάδους εξαγωγικού προσανατολισμού και παραγωγής κτηνοτροφικών προϊόντων, ώστε να διασφαλιστεί η επάρκεια διατροφής του πληθυσμού. Αυτό που έχουμε πει για μείωση του ΦΠΑ στα αγροτικά εφόδια θα το κάνουμε μέσα στην τετραετία!
Πλούσιο κράτος είναι και εκείνο που μπορεί να θρέψει τους κατοίκους του. Δυστυχώς, μέχρι σήμερα με τη φορολόγηση - και γενικά με την επιβάρυνση των ενδιάμεσων εισροών - το κόστος παραγωγής αυξάνεται, η ανταγωνιστικότητα των προϊόντων μειώνεται. Το κόστος παραγωγής του αγροτικού τομέα πρέπει να το συγκρατήσουμε και να το ρίξουμε. Αυτή είναι η πρώτη προϋπόθεση μιας πετυχημένης μεταρρύθμισης.
Μια σκέψη καταθέτω, γιατί πρέπει να τα ξανασκεφτούμε όλα από την αρχή για τον τομέα τον αγροτικό: Κάθε ενίσχυση, κάθε κίνητρο που δίνεται, να πηγαίνει κατευθείαν στην παραγωγή, στην παραγωγικότητα, στους πραγματικούς παραγωγούς! Ώστε να αυξάνεται η αποτελεσματικότητα της εκμετάλλευσης και η ανταγωνιστικότητα του προϊόντος. Αυτό θα δημιουργήσει προσφορά προϊόντων σε ικανοποιητικές τιμές στον παραγωγό και σε προσιτές τιμές στον καταναλωτή, ενώ παράλληλα θα εξυγιαίνει το εμπορικό σύστημα της διατροφικής αλυσίδας από τον παραγωγό ως τον καταναλωτή.
Το σημερινό σύστημα των οικονομικών παροχών προς τον παραγωγό και όχι προς την παραγωγή, έχει υψηλό δημοσιονομικό κόστος κι οδηγεί σε στρεβλώσεις και πολλές φορές σε αναξιοπιστία. Γιατί ένα μέρος των ενισχύσεων πάει σε μη πραγματικούς παραγωγούς, ενώ παράλληλα συντηρούνται εκμεταλλεύσεις υψηλού κόστους και πολύ χαμηλής απόδοσης!
Σε κάθε περίπτωση, ψάχνουμε τρόπους να βοηθήσουμε τον αγρότη άμεσα, αλλά και ανοίγουμε δρόμους για να του δημιουργήσουμε αύριο ευκαιρίες. Ευκαιρίες που ξεπερνούν κατά πολύ τα σημερινά του αιτήματα.
Να σας δώσω μερικά συγκεκριμένα παραδείγματα:
* Καταβλήθηκε όπως είχαμε δεσμευτεί, η εξισωτική αποζημίωση, 160 εκατομμύρια, σε 72 χιλιάδες κτηνοτρόφους, ορεινών και μειονεκτικών περιοχών.
* Για πρώτη φορά, ενεργοποιήσαμε τον Κοινοτικό Κανονισμό de minimis που δίνει κρατικές ενισχύσεις στους κτηνοτρόφους. 30 εκατομμύρια μόνο για φέτος! Ήδη έχει δοθεί στους περισσότερους, κυρίως των πεδινών περιοχών. Το επόμενο διάστημα θα δοθεί και στους υπόλοιπους, κυρίως των ορεινών.
* Η συνδεδεμένη ενίσχυση 200 εκατομμυρίων ευρώ καταβάλλεται- θα πει ο υπουργός νομίζω αύριο, τις επόμενες μέρες πάντως- στους βαμβακοπαραγωγούς, ασχέτως αν επλήγησαν ή όχι από το πράσινο σκουλήκι, ανεξάρτητα δηλαδή, αν έπιασαν το πλαφόν της παραγωγής που απαιτείται...
