Μετά τις επιτυχίες που έχει σημειώσει το Πρακτορείο μας, από το 1980, και από το 2000 στο internet, συνεχίζουμε σταθερά, με νέα ρεκόρ δημοσιεύσεων και αναπαραγωγή των ρεπορτάζ μας στα ΜΜΕ στην Ελλάδα και στον κόσμο. www.vouli.net * Ανάρτηση των δελτίων τύπου σε 24ωρη βάση, καθώς και φωτογραφιών για την προβολή στα Μ.Μ.Ε. * Καταγράφουμε την πολιτική ιστορία του Ελληνισμού

15.6.10

Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε, με την επισήμανση ότι -είναι το μόνο που δεν ακούστηκε- η Προανακριτική Επιτροπή, που όντως πρέπει να συσταθεί, είναι και αυτή μία φενάκη αυτή τη στιγμή, διότι απαιτείται να λειτουργήσει σε Βουλή εν ολομελεία. Αυτό σημαίνει ότι πάμε για τον Σεπτέμβριο. Δηλαδή, στην προϊούσα και οξυνόμενη κρίση της ελληνικής κοινωνίας, όταν ο αριθμός των ανέργων θα μεγαλώνει, όταν η φτώχεια θα είναι ορατή παντού στους δρόμους, ο ένας εναντίον του άλλου, θα κρατά την απειλή της φυλάκισης, της κάθαρσης, της Εξεταστικής Επιτροπής και όλων αυτών των πραγμάτων για να αποπροσανατολίζει την κοινωνία από τα πραγματικά προβλήματα. Πρόκειται για ένα αίσχος αυτό που συνέβη σήμερα και είναι υπόλογο και το ΠΑΣΟΚ και η Κυβέρνηση και η Νέα Δημοκρατία. Σας ευχαριστώ.

ΑΓΟΡΕΥΣΗ ΘΟΔΩΡΗ ΔΡΙΤΣΑ, ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΥ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥ ΤΟΥ ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ΣΤΗΝ ΕΙΔΙΚΗ ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΔΙΑΤΑΞΗ ΤΗΣ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ επί του κατατεθέντος πορίσματος της Εξεταστικής Επιτροπής, «για την ολοκλήρωση της διερεύνησης του συνόλου του σκανδάλου της Μονής Βατοπεδίου



ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Δυστυχώς, η αλήθεια δεν πέρασε από αυτήν εδώ την Αίθουσα ούτε και σήμερα. Κανείς δεν μάτωσε σήμερα, κανένα μαχαίρι δεν έφτασε στο κόκαλο. Παίχτηκε μια παρωδία απόπειρας κάθαρσης, με υποκριτικούς ρόλους, εξαιρετικής τεχνικής ένθεν και ένθεν, από το ΠΑΣΟΚ και τη Νέα Δημοκρατία. Αυτό ακριβώς συνέβη. Και οι ευθύνες είναι τεράστιες.
Κύριε Πρόεδρε, το πρώτο πράγμα που έχει να εξετάσει η Βουλή και μια Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής δεν είναι ποιος τα πήρε και ποιος δεν τα πήρε. Αυτό είναι δουλειά επίπονη δικαστικών διαδικασιών και ανακριτικών διαδικασιών, που τις περισσότερες φορές, υπό τις παρούσες συνθήκες, είναι και αδύνατον να αποδειχτεί.
Η πρώτη και μέγιστη υποχρέωση που έχει η Βουλή, είναι να κρίνει εάν όσοι διαχειρίστηκαν από θέσεις ευθύνης, από θέσεις κυβερνητικές, την εντολή που τους έδωσε ο ελληνικός λαός, υπερασπίστηκαν τη δημόσια περιουσία, εάν υπερασπίστηκαν το δημόσιο πλούτο, εάν υπερασπίστηκαν το δημόσιο συμφέρον.
