ΟΜΙΛΙΑ
ΦΙΛΙΠΠΟΥ ΣΑΧΙΝΙΔΗ
ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ
ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ
(15 Δεκεμβρίου)Επιτροπή του Απολογισμού και του Γενικού Ισολογισμού του Κράτους και Ελέγχου της Εκτέλεσης του Προϋπολογισμού του Κράτους: «Κύρωση του Απολογισμού του Κράτους, οικονομικού έτους 2009» και «Κύρωση του Ισολογισμού του Κράτους, του οικονομικού έτους 2009»
Ευχαριστώ κ. Πρόεδρε.
Θα μου επιτρέψετε πριν τοποθετηθώ, να σχολιάσω ορισμένα από τα ζητήματα που θίχτηκαν από τους συναδέλφους.
Θα ξεκινήσω από το πολιτικό θέμα που τέθηκε, το θέμα της συναίνεσης και μετά θα πάω σε δυο ειδικά. Το ένα έχει να κάνει με το γραφείο προϋπολογισμού και το άλλο έχει να κάνει με την επίσκεψη που θα πραγματοποιήσουν τα μέλη της Επιτροπής στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους.
Εμείς, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όταν μιλάμε για συναίνεση, δεν ζητούμε από κανένα κόμμα να παραιτηθεί από τον θεσμικό του ρόλο. Εκείνο που λέμε σε αυτές τις κρίσιμες στιγμές για τη χώρα, είναι ότι ο καθένας θα πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του, να συμπεριφέρεται με τρόπο υπεύθυνο, και όταν απευθυνόμαστε στους Έλληνες πολίτες αυτές τις κρίσιμες στιγμές, να μιλάμε με ειλικρίνεια. Αυτά τα οποία λέμε έξω από την αίθουσα, να τα λέμε και μέσα. Αυτά τα οποία λέμε κατ’ ιδίαν, να τα λέμε και στο δημόσιο διάλογο. Να ξέρουν οι Έλληνες πολίτες ποιες είναι οι επιλογές οι οποίες υπάρχουν και ποια είναι τα προβλήματα με τα οποία βρισκόμαστε αντιμέτωποι. Αν το κάνουμε αυτό θα βοηθήσουμε πολύ τον ελληνικό λαό.
Σε ότι αφορά το θέμα του Γραφείου Προϋπολογισμού, όσο κι αν ακούγεται παράδοξο, συγκλίνω προς την άποψη που κατέθεσε ο παριστάμενος συνάδελφος Μίμης Ανδρουλάκης. Το Γραφείο Προϋπολογισμού είναι και πρέπει να είναι εντελώς ανεξάρτητο από το Υπουργείο Οικονομικών και τις απόψεις που μπορεί να έχει το Υπουργείο Οικονομικών για έναν και μόνο λόγο. Είναι εκείνος ο μηχανισμός πιστοποίησης των στοιχείων, που θα επιτρέψει στη Βουλή, να ελέγξει το Υπουργείο Οικονομικών. Αυτός ήταν ο λόγος που προνοήσαμε στο νόμο για τη δημοσιονομική διαχείριση και ευθύνη, να υπάρξει ένας αξιόπιστος μηχανισμός.
Λέω, λοιπόν, ότι θα πρέπει, η πρωτοβουλία για τη συγκρότησή του να έρθει από τη μεριά της Βουλής και όχι από τη μεριά του Υπουργείου Οικονομικών. Τον τρόπο επίλυσης του προβλήματος θα τον αξιολογήσουν οι βουλευτές από κοινού με τον Πρόεδρο της Βουλής.
Σε ότι αφορά στην επίσκεψη στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, ειλικρινά θα είναι μια μεγάλη ικανοποίηση, και για όλο το στελεχιακό δυναμικό του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους. Υπενθυμίζω ότι με το Μνημόνιο αναλαμβάνονται πρωτοβουλίες για να αντιμετωπίσουμε μια σειρά από ζητήματα που θα έπρεπε να είχαμε αντιμετωπίσει από το 2001. Κατ’ εμέ αυτό είναι μια θετική εξέλιξη στη δημοσιονομική τάξη, στη δημοσιονομική διαχείριση της χώρας.
Δηλαδή, όταν το κριτήριο δημοσιονομικής αξιολόγησης μιας χώρας είναι το έλλειμμα της γενικής κυβέρνησης, όφειλε η Ελλάδα από το 2001, να έχει τη δυνατότητα να καταθέτει προϋπολογισμούς γενικής κυβέρνησης και να παρακολουθεί με συνέπεια και συστηματικότητα τα στοιχεία της γενικής κυβέρνησης. Καλώς ή κακώς, αυτό το πράγμα δεν έγινε.