* Πολλοί βέβαια, ισχυρίζονται ότι αυτά τα δίναμε κάθε χρόνο. Αλλά σήμερα η χώρα δίνει τη μάχη να επιβιώσει και πολλά «κεκτημένα» πολλών κλάδων κόβονται. Έτσι οι ενέσεις ρευστότητας προς τον αγρότη δεν είναι τόσο «εύκολη» ούτε τόσο «αυτονόητη» υπόθεση όσο θέλουν κάποιοι να την παρουσιάζουν. Θέλει κόπο και διαπραγμάτευση. Μέσα σε συνθήκες κρίσης και η κρίση είναι πανευρωπαϊκή– κι όπου η Ελλάδα πλήγηκε περισσότερο από κάθε άλλη χώρα - βρίσκουμε χρήματα που απαλύνουν τις αρνητικές συνέπειες για τον αγρότη αυτής της γενικότερης δυσπραγίας.
* Κι ακόμα, ήδη προχωράμε στην ίδρυση Ταμείου Αγροτικής Επιχειρηματικότητας, με κεφάλαια πάνω από 350 εκατομμύρια ευρώ! Εξασφαλίζουμε έτσι ρευστότητα στους αγρότες που μπαίνουν στα Σχέδια Βελτίωσης, σε εκείνους που ασχολούνται με τη Μεταποίηση αγροτικών προϊόντων και σε όσους κάνουν ιδιωτικές επενδύσεις στον Αγροτικό τομέα.
* Νωρίτερα από κάθε άλλη χρονιά, δίνουμε φέτος την επιστροφή από τον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης του Πετρελαίου. 80 εκατομμύρια τώρα και πιστεύουμε άλλα τόσα το Σεπτέμβριο, αν συνυπολογίσουμε και το αδιάθετο ποσό που φαίνεται να προκύπτει από το επίδομα θέρμανσης. Θυμίζω ότι η πρόβλεψη για φέτος ήταν να δοθούν 30 εκατομμύρια λιγότερο. Με την προσθήκη αυτού του «ισοδύναμου», προβλέπω ότι μάλλον θα την αποφύγουμε αυτή τη μείωση…
* Στην επιστροφή ΦΠΑ προβλέφθηκε μείωση από 11% σε 6% λόγω της προσαρμογής. Αλλά ανακαλύφθηκε από τους σχετικούς ελέγχους ότι κάποιες χιλιάδες από τους 292 χιλιάδες δικαιούχους αγρότες, έπαιρναν ΦΠΑ πολύ μεγαλύτερο από εκείνον που έπρεπε να πάρουν. Πολύ μεγαλύτερο κι αυτό πλέον αντιμετωπίζεται. Κι από τις οικονομίες που θα προκύψουν, θα δημιουργηθεί ένας «κουμπαράς», που πρόθεσή μας είναι να αναδιανεμηθεί σε όσους αγρότες δηλώνουν τα πραγματικά τους στοιχεία.
* Καταπολεμούμε την «ψαλίδα» τιμών ανάμεσα στο χωράφι και το ράφι με μια σειρά από πολύ σημαντικές παρεμβάσεις: Από την επόμενη χρονιά, οι αγρότες μας θα τηρούν βιβλία εσόδων-εξόδων. Έτσι το κίνητρο που υπήρχε μέχρι τώρα να αναγράφουν υψηλότερες τιμές στην πώληση του προϊόντος τους για να πάρουν μεγαλύτερη επιστροφή ΦΠΑ, θα εξαλειφθεί πλέον. Και ταυτόχρονα, με χαμηλότερες τιμές προς τους μεσάζοντες, δεν θα μπορούν οι μεσάζοντες να πωλούν σε αστρονομικές τιμές στον τελικό καταναλωτή. Αυτή είναι μια εξυγίανση και θα δώσει τελικά υψηλότερες τιμές στον παραγωγό και χαμηλότερες στον καταναλωτή. Είμαστε άλλωστε ήδη και σε διάλογο για τα θέματα των λαϊκών αγορών.
* Ταυτόχρονα, όμως, για να λειτουργήσει ο ανταγωνισμός, προωθούμε την λειτουργία των αγροτικών αγορών, όπου οι παραγωγοί μπορούν να πωλούν απευθείας τα προϊόντα τους στους καταναλωτές χωρίς «μεσάζοντες».
