Αθήνα, 12 Μαΐου 2010
ΠΡΩΤΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΟΛΟΓΙΑ
ΦΙΛΙΠΠΟΥ ΣΑΧΙΝΙΔΗ
ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ
ΣΤΗΝ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ
(10 Μαΐου)
Επερώτηση δεκαπέντε Βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας των κυρίων Εμμανουήλ Κεφαλογιάννη, Ελευθερίου Αυγενάκη, Χρήστου Σταϊκούρα, Θεόδωρου Καράογλου, Δημητρίου Τσουμάνη, Νικολάου Νικολόπουλου, Σταύρου Καλαφάτη, Κωνσταντίνου Κουκοδήμου, Κωνσταντίνου Παπασιώζου, Αργυρίου Ντινόπουλου και άλλων, αρμοδιότητας του Υπουργείου Οικονομικών, σχετικά με τις επιπτώσεις από την ανάκληση της λειτουργίας των εταιρειών COMMERCIAL VALUE ΑΝΩΝΥΜΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ και ΑΣΠΙΣ ΠΡΟΝΟΙΑ ΑΕΓΑ και ΑΣΠΙΣ ΠΡΟΝΟΙΑ ΑΕΑΖ.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Είναι γνωστό ότι στην εγκληματολογία ισχύει η παραδοχή, ότι ο δολοφόνος γυρίζει πάντα στον τόπο του εγκλήματος. Με τη σημερινή τους επερώτηση οι Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας επιβεβαιώνουν την ορθότητα αυτής της παραδοχής.
Και ειλικρινά, ενώ με χαροποιεί η πρωτοβουλία να αναδείξουν με την επερώτησή τους το ζήτημα αυτό, προκαλεί η φρασεολογία που χρησιμοποιούν στο κείμενο της επερώτησης, αλλά και οι τοποθετήσεις τους. Προκαλεί η επιλεκτική παρουσίαση των στοιχείων από την πλευρά των επερωτώντων Βουλευτών. Προκαλεί η απουσία μίας συγγνώμης προς όλους όσους σήμερα βρίσκονται παγιδευμένοι, εξαιτίας των επιλογών της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας.
Και προβληματίζει η απουσία από τους επερωτώντες Βουλευτές, κάποιων συγκεκριμένων Βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας, που ξέρουν πάρα πολύ καλά την υπόθεση. Διότι η υπόθεση της «ΑΣΠΙΔΟΣ» δεν είναι μια υπόθεση η οποία ξεκινάει τρείς-τέσσερις μέρες πριν από τις εκλογές του Οκτώβρη του 2009. Είναι μια υπόθεση που πάει πολύ πίσω και είναι μια πρόκληση να προσποιούνται οι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας ότι το θέμα ανέκυψε μόλις προχθές.
Κύριοι συνάδελφοι, είναι γεγονός ότι η «ΑΣΠΙΣ» έκλεισε από την ΕΠΕΙΑ. Να σας υπενθυμίσω ότι τα θέματα που αφορούν την εποπτεία της ιδιωτικής ασφάλισης μεταβιβάστηκαν –και το τονίζω αυτό- από το Υπουργείο Ανάπτυξης στην ΕΠΕΙΑ, φορέα που δημιουργήθηκε για το σκοπό αυτό με ένα νόμο που είχε ψηφίσει η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.
Η ΕΠ.Ε.Ι.Α. με δική σας ευθύνη καθυστέρησε την έναρξη λειτουργίας της για τέσσερα ολόκληρα χρόνια. Ξεκίνησε να λειτουργεί από 1-1-2008. Στο χρονικό διάστημα μέχρι την ουσιαστική ενεργοποίηση της ΕΠ.Ε.Ι.Α., το Υπουργείο Ανάπτυξης είχε δεχθεί επιστολές παραγόντων της ασφαλιστικής αγοράς, όπου επισημαίνονταν τα προβλήματα, αλλά και η προβληματική κατάσταση του Ομίλου ΑΣΠΙΣ.
Θα σας καταθέσω τις σχετικές επιστολές. Η πρώτη επιστολή κατατέθηκε στις 27 Μαΐου του 2004. Την επιστολή την στέλνουν οι Χρήστος Γεωργακόπουλος, διευθύνων σύμβουλος της Ευρωπαϊκής Πίστης και ο Κωνσταντίνος Τσόκας, όπου ουσιαστικά εγείρουν μια σειρά από ερωτήματα. Η επιστολή, το τονίζω, είναι από τις 27 Μαΐου 2004. Είσαστε νεοεκλεγμένη Κυβέρνηση, δεν μπορείτε να πείτε ότι είναι κάτι το οποίο προέκυψε πριν τις εκλογές. Μόλις έχετε έρθει λοιπόν, στην εξουσία και σας ενημερώνει παράγων της ασφαλιστικής αγοράς ότι υπάρχει ένα πρόβλημα με τον τρόπο λειτουργίας της συγκεκριμένης επιχείρησης.
Η δεύτερη επιστολή, είναι στις 14 Σεπτεμβρίου 2004, λίγους μήνες μετά, όπου μεταξύ άλλων λέει, πάλι ο κ. Γεωργακόπουλος: «Σε επικύρωση προηγούμενων στοιχείων που σας έχουμε υποβάλει για την ακαταλληλότητα συμμετοχής της εταιρείας ΑΣΠΙΣ ΠΡΟΝΟΙΑ και διαφόρων νομικών προσώπων και επιρροής του Προέδρου του κ. Ψωμιάδη, σας υποβάλλουμε συνημμένα ανάλυση της οικονομικής κατάστασης της εν λόγω εταιρείας». Έλεγε, δηλαδή, με λίγα λόγια ο κ. Γεωργακόπουλος στις 14 Σεπτεμβρίου του 2004 ότι η εταιρεία αυτή έχει αρνητική καθαρή θέση και η εταιρεία αυτή προσπαθούσε να εξαγοράσει την εταιρεία του κ. Γεωργακόπουλου, την Ευρωπαϊκή Πίστη.
