Πέμπτη, 8 Νοεμβρίου 2012
ΟΜΙΛΙΑ ΤΗΣ ΣΤ’ ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΚΑΙ ΒΟΥΛΕΥΤΟΥ ΣΕΡΡΩΝ ΜΑΡΙΑΣ ΚΟΛΛΙΑ-ΤΣΑΡΟΥΧΑ
ΚΑΤΑ ΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΤΟΥ ΠΟΛΥΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ
«Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Θα μου επιτρέψετε να πω, ότι εμείς οι παλαιότεροι
βουλευτές θα πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί, γιατί τα σημερινά μας λόγια
δεν πρέπει να ξεπερνούν τις έως τώρα πράξεις μας και δεν θα μας εκθέσουν στο
κοντινό μέλλον.
Αν θέλουμε να είμαστε δίκαιοι και έχουμε τη διάθεση να το
παραδεχτούμε, μελετώντας όσα κατά καιρούς ειπώθηκαν, περί κατεπείγοντος, περί
αντισυνταγματικότητας, περί αδιαφανών διαδικασιών θα διαπιστώσουμε ότι οι
αιτιάσεις που θέσαμε και σήμερα είναι απολύτως ισχυρές.
Σήμερα καλείστε να υποστηρίξετε μέτρα και πολιτικές που
στο κοντινό παρελθόν επιχειρηματολογούσατε για το αντίθετο.
Το ζήτημα είναι καθαρά πολιτικό, είναι βαθύτατα πολιτικό,
Ο πρωθυπουργός της χώρας, που αποκάλεσε «τζάμπα μάγκες» περίπου
το 1/3 της κοινοβουλευτικής του ομάδας πριν μήνες, δεν τόλμησε να απευθυνθεί
ξανά με το ίδιο στυλ, προχθές στην Κοινοβουλευτική του Ομάδα. Διέγραψε δε και
προθέσεις συναδέλφων.
Μα να θυμάται, ότι, όταν χρειάζεται να θυμίσεις, ότι εσύ
κάνεις κουμάντο, τότε, πιθανότατα, δεν είσαι εσύ αυτός που κάνει κουμάντο. Και
πως ανέκαθεν υπήρχαν δύο μέθοδοι που έπρεπε να ξέρει κάποιος για να κυβερνά. Η
βία και η πονηριά. Και τα δύο μαζί είναι δρόμος χωρίς επιστροφή. Αλλάξετε
πολιτική, πριν αναγκασθείτε να το
κάνετε, γιατί οι πολύ δύσκολες καταστάσεις φέρνουν και μεγάλες αλλαγές.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Λάθη κάνουμε όλοι, αλλά υπάρχουν ορισμένα λάθη που μόνο
κάποιοι με διδακτορικά μπορούν να κάνουν. Και είναι αυτοί που για χρόνια συμμετείχαν,
επέβαλαν, καθόρισαν τις οικονομικές εξελίξεις στην πατρίδα μας, συμμετείχαν
στην υποδούλωση της, και σήμερα παρουσιάζονται εκ νέου σαν λευκές περιστερές.
Περπατώντας στο δρόμο, αν τολμήσουμε να ρωτήσουμε κάποιον
που έχουμε καιρό να δούμε, «πώς τα πάει», στην καλύτερη περίπτωση θα μας πει
«δόξα τω Θεό, το παλεύουμε», ή το συνηθέστερο θα είναι να μας πει, «δεν έχω
πλέον χρήματα, δεν βγαίνω, η γυναίκα μου απολύθηκε, στην οικοδομή αποφασίσαμε
να μη βάλουμε πετρέλαιο φέτος, ο ξάδερφος τελικά ξενιτεύτηκε, οι γονείς μου δεν έχουν ούτε για
τα φάρμακά τους, έχουμε απλήρωτους λογαριασμούς της ΔΕΗ, αυτοί μας φορολογούν
ως να μην υπάρχει αύριο και δεν ξέρω τι μας ξημερώνει, τι θα απογίνουμε, τα
χειρότερα είναι μπροστά μας, θα πεινάσουμε» και αμέσως θα σε ρωτήσει «λες να γίνει πραξικόπημα, να έχουμε ξανά
εμφύλιο».
Θυμίζω, ότι τουλάχιστον ένας στους τέσσερις έλληνες και
μια στις τρεις ελληνίδες πάσχουν από ήπια έως βαριά κατάθλιψη και με τάση
ανοδική.
Τι έχουμε σήμερα με το Μεσοπρόθεσμο και τον
Προϋπολογισμό, από αύριο;
Μια ατελείωτη λίστα νέων μέτρων, τα οποία εντός του
επόμενου έτους θα πάρουν από τις τσέπες μισθωτών και συνταξιούχων 11 δις ευρώ.
Στην τετραετία, 2013 – 2016, το συνολικό πακέτο των μέτρων θα φθάσει κοντά στα
19 δις ευρώ, μια νέα τετραετία σκληρής λιτότητας. Το δημόσιο χρέος θα φθάσει
του χρόνου στο 189%, η οικονομία θα παραμείνει για έκτη στη σειρά χρονιά σε
καθεστώς ύφεσης, η ανεργία θα φθάσει το 2013, το 22,8% , όμως δεν έχει
εκτιμηθεί ακόμη, με ακρίβεια, η πραγματική επίπτωση των μέτρων λιτότητας στο
ΑΕΠ.