* Κι ακόμα περισσότερο, προωθούμε την ηλεκτρονική πλατφόρμα για την αγορά προϊόντων από το διαδίκτυο, χωρίς περιορισμούς από γεωγραφική πρόσβαση. Αυτό θα επιτρέψει ακόμα καλύτερες τιμές, ενώ θα δώσει κίνητρο και για την τυποποίηση…
* Τέλος, προωθούμε το Μητρώο Εμπόρων αγροτικών προϊόντων που θα βάλει καθαρούς κανόνες στις συναλλαγές. Ώστε να απαλλαγεί ο παραγωγός από τις πιέσεις και τους εκβιασμούς διάφορων «επιτηδείων», που πολλές φορές καθυστερούν την εξόφληση των αγροτών. Κι ακόμα προωθούμε, όπως είπα και πριν, τη συμβολαιακή Γεωργία που ήδη δίνει περισσότερο και σταθερότερο εισόδημα, αλλά και πάρα πολύ καλύτερες τιμές πολλές φορές.
* Σε ό,τι αφορά τη συνταξιοδότηση, τα 67 χρόνια είναι το γενικό όριο που ισχύει για όλους τους Έλληνες. Και για τους αγρότες, όμως, θα υπάρξει ρύθμιση ότι όποιος έχει 40 χρόνια ασφαλιστικών εισφορών, μπορεί να βγει στη σύνταξη στα 62. Και ειδικά για τους Συνταξιούχους του ΟΓΑ, θα κατατεθεί νομοσχέδιο με πρόβλεψη όσοι έχουν φτάσει το όριο συνταξιοδότησης, αλλά οφείλουν μέχρι 4.000 ευρώ στον ΟΓΑ, να βγαίνουν στη σύνταξη με σταδιακή παρακράτηση του οφειλόμενου ποσού. Τέλος, ειδικά για όσους αγρότες έχουν γεννηθεί το 1948, είχαν βγει σε πρόωρη σύνταξη και κινδύνευαν να μείνουν μετέωροι, δώσαμε τη λύση να επεκταθεί το πρόγραμμα από τα 10 στα 12 χρόνια, ώστε να τους καλύψει και φέτος και για του χρόνου, οπότε θα προστεθούν και οι γεννηθέντες το 1949.
Σας έδωσα το γενικό περίγραμμα της κυβερνητικής πολιτικής για το Αγροτικό, και την κατεύθυνση, αν θέλετε, της Μεταρρύθμισης που προωθούμε. Λίγο αργότερα, οι αρμόδιοι υπουργοί θα σας μιλήσουν πιο αναλυτικά και για κάποια σημαντικά ζητήματα που δεν κάλυψα, όπως ο ΕΛΓΑ…
Θα ολοκληρώσω με κάποια γενικότερα προβλήματα, που δείχνουν ότι δεν κάνουμε απλή «διαχείριση» των αγροτικών αιτημάτων. Προχωρούμε σε μεταρρυθμίσεις ουσιαστικές, με παράλληλη φροντίδα για το στήριγμα του αγροτικού κόσμου σε αυτήν ιδιαίτερα την κρίσιμη μεταβατική φάση:
* Πρώτον, η αγροτική Πίστη: Η Αγροτική Τράπεζα, για την οποία γίνεται τόσος θόρυβος, έδινε τα τελευταία χρόνια μόλις το 13% των χορηγήσεών της σε αγρότες και συνεταιρισμούς! Κι αυτό, με πολύ υψηλά επιτόκια, λόγω των προβλημάτων της. Ταυτόχρονα, όμως, δέσμευε με υποθήκη πολλαπλάσιας αξίας γη και ακίνητα για τα δάνεια που έδινε στους αγρότες. Εμείς ρυθμίζουμε το πρόβλημα της υποθηκευμένης αγροτικής γης. Μειώνουμε ήδη τις υποθήκες στο 120% της αξίας του δανείου που έχει απομείνει. Ταυτόχρονα, για δάνεια που έχουν εξοφληθεί, επισπεύδουμε την εξάλειψη της υποθήκης χωρίς κόστος για τον αγρότη. Αυτά όλα για κάποιον που παρακολουθεί αγρότη-αγρότη και πρόβλημα-πρόβλημα και χωριό-χωριό την πραγματική κατάσταση είναι καίριες τομές, που απελευθερώνουν μεγάλης έκτασης και αξίας αγροτικές γαίες, δεσμευμένες σε υποθήκες για πολλές δεκαετίες.
