ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΥ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥ ΤΩΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, ΒΟΥΛΕΥΤΗ Β’ ΑΘΗΝΩΝ ΒΑΣΙΛΗ ΚΑΠΕΡΝΑΡΟΥ ΣΤΗΝ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ

ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΥ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥ ΤΩΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, ΒΟΥΛΕΥΤΗ Β’ ΑΘΗΝΩΝ ΒΑΣΙΛΗ ΚΑΠΕΡΝΑΡΟΥ ΣΤΗΝ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΚΑΤΑ ΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΕΝΙΑΙΟΥ ΦΟΡΟΥ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ ΑΚΙΝΗΤΩΝ

Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, νωρίτερα ζήτησα το λόγο για ένα λεπτό επί προσωπικού από θετικής πλευράς, γι’ αυτά που είπε ο κ. Κεφαλογιάννης. Δεν μου δόθηκε ο λόγος. Εν πάση περιπτώσει είμαι υποχρεωμένος εις βάρος του χρόνου μου να αναφέρω.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δριβελέγκας): Κατ’ εφαρμογή του Κανονισμού.

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΑΠΕΡΝΑΡΟΣ: Καλά, και σε άλλες περιπτώσεις, κύριε Πρόεδρε, έχετε διαλύσει τον Κανονισμό, όταν δώσατε χθες 20 λεπτά στον κ. Βενιζέλο και ο κ. Βενιζέλος μίλησε 72 λεπτά. Εκεί εποιούσατε τη νήσσαν. Στους Βουλευτές και ιδιαίτερα στους Βουλευτές των ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ εσείς προσωπικά εφαρμόζετε απολύτως τον Κανονισμό.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ : Σε ό,τι με αφορά, δεν το έχω κάνει ποτέ.

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΑΠΕΡΝΑΡΟΣ: Καλώς. Η Προεδρία της Βουλής είναι ενιαία. Ό,τι με αφορά και ό,τι αφορά τους άλλους, δεν ισχύει. Ή εφαρμόζετε ως Προεδρία της Βουλής τον Κανονισμό επ’ ακριβώς ή όχι. Εδώ αλλιώς το διαχωρίζετε και είναι ο καθένας με ό,τι θέλει.

Ούτως ή άλλως, κάνω αποδεκτά αυτά που λέτε. Γι’ αυτό και θεωρώ τον Κανονισμό της Βουλής γελοίο. Το έχω ξαναπεί κατ’ επανάληψη.

Εν πάση περιπτώσει, κύριε Κεφαλογιάννη, να ξέρετε ότι από τακτ δεν το κάναμε, γιατί εμείς, οι ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ, όταν ο συνάδελφός μας…

ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Για καλό το είπα.

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΑΠΕΡΝΑΡΟΣ: Βεβαίως. Οφείλω όμως μία εξήγηση, ότι όταν ο συνάδελφός μας - και μάλιστα, όταν είναι συνάδελφος και Βουλευτής και δικηγόρος - αναπτύξει τόσο εμπεριστατωμένα και ενδελεχέστατα όπως η κ. Γιαταγάνα, προσέφυγα και είπα ότι αναφερόμαστε σε αυτά.

Κύριε Υπουργέ, κύριε Στουρνάρα, χαίρομαι που είναι εδώ και ο συνεργάτης σας για το νομοθετικό αυτό έκτρωμα που κάνατε, ο κ. Καραβίτης. Και το λέω αυτό γιατί είναι ένα νόθο έκτρωμα το οποίο προήλθε από διασταύρωση του χαρατσιού, του Έκτακτου Ειδικού Τέλους Ηλεκτροδοτούμενων Επιφανειών και του Φόρου Ακίνητης Περιουσίας. Τέλος το ένα, φόρος το άλλο, τα διασταυρώσατε, πάρτε το έκτρωμα που μας φέρατε να ψηφίσουμε.