Γιατί η σημερινή κυβέρνηση συνεχίζει τα ίδια λάθη και τις
αστοχίες των προηγούμενων κυβερνήσεων; Εμμένει στην ίδια αδιέξοδη και
καταστροφική πολιτική;
Καταφέρατε να κάνετε το λαό μας απαισιόδοξο.
Και αυτό, γιατί χρόνια τώρα έχει ακούσει πάρα πολλούς
αισιόδοξους που τους σιχάθηκε, τους φοβάται πια.
Όποιος φοβάται να αντιμετωπίσει την αλήθεια, είναι
βέβαιο, ότι σύντομα θα τη βρει μπροστά του.
Οι περισσότεροι αναγνωρίζουμε, παραδεχόμαστε, ότι η
δύσκολη αυτή περίοδος είναι αποτέλεσμα και των δικών μας επιλογών, στο
παρελθόν.
Αν δεν αλλάξουμε το δημόσιο διάλογο, αν δεν αλλάξουμε τις
σκέψεις μας δεν θα χρειαστεί εξωτερικός εχθρός να μας πολεμήσει.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Η καταγγελία, έγινε επαναδιαπραγμάτευση, διολίσθησε σε
επιμήκυνση και κατέληξε σε... υπόσχεση περί τελευταίου ποτηριού μέχρι το
επόμενο
Με το μνημόνιο Ι
υπήρξε ο χρόνος για τις τράπεζες να απαλλαγούν από τα ελληνικά ομόλογα, τα
οποία πέρασαν στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και σε κρατικά χρέη.
Με το PSI απαλλοτριώθηκε το ρευστό χρήμα των
πανεπιστημίων, νοσοκομείων και ασφαλιστικών ταμείων μετατρέποντάς τα σε κρατικά
ομόλογα, που κουρεύτηκαν άγρια. Δηλαδή τα χρήματα των Ελλήνων φορολογουμένων.
Το μνημόνιο ΙΙ υπογράφηκε για να πάρουν οι τράπεζες 30
δις, τα οποία εγγράφονται στο δημόσιο χρέος.
Μα, οι συνέπειες όλων αυτών είναι καταστροφικές, στο
κατώφλι της φτώχειας και του κοινωνικού
αποκλεισμού οδηγούνται μέρα με τη μέρα ολοένα και περισσότεροι συνάνθρωποί μας.
Ο αριθμός των νοικοκυριών που ζουν με ελάχιστα χρήματα, με βάση τα εισοδήματα
του 2010, ανήλθε στο 21,4% του πληθυσμού.
Και οι πολίτες αναρωτιούνται, ποιο άλλο θα είναι το αντίτιμο
όλων αυτών για τη χώρα; Γιατί μας οδηγούν στο εμφανές αδιέξοδο;
Γιατί μας θέλουν σε κατάσταση ζάλης, υπαρξιακού
καταποντισμού;
Για τον ίδιο λόγο, που τραγικά νομοσχέδια εκατοντάδων
σελίδων, χωρίς σημαντική κοινοβουλευτική συζήτηση, μέσα σε ένα ή δύο
εικοσιτετράωρα, να ψηφίζονται και την επόμενη να παρουσιάζονται στα ευρωπαϊκά
όργανα..
Δεν αντιλαμβάνεστε, ότι το δύσκολο δεν είναι η σημερινή
ψηφοφορία, αλλά η υλοποίηση των μέτρων αυτών που οδηγούν σε μεγαλύτερη ύφεση,
απομείωση των εισοδημάτων κα πάγωμα της αγοράς; Δεν αντιλαμβάνεστε, ότι η υλοποίηση αυτών των σκληρών μέτρων θα
οδηγήσει σε κοινωνικές εντάσεις και εκρήξεις
κοινωνικών ομάδων, που θα πληγούν άμεσα από τις περικοπές; Δεν
αντιλαμβάνεστε, ότι, η κοινωνία βρίσκεται σε σημείο θραύσης.
«Δεν συμφωνούμε με την πολιτική του μνημονίου, δεν τη
θέλουμε αλλά την εφαρμόζουμε για να σωθεί η χώρα.»
Καλά, έχουμε ξεπεράσει τα όρια της κοινής λογικής…
Σταματήστε να κλαίτε, κ. Συνάδελφοι, επειδή είστε δήθεν
αναγκασμένοι να εφαρμόσετε μια πολιτική , που δεν την πιστεύετε! Αν αλήθεια
θεωρείτε, ότι η χώρα θα σωθεί με αυτές τις προτάσεις, υιοθετείστε τες,
υποστηρίξτε τες, εφαρμόστε τες. Αν όμως όχι, μην τις ψηφίζετε!!