Αλλά και τα «κόκκινα χρέη» των αγροτών και των κτηνοτρόφων στην παλαιά Αγροτική ρυθμίζονται επίσης. Η Κυβέρνηση φέρνει νομοθετική ρύθμιση που δίνει λύση στο πρόβλημα, διασφαλίζοντας ότι η γη θα παραμείνει στον αγρότη! Όσα λέγονται ή γράφονται τελευταία και προβάλλουν το αντίθετο, δεν ισχύουν! Και σύντομα θα δοθεί τελική λύση στο πρόβλημα…
Κι ακόμα, το διάδοχο σχήμα της Αγροτικής, η Πειραιώς-ΑΤΕ αρχίζει να χορηγεί τα λεγόμενα ΑΔΑ, τα ανοιχτά Δάνεια για τους Αγρότες, για τη νέα καλλιεργητική περίοδο. Παράλληλα, με τη ίδρυση του Ταμείου της Αγροτικής Επιχειρηματικότητας των 350 εκατομμυρίων, που ανέφερα προηγουμένως…
Βλέπετε, παρά τις μεγάλες δυσκολίες, κάνουμε ό,τι μπορούμε για να υπάρξει ρευστότητα στον αγρότη.
* Δεύτερον, φορολογία: Δεν πρόκειται να υπάρξει ουσιαστική επιβάρυνση στα αγροτεμάχια, ιδιαίτερα του μικρού κλήρου. Από την άλλη πλευρά, είναι άδικο κάποιος με 1000 στρέμματα να μη πληρώνει τίποτε, όταν όλοι οι Έλληνες έχουν επωμιστεί δυσανάλογα βάρη. Στόχος μας είναι καταστήσουμε ανταγωνιστική την αγροτική εκμετάλλευση, όχι να την υπερφορολογήσουμε! Κι ακόμα, να δώσουμε κίνητρο σε ιδιοκτήτες αγροτικής γης που έχουν απομακρυνθεί από την αγροτική παραγωγή, είτε να επιστρέψουν οι ίδιοι, είτε να δώσουν τη γη τους για καλλιέργεια, ώστε να βγάλουν κι οι ίδιοι κάποιο πρόσθετο εισόδημα. Όλη αυτή η προσπάθεια θα απελευθερώσει αγροτικές γαίες προς εκμετάλλευση και θα αυξήσει την αξία τους.
* Θεσπίζουμε, τρίτον, το αγροτικό νυχτερινό ρεύμα, ώστε να επιβαρύνεται λιγότερο το ενεργειακό κόστος των αγροτών. Κι ακόμα, μελετάται η διεύρυνση της πρόβλεψης αυτής, ώστε να μπορούν οι αγρότες να το χρησιμοποιούν περισσότερες ώρες.
Και μάλιστα αυτές τις μέρες συγκροτείται ειδική επιτροπή που θα εισηγηθεί θέσπιση αγροτικού πετρελαίου κίνησης με μειωμένη φορολόγηση και με τακτοποίηση δεδομένων για κάθε αγρότη. Ώστε να αντικατασταθεί το σημερινό σύστημα επιστροφής φόρου. Το θέμα αυτό είναι υπό εξέταση…
* Τέταρτον, περνάμε ήδη σε συνέργειες με άλλους τομείς όπως ο Τουρισμός: με το «ελληνικό πρωινό» που θεσπίζεται πλέον στα Ελληνικά ξενοδοχεία. Αλλά και με την «παλέτα ελληνικών τυριών», ονομασίας προέλευσης, για να αναφέρω μόνο δύο πρωτοβουλίες που έχουν ξεκινήσει, από πολλές αντίστοιχες που επεξεργαζόμαστε. Στόχος μας είναι τα εκατομμύρια τουρίστες που επισκέπτονται την Ελλάδα κάθε χρόνο, να γίνουν «πρεσβευτές» των ελληνικών αγροτικών προϊόντων στο εξωτερικό. Αυτό θα πει «συνέργειες»: όπως τα εκλεκτά ελληνικά προϊόντα αναβαθμίζουν το τουριστικό μας προϊόν, έτσι και ο τουρισμός μας σήμερα θα μπορέσει να ενισχύσει τη ζήτηση των ελληνικών προϊόντων αύριο στο εξωτερικό…
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Εδώ και χρόνια, ήδη από το 2004, υπήρχε διάχυτος ο φόβος σε όλες τις χώρες της Ευρώπης που παίρνουν σημαντικές αγροτικές επιδοτήσεις, ότι η Κοινή Αγροτική Πολιτική θα καταργηθεί. Και ότι οι επιδοτήσεις θα σταματήσουν.