Το θέμα είναι ότι αυτό είναι απότοκο μιας προπαρασκευαστικής προσπάθειας που κάνατε, όπως λέμε στα ποινικά, όταν κάνουμε προπαρασκευαστικές ενέργειες για να επιτελέσουμε ένα ποινικό αδίκημα. Εσείς βεβαίως, έχετε κάνει ένα άλλο ποινικό αδίκημα πολλαπλής χρήσεως και πολλαπλού ενδιαφέροντος. Έτσι σας είπαν, έτσι κάνετε. Το τελευταίο χρονικό διάστημα δώσατε στον Τύπο και έχουν αναπτύξει ότι τα εμπράγματα δικαιώματα είναι ακίνητα. Έτσι λένε οι Ευρωπαίοι: «Οι Έλληνες είναι μεγαλοϊδιοκτήτες. Τσακίστε τους. Οι Έλληνες έχουν τεράστια ακίνητη περιουσία. Βαράτε τους. Οι Έλληνες είναι μεγαλοϊδιοκτήτες. Ταράχτε τους στους φόρους».

Και τι έγινε; Βγήκαν τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης που είναι ένα άλλο μέρος των συνεργατών σας - έτσι τους είπατε - και όποιος έχει ένα σπίτι, ένα διαμέρισμα και είναι τετραμελής οικογένεια, τα 2 παιδιά έχουν την ψιλή κυριότητα και οι 2 γονείς εξ ημισείας την επικαρπία, δηλαδή 4 εμπράγματα δικαιώματα, δώσατε το δικαίωμα εσείς με τέτοια νομοθετήματα ή με τέτοιες εγκυκλίους που βγάζετε, να τα λένε ακίνητα. Αυτοί, λοιπόν, έχουν ακίνητο, όταν έχουν την επικαρπία ή την ψιλή κυριότητα. Το εμπράγματο δικαίωμα το λέτε ακίνητο. Τα ίδια εμπράγματα δικαιώματα του ιδίου διαμερίσματος, όταν είναι στο γκαράζ ή σε μία αποθήκη για να βάζουν τα ξύλα, είναι άλλα τέσσερα ακίνητα.

Στο γκαράζ είναι άλλα τέσσερα ακίνητα. Δώδεκα ακίνητα για ένα διαμέρισμα. Αυτό είναι το νομοθέτημά σας και αυτό είναι απότοκων αυτής της γκεμπελικής επινοήσεως και μακιαβελικής εμπνεύσεως δικής σας ή αυτών που σας είπαν να ενεργήσετε έτσι.

Σας ερωτώ: Όταν βγάζετε - όχι μόνο τους Βουλευτές - όλους τους Έλληνες πολίτες και λέτε ότι ο τάδε Έλλην πολίτης, που συμβαίνει να είναι και Βουλευτής, έχει σαράντα πέντε ακίνητα, δεν ντρέπεστε να το δέχεστε και να μην το διαψεύδετε;

Βεβαίως και επιτελείτε αυτό που σας ανέθεσαν, για να λέτε σε όλον τον πλανήτη ότι από τους Έλληνες, κοιτάξτε να δείτε, δεν πέφτει κανένας κάτω από είκοσι ακίνητα μέσον όρο. Και εννοείτε εμπράγματα δικαιώματα.

ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Δεν φταίει ο Υπουργός σε αυτό. Ο Κανονισμός πρέπει να τα δει διαφορετικά.

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΑΠΕΡΝΑΡΟΣ: Σε αυτές τις περιπτώσεις, κύριε Κεφαλογιάννη, επεμβαίνει ο αρμόδιος Υπουργός, ή αν δεν είναι της αυστηρής αρμοδιότητάς του, ως μέλος του Υπουργικού Συμβουλίου -το οποίο δεν συγκαλείται ποτέ, άλλο παγκόσμιο ρεκόρ, δεν υπάρχει Υπουργικό Συμβούλιο διότι έχετε εξευτελίσει το άρθρο 82 του Συντάγματος - θα μπορούσε στο Υπουργικό Συμβούλιο να πει στον Πρωθυπουργό: «Βάλε το αρμόδιο όργανο να διαψεύσει αυτήν την ηλιθιότητα». Διότι περί ηλιθιότητος μεγίστης πρόκειται - για να μάθει ο ελληνικός λαός πως ηλιθιωδώς τον κοροϊδεύουν και τον παραπλανούν - το εμπράγματο δικαίωμα να θεωρείται ακίνητο, η επικαρπία να θεωρείται ακίνητο, η υψηλή κυριότητα να θεωρείται ακίνητο. Αρκετά επ’ αυτού.

