Ομιλία της
Λίτσας Αμμανατίδου-Πασχαλίδου βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ
στη μόνη συζήτηση επί της
αρχής, των άρθρων και του συνόλου της πρότασης νόμου του ΣΥΡΙΖΑ – ΕΚΜ
αρμοδιότητας του Υπουργείου Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας, Υποδομών, Μεταφορών
και Δικτύων
«για την
οικονομική ανακούφιση των υπερχρεωμένων νοικοκυριών».
Παρασκευή, 5 Οκτωβρίου 2012
ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΔΙΑΤΑΞΗ
ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Μόνη
συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου της πρότασης νόμου
του ΣΥΡΙΖΑ – ΕΚΜ αρμοδιότητας του Υπουργείου Ανάπτυξης,
Ανταγωνιστικότητας, Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων
«για την οικονομική ανακούφιση των υπερχρεωμένων νοικοκυριών».
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Η κ. Αμμανατίδου-Πασχαλίδου, έχει το λόγο.
ΛΙΤΣΑ ΑΜΜΑΝΑΤΙΔΟΥ-ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ:
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, ακούσαμε τον κύριο Υπουργό. Ο κύριος
Υπουργός σήμερα προσπάθησε να δώσει μια εικόνα για την Αξιωματική
Αντιπολίτευση, για το ΣΥΡΙΖΑ/Ενωτικό Κοινωνικό Μέτωπο, για τον Πρόεδρό
του και μάλιστα, μίλησε για τζόγο, για τζογάρισμα του ΣΥΡΙΖΑ/Ενωτικό
Κοινωνικό Μέτωπο στις ανάγκες των εργαζομένων και στη δυστυχία των
πολιτών.
Ξέρετε τι ονομάζω εγώ τζόγο, κύριε Υπουργέ;
Τζόγος,
κύριε Υπουργέ, είναι όταν οι τράπεζες κερδοφορούν εδώ και δεκαετίες και
τώρα, ποντάροντας στις ανάγκες των εργαζομένων, θέλουν να συνεχίσουν
έναν πιο άγριο τζόγο.
Τζογάρισμα,
κύριε Υπουργέ, είναι όταν οι εργαζόμενοι εδώ και δεκαετίες, για να
μπορούν να έχουν μια καλή ποιότητα ζωής, για να μπορούν να έχουν μια
αξιοπρεπή στέγη, για να μπορούν να σπουδάσουν τα παιδιά τους -γιατί δεν
υπάρχει και δημόσια και δωρεάν παιδεία- για να έχουν όλα όσα
δικαιούνται, αναγκάζονται να καταφύγουν στις τράπεζες και σταδιακά
ολοένα και περισσότερο, ολοένα και περισσότεροι καλούνται να ακουμπήσουν
το μεγαλύτερο μέρος του μισθού, της σύνταξης, του συνόλου των εσόδων
τους στις τράπεζες.
Μάλλον,
κύριε Υπουργέ, δεν έχετε κάνει φτωχός, δεν έχετε φτάσει σε αυτή την
κατάσταση. Σήμερα, αυτοί οι πολίτες καλούνται να πληρώσουν από το
εισόδημα που δεν έχουν. Και για όλα αυτά ποιος φταίει; Φταίει μια
πολιτική που εδώ και χρόνια ασκούν οι εναλλασσόμενες κυβερνήσεις και
βεβαίως, οι τελευταίες συγκυβερνήσεις, είτε λέγεται συγκυβέρνηση
Παπαδήμου είτε λέγεται συγκυβέρνηση Σαμαρά.
