Τοποθέτηση της Βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ
Β’ Αθήνας και Προέδρου της Διαρκούς Επιτροπής Παραγωγής και Εμπορίου,
Χαράς Καφαντάρη
, στην Ολομέλεια της Βουλής, στις 20.10.2016, κατά τη
συζήτηση του σ/ν του Υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και
Κοινωνικής Αλληλεγγύης «Κοινωνική και αλληλέγγυα οικονομία και ανάπτυξη
των φορέων της και άλλες διατάξεις».
ΧΑΡΟΥΛΑ (ΧΑΡΑ) ΚΑΦΑΝΤΑΡΗ:
Πριν ξεκινήσω την τοποθέτησή μου για το πολύ σημαντικό νομοσχέδιο της
κοινωνικής αλληλέγγυας οικονομίας, θα ήθελα να ενημερώσω και τον κ.
Κωνσταντόπουλο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, που αναφέρθηκε στη
μετακίνηση στα μέσα μαζικής μεταφοράς, αλλά και όσους και όσες μας ακούν
ότι οι άνεργοι στην Αττική μετακινούνται εδώ και πολύ καιρό δωρεάν, στο
40% του πληθυσμού δηλαδή της χώρας, ένα μέτρο το οποίο θα επεκταθεί και
πανελλαδικά.Στο πολύ σημαντικό, λοιπόν, νομοσχέδιο εκτός από τον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, υπάρχει και ο τομέας της οικονομίας που παράγει αγαθά και υπηρεσίες, ο τομέας της κοινωνικής αλληλέγγυας οικονομίας, ο οποίος διαφοροποιείται ως προς το δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, βάσει των εξής χαρακτηριστικών: Οι δραστηριότητές του αναπτύσσονται και δίνουν προτεραιότητα στην κάλυψη των κοινωνικών αναγκών και όχι μόνο στην κερδοφορία και οι δραστηριότητες αυτές αναπτύσσονται με συλλογικές δημοκρατικές διαδικασίες συμμετοχής και λήψης αποφάσεων.
Στο σημείο αυτό είναι σημαντικό να αναφέρουμε τη μεγάλη αξία της κοινωνικής οικονομίας, όχι μόνο σαν αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης, αλλά σαν ένα μέτρο αντιμετώπισης οικονομικής κρίσης, αλλά και σαν απάντηση στο οικονομικό μοντέλο, το οποίο προβάλλει την επιχειρηματικότητα σαν δραστηριότητα μόνο κερδοσκοπική, συχνά μέσα από αμφιλεγόμενες ή και μη βιώσιμες πρακτικές.
Η κοινωνική οικονομία, που εδώ και δεκαετίες ανθίζει στην Ευρώπη και με μεγάλη καθυστέρηση αναπτύσσεται τώρα στην Ελλάδα, προσφέρει ζωτικής σημασίας υπηρεσίες και αγαθά. Οι δυνατότητες ανάπτυξης του τομέα της κοινωνικής αλληλέγγυας οικονομίας, όπως είπα πριν, έχουν ληφθεί υπ’ όψιν σε πάρα πολλές χώρες, όπως η Γαλλία, η Ιταλία, η Ισπανία, οι ΗΠΑ, ο Καναδάς, όπου λειτουργούν χιλιάδες επιχειρήσεις, κάποιες από τις οποίες συνεισφέρουν στο εθνικό ΑΕΠ σε ποσοστό μέχρι και 10%. Στην Ελλάδα ο τομέας αυτός είναι λιγότερο από 1% και το όχημα για την ανάπτυξη της κοινωνικής αλληλέγγυας οικονομίας είναι αυτά τα συνεργατικά σχήματα μέσα σε ένα διαφανές περιβάλλον, που υποστηρίζει την ανάπτυξη των παραγωγικών αυτών εγχειρημάτων.
Τι κάνει, λοιπόν, το νέο θεσμικό πλαίσιο; Ανοίγει το πεδίο της κοινωνικής αλληλέγγυας οικονομίας, πέρα από τις γνωστές μέχρι σήμερα ΚοινΣΕπ σε όλες τις πολυπρόσωπες νομικές οντότητες.
Διαμορφώνει ένα διαφανές πλαίσιο συνεργασίας του Δημοσίου με τους φορείς κοινωνικής αλληλέγγυας οικονομίας, καθορίζοντας την παραχώρηση χρήσης αργούσας περιουσίας των ΟΤΑ Α΄ και Β΄ βαθμού και το Δημόσιο και οι φορείς κοινωνικής ασφάλισης και τη σύναψη τριμερών συμβάσεων με τον ευρύτερο δημόσιο τομέα και τους ΟΤΑ, για τη μελέτη και εκτέλεση έργων και προγραμμάτων για την παροχή υπηρεσιών κοινωνικής ωφέλειας.
Επίσης, διαμορφώνει το πλαίσιο για τη διευκόλυνση της μεταξύ τους οικονομικής συνεργασίας και τη δημιουργία ενώσεων και φορέων κοινωνικής αλληλέγγυας οικονομίας για τη συλλογική τους εκπροσώπηση.
Όταν σε μια χώρα, όπως στην Ελλάδα αυτήν τη στιγμή έχουμε πάνω από ένα εκατομμύριο ανέργους, ιδιαίτερα νέους, η κοινωνική αλληλέγγυα οικονομία και η συνέργεια γενικότερα, που αυτή συνεπάγεται, πέραν των άλλων είναι και ένα μέσο επανατοποθέτησης στο κοινωνικό σύνολο, μακριά από την απομόνωση, την ιδιώτευση που οδηγεί το καπιταλιστικό σύστημα, ειδικά σε συνθήκες κρίσης.