Πάμε τώρα στο νόμο. Ο νόμος αυτός, λοιπόν, είναι έκτρωμα. Διότι όσον αφορά την ασυνταγματικότητα, που είπατε, κύριε Υπουργέ, γνωρίζετε - εγώ λέω ότι γνωρίζετε - διασταυρώσατε το Τέλος με το φόρο και βγάλατε αυτό. Το έκτακτο τέλος, το χαράτς - το τούρκικο χαράτς, το εξελληνίσαμε ως χαράτσι - το αφήνετε πάλι. Μειωμένο ή μη μειωμένο, το αφήνετε. Επαναλαμβάνω, Τέλος και φόρος.

Είναι δυνατόν ποτέ να έχετε φέρει αυτό το νομοθέτημα, που προβλέπει ότι για βεβαιωμένα αλλά μη ληξιπρόθεσμα χρέη και χωρίς δικαστική απόφαση μπορεί η εφορία να προβαίνει σε συντηρητικές κατασχέσεις κάθε περιουσιακού στοιχείου οφειλετών του δημοσίου; Να μάνι-μάνι μια αντισυνταγματικότητα που βγάζει μάτια.

Είναι δυνατόν να καταργήσετε τη Δικαστική Εξουσία; Είναι δυνατόν να επεμβαίνετε στις αρμοδιότητες της Δικαστικής Εξουσίας; Είναι δυνατόν, να χρησιμοποιείτε αντίθετη ερμηνεία καταστρατηγώντας το άρθρο 4, παράγραφος 5, του Συντάγματος, όπου εκεί νοούνται προφανώς τα βάρη στο χρόνο κατά τον οποίο προκύπτουν σύμφωνα με το νόμο; Είναι δυνατόν ποτέ να καταστρατηγείτε με προκαταβολική κατάσχεση, χωρίς καμμία εγγύηση υπέρ του φορολογουμένου και χωρίς κανένα περιορισμό για την κρίση της αρμόδια φορολογικής αρχής;

Κύριε Υπουργέ - δεν είστε δικηγόρος και δεν γνωρίζετε βασικές έννοιες - είναι δυνατόν ποτέ να κρίνει ο έφορος την επείγουσα περίπτωση της συντηρητικής κατάσχεσης; Είναι δυνατόν ο έφορος να κρίνει το επικείμενο κίνδυνο; Δηλαδή, καταργείτε τη δικαστική απόφαση με την απόφαση του εφόρου; Αυτό δεν είναι αντισυνταγματικό; Αυτό δεν σας προβληματίζει; Αυτό δεν μπορεί να σας κάνει να ελέγξετε το νου σας για το αν εκτίθεστε στους φοιτητές νομικής; Είναι δυνατόν την απόφαση του δικαστηρίου των ασφαλιστικών μέτρων περί συντηρητικής κατασχέσεως να την υποκαθιστά ο έφορος της περιοχής;

Στο άρθρο 7 λέτε για εκπτώσεις 50% στις προϋποθέσεις εξαιρέσεων σε μία οικογένεια και έχετε σωρευτικά τρείς περιπτώσεις:

Πρώτη, «Το συνολικό οικογενειακό φορολογητέο εισόδημα να μην ξεπερνά τα 9.000 ευρώ, με 1.000 ευρώ προσαύξηση για τον ή την σύζυγο και 1.000 ευρώ για κάθε τέκνο». Δηλαδή, αν πρόκειται για ένα άτομο άγαμο και χωρίς τέκνα, το τεκμαρτό του εισόδημα, δηλαδή με την φορολογία, δεν πρέπει να ξεπερνά τα 750 ευρώ το μήνα, επί 12 μήνες, 9.000 ευρώ το χρόνο. Μόνον έτσι εξαιρείται. Αν λαμβάνει κατ’ έτος, πάντα με φορολογία, 9.500 χιλιάδες ευρώ, δηλαδή μηνιαία 791,66 ευρώ, πληρώνει κανονικά ΕΝΦΙΑ.