Το ερώτημα, το οποίο απευθύνω σε όλους εσάς, οι οποίοι ξαφνικά δείχνετε τέτοιο ενδιαφέρον είναι το εξής: Ως Κυβέρνηση αυτές τις καταγγελίες, τις ενυπόγραφες, τις οποίες αυτή τη στιγμή έχω καταθέσει στα Πρακτικά τις ελέγξατε; Και αν τις ελέγξατε, σε ποια συμπεράσματα οδηγηθήκατε; Δηλαδή, ποια είναι τα πορίσματα των ερευνών που κάνατε; Διότι από αυτές, όπως τόνισα, προκύπτει ότι υπάρχει αρνητικό κεφάλαιο.
Επίσης, υπάρχει επιστολή ότι δεν απέδιδε η συγκεκριμένη εταιρεία φόρους. Καταθέτω, άλλη επιστολή με ημερομηνία 12 Δεκεμβρίου 2005, στην οποία λέει μεταξύ άλλων ότι έχει αρνητικό κεφάλαιο. Και αυτή πάλι απευθύνεται στον κ. Παπαθανασίου.
Όλες οι επιστολές τις οποίες έχω δώσει μέχρι στιγμής, απευθύνονται στον κ. Παπαθανασίου. Ο κ. Παπαθανασίου ασχολείται με την υπόθεση και λίγο πριν τις εκλογές. Οι επιστολές είναι όλες από την Ευρωπαϊκή Πίστη.
Ο κ. Γεωργακόπουλος είχε στοχοποιηθεί προς εξαγορά. Έβλεπε ότι μια εταιρεία, η οποία είχε αρνητικά κεφάλαια, τον είχε στοχοποιήσει. Εβλεπε ότι γινόταν συστηματική παραβίαση της υφιστάμενης νομοθεσίας, παρουσίαζε στοιχεία από τα οποία προέκυπτε ότι η εταιρεία αυτή δεν έχει πληρώσει φόρους, ότι είχε προβλήματα πολλά και το ερώτημα το οποίο έθετε ήταν εάν έγιναν οι απαραίτητοι έλεγχοι.
Με επιστολή στις 29 Νοεμβρίου του 2006 καταγγέλλεται ότι η εταιρεία αυτή αγόραζε δασικές εκτάσεις με πολύ χαμηλό τίμημα και μετά ξαφνικά τις εμφάνιζε ότι είχαν πολύ μεγάλη αξία. Αυτές τις εκτάσεις τις χρησιμοποιούσε για να δικαιολογήσει ότι είχε τα απαραίτητα αποθεματικά που προβλέπει ο νόμος.
Εγώ θα σας καταθέσω ένα τέτοιο συμβόλαιο το οποίο έχω στη διάθεσή μου. Το συμβόλαιο αυτό είναι με ημερομηνία του 2005. Αγόρασε μια έκταση όπου το τίμημα που καταβλήθηκε είναι στα 7.750.000 ευρώ και η ΔΟΥ κάνει εκτίμηση για 30.000.000 ευρώ και βέβαια μέσα στα στοιχεία της εταιρείας εμφανίστηκαν πολύ περισσότερα. Πότε κατατέθηκε αυτό το στοιχείο; Το 2005.
Το πρόβλημα είναι ότι υπήρχαν ενυπόγραφες καταγγελίες που απευθύνονταν προς Υπουργούς της τότε Κυβέρνησης, και δεν κάνατε τίποτα. Οι καταγγελίες αυτές υπάρχουν από το 2004.
Επειδή άκουσα τον κ. Νικολόπουλο να μιλάει και για ευθύνες Υπουργών, μήπως θα μπορούσε να μου προσδιορίσει σε ποιους ακριβώς Υπουργούς αναφέρεται; Μήπως στους Υπουργούς, οι οποίοι παρελάμβαναν αυτές τις επιστολές; Διότι μεταξύ των παραληπτών είναι και ο κ. Μπέζας για φορολογικές παραβάσεις που έκανε η συγκεκριμένη εταιρεία.
Και βάζω το ερώτημα: «Σε επιστολές οι οποίες έρχονται από έναν ανταγωνιστή, είχε ή δεν είχε υποχρέωση το υπουργικό δυναμικό της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας που παραλάμβανε αυτές τις επιστολές να ελέγξει, βρε αδερφέ!» Εγώ δεν σας λέω να αποδεχθεί την ορθότητα των συγκεκριμένων καταγγελιών. Μπορεί να ήταν ψευδείς, μπορεί να ήταν κάτι το οποίο δεν ανταποκρινόταν στην πραγματικότητα.
Κάνω πάλι το απλό ερώτημα: «Μπορείτε να μου καταθέσετε αν ποτέ έγινε ο παραμικρός έλεγχος που αφορούσε τη φορολογική σχέση αυτής της επιχείρησης, αν έγινε ο έλεγχος που αφορούσε εάν πραγματικά αυτή η επιχείρηση έπρεπε να λειτουργεί ή όχι;»
Και αν εν πάση περιπτώσει κάνατε τον έλεγχο ως οφείλατε τότε, μέσα από την αρμόδια εποπτική αρχή που ήταν το Υπουργείο Ανάπτυξης, τι ακριβώς βγήκε ως συμπέρασμα; Ήταν εύρωστη η επιχείρηση; Έπρεπε να λειτουργεί ή μήπως τα προβλήματα ήταν μεγάλα και μέρα με την ημέρα με τη δική σας την αδράνεια συσσωρεύονταν για να φτάσουν εκεί που φτάσανε;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, καταθέτω και μια άλλη επιστολή, η οποία είναι από τις 29 Νοεμβρίου του 2006 όσον αφορά την απόφαση του Νομικού Συμβουλίου του κράτους σχετικά με τις δασικές εκτάσεις οι οποίες αγοράστηκαν. Εδώ πέρα έχουμε και μια άλλη ιδιαιτερότητα. Προσέξτε να δείτε τι συνέβαινε στην ασφαλιστική αγορά καθ’ όλο το διάστημα που η Νέα Δημοκρατία ήταν στην Κυβέρνηση.