Και επιτέλους, καλείται η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ να μας δώσει μια απάντηση σε όλη αυτή την τραγωδία, την υπερδεκαετή και όλη αυτήν την πορεία και την εξέλιξη. Πώς είναι δυνατόν να γίνεται χαριστική παραχώρηση δημόσιας περιουσίας, εκτός και αν θεωρούν ότι δεν ήταν δημόσια περιουσία - ας το πουν- σε μεσάζοντες ιερωμένους, διαπλεκόμενους με τα τρωκτικά της νεοφιλελεύθερης αγοραίας κερδοσκοπίας, που ελλοχεύουν ανά πάσα στιγμή σε κάθε τέτοια δραστηριότητα, ως έχουν αποδειχθεί αυτά, για να λειτουργήσει η αγορά, η κίνηση του χρήματος, η ανάπτυξη, οι επενδύσεις.
Αυτό μπορούν να μας πουν αν συνιστά υπεράσπιση του δημόσιου πλούτου και της δημόσιας περιουσίας. Και από εκεί και πέρα θα αρχίσουμε να δούμε τις ευθύνες. Και δεν υπάρχει ένας Υπουργός, παλαιότερος ή νεότερος, που να έρθει εδώ και να πει «δεν μπόρεσα, όντως μου διέφυγε, αλλά εν πάση περιπτώσει δεν είχα σχέση συναλλαγής». Ας το πει αυτό και ας αναζητήσει, όπως αναζητά ο ΣΥΡΙΖΑ σε όλες τις διαδικασίες, τις ασφαλιστικές δικλείδες για να μην επαναληφθούν.
Κύριε Πρόεδρε, προ είκοσι μόλις χρόνων είχαμε την υπόθεση Κοσκωτά. Εκεί είχαμε και αίμα. Ο Πρωθυπουργός της χώρας τότε, ο Ανδρέας Παπανδρέου, έφτασε στο Ειδικό Δικαστήριο. Ο Μένιος Κουτσόγιωργας, πανίσχυρος Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης, έχασε τη ζωή του μέσα στο Δικαστήριο. Πρώην Υπουργοί φυλακίστηκαν. Έγιναν όλα αυτά. Ε, και;
Από τη στιγμή που δεν υπήρξε μια πραγματική βούληση να υπερασπιστούν οι Κυβερνήσεις και τα πολιτικά Κόμματα, τότε και τώρα, το δημόσιο συμφέρον, βρέθηκαν πολύ γρήγορα οι νεότερες τεχνικές που τότε έκαψαν, μέσω Κοσκωτά, τον Ανδρέα Παπανδρέου και τον Τσοβόλα και τους άλλους –το Ρουμελιώτη που τη γλίτωσε, τον Αθανασόπουλο που καταδικάστηκε και όλους αυτούς- και βρήκαν τις offshore εταιρείες και βρήκαν τους σύγχρονους τρόπους αναπαραγωγής της τέχνης του επιχειρείν.
Διότι αυτά τα Κόμματα, και το μεταλλαγμένο σοσιαλιστικό ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία εκ παραδόσεως, αυτούς τους ανθρώπους, αυτές τις δράσεις είχαν ως στηρίγματα. Και ακόμα και όταν δεν υπήρχε θέμα συναλλαγής, για να καρπωθούν ατομικά οι εκπρόσωποι αυτών των Κομμάτων χρήματα για ίδιον όφελος, είχαν ακριβώς τη στήριξη και από την Εκκλησία στο απυρόβλητο και από τους επιχειρηματίες και από τους τραπεζίτες και από τους εφοπλιστές, γιατί έτσι αναπαρήγαγαν την εξουσία τους. Έτσι έβγαιναν στην κυβέρνηση και από τα ΜΜΕ και από όλα.
Αυτό είναι το πλέγμα που αν θέλουμε να ματώσουμε πρέπει να σπάσει σήμερα.
Κύριε Πρόεδρε, η COSCO -που δεν την αγγίζει κανείς, γιατί θέλουμε επενδύσεις τώρα και πρέπει να αναπτυχθεί η χώρα σε αυτήν την κρίσιμη στιγμή και σε συνθήκες κρίσης- προαναγγέλθηκε δύο χρόνια πριν ότι θα πάρει το λιμάνι του Πειραιά και έγινε διεθνής διαγωνισμός.