Τζογάρισμα,
κύριε Υπουργέ, είναι όταν οι τράπεζες μεταβιβάζουν τη χασούρα τους εις
διπλούν στις πλάτες των εργαζομένων. Πόσες φορές θα σώσει ο
μεροκαματιάρης, ο άνεργος, ο αγρότης, ο μικροεπαγγελματίας το τραπεζικό
σύστημα; Πόσες φορές θα πληρώσει πακέτα διάσωσης και ανακεφαλαιοποίησης;
Κύριε
Υπουργέ, οι τράπεζες είναι αυτές που χρωστούν στους Έλληνες πολίτες και
όχι το αντίστροφο. Γιατί το λέω αυτό; Διότι οι τράπεζες έβαζαν τους
τόκους υπερημερίας και όλα αυτά που έβαζαν όλα αυτά τα χρόνια, όπως
βάζουν και στο δημόσιο χρέος που καλείται σήμερα να πληρώσει ο ελληνικός
λαός, κάτι που δεν είναι βιώσιμο και το ξέρετε πολύ καλύτερα εσείς και
οι οικονομολόγοι του παγκόσμιου οικονομικού λόμπυ -και αυτοί το
γνωρίζουν- και καλούνται σήμερα οι εργαζόμενοι να ξαναστηρίξουν αυτές
τις τράπεζες που τους χρωστούν για τη βιωσιμότητά τους.
Μήπως
θέλετε να μιλήσουμε, κύριε Υπουργέ, για νούμερα; Να μιλήσουμε. Ένας
στους τρεις Έλληνες διαβιούν κάτω από τα απόλυτα όρια της φτώχειας και
το πιο τραγικό είναι ότι ένα στα πέντε παιδιά, επίσης, ζει κάτω από τα
όρια της φτώχειας στην Ελλάδα της Ευρώπης. Δεν είμαστε τριτοκοσμική
χώρα. Δυστυχώς, αυτό αυξάνει συνεχώς με γεωμετρική πρόοδο.
Εσείς
αυτή την Ελλάδα οραματίζεστε; Είστε Υπουργός μιας Κυβέρνησης, μιας
συγκυβέρνησης Νέας Δημοκρατίας, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ και ήρθατε εδώ να μας
πείτε με έναν τρόπο ότι εμείς είμαστε οι «ανεύθυνοι» και εσείς είστε η
«υπεύθυνη» Κυβέρνηση.
Να επανέλθω στα νούμερα:
Το 25,5% δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες του. Όχι δεν θέλει, δεν μπορεί.
Στο 50% υπολογίζεται η απώλεια εισοδήματος των πολιτών από το 2009 μέχρι σήμερα.
Η ανεργία φτάνει στο 30%.
Οι
άστεγοι υπολογίζονται στους 40.000. Πριν το καλοκαίρι ήταν 20.000. Από
τότε που ξεκίνησε αυτή η Κυβέρνηση και στο μεσοδιάστημα του καλοκαιριού
οι τράπεζες έκαναν πάρτι, οι άστεγοι αυξήθηκαν και βέβαια, η ανεργία
έφτασε στο κόκκινο. Και αυτά τα νούμερα είναι με βάση τις επίσημες
εκτιμήσεις.
Αυτά τα νούμερα, όμως, δεν απασχολούν τη δική σας τρικομματική Κυβέρνηση, όπως δεν απασχόλησαν και τις προηγούμενες.
Τα
νούμερα που απασχολούν εσάς, κύριε Υπουργέ και τους υπόλοιπους της
συγκυβέρνησης, είναι η ταχύτητα που μειώνονται οι δείκτες του εργατικού
κόστους και η ταχύτητα που αυξάνονται τα κέρδη των τραπεζιτών και των
υπολοίπων κεφαλαιοκρατών.
Κύριοι
Βουλευτές, οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να πληρώσουν για το νοίκι τους,
οι αγρότες δεν έχουν τα απαιτούμενα για να καλλιεργήσουν τα χωράφια
τους, τα μαγαζιά κλείνουν το ένα μετά το άλλο και είναι επαναλαμβανόμενο
το φαινόμενο πολίτες να αυτοκτονούν όντας σε οικονομικό αδιέξοδο.
Τι έχετε να πείτε γι’ αυτά;
Τα
χρέη έχουν στην κυριολεξία πλήξει μισθωτούς, συνταξιούχους, αγρότες,
αυτοαπασχολούμενους, μικρομεσαίες επιχειρήσεις, αλλά η Κυβέρνηση
επιμένει από επιλογή να ασχολείται με τα προβλήματα των τραπεζιτών, τα
προβλήματα του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων, των εφοπλιστών, των ντόπιων
και ξένων κεφαλαιοκρατών.