Υπήρχε μια ασφαλιστική εταιρεία, η οποία διέθετε προϊόντα τα οποία δεν ανταποκρίνονταν στις προδιαγραφές της ασφαλιστικής αγοράς. Ενώ δηλαδή, οι περισσότεροι ήξεραν ότι η εγγυημένη απόδοση είναι της τάξεως του 3,3% περίπου υπήρχαν εταιρείες του ομίλου, οι οποίες έδιναν εγγυημένες αποδόσεις της τάξης του 6,85%, προκαλώντας αθέμιτο ανταγωνισμό προς τις υπόλοιπες εταιρείες. Υπήρχαν καταγγελίες για το ζήτημα αυτό, για τον αθέμιτο ανταγωνισμό που υφίσταντο οι εταιρείες, διότι κανένας δεν μπορεί να δώσει εγγυημένη απόδοση της τάξης του 6% και του 7%.
Και το ερώτημα είναι: «Οταν γίνεται μια καταγγελία από μια εταιρεία του ασφαλιστικού κλάδου με ημερομηνία 17 Ιανουαρίου του 2007 –πριν τις εκλογές του 2007- και λέει ότι υφίσταμαι αθέμιτο ανταγωνισμό από μια άλλη εταιρεία του κλάδου, η οποία εγγυάται αποδόσεις οι οποίες βρίσκονται εκτός πραγματικότητας, έγινε έλεγχος; Και αν έγινε από ποιον;»
Όταν υπάρχει μια εταιρεία με το όνομα ΑSPIS CAPITAL, η οποία εκδίδει ένα προϊόν που είναι ομόλογο με μια πολύ υψηλή απόδοση και δεν είναι αυτή η εταιρεία καταχωρισμένη ούτε ως τράπεζα, ούτε ως ασφαλιστική εταιρεία, ποια ακριβώς έρευνα έγινε όταν έγιναν καταγγελίες για τα συγκεκριμένα προϊόντα; Έγινε έρευνα; Έγινε έρευνα από την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς; Έγινε έρευνα από την αρμόδια Εποπτική Αρχή του Υπουργείου Ανάπτυξης για το συγκεκριμένο προϊόν; Και αν έγινε, γιατί δεν την καταθέτετε εδώ πέρα να δούμε τι ακριβώς πρωτοβουλίες πήρατε καθ’ όλο το χρονικό διάστημα;
Αυτό, λοιπόν, το οποίο λέω αυτή τη στιγμή είναι ότι σ’ αυτό το κενό ουσιαστικής εποπτείας αναπτύχθηκαν με δική σας ευθύνη σημαντικές παθογένειες που οδήγησαν τελικά στην ανάκληση άδειας λειτουργίας πολλών ασφαλιστικών εταιρειών με αποφάσεις της ΕΠ.Ε.Ι.Α. Και έχει σημασία να δούμε και πώς φτάσαμε σ’ αυτό το σημείο. Μήπως φτάσαμε επειδή πήρε κάποια πρωτοβουλία κάποιος; Όχι. Ακούστε να δείτε τι έγινε.
Το κουβάρι του Ομίλου Ψωμιάδη άρχισε να ξετυλίγεται από τον Απρίλιο του 2008, όταν το Δ.Σ. της ΕΠ.Ε.Ι.Α. αντιτάχθηκε στην απόκτηση ειδικής συμμετοχής από την COMMERCIAL VALUE στην PROTON. Γρήγορα οι εξελίξεις επιταχύνθηκαν, με αποτέλεσμα τη σταδιακή κατάρρευση του Ομίλου Ψωμιάδη φτάνοντας τον Οκτώβριο του 2008 στην απόφαση της ΕΠ.Ε.Ι.Α., όπου διαπιστώνονται και τα μεγάλα ανοίγματα της COMMERCIAL VALUE και απαιτεί τότε η ΕΠ.Ε.Ι.Α. την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου. Η εξέλιξη από εκεί και πέρα είναι γνωστή. Ανακλήθηκε η άδεια λειτουργίας των εταιρειών του Ομίλου.
Και ρωτώ: «Καθ’ όλο αυτό το διάστημα, τι ακριβώς έκανε η τότε Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας; Πώς ακριβώς προστάτευσε όλους εκείνους τους καταναλωτές, οι οποίοι καλή τη πίστη πηγαίνανε και ασφαλίζονταν στις συγκεκριμένες εταιρείες, όταν ήξερε για ενάμισι ολόκληρο χρόνο τα μεγάλα ανοίγματα που είχε αυτή η εταιρεία και παρόλα αυτά δεν έπαιρνε την παραμικρή πρωτοβουλία;»
Δεν σας καταλογίζω ευθύνες για το γεγονός ότι υπήρχαν καταγγελίες από το 2004 και μετά. Σας μιλώ για το τι γίνεται από τη στιγμή που γίνεται η προσπάθεια εξαγοράς. Διαπιστώνετε ότι υπάρχει το πρόβλημα και για ενάμισι χρόνο δεν υπήρχε η παραμικρή αντίδραση και αφήνετε τον κόσμο να συνεχίζει να αγοράζει ασφαλιστικά προϊόντα από την συγκεκριμένη εταιρεία.
Το καλοκαίρι του 2009 και ενώ φαινόταν πλέον ότι βρισκόμαστε σε ένα προεκλογικό κλίμα, ξαφνικά ψηφίζεται η περιβόητη διάταξη του άρθρου 17 του νόμου 3790. Αυτή όριζε, μεταξύ άλλων, ότι με απόφαση του Υπουργού, κατόπιν πρότασης της ΕΠ.Ε.Ι.Α., η οποία καθορίζει το συνολικό άνοιγμα των χαρτοφυλακίων ότι μπορεί να παρέχεται υπό προϋποθέσεις –και αλήθεια υπήρξε καμία έτσι ερμηνευτική διάταξη που να μας λέει ποιες ακριβώς είναι αυτές οι προϋποθέσεις;- υπέρ της αναδόχου ασφαλιστικής επιχείρησης εγγύηση του ελληνικού δημοσίου ή σε περίπτωση μη ανεύρεσης αναδόχου, εγγύηση υπέρ των ασφαλισμένων η οποία δεν υπερβαίνει το ως άνω άνοιγμα.