Λέω λοιπόν, ότι θα μας δοθεί μεταξύ όλων των άλλων και η ευκαιρία, όταν θα κάνετε την επίσκεψη στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, να συζητήσουμε και για τα προβλήματα που σχετίζονται με την ποιότητα των στοιχείων της γενικής κυβέρνησης. Εάν και κατά πόσο αυτή τη στιγμή έχουμε τη δυνατότητα να έχουμε αξιόπιστα, ποιοτικά στοιχεία, καθώς επίσης και τον τρόπο με τον οποίο αυτά τα στοιχεία έρχονται, αξιολογούνται από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους και μετά αποστέλλονται στην ΕΛΣΤΑΤ, αν έχουμε αυτή την υποχρέωση ή ανακοινώνονται δημόσια.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τα όσα ειπώθηκαν από τη ΝΔ στη σημερινή συζήτηση, μου φέρνουν στο μυαλό μια εμπειρία από τα παιδικά μου χρόνια, τη δεκαετία του 1970. Στα χωριά μας υπήρχε ένα άγριο δέντρο, οι γκορτζές. Για κάποιον παράδοξο λόγο τα παιδιά στα χωριά αγαπούσαν πάρα πολύ τα γκόρτζα αν και το φρούτο αυτό δεν είναι ιδιαίτερα νόστιμο. Είναι στυφό. Με κοντά παντελονάκια τα παιδιά ανέβαιναν πάνω στις γκορτζές, παίρνανε τα γκόρτζα, κατεβαίνανε με γεμάτες τις τσέπες και ματωμένα τα πόδια και όταν ο ιδιοκτήτης της γκορτζιάς τους έπιανε και τους έλεγε «Μα τι κάνατε εκεί πέρα; Πάλι πήρατε τα γκόρτζα;», αυτοί προσπαθούσανε να αποδείξουνε ότι δεν έχουνε καμία σχέση με το γεγονός ότι η γκορτζιά ήταν γυμνή από γκόρτζα. Είναι μια εμπειρία που έχει αποτυπωθεί πολύ έντονα στη μνήμη μου και επειδή μπορεί κάποιος να ρωτήσει «Μα καλά, τι σχέση έχει η σημερινή συζήτηση με τη μνήμη αυτή από τα παιδικά σας χρόνια;» , θέλω να σας πω ότι η εκτέλεση του προϋπολογισμού του έτους 2009, κατ’ εμέ, θα αποτελέσει στην ιστορία της χώρας αλλά και στην Ευρωπαϊκή ιστορία case study δημοσιονομικής εκτροπής.
Ακούγοντας λοιπόν σήμερα τους βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας να λένε «Εμείς; Καμία σχέση δεν είχαμε με αυτό το πρόβλημα το οποίο δημιούργησε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ», θυμήθηκα την ιστορία που μόλις σας αφηγήθηκα. Γιατί η ΝΔ ενώ έχει τα γκόρτζα στις τσέπες, προσπαθεί να μας πει ότι δεν ευθύνεται για το 2009. Ποτέ άλλοτε στην ιστορία της χώρας, δεν υπήρξε τέτοιας έκτασης απόκλιση μεταξύ προσχεδίου προϋπολογισμού που κατατέθηκε το 2008 για το 2009 και εκτέλεσής του.
Να υπενθυμίσω ότι το προσχέδιο προέβλεπε έλλειμμα της τάξης του 1,7% και η εκτέλεση, όπως επιβεβαιώθηκε από τα τελευταία στοιχεία της EUROSTAT, ήταν της τάξης του 15,4%. Τι σηματοδοτεί αυτή η απόκλιση; Σηματοδοτεί την πλήρη απώλεια ελέγχου πάνω στα δημόσια οικονομικά της χώρας και επιβεβαιώνει πολιτικά την εκτίμηση ότι η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, διαπιστώνοντας το μέγεθος του προβλήματος, εγκατέλειψε τη κυβέρνηση, αφήνοντας τη χώρα στα πρόθυρα της χρεοκοπίας.
Διότι πλέον είχε γίνει κατανοητό και από το πιο απλό στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας, ότι η χώρα είχε μπει σε ένα δρόμο χωρίς επιστροφή και τα επικοινωνιακά τερτίπια που χρησιμοποιήθηκαν τα 5 χρόνια διακυβέρνησης, δεν μπορούσαν πλέον να πείσουν τους Έλληνες πολίτες ότι η χώρα ήταν στο σωστό δρόμο.
Θέλω να σας υπενθυμίσω ότι, εξερχόμενος ο τότε Πρωθυπουργός της χώρας από το γραφείο του Προεδρικού Μεγάρου τον Αύγουστο του 2007, απευθύνθηκε στους Έλληνες πολίτες και είπε ότι επισκέφτηκε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας για να ζητήσει τη διάλυση της Βουλής, διότι ήθελε να καταθέσει ένα προϋπολογισμό κοινωνικής αλληλεγγύης. Είπε τότε ότι, έχοντας βάλει σε τάξη τα δημόσια οικονομικά κατά την περίοδο 2004 - 2007, αισθανόταν την ανάγκη να προχωρήσει στην κατάρτιση ενός προϋπολογισμού κοινωνικής αλληλεγγύης μέσα από τον οποίο θα έδινε στους Έλληνες πολίτες το κοινωνικό μέρισμα που δικαιούνται για τη συνεισφορά τους στη δημοσιονομική προσαρμογή της χώρας. Δεν είναι δικά μου λόγια, είναι λόγια του τότε Πρωθυπουργού της χώρας στις 16 Αυγούστου του 2007.
Άφησαν λοιπόν πίσω μια χώρα με ένα τεράστιο δημοσιονομικό έλλειμμα - 36 δισ. € - με ένα τεράστιο χρέος - πάνω από 320 δισ. € - και ένα τεράστιο έλλειμμα αξιοπιστίας. Αποτέλεσμα της συνεχούς παραπληροφόρησης, γιατί το έλλειμμα αξιοπιστίας δεν προκύπτει από τη μία στιγμή στην άλλη. Το έλλειμμα αξιοπιστίας μεγάλωνε, αλλά το αποκορύφωμα, αυτό δηλαδή που πραγματικά πυροδότησε τις εξελίξεις, ήταν η πρωτοβουλία της κυβέρνησης που εγκατέλειπε τη διακυβέρνηση της χώρας, τρεις - τέσσερις ημέρες πριν τις εκλογές, να στείλει στοιχεία στην Ε.Ε. όπου έλεγε, στις 2 Οκτωβρίου 2009, ότι το έλλειμμα στο τέλος του έτους θα είναι της τάξης του 6%. Αυτό ερχόταν σε σύγκρουση και με τις διαπιστώσεις της Τράπεζας της Ελλάδος, η οποία δεν καταγράφει το έλλειμμα της γενικής κυβέρνησης, καταγράφει το ταμειακό έλλειμμα. Έλεγε τότε η Τράπεζα της Ελλάδος ότι θα καταλήξει να είναι διψήφιο και το ίδιο διέβλεπε και η Ε.Ε.
