Ομιλία Τσαβδαρίδη στην ολομέλεια της Βουλής επί του
Προϋπολογισμού 2013
Εξέφρασε την κατηγορηματική του αντίθεση στις μεθοδεύσεις για
την απομάκρυνση του Β΄ΣΣ από την Βέροια και κάλεσε τον Υπουργό Άμυνας να τις
αναιρέσει άμεσα
Εξαπέλυσε σφοδρή κριτική στις ακροβασίες και στις μονολιθικές πολιτικές
εμμονές της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης
Την έντονη και κατηγορηματική του
αντίθεση στις μεθοδεύσεις στρατηγών, για την απομάκρυνση του Β΄ΣΣ από την
Βέροια, τόνισε στην ομιλία του στην Βουλή των Ελλήνων, κατά τη διάρκεια της
συζήτησης για τον προϋπολογισμού του 2013, ο Αναπληρωτής Γραμματέας της ΚΟ της
ΝΔ και Βουλευτής Ημαθίας κ. Λάζαρος Τσαβδαρίδης. Ο κ. Τσαβδαρίδης κάλεσε τον
υπουργό Άμυνας κ. Παναγιωτόπουλο να ανατρέψει στην πράξη τους σχεδιασμούς των
στρατηγών, που εισηγούνται και μεθοδεύουν την κατάργηση του πιο ιστορικού αλλά
και πιο επιχειρησιακού Σώματος Στρατού.
Παράλληλα, ο κ. Τσαβδαρίδης εξαπέλυσε σφοδρή
κριτική στον ΣΥΡΙΖΑ για την άγονη και μονολιθική αντιπολιτευτική του τακτική,
υπογραμμίζοντας ότι αν η χώρα αυτή τη στιγμή, έχει σθεναρή διαπραγματευτική
φωνή και αξιόπιστο πρόσωπο στους εταίρους της, αυτό δεν οφείλεται στον
δογματισμό και στη τζάμπα υψηλή διανόηση που πουλάει η ίδια για την εξεύρεση
των αναγκαίων λύσεων, αλλά στη σύνθεση, στην προγραμματική σύγκλιση και στη
συμμετοχή στο κυβερνητικό σχήμα των τριών πολιτικών κομμάτων της Νέας
Δημοκρατίας, του ΠΑΣΟΚ και της Δημοκρατικής Αριστεράς.
Ακολουθεί ολόκληρο το κείμενο της ομιλίας του κ. Τσαβδαρίδη στην
ολομέλεια της Βουλής για τον Προϋπολογισμό 2013
<<Ακούγοντας με προσοχή όλες αυτές τις ώρες, την σφοδρή κριτική της
αντιπολίτευσης για το σύνολο του κυβερνητικού έργου, έρχονταν διαρκώς στο μυαλό
μου τα λόγια του Γοργία που υποστήριζε ότι «τα σοβαρά επιχειρήματα του
αντιπάλου πρέπει να τα αντικρούεις με αστείο τρόπο, ενώ τα αστεία με
σοβαρότητα». Αποφάσισα ως εκ τούτου στην σημερινή τοποθέτηση μου στο Σώμα, να
ακολουθήσω την παραίνεση του φημισμένου αρχαίου ρήτορα για παρόμοιες
περιστάσεις, αντιτάσσοντας στις μνημειώδεις αντιπολιτευτικές κορώνες και
απειλές, έναν λόγο όσο γίνεται πιο σοβαρό.
Δεν προσδοκώ βέβαια να συγκινήσω, πολλώ δε μάλλον να πείσω, όλους όσους
με έωλα επιχειρήματα επιδίδονται σε μία σταυροφορία κατασυκοφάντησης των
πολιτικών προτεραιοτήτων της νέας διακυβέρνησης. Όλους όσους με τυφλό
μένος μιλούν για λιντσαρίσματα και
οδηγούν σε εμφυλίους πολέμους. όλους όσους αποπειρώνται να διαστρεβλώσουν
επιδεικτικά την δύσκολη για τον τόπο πραγματικότητα, υποδυόμενοι τους
ταχυδακτυλουργούς που μπορούν με τρόπο μαγικό να βγάζουν λαγούς από το καπέλο
τους.