Και το ερώτημα, το οποίο γεννάται εύλογα σ' αυτό το ακριβώς το σημείο είναι: «Τι ακριβώς εγγυηθήκατε; Ποιο είναι αυτό το άνοιγμα, κύριοι συνάδελφοι, για το οποίο εγγυηθήκατε; Απευθυνθήκατε στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους να πάρετε μια έκθεση για να δείτε, τι βάλατε το ελληνικό δημόσιο να εγγυηθεί;». Εάν το άνοιγμα ήταν της τάξης των δύο, των τριών δισεκατομμυρίων ευρώ, εσείς βάλατε τον ‘Ελληνα φορολογούμενο να εγγυηθεί άνοιγμα της τάξης του ενός, των δύο και των τριών δισεκατομμυρίων ευρώ; Διότι, εγώ αναζήτησα την Έκθεση από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους και διαπίστωσα ότι δυστυχώς, δεν υπάρχει η παραμικρή αναφορά.
Γιατί είναι ακριβώς, αυτή η ανεύθυνη πολιτική, την οποία ακολουθούσατε όλα αυτά τα χρόνια, η οποία μας οδήγησε σ' αυτό ακριβώς το σημείο: Η ανεύθυνη πολιτική της τεράστιας σπατάλης, της ανάληψης μιας σειράς από ευθύνες, όπως εδώ που ήρθατε να εγγυηθείτε για κάτι το οποίο δεν ξέρατε καν τι είναι.
Πήγατε και μέσα στον πανικό, κάτω από το φόβο ότι έρχονται οι εκλογές και επειδή είχατε ενημερωθεί από την ΕΠΕΙΑ ότι επίκειται η ανάκληση της άδειας λειτουργίας, διότι έπρεπε να προχωρήσει σε αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου και επειδή ήταν φανερό ότι δεν υπήρχαν τα χρήματα για να γίνει αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου, έσπευσε η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και προχώρησε σε ρύθμιση, όπου πήγε και εγγυήθηκε.
Είναι τυχαίο, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι αυτό εδώ το διάγραμμα μας δείχνει την εξέλιξη του χρέους και τι ακριβώς έγινε το 2009; Το μεγαλύτερο πάρτι της τελευταίας πενταετίας.
Είναι τυχαίο ότι το 2009, οι πρωτογενείς δαπάνες έφθασαν για πρώτη φορά στα όρια των 60 δισ;
Είναι τυχαίο ότι για πρώτη φορά το 2009 έχουμε εκτίναξη του χρέους, το οποίο έφθασε τα 33 δισεκατομμύρια ευρώ, το καινούργιο το χρέος;
Γιατί αυτά όλα τα στοιχεία δείχνουν πόσο ανεύθυνα διαχειριστήκατε τις τύχες αυτής της χώρας και τη φέρατε σ’ αυτό το σημείο.
Επειδή ακούω πάρα πολλές φορές, να λέγεται ότι «Ξέρετε κάτι, δεν υπήρχε αντικοινοτική ρύθμιση, δεν υπήρχε αντικοινοτική διάταξη κ.λπ.», να σας υπενθυμίσω ότι ανάλογη κίνηση έκανε ο τότε Πρωθυπουργός της χώρας ο κ. Καραμανλής, ο οποίος μία ημέρα βγήκε και είπε «Εγγυώμαι το σύνολο των καταθέσεων του τραπεζικού συστήματος», σε μία περίοδο που πραγματικά υπήρχε πρόβλημα. Και τότε δέχθηκε η χώρα την όχληση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η οποία είπε «Δεν μπορείτε να εγγυηθείτε το σύνολο των καταθέσεων. Μπορείτε να εγγυηθείτε μέχρι ενός ποσού, αλλά δεν μπορείτε να εγγυηθείτε το σύνολο των καταθέσεων».
Γι’ αυτό μετά τη δήλωση του Πρωθυπουργού της χώρας ότι «Εγγυώμαι το σύνολο των καταθέσεων» υπήρξε νομοθετική ρύθμιση. Και υπήρξε η αντίδραση από την Κοινότητα, η οποία έλεγε ότι δεν μπορείτε να εγγυάστε το σύνολο των καταθέσεων και υποχρεωθήκατε να φέρετε ρύθμιση νομοθετική με την οποία εγγυηθήκατε τις 100.000 ευρώ.
Εμείς λοιπόν, δεν προχωρήσαμε στην υλοποίηση της ανεφάρμοστης και προβληματικής διάταξης του άρθρου 17, η οποία δεν προβλέπει ανώτατο όριο εγγύησης και κατά συνέπεια προσβάλλει κατά τον ίδιο τρόπο τις διατάξεις περί ανταγωνισμού και θα ερχόταν προφανώς σε αντίθεση με την κοινοτική νομοθεσία.
Στις 21 Σεπτεμβρίου 2009 βεβαίως, όπως ήταν αναμενόμενο γιατί δεν υπήρχε η δυνατότητα συμμετοχής στην αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου, ανακλήθηκαν οι άδειες των εταιρειών, γιατί οι εταιρείες δεν ανταποκρίθηκαν στην υποχρέωσή τους να καλύψουν με νέα κεφάλαια τα απαιτούμενα κεφάλαια φερεγγυότητας.
Οι εταιρείες αυτές τέθηκαν σε ασφαλιστική εκκαθάριση, εκτός από το χαρτοφυλάκιο ζωής της ΑΣΠΙΣ ΠΡΟΝΟΙΑ, το οποίο τέθηκε εκτός εκκαθάρισης, με μία διάταξη που προβλέπονταν από το άρθρο 17 του νόμου 3790. Μία διάταξη που πάνω απ’ όλα και πέρα από όλα, επέφερε και σύγχυση αρμοδιοτήτων μεταξύ της ΕΠΕΙΑ, των εκκαθαριστών και του επόπτη χαρτοφυλακίου, με αποτέλεσμα μία ατελείωτη διελκυστίνδα μεταξύ των παραγόντων αυτών που οδήγησαν σε πλήρη παράλυση της λειτουργίας του χαρτοφυλακίου ζωής.