Δεύτερη περίπτωση, «Όλα τα μέλη της οικογένειας θα πρέπει να μην έχουν δικαιώματα σε ακίνητα των οποίων τα τετραγωνικά ξεπερνούν τα 150τμ». Δηλαδή, ένας άνεργος, ένα άνεργο παντρεμένο ζευγάρι το οποίο κάποτε είχε δουλειά και με δάνεια απέκτησε ένα σπίτι 140τμ και κληρονόμησε κι ένα σπίτι στο χωριό από συγγενείς, αν είναι το σπίτι αυτό 50τμ, δεν έχει δικαίωμα να λάβει έκπτωση 50% του ΕΝΦΙΕ.

Δεν αναλύω την τρίτη περίπτωση, για να μην τρώω τον χρόνο γιατί είναι πολύ λίγος.

Θα σας πω άλλη μία αντισυνταγματικότητα. Στο άρθρο 21, παράγραφος 5 λέει: «Η απόκτηση κατοικίας από αυτούς που τη στερούνται ή που στεγάζονται ανεπαρκώς, αποτελεί αντικείμενο ειδικής φροντίδας του κράτους». Για εσάς η ειδική φροντίδα είναι να του πάρετε το σπίτι.

Υπάρχει ένας ο οποίος έχει πάρει δάνειο, είναι πρώτη κατοικία και την οφείλει και έχει αυτή η αντισυνταγματικότητα έχει δύο σκέλη:

Το πρώτο σκέλος είναι ότι τον βάζετε να πληρώσει φόρο ως ιδιοκτήτης, ενώ δεν είναι. Με την παρακράτηση, ιδιοκτήτης είναι η τράπεζα.

Το δεύτερο σκέλος είναι ότι του παίρνετε την πρώτη κατοικία. Δηλαδή αυτό που λέει το Σύνταγμα, που είναι η δική σας φροντίδα να του παρέσχετε ένα σπίτι και του το παίρνετε πίσω, διότι το φορολογείτε και η φορολόγηση είναι σε έναν – επαναλαμβάνω - μη κύριο.

Θα σας διαβάσω - για να μη καταχρώμαι του χρόνου - κάτι που ενδιαφέρει εσάς τους Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας ή αν θέλετε κι εσάς τους Βουλευτές της ΠΑΣΟΚοΝέο Δημοκρατίας. Έχει σημασία ποιος τα λέει αυτά. Έχει ιδιαίτερη σημασία, είναι εξάρσιμα, προσέξτε σας παρακαλώ.

Είναι ρύθμιση θεμάτων χρηματοπιστωτικού χαρακτήρα του 2011, για το Έκτακτο Τέλος, που είχε πει το Συμβούλιο της Επικρατείας ότι είναι μέχρι τέλος του 2012. Εξευτελίσατε και το Συμβούλιο της Επικρατείας. Εν πάση περιπτώσει ας μπούμε στο ζουμί.

Το λέει σημαίνον στέλεχος: «Ας πούμε τι χρειάζεται, λοιπόν, για να είναι ηθικός ένας φορολογικός νόμος. Εδώ, όμως, θα θέσουμε αυτό το παλιό ερώτημα: Μπορεί ένας νόμος να είναι ανήθικος; Υπάρχουν ανήθικοι νόμοι;

Και θα πάω και σε κάτι περισσότερο. Μπορεί να γεννιέται μια ηθική υποχρέωση να παραβαίνεις το νόμο; Να ένα παλιό ερώτημα.

Εάν αυτός ο νόμος, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, φτάνει να απειλεί την επιβίωση κάποιου, πρέπει να εφαρμόζεται; Για να πληρώσουμε το χαράτσι της Κυβέρνησης, άραγε πρέπει να αφήσουμε τα παιδιά μας να πεινάσουν; Τότε η ηθική μας υποχρέωση πού βρίσκεται; Στο να ταΐσουμε τα παιδιά μας ή στο να εκπληρώσουμε την υποχρέωσή μας από το νόμο; Γιατί αυτός ο φόρος δεν έχει λογική και δεν έχει και ηθική».