Ξέρω εκ των προτέρων ότι αυτό είναι εντελώς ανεδαφικό. Όχι γιατί δεν
έχουν την ικανότητα να πειστούν από μένα, αλλά γιατί δεν θέλουν. Εξάλλου, ο
σοφός λαός μας λέει συχνά πως κανείς δεν είναι
περισσότερο κουφός από αυτόν που δεν θέλει να ακούσει.
Γιατί πως ακριβώς να πείσεις αυτόν που διαπρυσίως κηρύσσει, χωρίς καν να
τηρεί τα προσχήματα, ότι η τυχόν υπερψήφιση του προϋπολογισμού, από μία
σημειωτέον προσφάτως εκλεγμένη κυβέρνηση, αποτελεί έγκλημα εις βάρος της
κοινωνίας;
Πως ακριβώς να πείσεις αυτόν που σε όλους τους τόνους κραυγάζει για
ανυπακοή και κατάργηση στους δρόμους, αυτών που με απόλυτα δημοκρατικές
διαδικασίες αποφασίζονται στη Βουλή από τους εκλεγμένους από τον Λαό
αντιπροσώπους του;
Ασφαλώς, δεν γίνεται να πείσεις αυτόν που θεωρεί τη Δημοκρατία και την
Αρχή της Πλειοψηφίας μπαλάκι, που κατά το δοκούν, μπορεί να το ερμηνεύει και να
το επικαλείται. Όταν τους βολεύει, ο Λαός είναι σοφός και κυρίαρχος. Όταν δεν
τους βολεύει, ο Λαός είναι παραπλανημένος και υποδουλωμένος.
Ξεχνάνε φαίνεται ότι ο ίδιος ο Λαός του οποίου την κρίση υποτίθεται ότι
σέβονται, απέρριψε ρητά προ λίγων μηνών τα φοβικά διλήμματα, που το
αποκαλούμενο αντιμνημονιακό μπλοκ του έθετε, και επέλεξε την ψύχραιμη και
συγκροτημένη φωνή όλων όσων προσδιορίζουν το Εθνικό μας μέλλον ως άρρηκτα
συνδεδεμένο με την Ευρωπαϊκή οικογένεια και την ζώνη του Ευρώ.
Θα στεναχωρήσω τους συναδέλφους μου της αξιωματικής αντιπολίτευσης
υπενθυμίζοντας τους ότι ο Προϋπολογισμός, τον οποίο συζητάμε σήμερα
είναι ο Προϋπολογισμός μίας χώρας που βρίσκεται πολύ μακριά από τις φαντασιακές
τους εμμονές. Πολύ μακριά από τους ψευτοτσαμπουκάδες απέναντι στους εταίρους
της, που θα πλήγωναν ανεπανόρθωτα την προσπάθεια γόνιμης διαπραγμάτευσης του
πλαισίου υποχρεώσεων που έχουμε απέναντι τους.
Πολύ μακριά πλέον από την πτώση
της στο βάραθρο της δραχμής που θα ήταν
καταστροφική για το σύνολο των μισθωτών, των συνταξιούχων, των αγροτών, των
εμπόρων, των ελεύθερων επαγγελματιών και όλων των απλών εργαζόμενων Ελλήνων στο
δημόσιο ή ιδιωτικό τομέα. Πολύ μακριά από την διεθνή της απομόνωση και
ανυποληψία, που θα σηματοδοτούσε η αποχώρηση της από την Ευρωζώνη για χάρη
απροσδιόριστων και θολών προοπτικών τύπου Βενεζουέλας.
Αντίθετα, το περιεχόμενό του
προϋπολογισμού που συζητάμε, σηματοδοτεί μια τιτάνια προσπάθεια για να τεθεί
επιτέλους, τέλος στην αμφισβήτηση της προοπτικής της Ελληνικής οικονομίας, για
να ισχυροποιηθούν και να χαλυβδωθούν οι αντιστάσεις της χώρας μας και η
αναπτυξιακή της πορεία, δυστυχώς, σε ένα περιβάλλον βαθιάς και παρατεταμένης
ύφεσης, υψηλής ανεργίας και μεγάλης αβεβαιότητας.