Ο
νόμος 3869, που επικαλείται η Κυβέρνηση ότι ρυθμίζει το πρόβλημα, έχει
αποτύχει παταγωδώς. Το 99% των προσπαθειών για εξωδικαστικό συμβιβασμό
αποτυγχάνει. Οι τράπεζες αναγκάζουν τον κόσμο να προσφύγει στο
δικαστήριο και στα πρόσθετα έξοδα που αυτό συνεπάγεται, καταργώντας τον
εξωδικαστικό συμβιβασμό. Απέτυχε και αυτός ο νόμος γιατί αφήσατε την
εφαρμογή του στην ευχέρεια των τραπεζιτών κάνοντας επί της ουσίας μία
«τρύπα στο νερό».
Η
πρόταση νόμου του ΣΥΡΙΖΑ για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά επιδιώκει να
βγάλει μία από τις «θηλιές» που οι πολιτικές των νεοφιλελεύθερων
κυβερνήσεων έχουν πλέξει στο λαιμό του ελληνικού λαού. Και αποτελεί
απαίτηση όχι του ΣΥΡΙΖΑ- Ενωτικό Κοινωνικό Μέτωπο, αλλά των Ελλήνων
πολιτών, τους οποίους η πολιτική οδηγεί στην πλήρη εξόντωση.
Κύριε Υπουργέ, σας άκουσα πως είπατε ότι κάνουμε «καλαμπούρι».
Κύριε
Υπουργέ, δεν κάνουμε κανένα καλαμπούρι και ειδικά στις πλάτες του
ελληνικού λαού. Μάλλον εσείς είστε αυτοί που κάνετε το καλαμπούρι και
κάνετε καλαμπούρι ακόμη και με τις ευαίσθητες κοινωνικά ομάδες, τα άτομα
με αναπηρία, τις πολύτεκνες οικογένειες, τις μονογονεϊκές οικογένειες.
Οι
άνεργοι ολοένα και πληθαίνουν, όπως είπα και στην αρχή. Κάποτε είπε ο
προηγούμενος πρωθυπουργός, ο κ. Παπανδρέου, ότι το όραμά του ήταν να
εργάζεται ένας σε κάθε οικογένεια. Εσείς πήγατε ένα βήμα παραπάνω, να
μην εργάζεται κανένας στην οικογένεια γιατί εδώ τα φτάσατε τα πράγματα ή
το πολύ-πολύ να κάνουν κανένα μεροκάματο την εβδομάδα.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)
Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
Τα
βλέπουμε στα εργοστάσια. Βλέπουμε τι γίνεται. Βλέπουμε τι έγινε και
σήμερα. Και εσείς συνεχίζετε από τη μια σκληρά μέτρα και από την άλλη
καταστολή, όπως στους αγρότες του Ηρακλείου, όπως έγινε σήμερα με τους
εργάτες από το Σκαραμαγκά και όπως γίνεται κάθε μέρα, όπως έγινε την
προηγούμενη εβδομάδα στις 26, που είχε τη γενική απεργία.
Δεν έχετε κανένα δικαίωμα να εξαθλιώσετε άλλο τους πολίτες αυτής της χώρας. Όταν μιλούσατε εσείς και οι προηγούμενοι για PSI, το PSI γιατί δεν το κάνατε σε αυτούς που σήμερα δεν έχουν ούτε ένα ευρώ εισόδημα;. Το PSI εκεί ακριβώς έπρεπε να γίνει και όχι στα ασφαλιστικά ταμεία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Μήπως πρέπει να ολοκληρώσετε, κυρία συνάδελφε;
ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΑΜΜΑΝΑΤΙΔΟΥ-ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ: Σέβομαι, κύριε Πρόεδρε, το χρόνο. Θα κατέβω.
Όμως,
αν ήσασταν πραγματικά υπεύθυνη Κυβέρνηση, αυτήν την πρόταση νόμου θα
την είχατε πάρει, θα την είχατε κάνει σχέδιο νόμου και τότε θα έλεγα
ότι, ναι, προσπαθείτε για το καλό αυτού του λαού.
Ευχαριστώ.
ΒΙΝΤΕΟ ΟΜΙΛΙΑΣ