Στις 22 Σεπτεμβρίου 2009, ο τότε Υπουργός Οικονομίας ο κ. Παπαθανασίου είναι ακριβώς ο ίδιος ο Υπουργός, ο οποίος έπαιρνε τις επιστολές ως Υφυπουργός Ανάπτυξης από τον Πρόεδρο και Διευθύνοντα Σύμβουλο τότε της «Ευρωπαϊκής Πίστης» για τα προβλήματα της ΑΣΠΙΔΑΣ.
Εκδίδει λοιπόν, ένα δελτίο τύπου για την υπόθεση της ΑΣΠΙΔΑΣ και λέει «Κανείς δεν πρόκειται να χάσει τα χρήματά του, διότι τα χαρτοφυλάκια θα μεταβιβαστούν κ.λπ». Και μάλιστα λέει «Εχουμε φροντίσει με μία ρύθμιση που έχει περάσει το καλοκαίρι να διασφαλιστούν ότι όλα αυτά θα επιβιώσουν». Επιπλέον, διαβεβαίωνε τους εργαζόμενους ότι θα συνεχίσουν να εργάζονται, μέχρι να διαβιβαστούν τα χαρτοφυλάκια και σε άλλες εταιρείες. Και μάλιστα, κατέθετε και ερωτήματα.
Από περιέργεια θα σας διαβάσω και τα ερωτήματα, τα οποία κατέθετε και προς τους Βουλευτές του ΠΑ.ΣΟ.Κ., οι οποίοι τότε έκαναν καταγγελίες: «Όταν» λέει «οι ασφαλιστικές εταιρείες δεν τηρούν το νόμο, θα πρέπει να τους αφαιρείται η άδεια ή όχι;». Η απάντηση που καταθέτω υπεύθυνα ως Υπουργός είναι: «Ναι, θα πρέπει να τους αφαιρείται η άδεια». Το ερώτημα είναι τί έκανε ο ίδιος ως Υφυπουργός Ανάπτυξης, όταν δεχόταν επώνυμες καταγγελίες. Έκανε τον έλεγχο να δει, εάν η συγκεκριμένη εταιρεία τηρούσε το νόμο;
Δεύτερο ερώτημα: «Όταν οι ασφαλιστικές εταιρείες δεν πληρώνουν τους μισθούς των εργαζομένων, θα πρέπει να τους αφαιρείται η άδεια;» Βεβαίως! Τί έκανε όμως ο ίδιος; «Όταν οι ασφαλιστικές εταιρείες καταθέτουν πλαστές εγγυητικές, θα πρέπει να τους αφαιρείται η άδεια;» Βεβαίως, θα πρέπει να τους αφαιρείται η άδεια! Τί έκανε όμως ο ίδιος; Για το λόγο αυτό καταθέτω το σχετικό Δελτίο Τύπου της 22ης Σεπτεμβρίου 2009.
Αυτή ήταν η στάση σας, κύριοι συνάδελφοι. Δώδεκα μέρες μάλιστα, πριν τις εκλογές, ο Υπουργός Οικονομικών μοίραζε παροχές που δεν είχαν έρεισμα στο νόμο, ούτε και σε υπουργικές αποφάσεις.
Στις 25 Σεπτεμβρίου, κάτω από τη πίεση των επικείμενων εκλογών, κάτω από το κράτος του πανικού, βγάζει δελτίου Τύπου με τίτλο «Κάλυψη νοσοκομειακής περίθαλψης και εργαστηριακών εξετάσεων των ασφαλισμένων στην ΑΣΠΙΣ ΠΡΟΝΟΙΑ. Δεν προέκυπτε πουθενά από τη ρύθμιση με την οποία είχε περάσει το καλοκαίρι, ότι υπήρχε η δυνατότητα να συνεχίσουν να εξυπηρετούνται τα συμβόλαια.
Αυτό και μόνο δείχνει ότι τα Δελτία Τύπου τα μετατρέπατε σε Υπουργικές Αποφάσεις και έτρεχαν οι ασφαλισμένοι να κάνουν τις εργαστηριακές εξετάσεις, γιατί πίστεψαν στον Υπουργό ο οποίος έλεγε «Ξέρετε κάτι; Μην ανησυχείτε τα έχω φροντίσει όλα, έχω διασφαλίσει τα πάντα, μπορείτε εσείς να πηγαίνετε και να κάνετε τις εξετάσεις».
Στις 18 Δεκεμβρίου του 2009 μετά από επίμονες προτροπές δικές μας, της Κυβέρνησης πιέσαμε την ΕΠΕΙΑ να προχωρήσει και να καταθέσει πρόταση συμπλήρωσης του νόμου και εκδώσαμε συμπληρωματική απόφαση για να καλύψουμε τα κενά του νόμου.
Επειδή άκουσα και τον κ. Σταϊκούρα να λέει ότι παραιτήσαμε τον κ. Γριβογιάννη, έχω επιστολή του κ. Γριβογιάννη, ο οποίος ευχαριστεί γιατί επέμενα να παραμένει στη θέση του.
Δεν παραίτησα κανέναν, κύριε Σταϊκούρα. Ο κ. Γριβογιάννης, έδωσε επιστολή παραίτησης μόλις ουσιαστικά αναλάβαμε τα καθήκοντά μας. Η πρώτη επιστολή έχει ημερομηνία 12 Οκτωβρίου 2009, λέει μεταξύ άλλων ο κ. Γριβογιάννης: «Κύριοι μου αναθέσατε ένα καθήκον, το οποίο δεν μπορώ να το εκτελέσω, ακριβώς γιατί υπάρχει μία σύγχυση και ασάφεια σε όλο το νομοθετικό πλαίσιο». Σας το διαβάζω. «Παρά ταύτα, όμως και δεδομένης της μη περιγραφής σαφώς των καθηκόντων του επόπτη στη διάταξη 400/70, όπως ισχύει σήμερα, με έκπληξη πληροφορήθηκα από την ΕΠΕΙΑ ότι στα καθήκοντα του επόπτη, κατά την ερμηνεία της, περιλαμβάνονται καθήκοντα, όπως για παράδειγμα η συνέχιση της διαχείρισης των συμβολαίων ζωής, καθώς και διαχείριση του προσωπικού που θα συνδράμει στη μεγάλη αυτή προσπάθεια».
