Αθήνα, 5 Μαΐου 2010
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Είμαστε όλοι βαθιά συγκλονισμένοι από τον άδικο θάνατο τριών εργαζομένων, συμπολιτών μας. Συμπολίτες μας που έπεσαν θύματα μιας ωμής δολοφονικής ενέργειας. Εκεί οδηγεί η ανεξέλεγκτη βία, εκεί οδηγεί η πολιτική ανευθυνότητα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑΞέρετε ότι, είναι ώρες ευθύνης για όλους. Περνά δύσκολες ώρες η πατρίδα και εδώ πρέπει να είμαστε ξεκάθαροι. Είναι ώρα ευθύνης για την προάσπιση του εθνικού συμφέροντος. Είναι ώρα ευθύνης για την προάσπιση του δημοκρατικού πολιτεύματος.
Είναι ώρα ευθύνης για την προάσπιση της κοινωνικής συνοχής αυτής της χώρας και της ζωής των συμπολιτών μας. Είναι ώρα ευθύνης για την προάσπιση της αξιοπιστίας, της εικόνας της χώρας, της Ελλάδας, διεθνώς. Τώρα που δεχόμαστε απειλή, που δεχόμαστε επίθεση από τις διάφορες αγορές και κερδοσκόπους.
Τις ευθύνες αυτές καλούμαστε να τις αναλάβουμε όλοι. Κανένας δεν μπορεί να κρύβεται αυτές τις στιγμές. Η Κυβέρνηση συμμερίζεται τα αισθήματα των συνανθρώπων μας, τα συναισθάνεται, συμπάσχει με την αντίδραση του κάθε συνταξιούχου που βλέπει να περικόπτεται η σύνταξή του, του κάθε εργαζόμενου που βλέπει να μειώνονται οι αποδοχές του.
Για κανέναν δεν ήταν ευχάριστες αυτές οι αποφάσεις. Συμπάσχουμε με την κάθε οικογένεια που βλέπει να ανατρέπονται ακόμα και τα σχέδιά της για το μέλλον. Αλλά αυτό το κάναμε για να διασφαλίσουμε ένα μέλλον που πιθανώς να μην υπήρχε, αν δεν παίρναμε αυτές τις δύσκολες αποφάσεις.
Γιατί το ξέρετε πολύ καλά όλοι σας, όλοι σας και ο καθένας σας ατομικά, ότι κάτω από το βάρος της ανάγκης, κάτω από το βάρος των δύσκολων συνθηκών που ζει η χώρα μας διεθνώς, πήραμε αποφάσεις υπεύθυνες, δύσκολες, για να σώσουμε τη χώρα, για να σωθούν οι μισθοί και οι συντάξεις, διότι ήταν δυνατόν να φτάσουμε στο σημείο να μην μπορούμε να πληρώσουμε συντάξεις.
Για να σωθούν οι θέσεις εργασίας, να σωθούν καταθέσεις, κόπος ετών, οικογενειών, νοικοκυριών, εργαζομένων. Ξέρετε πολύ καλά, ότι γι’ αυτό τον λόγο λάβαμε αυτές τις αποφάσεις.
Η άλλη λύση ήταν μία, ήταν η πτώχευση της χώρας και μαζί και των πολιτών, των Ελλήνων και των Ελληνίδων, των νοικοκυριών. Κι αυτό δεν θα άγγιζε κάποιους πλουσίους, θα άγγιζε τον εργαζόμενο και τον συνταξιούχο που σήμερα πράγματι πάσχει. Αυτό το σενάριο ήταν τόσο υπαρκτό, όσο και εφιαλτικό.
Κυρίες και κύριοι,
Είμαστε μια ελεύθερη και δημοκρατική χώρα και έχουμε παλέψει, και έχει παλέψει η Παράταξή μας, για το δικαίωμα να ζούμε στη δημοκρατική Ελλάδα. Και ο κάθε πολίτης έχει δικαίωμα να διαδηλώνει.