Βέβαια, αυτός ο άνθρωπος, ο ομιλητής, το Τέλος το ονομάζει φόρο. Δεν έχει σημασία.

Πρώτον, δεν συνδέεται με τη φοροδοτική ικανότητα. Δεν θέτει το ζήτημα του εισοδήματος. Και λέει: «Πόσα έχω; Έχεις ένα σπίτι. Μα το σπίτι αυτό μου δίνει εισόδημα; Για το εισόδημα με το οποίο απέκτησα το σπίτι δεν φορολογήθηκα; Αν το σπίτι δεν μου δίνει εισόδημα; Δεν το νοιάζει τον κύριο Υπουργό».

Παρεμβαίνει ο κ. Εμμανουήλ Κεφαλογιάννης και λέει: «Αν το χρωστάω;». Συνεχίζει ο ομιλητής: «Δεν τον νοιάζει τον κύριο Υπουργό. Δεν την νοιάζει ενδεχομένως, την κοινοβουλευτική Πλειοψηφία, η οποία έρχεται να ψηφίσει και να στηρίξει αυτό. Δεν τους νοιάζει και λένε, να το πουλήσετε για να πληρώσετε αυτό το φόρο».

ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Εμείς το λέμε αυτό;

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΑΠΕΡΝΑΡΟΣ: Μισό λεπτό, έχει ενδιαφέρον.

«Εδώ πια έχουμε την κατάργηση των επιχειρημάτων. Δεν υπάρχει καμμία λογική. Και όχι μόνο δεν υπάρχει λογική, αλλά υπάρχει και αναλγησία.

Τι θα κάνουν οι άνθρωποι που δεν μπορούν να πληρώσουν; Ξαναθέτω αυτό το ερώτημα. Θα μου πει κάποιος;»

Και τελειώνει ο ομιλητής: «Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της κυβερνητικής Πλειοψηφίας, σας έρχεται να ψηφίσετε το αφορολόγητο στα 5.000 ευρώ; Θα παίρνετε φόρους από ανθρώπους με εισόδημα 420 ευρώ το μήνα; Έλεος! Τις δικές σας αστοχίες, τα δικά σας λάθη, τις καθυστερήσεις σας, την αδυναμία σας να συμμαζέψετε το δημόσιο, θα το πληρώσει η κοινωνία; Να φύγετε τώρα από την Κυβέρνηση. Σας έχει ανεχτεί ο τόπος πάρα πολύ. Εννοείται ότι δεν έχει νόημα να ψηφιστεί οτιδήποτε.». Και ακολουθούν χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑΟΣ και της Νέας Δημοκρατίας.

Και λέει η Προεδρεύουσα, κυρία Ροδούλα Ζήση: «Ευχαριστούμε τον κ. Μαυρουδή Βορίδη».

Τώρα σας ρωτώ ποιον χειροκροτούσατε προηγουμένως; Τον κ. Παυλόπουλο για τους όρους της αντισυνταγματικότητας που επικαλέστηκε στο άρθρο του στην REAL NEWS της Κυριακής ή την κυρία Πατριανάκου;

Ρωτώ ευθέως - δεν είναι ρητορικό το ερώτημα - εάν χειροκροτούσατε οι ίδιοι τότε τον κ. Βορίδη, τώρα τον κ. Βορίδη, τώρα τον κ. Παυλόπουλο, τώρα και την κυρία Πατριανάκου;

Επιτέλους διαλέξτε. Ακολουθείτε αυτό που είπε ο κ. Παυλόπουλος, ή είστε πρόβατα στο μαντρί, που σας είπε ο βοσκός ότι ξέρετε πήρα εντολή από τον αρχιβοσκό να ψηφίσετε αυτό το εκτόπλασμα, αυτό το έκτρωμα, που προσβάλλει την προσωπικότητα, προσβάλλει όλους τους Έλληνες και όχι μόνο οικονομικά, όχι μόνο υλικά αλλά τους προσβάλλει ηθικά και συναισθηματικά, γιατί χτυπάει καίρια στην καρδιά της περηφάνιας του. Δεν έχετε επιτέλους κανένα δικαίωμα!