Η αξιωματική αντιπολίτευση
βέβαια, κάνει πως δεν βλέπει ότι η χώρα μας θα συνεχίζει να αντιμετωπίζει
διογκούμενες δυσκολίες στην άσκηση της επιθυμητής δημοσιονομικής της πολιτικής,
όσο δεν επιλύονται τα χρόνια διαρθρωτικά και δημοσιονομικά προβλήματα της Ελληνικής
οικονομίας. Όσο δεν αντιμετωπίζονται τα ελλείμματα. Όσο δεν οργανώνουμε με ορθό
τρόπο τη διαχείριση του κράτους μας.
Και ενώ από τη μία κατακεραυνώνει
την δήθεν ανικανότητα μας να προχωρήσουμε στις αναγκαίες τομές, είναι η ίδια
που υποθάλπει στους κόλπους της το παλαιό, που εναγκαλίζεται με συντεχνίες που
αρνούνται να εγκαταλείψουν τα πλουσιοπάροχα προνόμια που απολάμβαναν μέχρι
σήμερα, που χύνει κροκοδείλια δάκρυα, τάζοντας στους πάντες τα πάντα, χωρίς να
νοιάζεται ούτε για το κόστος των όσων υπόσχεται, ούτε για το απαραίτητο
νοικοκύρεμα που επιβάλλουν οι καιροί.
Πουθενά δεν διακρίνουμε προτάσεις
στον λόγο της. Πουθενά δεν εντοπίζουμε κοινό νου στην συλλογιστική της. Μόνο
άρνηση των πάντων. Μόνο ανεμόμυλους βλέπει να γίνονται επικίνδυνοι γίγαντες,
σαν νέος Δον Κιχώτης.
Η νέα διακυβέρνηση όμως, είναι
αποφασισμένη να προχωρήσει σταθερά, βήμα- βήμα, στη δημιουργία των προϋποθέσεων
εκείνων που θα επιτρέψουν την ανάκτηση της εμπιστοσύνης στην Ελληνική οικονομία
και την επίτευξη μιας διατηρήσιμης δημοσιονομικής σταθερότητας, ξεκινώντας από
την επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος Γενικής Κυβέρνησης το 2013.
Ο προϋπολογισμός του 2013,
διαμορφώνει το απαραίτητο πλαίσιο για την χάραξη και την εφαρμογή ενός νέου,
πιο δίκαιου, πιο απλού και σταθερού φορολογικού συστήματος, εγγυάται την
αναδιάρθρωση και τον περιορισμό των δομών του κράτους, μεριμνά για τον ουσιαστικό εξορθολογισμό των δημόσιων
δαπανών, οριοθετεί τα κριτήρια και τον τρόπο στην εξάλειψη της σπατάλης σε όλες
τις βαθμίδες του δημόσιου τομέα, θέτει ως πρώτη προτεραιότητα την
εντατικοποίηση των διαδικασιών αποκρατικοποιήσεων και αξιοποίησης της ακίνητης
περιουσίας του Δημοσίου.
Αποτυπώνει
μέσα στις σελίδες του, την αποφασιστικότητα της νέας διακυβέρνησης να επιτύχει,
χωρίς περαιτέρω καθυστερήσεις, την σταδιακή επανεκκίνηση της πραγματικής
οικονομίας και της υγιούς επιχειρηματικότητας προς όφελος των πολιτών της.
Χωρίς ψιμύθια, χωρίς αβελτηρίες. Με μέτρα επώδυνα αλλά δυστυχώς αναγκαία. Με
σεβασμό στις αιματηρές θυσίες του Ελληνικού Λαού, ο οποίος και απαιτεί από την
ηγεσία του τόπου, να μη σπαταλήσει ούτε μία ώρα στον μεγάλο αγώνα που δίνει για
την έξοδο της χώρας από την κρίση.
Αυτή η
τιτάνια προσπάθεια βέβαια, μερικές φορές αδικείται και ακυρώνεται είτε από
όγκους σχεδιαστικής τσαπατσουλιάς είτε από άτολμα ακόμα και πλανημένα ημίμετρα.
Που αντί να συμβάλλουν στην επίλυση των προβλημάτων, αντίθετα τα διογκώνουν και
τα επιτείνουν.