Και έχουμε καταθέσει στη Βουλή στοιχεία, επιστολές, που ανταλλάσσονταν ανάμεσα στην Ελληνική Κυβέρνηση και στην ευρωπαϊκή επιτροπή, από την οποία προέκυπτε ξεκάθαρα ότι βαδίζουμε προς ένα διψήφιο ποσοστό. Όταν λοιπόν η ευρωπαϊκή επιτροπή διαβλέπει διψήφιο ποσοστό ελλείμματος, όταν η Τράπεζα της Ελλάδος αποτυπώνει στο ταμειακό έλλειμμα του Αυγούστου του 2009, ότι έχουμε ξεφύγει πλέον και έρχεται η κυβέρνηση και στέλνει μια επιστολή και λέει ότι το έλλειμμα του 2009 θα είναι της τάξης του 6%. Αυτό δεν τραυματίζει τη χώρα;
Καταθέτω πίνακα με την αναθεώρηση του ελλείμματος του 2009, αρχίζοντας από το 2% και φτάνοντας στο 15,4%. Είναι χρήσιμο, επειδή αυτή η συζήτηση δεν θα ήθελα να επαναληφθεί και γιατί πολύ σωστά είπε και κάποιος συνάδελφος, ότι δεν ωφελεί να επανερχόμαστε σε μια συζήτηση για την οποία πλέον ο ελληνικός λαός έχει τοποθετηθεί. Βλέπω όμως ότι οι συνάδελφοί της Ν.Δ. δεν δείχνουν διάθεση να κατανοήσουν τι πραγματικά έχει συμβεί. Καταθέτω και έναν άλλο πίνακα που δείχνει ποια ήταν η πορεία του χρέους της γενικής κυβέρνησης και ποια είναι η δυναμική του.
Άκουσα προηγουμένως να λέγεται, ότι η χώρα μας πήγαινε καλά, ότι η κυβέρνηση της ΝΔ είχε κάνει μια καλή δουλειά πάνω στο δημόσιο χρέος. Να δείξω λοιπόν ότι, το 2009 η Ελλάδα είναι πρωταθλήτρια στο δημόσιο χρέος με 126,8% του Α.Ε.Π., όταν η δεύτερη πλησιέστερη χώρα είναι η Ιταλία με 116% του Α.Ε.Π., το Βέλγιο με 96,2%.
Όταν λοιπόν η Τράπεζα της Ελλάδος έδινε στοιχεία για το ταμειακό έλλειμμα, που αποτελεί έναν ικανοποιητικό δείκτη για το πού θα διαμορφώνεται το δημοσιονομικό έλλειμμα, πώς εσείς μιλούσατε για το 6%; Και άκουσα ότι το πρόβλημα του 2009, αυτή η δημοσιονομική εκτροπή ήταν το παρακολούθημα μιας τραγικής εξέλιξης στο εξωτερικό. Αυτό αφήνει να εννοηθεί ότι τα προηγούμενα χρόνια η πορεία στη χώρα ήταν ικανοποιητική, και ότι το 2009 ήταν η εξαίρεση λόγω της διεθνούς κρίσης.
Καταθέτω ένα χαρακτηριστικό διάγραμμα που δείχνει πώς ακριβώς κινήθηκε το δημοσιονομικό έλλειμμα από το 2004 και μετά, φτάνοντας στην κορύφωση του 2009. Η πραγματικότητα είναι ότι η Ελλάδα, από το 2004 και μετά - εγώ θα έλεγα, από το 2001 και μετά, για να είμαι ακριβοδίκαιος στην ιστορική αποτύπωση των στοιχείων - ουδέποτε είχε δημοσιονομικό έλλειμμα μικρότερο από το 3%. Αλλά επειδή το 2007, ο τότε Πρωθυπουργός είχε πει ότι έγινε σημαντική δημοσιονομική προσαρμογή μεταξύ του 2004 και του 2007, σήμερα πλέον έχουμε τη δυνατότητα να δούμε ποιο ήταν τελικά το εύρος της δημοσιονομικής προσαρμογής.
Βλέπουμε ότι, το 2006, το τελικό έλλειμμα ήταν της τάξης του 5,7%. Το 2007 ήταν 6,4%. Έχει κάποια ιδιαιτερότητα το έλλειμμα του 2007 για την πολιτική συζήτηση; Νομίζω ότι έχει, διότι είναι η χρονιά, κατά την οποία η Ελλάδα μπήκε και βγήκε από την επιτήρηση της ευρωπαϊκής επιτροπής. Γιατί το 2007 ήταν η χρονιά που κατά τη ΝΔ η Ελλάδα είχε λύσει τα δημοσιονομικά της προβλήματα μετά την απογραφή που έγινε το 2004 και κατάφερε για πρώτη φορά, έστω και κατ' εκτίμηση, να φανεί ότι έχει μειώσει το δημοσιονομικό έλλειμμα κάτω από το 3%. Στη βάση αυτής της εκτίμησης, ήρθε η ευρωπαϊκή επιτροπή και είπε στην ελληνική κυβέρνηση ότι βγαίνει από την επιτήρηση, για να μπει ξανά σε επιτήρηση μετά από λίγο χρονικό διάστημα, για την ίδια ακριβώς χρονιά.