Θα έλεγε κανείς «όχι» στο να αντιμετωπίσουμε τις
δυσλειτουργίες της δημόσιας διοίκησης, να αντιμετωπίσουμε τις υψηλές τιμές, ή
τη γραφειοκρατία και πολύ περισσότερο τη διαφθορά.;
Άλλαξαν τρεις κυβερνήσεις μέσα σε ένα χρόνο, έγιναν
εκλογές δύο φορές, επιβάλατε χαράτσια σε όλους, αυξήσατε τους φόρους ασφυκτικά,
διαλύσατε τον ιδιωτικό τομέα, διακόψατε τη
λειτουργία της πραγματικής οικονομίας. Έλεος πια… Πως μπορείτε να πιστεύετε ότι
αυτά τα μέτρα, αυτό το «μίγμα πολιτικής» θα κάνει το θαύμα, όταν δεν έχετε μια
αναπτυξιακή πρόταση, ένα εθνικό σχέδιο δράσης, εξόδου από τη κρίση. Οι ίδιοι
που θέλετε να τα ψηφίσετε, το στηλιτεύετε! Ποιους νομίζετε, ότι πείθετε πια;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Τα νούμερα δεν είναι απρόσωπα. Έχουν να κάνουν κύρια με
την αξιοπρέπεια συμπολιτών μας, τους χθεσινούς νοικοκυραίους, τους αγρότες,
τους συνταξιούχους ακόμη και τον συνταξιούχο του ΟΓΑ, τους ένστολους, τους
οικογενειάρχες, τους επαγγελματίες, τους εμπόρους, οδηγείτε την ανεργία σε
επίπεδα μη αναστρέψιμα και εκθεμελιώνετε για πάντα τον παραγωγικό ιστό της
χώρας.
Απαντήστε σε αυτό που λένε οι πολύτεκνοι… «δεν θέλουμε να
μας βοηθήσετε που φέραμε στον κόσμο όσα παιδιά θέλουμε, αλλά μην μας τιμωρείτε
για αυτή μας την επιλογή».
Όποιος είναι υπηρέτης δύο αφεντάδων λέει ψέματα σε έναν
από τους δύο. Να μας απαντήσετε, λέτε ψέματα στο λαό ή στη Μέρκελ;
Κύριες και κύριοι συνάδελφοι,
Καλείστε να στηρίξετε με την ψήφο σας άλλη μια διεθνή
σύμβαση, η οποία συνεχίζει την ίδια καταστροφική πολιτική, εξαθλιώνει ακόμα
περισσότερο τα μικρά εισοδήματα, ξεπουλάει κάθε πλουτοπαραγωγική πηγή της χώρας
και δεσμεύει το μέλλον της για πολλές δεκαετίες.
Αν εκλεγόμασταν με ένα διαφορετικό εκλογικό σύστημα, που
θα μας επέτρεπε να λειτουργήσουμε όπως το Σύνταγμα ορίζει, κατά συνείδηση,
χωρίς τη δαμόκλειο σπάθη της διαγραφής, ποιοι θα συνηγορούσαν σε αυτό το
έκτρωμα που το σύστημα της τραπεζικής διαπλοκής επιβάλλει; Οι ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ
ΕΛΛΗΝΕΣ, πιστεύουμε ότι είμαστε σε μάχη. Βγήκε στο προσκήνιο η διαπλοκή και τα
τσιράκια της. Εμείς το γνωρίζουμε, οι πολίτες το αντιλαμβάνονται και ήρθε η ώρα
να τους τελειώσουμε, να υποταχτούν στους κανόνες νομιμότητας, που ισχύουν για
κάθε πολίτη αυτής της χώρας. Αν δεν το
κάνουμε, αν δεν κερδίσουμε το ταχύτερο την ηθική νομιμοποίησή μας στις συνειδήσεις
των πολιτών, δεν μπορούμε να μιλάμε για ανασυγκρότηση της χώρας.
Τα δύσκολα δεν
είναι η σημερινή ψηφοφορία, αλλά η υλοποίηση των αυτών των σκληρών μέτρων.
Το διακύβευμα είναι οικονομικό, αλλά κυρίως κοινωνικό και
εθνικό. Και μπορεί να είμαστε ζαλισμένοι από την χλιδή και την δήθεν ευημερία
της μεταπολίτευσης αλλά ακόμη είμαστε σε θέση να διασφαλίσουμε την ενότητα του
λαού μας.
Και αυτό απαιτεί όλοι μας να ανασκουμπωθούμε, να
σκεφτούμε, να αναδιπλωθούμε. Να προστατεύσουμε την ταυτότητά μας και την
ατομική αλλά και την Εθνική μας υπόσταση.
Στο όνομα της ενότητας, να μην αφήσουμε να διαλυθεί ο
κοινωνικός ιστός της χώρας μας.
Να παραμείνει δυνατή η ψυχική σύνδεση του έθνους μας.
Κανείς μας δεν κατέχει το απόλυτο δίκιο και την απόλυτη αλήθεια στις μέρες που
ζούμε.
Έχουμε υποχρέωση να σταθούμε με αίσθημα ευθύνης και να
παραδώσουμε όρθιο και αξιοπρεπές τον τόπο μας στις επόμενες γενιές. Ας
λειτουργήσουμε ως ανεξάρτητοι αλλά και ως έλληνες.»