Όπως βλέπετε αυτό δεν συνέβη! Με τη βοήθεια μεγάλων χωρών, όπως είναι η Γαλλία, η ΚΑΠ διατηρήθηκε, αν και στρέφεται πλέον περισσότερο στην Ανάπτυξη. Παρ’ όλα αυτά όμως, οι Έλληνες αγρότες θα πάρουν για την επόμενη επταετία 2014-2020 σχεδόν τα ίδια ακριβώς χρήματα που έπαιρναν και πριν. Πράγμα που κανείς δεν το πίστευε μέχρι πριν λίγο καιρό. Και ταυτόχρονα θα υπάρξει κι ένα σημαντικό κονδύλι 3,8 δισεκατομμυρίων για αναπτυξιακά έργα στον Αγροτικό τομέα.
Εμείς, όμως, δεν πιστεύουμε ότι μπορεί να ζει η Ελληνική Γεωργία εξαρτημένη για πάντα από εισοδηματικές ενισχύσεις.
Κάνουμε ό,τι μπορούμε για να στηρίξουμε τους Αγρότες μας σήμερα και τα επόμενα χρόνια, αλλά μεσοπρόθεσμα και μακροχρόνια πρέπει να τους καταστήσουμε ανταγωνιστικούς.
Πώς; Με επενδύσεις, καινοτομία, αναδιάρθρωση καλλιεργειών και εκμεταλλεύσεων, ιδιαίτερη μέριμνα για τους νέους αγρότες, πρόσβαση στις διεθνείς αγορές, απαλλαγή από στρεβλώσεις, καθετοποίηση της επεξεργασίας, δηλαδή μια σύγχρονη Μεταποίηση. Που θα δώσει θέσεις εργασίας και διάχυση ευημερίας σε όλη την Ελλάδα.
Ποντάρουμε στην πρωτογενή παραγωγή. Ποντάρουμε στους αγρότες μας. Δεν τους καταδημαγωγούμε. Στηριζόμαστε σε αυτούς. Ανοίγουμε δρόμους γι’ αυτούς. Και δεν θα αργήσει η ώρα που θα μετατραπεί το μεγάλο δυναμικό που έχουν στα χέρια τους, σε ευημερία για τους ίδιους, αλλά και πλούτο και δύναμη για τη χώρα.
Κλείνοντας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
θα ήθελα να κάνω μια παρατήρηση απόλυτα επίκαιρη:
Τις τελευταίες μέρες ζήσαμε κάποια γεγονότα που δεν είναι συνηθισμένα, δεν μπορούμε να τα αποδεχθούμε ως «συνηθισμένα», ούτε ως «γεγονότα ρουτίνας»…
Όλοι βλέπουν ότι αγωνιζόμαστε να φέρουμε επενδύσεις σε αυτόν τον τόπο από παντού. Κάποιοι, όμως - ανώνυμοι και κουκουλοφόροι - πάνε το βράδυ και καίνε τις εγκαταστάσεις επιχειρήσεων που βρίσκονται ήδη στην Ελλάδα!
Αυτό δεν μπορεί να περάσει έτσι. Δεν μπορεί να φανεί στον έξω κόσμο ότι «έτσι γίνονται τα πράγματα στην Ελλάδα».
Εμείς οι Έλληνες δεν το δεχόμαστε! Ή τουλάχιστον δεν το ανεχόμαστε πια!
Δύο μέρες μετά τα θλιβερά πράγματι γεγονότα της Χαλκιδικής, ήλθε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας της Γαλλίας στην Αθήνα. Για πρώτη φορά τέτοια επίσκεψη εδώ και πολλά χρόνια! Κι όμως, τη μέρα εκείνη έγινε ξεχωριστή απεργία ειδικά για την επίσκεψη του από τα Μαζικά Μέσα Ενημέρωσης! Για να μη δει ο ελληνικός λαός την έμπρακτη στήριξη που προσέφερε η Γαλλία στην Ελλάδα. Για να μην αντιληφθεί κανείς μέσα στην Ελλάδα, τη μεγάλη μάχη που δίνουμε και τα κέρδη που αποκομίζουμε για λογαριασμό ολόκληρης της χώρας.