Εμείς, καταφέραμε να μειώσουμε το έλλειμμα για το 2010 στα επίπεδα του 2008 με την προσαρμογή που κάναμε στο έλλειμμα των 36 δισ. €.. Αυτή υπήρξε η πορεία του δημοσιονομικού ελλείμματος και αυτή είναι η πραγματικότητα και αυτά όλα θα πρέπει να καταγραφούν για να ενημερωθούν οι Έλληνες πολίτες για το τι ακριβώς συνέβη όλα αυτά τα χρόνια.
Μπήκα στον κόπο να αναζητήσω την πορεία των δημοσιονομικών μεγεθών, πριν το 2009 γιατί εάν το 2007 - 2008 τα πράγματα ήταν εντάξει, όπως λέτε, δηλαδή είχαμε μικρά ελλείμματα, εύλογα μπορεί κάποιος να θέσει το ερώτημα πώς είναι δυνατόν από ένα έλλειμμα του 1% - 2%, να «πεταχτείς» στο 15%; Θα πρέπει να έχει χαθεί εντελώς ο έλεγχος. Ζήτησα λοιπόν από τις υπηρεσίες του γενικού λογιστηρίου να μου κάνουν μια αποτύπωση των δαπανών και των εσόδων της γενικής κυβέρνησης με βάση τα υφιστάμενα στοιχεία για να δούμε τελικά αν είναι όντως έτσι τα πράγματα, όπως τα περιγράφει η κυβέρνηση της Ν.Δ., στους προϋπολογισμούς, που κατέθετε, ή μήπως υπήρχε η δυναμική αλλά ήταν κρυμμένη και απλώς δεν μπορούσε να γίνει κατανοητή παρά μόνο στους ειδικούς των δημοσίων οικονομικών. Προκύπτει ότι, τελικά, όσον αφορά τις δαπάνες της γενικής κυβέρνησης από το 44,8% του 2006 κατέληξαν στο 53,1%. Ξέρετε τι μεγάλη διαφορά είναι αυτή στις δαπάνες της γενικής κυβέρνησης; Το ίδιο συμβαίνει και με τα έσοδα.
Τα έσοδα της γενικής κυβέρνησης, κατά την ίδια περίοδο, από το 39% πέφτουν στο 37,8%. Τίθεται λοιπόν το ερώτημα, από τις επιλογές αυτές της κυβέρνησης της Ν.Δ., δηλαδή μετά το 2004 να καταθέτει αναξιόπιστα στοιχεία, ζημιώθηκε ή κέρδισε τελικά η χώρα;
Διότι, αυτό το οποίο προσπαθείτε να μας περάσετε ως εικόνα, είναι ότι η χώρα κέρδισε και ότι κακώς εμείς, όταν αναλάβαμε την ευθύνη αυτής της χώρας, βγήκαμε και είπαμε ότι δεν θα είναι 6% το έλλειμμα στο τέλος του χρόνου, αλλά θα είναι όπως το έχει εκτιμήσει η ευρωπαϊκή επιτροπή και η Τράπεζα της Ελλάδος.
Γιατί μας εγκαλέσατε; Επειδή δεν αποκρύψαμε ποια είναι τα πραγματικά στοιχεία που αφορούσαν το 2009, προκειμένου να μπορέσουμε να βγούμε να δανειστούμε στις διεθνείς κεφαλαιαγορές. Και προτείνατε: «αφού εξασφαλίσουμε ένα απόθεμα 50 - 60 δισ. €, τότε να βγούμε και να αποκαλύψουμε ποιο ήταν το πραγματικό δημοσιονομικό έλλειμμα». Δηλαδή, μας ζητήσατε για άλλη μια φορά να συμπεριφερθούμε κατά ένα τρόπο που θα έθιγε το κύρος και την αξιοπιστία της χώρας.
Και σας ερωτώ, ποιος κέρδισε με την επιστολή που έστειλε η Ν.Δ., προς την Κοινότητα, λέγοντας ότι τα χρέη των νοσοκομείων προς τους προμηθευτές είναι 2 δισ. ευρώ, όταν στη Βουλή, ο κ. Αβραμόπουλος απαντώντας σε ερώτηση του κ. Σκουλάκη αναγνώριζε ότι ήταν περίπου της τάξεως του 6 δισ. ευρώ; Είναι δυνατόν, με διαφορά μιας ημέρας, να υπάρχει τέτοια αναντιστοιχία ανάμεσα σε επιστολή που στέλνει η χώρα στην κοινότητα και σε απάντηση που δίδεται στη Βουλή.
Μάλιστα, εδώ, έχουμε και το εξής φοβερό. Υπηρεσία του ελληνικού κράτους επικοινωνεί με άλλη υπηρεσία του ελληνικού κράτους, προσέξτε, στα αγγλικά. Η επιστολή που «έφυγε» από το Υπουργείο Υγείας και πήγε στην ΕΣΥΕ πήγε στα αγγλικά. γιατί; Γιατί ουσιαστικά, η ΕΣΥΕ ήθελε να λειτουργήσει ως «τροχονόμος». Δεν ήθελε να αναλάβει την ευθύνη των συγκεκριμένων στοιχείων, διότι η ΕΣΥΕ γνώριζε και φαντάζομαι ότι και η Κοινότητα το ίδιο. Διότι, η Κοινότητα παρακολουθεί και διαβάζει τις εφημερίδες και λαμβάνει την επιστολή που έχει «φύγει» υπογεγραμμένη από τον υπηρεσιακό παράγοντα, συγκεκριμένα, τη Γενική Διευθύντρια του Υπουργείου Υγείας την οποία στέλνει ως έχει στη Κοινότητα. Και σας ερωτώ, τραυματίζεται η αξιοπιστία και το κύρος της χώρας μας; Τα χρέη προς τα νοσοκομεία φτάνουν τα 6,6 δισ. και τι στοιχεία δώσαμε; Ότι ήταν 2 δισ.