Ο άνθρωπος αυτό το οποίο σας έλεγε, πριν ακόμη πέσει η Κυβέρνηση, είναι ότι όλα αυτά τα οποία λέτε εσείς ότι είναι τα καθήκοντά μου, δεν προκύπτουν μέσα από το νόμο. Τα ίδια ακριβώς είπε και σε μας στις 12 Οκτωβρίου 2009, όταν κατέθεσε την πρώτη επιστολή παραίτησής του.
Ήταν δε τέτοιο το πλέγμα του Ομίλου που ειλικρινά σας ρωτάω: Εσείς μπορείτε να καταλάβετε από αυτό εδώ, τι είναι ο όμιλος ΑΣΠΙΣ;
Αναρωτηθήκατε, ποιο είναι το πρόβλημα που αναθέσατε να λύσει ένας άνθρωπος; Κάτι το οποίο δεν θα μπορούσε να κάνει μια ομάδα επιλεγμένων λογιστών, χρηματοοικονομικών αναλυτών, το αναθέσατε σε ένα άνθρωπο και μάλιστα με ένα νομοθετικό πλαίσιο, το οποίο κανείς δεν καταλάβαινε, τι έλεγε.
Τους καλύτερους, τους διακεκριμένους καθηγητές της Νομικής να έπαιρνες και να τους έλεγες «έλα εδώ, σε παρακαλώ και εξήγησέ μου τι σημαίνει: Δύναται να εγγυηθεί κ.λπ.». Δεν θα μπορούσαν να σου δώσουν απάντηση. Γι’ αυτό και ο κ. Γριβογιάννης έσπευσε να παραιτηθεί.
Και επειδή άκουσα από τον κ. Σταϊκούρα και πάλι ότι δεν δέχθηκα τη συνεργασία της Ένωσης, κύριε Σταϊκούρα, την Ένωση την κάλεσα από την πρώτη μέρα που ανέλαβα τα καθήκοντά μου και μάλιστα της είπα κάτι πολύ απλό, ότι εδώ πέρα υπάρχει ένα πρόβλημα στο οποίο καλούμεθα όλοι να δείξουμε την καλύτερη δυνατή διάθεση για να το αντιμετωπίσουμε. Αυτό το οποίο συνάντησα από την τότε διοίκηση της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιρειών ήταν η πλήρης άρνηση, «Δεν θα πληρώσουμε, εμείς, κύριε Σαχινίδη, για τα προβλήματα που δημιούργησε ο συγκεκριμένος Όμιλος;». Εκείνο που τους είπα εγώ με πολύ απλά ελληνικά είναι ότι όλοι έχουμε συμφέρον να δούμε πώς μπορούμε να βοηθήσουμε αυτούς τους ανθρώπους, οι οποίοι βρέθηκαν αντιμέτωποι με το κλείσιμο της εταιρείας.
Η Ένωση Ασφαλιστικών Εταιρειών, κύριε Σταϊκούρα, απέρριψε την πρόταση για συνεργασία. Δεν ήμουν εγώ αυτός που έκλεισε την πόρτα στην Ένωση Ασφαλιστικών Εταιρειών. Αν έχετε κάτι διαφορετικό, σας παρακαλώ να το καταθέσετε. Εγώ προκαλώ την τότε Διοίκηση της Ένωσης να έρθει και να με διαψεύσει, ότι ήμουν εγώ υπαίτιος για το γεγονός ότι δεν υπήρχαν περαιτέρω συνομιλίες.
Να πω και χαρακτηριστικά παραδείγματα από τα οποία προκύπτουν προβλήματα που είχε ο κ. Γριβογιάννης και δεν επέτρεπαν την επίλυση του προβλήματος. Αναφέρεται ο κ. Γριβογιάννης στο γεγονός ότι δεν υπήρχε αποδέσμευση των απαραίτητων κονδυλίων - 50.000 ευρώ - για την πρόσληψη προσωπικού – 30.000 ευρώ - για την αντιμετώπιση των λειτουργικών εξόδων. Πού την αποδίδει στην επιστολή του ο κ. Γριβογιάννης; Μήπως την αποδίδει στο Υπουργείο Οικονομικών; Όχι βέβαια, γιατί το Υπουργείο Οικονομικών δεν είχε καμία εμπλοκή στο γεγονός ότι ο κ. Γριβογιάννης δεν μπορούσε να κάνει τη δουλειά του.
Βλέπω, κύριε Σταϊκούρα, με ελέγχετε ότι δεν είχα συνεργασία με τη ΕΠΕΙΑ. Δεν έχει συνεργασία ο εκάστοτε Υπουργός με την ΕΠΕΙΑ; Είναι δουλειά της ΕΠΕΙΑ να ασχολείται με τα του ασφαλιστικού κλάδου. Την παραίτησή του ο κ. Γριβογιάννης την αποδίδει στο γεγονός ότι η ΕΠΕΙΑ δεν διευκόλυνε το έργο του. Την επιστολή παραίτησης απ’ όπου προκύπτει και το πρόβλημα την κατέθεσα στα Πρακτικά. Τα ίδια ακριβώς είπε και στην επιστολή.
Κλείνω. Καταθέτω και τη δεύτερη επιστολή του κ. Γριβογιάννη. Στη δευτερολογία μου θα τοποθετηθώ.
ΔΕΥΤΕΡΟΛΟΓΙΑ
Κύριοι συνάδελφοι, σας άκουσα αρκετή ώρα να τοποθετήστε και μάλιστα με ελέγχετε γιατί δεν καταθέτω τις θέσεις της Κυβέρνησης, τη στιγμή που έχουμε κάνει, ήδη, συζήτηση μέσα στη Βουλή για το ποιες είναι οι θέσεις της Κυβέρνησης και ταυτόχρονα προσπαθείτε να επιχειρηματολογήσετε ότι έχετε και θέσεις.
Κύριε Αυγενάκη, θα απαντήσω στην πρόταση στην οποία είχατε κάνει εσείς και βέβαια να απαντήσω και στον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο γιατί η Κυβέρνηση δεν προχωράει σε εκκαθάριση της Εταιρείας «ΑΣΠΙΣ ΠΡΟΝΟΙΑ» εν λειτουργία.
