Τετάρτη, 8 Φεβρουαρίου 2012 ΟΜΙΛΙΑ
ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΗ ΥΠΟΥΡΓΟΥ
ΦΙΛΙΠΠΟΥ ΣΑΧΙΝΙΔΗ
ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ 8-2-2012
Νομοσχέδιο του Υπουργείου Οικονομικών: α) Κύρωση του Απολογισμού του Κράτους οικονομικού έτους 2010. β) Κύρωση του Ισολογισμού του Κράτους οικονομικού έτους 2010
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η συζήτηση για τον Απολογισμό και τον Ισολογισμό του 2010 διεξάγεται, καθώς ολοκληρώνονται οι συζητήσεις για τη νέα δανειακή συμφωνία και την τεχνική συμφωνία για την ανταλλαγή ομολόγων και την ώρα που οι Αρχηγοί των τριών Κοινοβουλευτικών Ομάδων που στηρίζουν την Κυβέρνηση του Λουκά Παπαδήμου καλούνται να λάβουν σημαντικές αποφάσεις. Με αφορμή τη συσσωρευμένη εμπειρία από την προσπάθεια που γίνεται από όλα τα εμπλεκόμενα μέρη προκειμένου να διασφαλιστεί μια ουσιαστική και διατηρήσιμη λύση στο πρόβλημα της χώρας, αλλά και άλλων χωρών που βρίσκονται σε παρόμοια θέση, καταθέτω ορισμένες σκέψεις. Η Ενωμένη Ευρώπη υπήρξε ένα όραμα των λαών της που δεινοπάθησαν από δύο παγκοσμίους πολέμους. Εκτιμήθηκε από τις μεταπολεμικές γενιές ότι μέσα από μία ισότιμη συνεργασία και κοινή πορεία τα οφέλη θα είναι πολλαπλά και θα διαχυθούν σε όλες τις χώρες. Αυτή η εκτίμηση οδήγησε αρχικά στη δημιουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και μεταγενέστερα στην οικοδόμηση της Ευρωζώνης. Μάλιστα η τελευταία αξιολογήθηκε από πολλούς ως πρόκριμα ή προθάλαμος και για την πολιτική ενοποίηση της Ευρώπης. Η πορεία αυτή όλοι μας γνωρίζουμε ότι δεν υπήρξε γραμμική. Υπήρξαν πισωγυρίσματα, κρίσεις αλλά είναι πλέον γνωστό ότι μετά από κάθε κρίση η Ευρώπη κατάφερνε να κάνει ένα βήμα παραπέρα και όλα αυτά τα πέτυχε διασφαλίζοντας για τους πολίτες της Ευρώπης κοινωνικά δικαιώματα, αλλά και ευκαιρίες για την απασχόληση. Σήμερα η Ευρωζώνη βρίσκεται αντιμέτωπη με την πρώτη πραγματικά μεγάλη κρίση που δοκιμάζει τη συνοχή της και τη μελλοντική της πορεία. Για την αντιμετώπισή της λήφθηκαν αποφάσεις. Οι μελλοντικές εξελίξεις θα καθορίσουν αν αυτές είναι ικανές να βγάλουν την Ευρωζώνη από την κρίση. Ιστορικά πάντως είναι επιβεβαιωμένο ότι τα νομισματικά συστήματα που λειτούργησαν ασύμμετρα στην αποκατάσταση των ανισορροπιών, δεν κατάφεραν να διατηρηθούν στο πέρασμα του χρόνου. Με αφορμή απόψεις που διακινούνται το τελευταίο διάστημα, ειδικά τις τελευταίες ημέρες και έχουν ως σημείο αναφοράς την Ελλάδα, θα ήθελα να κάνω ορισμένες εκτιμήσεις. Εκτίμηση πρώτη. Δεν βοηθά στην αντιμετώπιση της κρίσης της Ευρωζώνης να χρησιμοποιείται για την Ελλάδα από τρίτους η απειλή περί υποχρεωτικής εξόδου. Η Ευρωζώνη δεν έχει ρήτρα εξόδου. Αυτό δεν είναι τυχαίο. Ήταν μία συνειδητή επιλογή των συντακτών της Συνθήκης του Μάαστριχτ γιατί πραγματικά ήθελαν να καταστήσουν σε όλους σαφές και να διαβεβαιώσουν ότι δεν πιθανολογείται η δυνατότητα