Σας ερωτώ, πληγώθηκε η αξιοπιστία της χώρας ή όχι; Αυτό είναι που τελικά σήμερα αναρωτιούνται οι πολίτες. Αφού μας δόθηκε μια φορά, ιστορικά, η ευκαιρία το 2004, να «σβήσουμε» πρακτικές που δημιουργούσαν πρόβλημα στην αξιοπιστία της χώρας, γιατί δεν συνετιστήκαμε και δεν μπήκαμε στο σωστό δρόμο. Και επειδή, σας άκουσα να τοποθετείστε για το περίφημο ομόλογο της Goldman Sachs, να σας κάνω και εγώ την εξής ερώτηση: Το 2008, η Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία, απευθύνθηκε σε όλες τις χώρες και έθεσε το εξής ερώτημα. Έχετε χρηματοοικονομικά παράγωγα, τα οποία έχουν γίνει σε «off market» τιμές; Η ερώτηση τέθηκε το 2008, αλλά απάντησε δεν δόθηκε από το Γενικό Λογιστήριο. Έρχεται λοιπόν, μια απάντηση από τη πλευρά της ΕUROSTAT, ότι «τεκμαίρουμε από την απουσία απάντησης ότι δεν υπάρχουν τέτοια προϊόντα». Ως εκ τούτου, η Ελλάδα, δεν έχει «swap» τα οποία είναι «off market».
Με την ενέργειά σας αυτή προσθέσατε μια ακόμα μαύρη κηλίδα στην αξιοπιστία της χώρας. Έχετε σήμερα την υποχρέωση να σταθείτε στο ύψος των περιστάσεων και να κάνετε αυτοκριτική, ότι «ναι ήταν σφάλμα μας που δεν απαντήσαμε». Στο κάτω κάτω, όπως όλοι γνωρίζουμε, το swap αυτό το έκανε κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ., οπότε δεν είχε λόγο να ανησυχεί η Κυβέρνηση της Ν.Δ., ότι θα χρεωθεί μια επιλογή, που έκανε η κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. αφού είχε μεσολαβήσει και η απογραφή. Διαφορετικά πρέπει να μας εξηγήσετε γιατί έγινε η απογραφή το 2004. Το αποτέλεσμα ποιο είναι; Ότι για μια ακόμα φορά, κηλιδώθηκε η αξιοπιστία της χώρας μας. Εκ των υστέρων, έρχεται η ΕUROSTAT, και προσθέτει στο χρέος 5 δισ., επειδή κάνατε το ερώτημα προηγουμένως, για το πώς αυξήθηκε το χρέος. Θα σας πω, ότι ένα ποσό της τάξεως των 5 δισ. το οποίο προστέθηκε στο χρέος μετά την πρόσφατη αναταξινόμηση, προκύπτει από το συγκεκριμένο ομόλογο της Goldman Sachs. Αλλά και για άλλα περίπου 2.000 «swaps», για τα οποία είπαμε στη ΕUROSTAT, «ελάτε στο Γενικό Λογιστήριο, κοιτάξτε το σύνολο των συμβάσεων που υπάρχουνε και αποφασίστε εσείς πώς επηρέασε όλα αυτά τα χρόνια τη δυναμική του ελλείμματος και του χρέους. Τεχνικά, εσείς έχετε τη δυνατότητα να κάνετε αυτή την αποτύπωση». Έγιναν συζητήσεις ανάμεσα στο Γενικό Λογιστήριο, τον ΟΔΔΗΧ, τη ΕUROSTAT και καταλήξαμε σε μια απεικόνιση των στοιχειών. Εάν είχατε απαντήσει τότε, δεν θα φτάναμε σήμερα στο σημείο να συζητάει η Διεθνής Κοινότητα για τα προβλήματα τα οποία υπήρχαν στη χώρα. Και να σας πω και κάτι άλλο, δεν είναι μόνο αυτό για το οποίο σας ελέγχουμε, ότι κηλιδώσατε την αξιοπιστία της χώρας, αλλά ότι ενώ καταγγέλλατε πρακτικές του ΠΑ.ΣΟ.Κ., και εξακολουθείτε και σήμερα το ίδιο να κάνετε, το ζήτημα είναι ότι δείχνετε να συμπεριφέρεστε σαν να μην διδάσκετε τίποτα από την εμπειρία. Θα σας πω συγκεκριμένα τι εννοώ. Από το 1997 και μέχρι σήμερα, το ελληνικό δημόσιο προχώρησε 4 φορές σε συμφωνίες με προμηθευτές νοσοκομείων και έχει πληρώσει 10 δισ. Η τελευταία φορά ήταν τώρα με περίπου 6 δισ. Τις προηγούμενες φορές τις δύο ρυθμίσεις τις έκανε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. Εάν δεν απατώμαι, η μια φορά ήταν το 1997 και η άλλη το 2001. Έρχεται το 2004 η νεοεκλεγείσα κυβέρνηση της Ν.