Θα ήθελα, καίτοι δεν είμαι νομικός, κύριε Μαρκόπουλε, να πω ότι τέτοιος θεσμός δεν συναντάται στην ασφαλιστική νομοθεσία, ούτε ως μέτρο εξυγίανσης το οποίο προηγείται της ανάκλησης της άδειας λειτουργίας της επιχείρησης, αλλά ούτε ως εναλλακτική λύση αντί της εκκαθάρισης. Η μόνη περίπτωση που προσομοιάζει με εκκαθάριση εν λειτουργία είναι αυτή της διάταξης του άρθρου 17 του ν.3790 που ψηφίστηκε από την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας προεκλογικά, προφανώς, διότι, έτσι έκρινε ότι έπρεπε να αντιδράσει, γνωρίζοντας ότι επίκειται ανάκληση αδειών κάποιων ασφαλιστικών εταιρειών.
Σας υπενθυμίζω ότι η ανάκληση της άδειας λειτουργίας της Εταιρείας «ΑΣΠΙΣ ΠΡΟΝΟΙΑΣ» έγινε με απόφαση της ΕΠ.Ε.Ι.Α. και με απόφαση που υπογράφει ο Υπουργός Οικονομικών ο κ. Παπαθανασίου.
Ελέγχετε την Κυβέρνηση και ρωτάτε τι ακριβώς σκεφτόμαστε να κάνουμε. Όπως σας είπα ξεκάθαρα, μία από τις πρωτοβουλίες τις οποίες παίρνουμε για να στηρίξουμε τον κλάδο της ιδιωτικής ασφάλισης -και δεν είδα εδώ πέρα να κάνετε κάποια τοποθέτηση- είναι να δημιουργήσουμε το Εγγυητικό Κεφάλαιο, το οποίο θα είναι επιφορτισμένο –μια πρωτοβουλία την οποία πήρε η Κυβέρνηση η δική μας- με τη διατήρηση και μεταβίβαση του συνόλου ή μέρους των χαρτοφυλακίων ζωής των υπό εκκαθάριση ασφαλιστικών επιχειρήσεων σε άλλες ασφαλιστικές επιχειρήσεις.
Αυτή είναι η πρωτοβουλία την οποία θα φέρουμε μέσα στη Βουλή προς συζήτηση με το νομοσχέδιο το οποίο έχουμε ετοιμάσει. Εφ’ όσον αυτό δεν είναι δυνατόν με τη λύση των ασφαλιστηρίων συμβολαίων ζωής και με την καταβολή αποζημίωσης έναντι της αξίας των συμβολαίων αυτών και έναντι εκκρεμών ζημιών και πληρωτέων παροχών, επιδιώκουμε την παροχή κινήτρων σε όσους αναρωτιούνται τι ακριβώς σκεφτόμαστε να κάνουμε και τι ουσιαστικά προτείναμε στις ασφαλιστικές εταιρείες για να συμμετάσχουν στη διαδικασία μεταβίβασης του χαρτοφυλακίου ζωής των εταιρειών ΑΣΠΙΣ ΠΡΟΝΟΙΑ και COMMERCIAL VALUE. Γιατί εμείς πραγματικά πιστεύουμε ότι το εγγυητικό κεφάλαιο θα στηρίξει στο μέλλον την ανάπτυξη της ασφαλιστικής αγοράς.
Πιστεύουμε ότι το εγγυητικό κεφάλαιο είναι αυτό το οποίο θα διευκολύνει να αναπτυχθούν οι εργασίες τους. Και αυτό το οποίο τους είπαμε από την πρώτη στιγμή, από την πρώτη συνάντηση και συνεργασία που είχα με την τότε διοίκηση της Ένωσης των Ασφαλιστικών Εταιρειών είναι ότι πρέπει να βρούμε έναν τρόπο, ώστε οι εταιρείες να συνεισφέρουν στην κάλυψη του ανοίγματος. Αυτό που εισέπραξα ήταν άρνηση.
Αυτό το οποίο θα καταθέσω τώρα ως πρόταση μέσα στη Βουλή είναι το εξής: Η Πολιτεία να αναλάβει υποχρέωση κάλυψης μέρους του ανοίγματος του χαρτοφυλακίου από το συνιστώμενο εγγυητικό κεφάλαιο, το οποίο μπορεί να φτάσει μέχρι και το 50% του ανοίγματος. Σε περίπτωση μη ανεύρεσης αναδόχου, το χαρτοφυλάκιο ζωής τίθεται σε ασφαλιστική εκκαθάριση. Ορίζεται καταληκτική προθεσμία ενός έτους από τη δημοσίευση του νόμου για την περάτωση της διαδικασίας μετάβασης του χαρτοφυλακίου ζωής, διαφορετικά η διαδικασία περατώνεται αυτοδίκαια και το χαρτοφυλάκιο ζωής τίθεται και αυτό στην ασφαλιστική εκκαθάριση. Επίσης, ρυθμίζονται θέματα που έχουν να κάνουν με τη λειτουργία της ΕΠ.Ε.Ι.Α..
Βεβαίως, ως προς το ερώτημα το οποίο έχετε βάλει για το διάλογο με την Ένωση Ασφαλιστικών Εταιρειών και με τους υπόλοιπους φορείς, γιατί είδα ότι διαβάσατε και μια επιστολή, νομίζω ότι έχω συναντηθεί με όλους τους εμπλεκόμενους. Σε κανέναν δεν αρνήθηκα συνάντηση, έχω κάνει όλες εκείνες τις συναντήσεις που ήταν αναγκαίες. Ηταν ανοικτό πάντοτε το γραφείο μου προς όλους όσους ήθελαν να καταθέσουν απόψεις γύρω από το νομοσχέδιο αυτό. Έχω στη διάθεσή μου και μπορώ να τα καταθέσω στα Πρακτικά της Βουλής, όλες τις απόψεις οι οποίες κατατέθηκαν. Αυτές οι απόψεις ήταν που έλαβα υπ’ όψιν εγώ κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας αυτού του νομοσχεδίου, αλλά και συζήτησα μαζί με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς.