Αυτά τα γεγονότα δεν αφορούν μόνον εμένα, ούτε μόνο τα κόμματα της κυβέρνησης, ούτε τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Αφορούν όλους τους Έλληνες, τον καθένα ξεχωριστά. Σας αφορούν όλους προσωπικά!
--Τι νόημα έχει να παλεύουμε να φέρουμε επενδύσεις, όταν κάποιοι προσπαθούν συστηματικά να τις διώξουν; Κι όταν δεν μπορούν να τις εμποδίσουν, επιδίδονται σε τρομοκρατία κατά των επενδυτών και καταστροφή των επενδύσεων!
-- Τι νόημα έχει να παλεύουμε να κερδίσουμε συμμάχους και στήριξη για τη χώρα μας στο εξωτερικό, όταν κάποιοι προσπαθούν να τα τινάξουν στον αέρα;
Δεν τους πέρασε αυτή τη φορά. Δεν θα τους περάσει την επόμενη. Αλλά, αν συνεχιστεί αυτή η ζημιά γίνεται…
Δεν θέλω να καταγγείλω κανένα. Δεν δείχνω με το δάχτυλο κανένα. Μόνο σας καλώ όλους να σκεφτείτε: Αν αυτό δεν είναι εθνική υπονόμευση, τότε τι λέγεται εθνική υπονόμευση;
Αν αυτό δεν λέγεται εθνική δολιοφθορά, τότε τι ακριβώς είναι;
Εμείς, βέβαια, θα σηκώσουμε την Ελλάδα στα πόδια της. Θα φέρουμε την Ανάκαμψη. Θα τη βγάλουμε τη χώρα από την κρίση.
Αλλά αυτές οι δολιοφθορές θα τελειώσουν! Αυτή η καταστροφική μανία κατά της χώρας θα αντιμετωπιστεί όπως της αξίζει. Και από την Πολιτεία και από τους πολίτες.
Το είδατε και προχθές, με την αποτυχημένη απόπειρα απόδρασης βαρυποινίτη από τις φυλακές Τρικάλων. Οι οδηγίες είναι σαφείς: καμιά ανοχή στο έγκλημα, κράτος με σοβαρότητα!
Σας ζητώ, λοιπόν, όλους να είμαστε ενωμένοι όσο ποτέ! Να απομονώσουμε όσους υπονομεύουν κάθε προσπάθεια, κάθε ακτίνα ελπίδας.
Μπορούμε να διαφωνούμε όσο θέλετε για το Μνημόνιο, για τους πολλαπλασιαστές του ΔΝΤ και ό,τι άλλο θέλετε…
Αλλά δεν μπορούμε να τρώμε μόνοι μας τις σάρκες μας όταν έρχονται επενδύσεις που θα δώσουν εισόδημα, θέσεις εργασίας για τον άνεργο και ευημερία για τον τόπο.
Δεν μπορούμε να αγωνιζόμαστε να καταργήσουμε το λαβύρινθο της γραφειοκρατίας κι όταν καταφέρει μια επένδυση να περάσει όλες τις δοκιμασίες και να πάρει όλες τις άδειες, να εμφανίζονται κάποιοι άγνωστοι τη νύχτα και να της βάζουν φωτιά!
Ποιος θα πάρει στα σοβαρά μια χώρα που μόνη της βγάζει τα μάτια της;
Αν όλα αυτά τα ανεχόμασταν στο παρελθόν ή τα θεωρούσαμε «ρουτίνα», τώρα πρέπει να καταλάβουμε ότι δεν είναι «ρουτίνα».
Είναι αρρώστια που μας πεθαίνει. Είναι γάγγραινα που μας σαπίζει. Είναι τέλμα μέσα στο οποίο βουλιάζουμε. Κι οφείλουμε όλοι να αντιδράσουμε.
Δεν σας ζητώ να συμφωνείτε με όλες τις πολιτικές της κυβέρνησης.
Σας καλώ, όμως, να προστατέψουμε – όλοι μαζί - το συμφέρον του Ελληνικού λαού!