Δ. και προχωρά σε μια ακόμα ρύθμιση. Θα περίμενε λοιπόν κάποιος, από ένα κόμμα το οποίο επαγγέλλεται ότι «εμείς ερχόμαστε να βάλουμε μια τάξη, να διορθώσουμε τα κακώς κείμενα της Κυβέρνησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και να αποκαταστήσουμε το κύρος της χώρας», να καθίσει και να προβληματιστεί για το ποιες είναι αυτες οι διαδικασίες που υπάρχουν στη δημοσιονομική διαχείριση, οι οποίες επιτρέπουν από το 1997 μέχρι το 2004, να συσσωρεύονται συνεχώς χρέη από νοσοκομεία σε προμηθευτές τις οποίες οι υφιστάμενες δικλείδες ασφαλείας δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν. Γιατί λοιπόν; τα σφάλματα του ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν τα διορθώσατε; Το 1997 έκανε ρύθμιση 600 εκ. ευρώ, το 2001 και ξαναέκανε μια ρύθμιση περίπου 1 δισ. ευρώ. Έρχεστε λοιπόν το 2004 και κάνατε μια ακόμα ρύθμιση. Θα περίμενε λοιπόν κάποιος, με βάση την αρχή «επανάληψις μήτηρ πάσης μαθήσεως», ότι βλέποντας ένα γεγονός να επαναλαμβάνεται δημοσιονομικά, ότι θα ερχόσασταν να διορθώσετε το πρόβλημα. Όχι μόνο δεν διορθώνετε τα «κακώς κείμενα», αλλά καταλήγουμε στο τέλος σε μια διάρκεια 5,5 ετών, να συσσωρεύονται χρέη 6,5 δισ. και προσπαθείτε να κάνετε μαθήματα περί δημοσιονομικής ευταξίας σε αυτή την Κυβέρνηση; Αυτό είναι ένα απλό παράδειγμα και δεν χρειάζεται κάποιος να έχει διδακτορικό για να το καταλάβει. Αυτό και μόνο αποδεικνύει ότι αφήσατε τα δημοσιονομικά της χώρας στον αυτόματο πιλότο. Και έρχεστε σήμερα να μου κάνετε, από καθέδρας μαθήματα, για το πώς διοικείται δημοσιονομικά σωστά μια χώρα. Όταν σας δόθηκε άπειρες φορές η ευκαιρία, αλλά ουδέποτε το κάνατε. Και να πάμε σε πιο συγκεκριμένα περιστατικά, γιατί καλά είναι να μη μιλάμε αόριστα. Γιατί αυτούς τους 9 μήνες που έχω την ευθύνη στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, μου δόθηκε η δυνατότητα να έρθω αντιμέτωπος με όλες τις παθογένειες του τρόπου λειτουργίας του Υπουργείου Οικονομικών. Εγώ, δεν λέω ότι είχε λύσει όλα τα προβλήματα κατά τη περίοδο που κυβερνούσε το ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Και βεβαίως, πολλά από αυτά θα έπρεπε να είχαν αντιμετωπιστεί στην προετοιμασία μας για την ΟΝΕ. Αλλά από το 2001 και μετά και ιδιαίτερα το 2004, που σας δόθηκε η ευκαιρία με μια γομολάστιχα να σβήσετε πολλά από αυτά, ποιες ήταν οι προσπάθειες που κάνατε; Αλήθεια τι ήταν αυτό που επέτρεψε να συσσωρευτούν 3,5 δισ. χρέη του ΕΛΓΑ; Και ενώ όλοι γνωρίζατε, ότι ο ΕΛΓΑ οφείλει αυτό το χρέος ο τότε Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης να βγαίνει και εν τη μεγαλοθυμία του να χορηγεί πακέτα των 500 εκ. Ετσι φτάσαμε σήμερα στο σημείο, ο μεν ΕΛΓΑ να έχει συσσωρευμένα χρέη 3,5 δισ., η δε Κοινότητα να ελέγχει, εάν αυτά αποτέλεσαν εισοδηματική ενίσχυση και να ελέγχεται η χώρα μας και να κινδυνεύει με πρόστιμα τα οποία δεν έχουν ακόμα καταλογιστεί. Ποιος ήταν λοιπόν αυτός ο οποίος σας εμπόδισε να σταματήσετε μια πρακτική που είχε να κάνει με λογαριασμούς του ΕΛΕΓΕΠ στη ΑΤΕ, να έρθετε εσείς και να τους κλείσετε; Πώς προέκυψαν αυτά τα πιστωτικά «ανοίγματα»; Προέκυψαν, διότι, ιστορικά, τα ποσά που χορηγούνταν στους αγρότες ήταν περισσότερα από αυτά που έπρεπε να είχαν πάρει. Εκ των υστέρων, βλέπαμε ότι τα χρήματα ήταν περισσότερα από αυτά που θα έπρεπε να είχαν πάρει. Όταν γινόταν ο συμψηφισμός από την Κοινότητα, προέκυπταν διαφορές της τάξεως των 100, 200, 300 εκ. Δεν αναλαμβάνονταν νομοθετική πρωτοβουλία από τις κυβερνήσεις της ΝΔ, για να πει ότι ξέρετε, «υπάρχει αυτό το άνοιγμα στην Αγροτική Τράπεζα, να το κλείσουμε», για να αποκαταστήσουμε τη δημοσιονομική τάξη. Έρχεστε σήμερα και κάνετε μαθήματα δημοσιονομικής ευταξίας. Με νομοθετική πρωτοβουλία 1,5 δισ. Εμείς το κλείσαμε και αυτό. Έγινε ποτέ κάποιος απολογισμός, εάν τελικά όλοι αυτοί οι οποίοι έπαιρναν τις επιδοτήσεις ήταν οι πραγματικοί δικαιούχοι ή κάποια χρήματα πήγαιναν στο «βρόντο»;