Θα μου
επιτρέψει ο Υπουργός Άμυνας να απευθυνθώ σε αυτόν. Δεν γνωρίζω για ποιο λόγο
κάποιοι στρατηγοί, σάς εισηγούνται και μεθοδεύουν την κατάργηση του Β' Σώματος
Στρατού από τη Βέροια. Του πιο ιστορικού αλλά συνάμα και του πιο επιχειρησιακού
Σώματος Στρατού, το οποίο στα 50 χρόνια της παρουσίας του στη Μακεδονική γη του
Φιλίππου και του Αλεξάνδρου, έχυσε ποταμούς αίματος αξιωματικών και οπλιτών για
την ελευθερία της πατρίδας μας.
Αυτό που
γνωρίζω είναι ότι αυτές οι μεθοδεύσεις των στρατηγών τις οποίες και σας καλώ
άμεσα να απορρίψετε, δεν έχουν καμία σχέση ούτε με ευαισθησίες νοικοκυρέματος
και οικονομίας, ούτε καμία σχέση με επιχειρησιακές αναγκαιότητες τις οποίες
αντί να διασφαλίζουν οι εισηγητές στρατηγοί, μάλλον τις υποσκάπτουν.
Θέλω να
πιστεύω κύριε Υπουργέ ότι άμεσα θα καταργήσετε εσείς στην πράξη, τους πέρα από
κάθε λογική συγκεκριμένους σχεδιασμούς, γιατί έχω εμπιστοσύνη και στην βαθύτατη
γνώση σας για τα θέματα και τις ανάγκες που άπτονται των αρμοδιοτήτων σας, αλλά
και στην οξυδέρκεια σας να ξεχωρίσετε το αναγκαίο από το υποβολιμαίο.
Ανάμεσα στους άγραφους κανόνες
της ζωής υπάρχει και ένας που λέει : «Ό,τι είσαι αυτό βλέπεις, ότι ζητάς αυτό
βρίσκεις». Άλλοι βλέπουν το δάσος και άλλοι το δέντρο. Άλλοι βλέπουν το φεγγάρι
και άλλοι το δάχτυλο που τους το δείχνει.
Στους κρίσιμους αυτούς καιρούς
που η πατρίδα μας διανύει, η κυβέρνηση χαρτογραφεί το δύσκολο παρόν και προχωρά
με κάθε κόστος στις αναγκαίες τομές για το άλμα στο μέλλον. Αναλαμβάνοντας το
βάρος της ευθύνης της, αντιμετωπίζει το δύσκολο δρόμο που έχουμε να
περπατήσουμε ως ευκαιρία να βγούμε στο ξέφωτο.
Η αξιωματική αντιπολίτευση
αντίθετα, επιλέγει να μεμψιμοιρεί, να λαϊκίζει, να ψαρεύει σε θολά νερά. Θέλει
υποτίθεται την αλλαγή χωρίς όμως να έχει το θάρρος να αλλάξει η ίδια. Δεν
βλέπει το μέλλον ως ευκαιρία, αλλά ως απειλή. Και αυτό δυστυχώς για την ίδια,
την κάνει όχι προοδευτική, όπως θα ήθελε εννοιολογικά και ιδεολογικά να
αυτοκαθορίζεται, αλλά τουναντίον, βαθιά παρωχημένη και συντηρητική.
Καλό θα είναι όμως για την ίδια, σε κάποιο
διάλειμμα της μονολιθικής αντιπολιτευτικής τακτικής του ΟΧΙ ΣΕ ΟΛΑ, να
αναλογιστεί ότι αν η χώρα αυτή τη στιγμή, έχει σθεναρή διαπραγματευτική φωνή
και αξιόπιστο πρόσωπο στους εταίρους και στους δανειστές της, αυτό δεν
οφείλεται στον δογματισμό και στη τζάμπα υψηλή διανόηση που πουλάει η ίδια για
την εξεύρεση των αναγκαίων λύσεων, αλλά στη σύνθεση, στην προγραμματική σύγκλιση
και στη συμμετοχή στο κυβερνητικό σχήμα των τριών πολιτικών κομμάτων της Νέας
Δημοκρατίας, του ΠΑΣΟΚ και της Δημοκρατικής Αριστεράς.
Γιατί προφανώς ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΩΣ, η νέα διακυβέρνηση, σε αντίθεση με τον ΣΥΡΙΖΑ, μπορεί
επαρκώς να κατανοήσει την αξία της φράσης του περίφημου Λατίνου ποιητή
Βιργίλιου, που έλεγε ότι «η ακαμψία πρέπει να υπάρχει στη θέληση και όχι στην
κρίση»>>.