Κανένας όμως δεν έχει το δικαίωμα στη βία. Και μάλιστα, στη βία που οδηγεί στη δολοφονία συμπολιτών μας.
Και ξέρετε ότι η βία καλλιεργεί βία.
Άλλο διαμαρτυρία, άλλο δολοφονία.
Εμείς θα σταθούμε στο πλευρό των οικογενειών που έχασαν τους δικούς τους ανθρώπους. Αυτό είναι το αυτονόητο και το ελάχιστο. Όμως τρεις οικογένειες ζουν το δράμα τους χωρίς λόγο, χωρίς καμία σχέση με «επιτήρηση» και «επιτηρητές».
Σε αυτούς που σήμερα θρηνούν τα τρία παιδιά λέμε ότι, οι δράστες θα εντοπιστούν και θα λογοδοτήσουν. Δεν μπορεί να έχουν καμία κάλυψη, καμία άμεση ή και έμμεση πολιτική υποστήριξη. Και είναι ανάγκη όλοι ανεξαιρέτως να καταδικάσουμε κάθε μορφή βίας.
Και ξέρετε πολύ καλά ότι οι δηλώσεις των τελευταίων ημερών δεν βοήθησαν, ότι δήθεν η χώρα βρίσκεται υπό δικτατορικό καθεστώς ή ότι αμφισβητείται το Σύνταγμα και η νομιμότητα του Συντάγματος. Ξέρετε πόσο αυτά νομιμοποιούν σε συνειδήσεις πολιτών την ίδια τη βία.
Σήμερα είναι απολύτως αναγκαίο όλες οι πολιτικές δυνάμεις να στείλουμε με μια φωνή ένα μήνυμα ιστορικής, πολιτικής και κοινωνικής ευθύνης, δημοκρατικής ευθύνης και προστασίας των δικαιωμάτων του πολίτη.
Κάποιοι κρύβονται, δυστυχώς, πίσω από την αίσθηση ευθύνης που επιδεικνύει η κυβέρνηση, η οποία επωμίζεται, πράγματι, αποφάσεις δύσκολες για λόγους ανάγκης, εθνικής ανάγκης, σωτηρίας του τόπου. Αποφάσεις, ακριβώς για να προστατέψουμε τα βασικά δικαιώματα και κατακτήσεις εργαζομένων και συνταξιούχων.
Κανένας όμως δεν έχει το δικαίωμα να παίζει με τις τύχες της πατρίδας και των πολιτών.
Κανένας δεν μπορεί να θέτει σε κίνδυνο τη ζωή ανθρώπων. Είναι ώρες ευθύνης. Θα έπρεπε να είναι και ώρες συναίνεσης.
Κανείς μας δεν είναι άμοιρος ευθυνών για την κατάσταση που βρισκόμαστε. Φυσικά, δεν έχουμε όλοι τις ίδιες ευθύνες, αλλά δεν είναι αυτή η στιγμή να συζητήσουμε γι’ αυτές. Το ζήτημα είναι τι κάνουμε από εδώ και πέρα για να αλλάξει επιτέλους πορεία η χώρα. Και μπορεί να αλλάξει. Να κάνουμε μια νέα αρχή. Και κανείς δεν δικαιούται να απαντά με γενικότητες, υπεκφυγές και πολύ περισσότερο με πράξεις βίας.
Η κυβέρνηση έχει αναλάβει τις ευθύνες της.
Καλώ όλες τις πολιτικές δυνάμεις να αναλάβουν και τις δικές τους. Και θεωρώ ότι η ακυρωθείσα συνάντηση με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας θα πρέπει να γίνει τις επόμενες μέρες και θα πάρω τις απαραίτητες πρωτοβουλίες για να συγκληθεί, ακριβώς για να δώσουμε το μήνυμα ότι ναι μεν μπορεί να υπάρχουν διαφωνίες, αλλά σε βασικά ζητήματα Δημοκρατίας και απέναντι στη βία έχουμε μια ενωμένη φωνή.