Αυτά είναι συσσωρευμένα ιστορικά παραδείγματα και είναι ντροπή σε συνθήκες κρίσης να έρχεστε και να μου κάνετε μαθήματα δημοσιονομικής ευταξίας. Μπορείτε να μου πείτε, γιατί αφήσατε να συσσωρευτούν στον ΟΣΕ χρέη 10 δισ.; Εγώ δεν έρχομαι να σας πω, ότι επί των κυβερνήσεων ΠΑ.ΣΟ.Κ, δεν υπήρχαν προβλήματα στις ΔΕΚΟ. Το ερώτημα είναι στα 5,5 χρόνια διακυβέρνησης και αφού περάσατε και έναν νόμο, που υποτίθεται ότι ήρθε για να διορθώσει τα «κακώς κείμενα» στις ΔΕΚΟ, ποιο ήταν το αποτέλεσμα;
Το αποτέλεσμα ήταν το εξής. Το 2005-2006 έρχεται ο νόμος για τις Δ.Ε.Κ.Ο.. Από το 2007 μέχρι το 2009, δηλαδή μετά τον νόμο για τις Δ.Ε.Κ.Ο., οι ζημιές αυξάνονται κατά 31% και φτάνουν στο 1,7 δισ. για το 2009, περισσότερα δηλαδή από όσα εξοικονομήσαμε από την περικοπή της 13ης και της 14ης σύνταξης. Ο καθαρός δανεισμός ανέρχεται σε 12 δισ. που αντιστοιχεί στο οκταπλάσιο των ετήσιων εσόδων τους. Οι καταπτώσεις των εγγυήσεων ανέρχονται στα 758 εκατ., δηλαδή περισσότερο από το 50% των εσόδων. Πέντε Δ.Ε.Κ.Ο. εμφανίζονται με τα στοιχεία του 2009 να έχουν συνολικό κόστος μισθοδοσίας από τα έσοδα τους μεγαλύτερο ενώ σε δύο Δ.Ε.Κ.Ο. τα έξοδα μισθοδοσίας είναι πάνω από το 90%. Για το 2008 ο μέσος μισθός είναι 100% μεγαλύτερος από τον αντίστοιχο του ιδιωτικού τομέα και 44% μεγαλύτερος του δημοσίου. Αυτά είναι μαθήματα δημοσιονομικής ευταξίας; Θυμάμαι, να έχετε σηκωμένο το φλάμπουρο της μεταρρύθμισης όταν μιλούσατε για τις Δ.Ε.Κ.Ο., όταν μιλούσατε για την Ολυμπιακή, όταν μιλούσατε για όλες αυτές τις υποτιθέμενες δημοσιονομικές μεταρρυθμίσεις.
Επειδή μου αρέσει πάντα να μιλώ με στοιχεία καταθέτω τις ζημιές των 11 Δ.Ε.Κ.Ο. όπως υποχρεούμεθα να δημοσιοποιήσουμε. Εγώ δεν θεωρώ ότι είναι προς τιμήν μας που έπρεπε να έρθει κάποιος τρίτος και να μας πει να δημοσιοποιήσετε ποια είναι τα οικονομικά αποτελέσματα των 11 πιο ζημιογόνων Δ.Ε.Κ.Ο. για να μπορεί ο πολίτης, ο φορολογούμενος πολίτης, να ξέρει τι ακριβώς συνέβαινε όλα αυτά τα χρόνια και ποια είναι η πραγματική οικονομική κατάσταση; Καταθέτω λοιπόν πίνακα με τις 11 μεγαλύτερες ζημιογόνες Δ.Ε.Κ.Ο.. Γιατί αφήσατε να συσσωρευτεί χρέος στην ΕΑΣ 1,2 δισ.; Γιατί αφήσατε να συσσωρευτεί χρέος 800 εκατομμυρίων στην ΕΑΒ και άλλα τόσα στον ΟΑΣΑ; Αλήθεια, πώς καταφέρατε να διπλασιάσετε τα χρέη των οργανισμών μέσα σε μια πενταετία; Πώς καταφέρατε να φτάσει το δημόσιο χρέος από τα 180 δισ. σε πάνω από τα 300; Έχετε λοιπόν καταλάβει ότι μέσα σε μια πενταετία που κυβερνήσατε οδηγήσατε τη χώρα ουσιαστικά σε δημοσιονομική και παραγωγική κατάρρευση;
Γιατί με την γιγάντωση του κράτους στην πραγματικότητα αποδυναμώνατε την οικονομία. Το κράτος μεγάλωνε, γινόταν μίζερο και υπερτροφικό και αυτό ταυτόχρονα δημιουργούσε τεράστια προβλήματα στην οικονομία. Εμείς δεν θέλουμε να εξαλείψουμε το ρόλο του κράτους. Έχει ρόλο να επιτελέσει το κράτος αλλά όχι με τον τρόπο με τον οποίο τον αντιλαμβάνεστε εσείς.
Σήμερα λοιπόν σας ακούω να κάνετε κριτική, να κάνετε εξορμήσεις με εφ’ όπλου λόγχη για να καταλάβετε το ύψωμα. Ποιο ύψωμα θέλετε να καταλάβετε; Έχετε επαφή με την πραγματικότητα; Αντιλαμβάνεστε τι ακριβώς συμβαίνει; Ή μήπως έχετε χάσει οριστικά και αμετάκλητα την αίσθηση του μέτρου; Διότι από τα λεγόμενά σας αυτό εκτιμώ, ότι έχετε χάσει κάθε αίσθηση του μέτρου και είστε εκτός πραγματικότητας.