εξόδου μιας χώρας από την Ευρωζώνη. Έξοδος λοιπόν διά της βίας μιας χώρας μέλους θα έχει απρόβλεπτες συνέπειες για την Ευρωζώνη και τις οικονομίες των χωρών της αλλά και για την παγκόσμια οικονομία. Άρα, προσφέρουν κακές υπηρεσίες στην Ευρωζώνη όσοι καταφεύγουν σε τέτοιες απειλές. Εκτίμηση δεύτερη. Ανεξάρτητα από τις δυσκολίες ή αδυναμίες στην υλοποίηση αλλαγών που εμφανίζει μία χώρα σε συνθήκες κρίσης, η αμφισβήτηση κυριαρχικών της δικαιωμάτων στερείται οποιασδήποτε πολιτικής και ηθικής νομιμοποίησης. Όποιος πέφτει σ’ αυτό το σφάλμα, στερείται ιστορικής γνώσης ή αν έχει ιστορική γνώση τότε δεν έχει βγάλει τα σωστά συμπεράσματα. Χώρες όπως η δική μας που έχουν αδυναμίες στην υλοποίηση, αναζήτησαν με υπεύθυνο τρόπο βοήθεια από τους εταίρους για να ξεπεράσουν αυτές τις δυσκολίες. Αναγνωρίζοντας ως χώρα τις δικές μας ευθύνες αναλάβαμε την ευθύνη αποκατάστασης των ανισορροπιών καταβάλλοντας μεγάλο τίμημα σε όρους μείωσης εισοδημάτων των πολιτών αλλά και σε όρους απασχόλησης. Εκτίμηση Τρίτη. Η λειτουργία των δημοκρατικών θεσμών πρέπει να θωρακιστεί, πολύ περισσότερο σε συνθήκες κρίσης. Η απαξίωσή τους οδηγεί σε επικίνδυνες επιλογές όπως μαρτυρά η σύγχρονη ελληνική και ευρωπαϊκή ιστορία. Υποδείξεις για τον τρόπο λειτουργίας των δημοκρατικών θεσμών άλλης χώρας παραπέμπουν σε άλλες εποχές οι οποίες θέλουμε να μην επαναληφθούν. Εκτίμηση τέταρτη. Το κοινωνικό δίχτυ που δημιουργήθηκε σε όλη την Ευρώπη μεταπολεμικά μπορεί σε ορισμένες χώρες να δημιουργεί δημοσιονομικά βάρη και αδυναμία χρηματοδότησης, ειδικά όταν η οικονομία βρίσκεται σε ύφεση. Αυτή η διαπίστωση καθιστά αναγκαία την αναμόρφωσή του. Η αναμόρφωσή του όμως είναι αναγκαίο να διασφαλίζει μία προστασία αυτών που αυτή τη στιγμή βάλλονται, που περνούν στην ανεργία. Μόνο με αυτόν τον τρόπο θα εξασφαλίσουμε τις αναγκαίες προθέσεις για την ομαλή πορεία της χώρας στο μέλλον. Γιατί μια χώρα που δεν προστατεύει τον κοινωνικό της ιστό, την κοινωνική της συνοχή στην πιο κρίσιμη στιγμή, τη στιγμή που οι πολίτες δοκιμάζονται, δεν θα έχει μέλλον, δεν θα έχει προοπτική και θα βρεθεί σε επικίνδυνες ατραπούς. Είναι η δική μας υποχρέωση να αποτρέψουμε αυτό το ενδεχόμενο.
Παρέμβαση
Και σήμερα και χθες ο συνάδελφος κ. Λαφαζάνης παρεκτρέπεται. Θεωρώ ότι όλα όσα είπε σήμερα περί έλλειψης δημοκρατικής νομιμότητας είναι αποτέλεσμα του γεγονότος ότι τελεί υπό την επήρεια «δημοσκοπικής μέθης» που προέκυψε από χθεσινή δημοσκόπηση και πιστεύει ότι αυτά τα οποία αποτυπώνονται στις δημοσκοπήσεις θα αντανακλώνται και στα εκλογικά αποτελέσματα, όταν οι πολίτες προσέλθουν στις κάλπες. Και επειδή έχουμε πλέον και ιστορική εμπειρία και γνώσεις από το τι έλεγαν οι δημοσκοπήσεις και τι τελικά έβγαλαν οι κάλπες, περιμένετε, κύριε συνάδελφε, όταν κληθεί ο ελληνικός λαός να αποφασίσει, να δείτε πραγματικά ποιοι έχουν και ποιοι δεν έχουν τη δημοκρατική νομιμοποίηση.