Τώρα, κύριοι και κυρίες Βουλευτές, θα ήθελα να αναφερθώ στα επίδικα των ημερών. Κυρίαρχο ζήτημα, φυσικά, αυτές τις μέρες είναι τα θέματα της δικαιοσύνης, τα θέματα των τηλεοπτικών αδειών και η συγκρότηση του ΕΣΡ.
Ας αφήσουμε, κύριοι και κυρίες Βουλευτές, τη δικαιοσύνη να κάνει τη δουλειά της. Οι δηλώσεις και οι παρεμβάσεις, οι οποίες υπάρχουν το τελευταίο διάστημα, ειδικά από την αντιπολίτευση, είναι πολλές και φτάσαμε χθες να ακούσουμε Βουλευτή της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης να μιλήσει για αυτοκτονικές τάσεις της δικαιοσύνης.
Ας διαφυλάξουμε, κύριοι και κυρίες Βουλευτές, τους θεσμούς, όχι μόνο για μας, αλλά και γενικότερα για τη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος στο οποίο ζούμε. Στην Κοινοβουλευτική Δημοκρατία, η αντιπολίτευση και μάλιστα η Αξιωματική Αντιπολίτευση έχει έναν θεσμικό ρόλο και μάλιστα σημαντικό. Οφείλει να στηρίζει και όχι να τορπιλίζει τους θεσμούς, να προτείνει και να ασκεί ταυτόχρονα εποικοδομητική, όμως, κριτική.
Η προσπάθεια που γίνεται από την Αξιωματική Αντιπολίτευση να εμπλέξει τις θεσμικές διαδικασίες και να τις εντάξει στο πολιτικό της σχέδιο ανατροπής της Κυβέρνησης, με το κουραστικό βέβαια πλέον καθημερινό αίτημά της για εκλογές, δεν συμβάλλει στο υγιές πολιτικό κλίμα που έχει ανάγκη η πατρίδα μας σήμερα.
Δηλαδή, σήμερα, τη στιγμή της σκληρής διαπραγμάτευσης για τη δεύτερη αξιολόγηση, τη στιγμή της συζήτησης για το χρέος που είναι πάνω στο τραπέζι μέσα σε ένα ασταθές ρευστό πεδίο, όταν πραγματικά οι φταίχτες γι’ αυτό το θέμα είναι πολλοί, όταν στην Ευρώπη δημιουργούνται νέες συμμαχίες, όταν η Ευρώπη βρίσκεται σε κρίση ταυτότητας με το φάντασμα της ακροδεξιάς να πλανάται απειλητικό, η αντιπολίτευση και μάλιστα η Αξιωματική Αντιπολίτευση, χθες, ενώ δεν εξέφρασε αντιρρήσεις για τα πρόσωπα που προτάθηκαν από τον Πρόεδρο της Βουλής για τη σύνθεση του ΕΣΡ, τελικά καταψήφισε. Δεν φαντάζει αυτό το γεγονός άκρως αντιφατικό;
Και θα έλεγα ότι στην υπάρχουσα κατάσταση που ισχύει στο ραδιοτηλεοπτικό τοπίο, έτσι όπως είναι σήμερα, δεν είναι αναγκαίο να υπάρχει το ΕΣΡ;
Με δύο λόγια, συμβαίνει εδώ αυτό το οποίο χαρακτηρίζουν οι νομικοί με τον όρο «καταχρηστική άσκηση δικαιώματος».
Κύριοι και κυρίες Βουλευτές, η συγκρότηση του ΕΣΡ είναι συνταγματικά υποχρεωτική. Το άρθρο 101Α του Συντάγματος υποχρεώνει τα πολιτικά κόμματα να βρουν λύση για τις Ανεξάρτητες Αρχές. Έχουμε λύσει τις τέσσερις, τα βρήκαμε συναινετικά, κι έμεινε μόνο η πέμπτη που αφορά το ΕΣΡ.
Συνιστούν, σύμφωνα με το άρθρο του Συντάγματος, κανονιστικές επιταγές. Το Σύνταγμα δεν είναι μόνο ώστε να υποδεικνύει ή να δίνει οδηγίες ή συμβουλές ή να απαγορεύει ακόμα. Ορίζει τι επιβάλλεται, τι επιτρέπεται. Κατά τον Γάλλο πολιτικό Σεγιές, τον Γάλλο πολιτικό της Γαλλικής επανάστασης, το Σύνταγμα είναι ένα σώμα υποχρεωτικών κανόνων, αλλιώς δεν είναι τίποτα.
Κύριοι και κυρίες Βουλευτές της αντιπολίτευσης, δεν ακούτε τον κόσμο, την κοινωνία, που μέσα από δημοσκοπήσεις, που τόσο εσείς επικαλείστε, συμφωνούν με την αναγκαιότητα αποκατάστασης της νομιμότητας στις τηλεοπτικές συχνότητες;
Για πρώτη φορά μετά από είκοσι επτά χρόνια ανομίας επέρχεται νομιμότητα σε αυτόν τον χώρο. Ένα μήνυμα θα έλεγα και προς τους επενδυτές, ότι σε αυτήν τη χώρα ισχύουν πλέον οι νόμοι, τηρούνται, δεν υπάρχει αναρχία και βέβαια αρχίζει να ξηλώνεται το κουβάρι της διαφθοράς που επί πολλές δεκαετίες ίσχυε.
Ας περιμένουμε, λοιπόν, πριν προβαίνουμε σε δηλώσεις. Ας περιμένουμε την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, την όποια απόφαση, η οποία πάντα είναι σεβαστή.