Πιστεύω ότι είστε εξίσου επικίνδυνοι στην αντιπολίτευση όσο ήσασταν και στην κυβέρνηση. Γιατί άκουσα να μιλάτε για μανιπιουλάρισμα των στατιστικών δεδομένων, μπορείτε να μου εξηγήσετε γιατί για πρώτη φορά η Ελλάδα καταθέτει στατιστικά στοιχεία τα οποία δεν έχουν αστερίσκους ενώ στα πεντέμισι χρόνια που ήσασταν στη διακυβέρνηση δεν το πετύχατε αυτό;
Σε κάθε περίπτωση, θέλω να σας κάνω ένα ερώτημα. Ήρθε πρόσφατα ο επίτροπος για τις οικονομικές υποθέσεις, ήρθε ο επικεφαλής του ΔΝΤ, πηγαίνετε στην Ευρώπη και συναντάστε με τα αδελφά κόμματα. Όταν πηγαίνετε εκεί τους καταθέτετε αυτές τις καινοφανείς απόψεις που έχετε για το δημοσιονομικό έλλειμμα του 2009; Αυτούς τους πίνακες που έχετε και κυκλοφορείτε στη Βουλή, ή τους δίνετε στις φιλικά προσκείμενες εφημερίδες. Τα λέτε αυτά και σε αυτούς; Γιατί δεν πάτε να τους πείτε ότι «αυτά εδώ είναι αναξιόπιστα στοιχεία, κακώς τους βγάλατε τους αστερίσκους. Εμείς είμαστε μια υπεύθυνη πολιτική παράταξη, θέλουμε να προστατέψουμε το κύρος της χώρας και σας καταθέτουμε στοιχεία από τα οποία προκύπτει ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν έκανε σωστά τη δουλειά του, ότι η ανεξάρτητη ΕΛΣΤΑΤ δεν έκανε σωστά τη δουλειά της». Να πάτε εκεί και να πείτε ότι «εμείς μπορούμε να σας δώσουμε μια διαφορετική εικόνα».
Για να κλείσουμε αυτή την ιστορία, δεν θέλω να πω ότι έχουμε λύσει όλα τα προβλήματα. Και αυτή τη στιγμή που σας μιλώ θέλω να καταθέσω την αγωνία μου για την προσπάθεια, η οποία γίνεται από όλους τους φορείς να μπορέσουμε να καταθέσουμε σωστά και ποιοτικά στοιχεία σε ό,τι αφορά τους φορείς της γενικής κυβέρνησης. Αυτό όμως που συμβαίνει σήμερα, με την έγκαιρη δημοσιοποίηση των στοιχείων, δεν συγκρίνεται με τίποτα με την κατάσταση που αντιμετωπίσαμε όταν πήγα για πρώτη φορά στο γενικό λογιστήριο του κράτους.
Διότι τότε μου τέθηκε το ερώτημα από έναν υπηρεσιακό παράγοντα: «Κύριε Υπουργέ, μπορούμε να δημοσιοποιήσουμε το δελτίο που βγάζει το γενικό λογιστήριο του κράτους ή να το αφήσουμε;» Και έθεσα το ερώτημα τι εννοείτε; Διότι δεν είχε δημοσιοποιηθεί το δελτίο του Ιουνίου. Αναλάβαμε 7 Οκτωβρίου και δεν είχε δημοσιοποιηθεί το δελτίο του Ιουνίου. Αυτό το λέω για να γίνει μια σύγκριση, γιατί έχω την εντύπωση ότι πολλές φορές συμπεριφέρεστε σαν να απευθύνεστε σε λωτοφάγους, σαν να έχουν χάσει οι Έλληνες την ιστορική τους μνήμη. Μπήκα στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους και η ερώτηση που μου έκαναν είναι αν μπορούσαν να βγάλουν το δελτίο. Ήταν δηλαδή στη διακριτική ευχέρεια του εκάστοτε Υπουργού Οικονομικών να αποφασίζει εάν και πότε θα βγει το δελτίο που βγάζει το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους.
Εγώ, λοιπόν, σας καλώ, κύριε Πρόεδρε, καλώ τα μέλη της συγκεκριμένης Επιτροπής αλλά και της Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων να είστε πολύ αυστηροί απέναντί μας κάθε φορά που διαπιστώνετε ότι έχουμε καθυστερήσει, ότι έχουμε φανεί λιγότερο συνεπείς απ' όσο προβλέπεται και από τον κανονισμό που αφορά τη λειτουργία της συγκεκριμένης Επιτροπής αλλά από τις υποχρεώσεις που έχουμε αναλάβει απέναντι στους Βουλευτές της συγκεκριμένης Επιτροπής αλλά και απέναντι στους Έλληνες πολίτες. Δεν θέλω όμως μαθήματα από ανθρώπους που έδιναν διαταγές να μην δημοσιοποιείται το δελτίο του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους για να μην ξέρουν οι έλληνες ψηφοφόροι παραμονές των εκλογών για το ποια είναι τα πραγματικά δημοσιονομικά δεδομένα της χώρας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της ΝΔ, σήμερα δεν αξιολογείστε γιατί δεν πήρατε μέτρα για να αντιμετωπίσετε την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση. Η Ελλάδα είναι μια πολύ μικρή χώρα για να πάρει μέτρα για να συμβάλει στην