Άποψή μας σε ό,τι αφορά το ερώτημα που βάζετε για την ανάπτυξη του ασφαλιστικού κλάδου -και νομίζω ότι ήδη λίγο ή πολύ την περιέγραψα- είναι ότι η ανάπτυξη του ασφαλιστικού κλάδου συνδέεται με την ουσιαστική αναβάθμιση της εποπτείας. Το λέω επειδή, είδα κάποιους συναδέλφους να βάζουν ένα ερώτημα για το ζήτημα της εποπτείας.
Εμείς θεωρούμε ότι αναβαθμίζεται ο κλάδος μέσα από την κατάργηση της ΕΠ.Ε.Ι.Α. και τη μεταβίβαση του κλάδου της ιδιωτικής ασφάλισης στην Τράπεζα της Ελλάδας. Το ίδιο γίνεται και μέσα από τη δημιουργία του Εγγυητικού Κεφαλαίου Ζωής με σκοπό τη μεταβίβαση των ασφαλιστηρίων συμβολαίων.
Και να σας πω και κάτι; Ακόμα και η πρόταση που συμπεριλαμβάνεται μέσα στο νομοσχέδιο να μπορεί η Τράπεζα της Ελλάδος, όταν διαπιστώνει ότι υπάρχουν προβλήματα με τις ασφαλιστικές εταιρείες να διορίζει κατ’ αναλογία με τις τράπεζες επίτροπο σε ασφαλιστική εταιρεία, η οποία αντιμετωπίζει προβλήματα, είναι μια πρόσθετη δικλείδα ασφαλείας που στηρίζει το συγκεκριμένο κλάδο.
Αυτές οι τρεις πρωτοβουλίες από μόνες τους, δείχνουν πραγματικά, ποιο είναι το πνεύμα, το οποίο διέπει την νομοθετική πρωτοβουλία της Κυβέρνησης.
Πραγματικά, εμείς, αυτή τη στιγμή έχουμε τη διάθεση και τον κλάδο να στηρίξουμε, αλλά ταυτοχρόνως να καλέσουμε και τις εταιρείες του κλάδου να αναλάβουν τις ευθύνες, το μερίδιο των ευθυνών που τους αναλογεί.
Κύριοι συνάδελφοι, εκεί πραγματικά θα δω την διάθεσή σας. Διότι, αυτό το οποίο είδαμε είναι μια καινοφανής πρακτική.
Στη συζήτηση της Πέμπτης, σας είδα ξαφνικά να ψηφίζετε παραγράφους από άρθρα. Ελπίζω, όταν θα φέρω αυτό το νομοσχέδιο να μην μπείτε σε μια λογική και να λέτε «Εμείς ψηφίζουμε την πρόταση που είναι σε εκείνη την παράγραφο από κάποιο άρθρο». Διότι, αυτό το οποίο δείξατε με τη στάση την οποία τηρήσατε, καθώς συζητούσαμε το νομοσχέδιο εκείνο, το οποίο θα εξασφαλίσει δανειακά κεφάλαια για τη χώρα, είναι ότι δεν είχατε τη δυνατότητα, αλλά δεν είχατε και τη διάθεση, να αναλάβετε τις ευθύνες, οι οποίες σας αναλογούν.
Το μόνο, το οποίο είπατε είναι το εξής: «Εμείς είμαστε διατεθειμένοι να αναλάβουμε και να ψηφίσουμε οτιδήποτε συνεπάγεται βάρη και δαπάνες για το ελληνικό δημόσιο, αλλά δεν είμαστε διατεθειμένοι να ψηφίσουμε κάτι το οποίο πραγματικά συνιστά την ανάληψη πολιτικών ευθυνών».
Τα κίνητρα, τα οποία υπάρχουν μέσα στο νομοσχέδιο έχουν να κάνουν κυρίως με το γεγονός ότι οι ασφαλιστικές εταιρίες θα έχουν το περιθώριο να δουν τα συμβόλαια αυτά, τα οποία θα μεταφερθούν, να μην μπορούν να εξαγοραστούν για το πρώτο χρονικό διάστημα, το οποίο θα έχουν στη διάθεση τους.
Μόλις βρεθεί δηλαδή, η ανάδοχος εταιρεία –αν είναι μια εταιρεία- δεν θα έχει το δικαίωμα ο κάτοχος του ασφαλιστικού συμβολαίου να πάει την επόμενη μέρα και να εξαργυρώσει το συμβόλαιο. Η κάλυψη θα γίνει μέσα από το εγγυητικό κεφάλαιο. Το εγγυητικό κεφάλαιο στο χρονικό αυτό διάστημα, θα έχει τη δυνατότητα να μαζέψει εκείνο το ποσό, το οποίο απαιτείται, έτσι ώστε η διαφορά, η οποία θα προκύψει από τα αποθεματικά, τα οποία θα διαπιστωθεί ότι υπάρχουν και το απαιτούμενο που χρειάζεται μέχρι το 50%, να προκύψει μέσα από τους πόρους που θα συγκεντρώσει το εγγυητικό κεφάλαιο.
Εδώ λοιπόν, θα πέσουν τα προσωπεία, γιατί όταν θα έρθει προς συζήτηση το νομοσχέδιο αυτό θα δούμε ποιος είναι με ποιον.
Διότι, αυτή τη στιγμή υπάρχει αντίδραση από εταιρείες του κλάδου, οι οποίες λένε ότι θα προσφύγουν εναντίον της Κυβέρνησης, γιατί με την προσπάθεια αυτή η Κυβέρνηση προσπαθεί να δώσει μια λύση, μέσω του εγγυητικού κεφαλαίου, αλλά δίνοντας αναδρομικότητα στη λειτουργία του εγγυητικού κεφαλαίου.
Και εκεί κύριοι συνάδελφοι, θα δω πραγματικά με ποιον είστε και αν πραγματικά είστε διατεθειμένοι να στηρίξετε την νομοθετική πρωτοβουλία της Κυβέρνησης. Και τότε θα πέσουν και οι μάσκες και τα προσωπεία.