Η COSCO δεν είχε τους όρους για να συμμετάσχει σε αυτόν το διαγωνισμό βάσει της ελληνικής και της ευρωπαϊκής νομοθεσίας, γιατί δεν κατέθεσε λίστα ονομαστικοποιημένων μετοχών. Κατέθεσε μία υπεύθυνη δήλωση ότι στην Κίνα και στο Χόνγκ Κόνγκ και στα Χρηματιστήρια εκεί δεν χρειάζεται ονομαστικοποιημένες μετοχές. Με αυτή την υπεύθυνη δήλωση πήρε μέρος στον διαγωνισμό και ως είχε προβλεφθεί προ διετίας και τριετίας τον πήρε τον διεθνή διαγωνισμό. Κάποιοι ήταν μάγοι και το είχαν προαναγγείλει ότι η COSCO θα τον πάρει, όπως έγινε και με την HANTZINSON σε συνεργασία με την COSCO, γιατί είναι θυγατρικές στη Θεσσαλονίκη, μετά όμως χάλασε και το άφησαν.
Τα θέματα, λοιπόν αυτά είναι θέματα πολιτικής ηγεμονίας, ενός πλέγματος πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων. Και λέει η Αριστερά: Για ποιο δημόσιο συμφέρον μιλάτε; Και λέει η Αριστερά: Εάν στοιχειωδώς έχετε μία ευθύνη, ελάτε, τουλάχιστον, να βάλουμε κάποιες ασφαλιστικές δικλείδες και κάποια αναχώματα για να πετύχουμε τη διαφάνεια, για να πετύχουμε κάποιους στοιχειώδεις κανόνες, διότι δεν μπορεί να είστε δέσμιοι ως πολιτικό σύστημα των κυρίαρχων οικονομικών και άλλων συμφερόντων.
Αυτή είναι η κατάντια του πολιτικού κόσμου και η αιτία της κατάντιας του. Το δημόσιο χρέος έχει να κάνει με όλα αυτά, όχι μόνο με τα λεφτά που εκλάπησαν ή με τις μίζες, έχει να κάνει με τις επιλογές, του C4I, της Ολυμπιάδας, των εξοπλισμών, επιλογές που δεν είναι επιλογές μίας δημόσιας οργανωμένης πολιτείας, αλλά επιλογές που επιβάλλονται στον πολιτικό κόσμο και σε κάθε κράτος από τα ισχυρά συμφέροντα. Θα αντισταθεί αυτός ο πολιτικός κόσμος κάποια στιγμή; Δεν θα αντισταθεί γιατί τον έχει ενσωματώσει το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία. Αυτήν τη σχέση την έχουν ενσωματώσει, και με αυτήν πορεύονται, και με αυτήν αναπαράγουν την εξουσία τους.
Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε, με την επισήμανση ότι -είναι το μόνο που δεν ακούστηκε- η Προανακριτική Επιτροπή, που όντως πρέπει να συσταθεί, είναι και αυτή μία φενάκη αυτή τη στιγμή, διότι απαιτείται να λειτουργήσει σε Βουλή εν ολομελεία. Αυτό σημαίνει ότι πάμε για τον Σεπτέμβριο. Δηλαδή, στην προϊούσα και οξυνόμενη κρίση της ελληνικής κοινωνίας, όταν ο αριθμός των ανέργων θα μεγαλώνει, όταν η φτώχεια θα είναι ορατή παντού στους δρόμους, ο ένας εναντίον του άλλου, θα κρατά την απειλή της φυλάκισης, της κάθαρσης, της Εξεταστικής Επιτροπής και όλων αυτών των πραγμάτων για να αποπροσανατολίζει την κοινωνία από τα πραγματικά προβλήματα. Πρόκειται για ένα αίσχος αυτό που συνέβη σήμερα και είναι υπόλογο και το ΠΑΣΟΚ και η Κυβέρνηση και η Νέα Δημοκρατία.
Σας ευχαριστώ.
Μπορεί να μη συμφωνώ ούτε στο ελάχιστο με αυτά που λες,αλλά θα έδινα μέχρι και την τελευταία ρανίδα του αίματός μου για το δικαίωμά σου να συνεχίσεις να τα λες -ΒΟΛΤΑΙΡΟΣ