Παρέμβαση Θανάση Οικονόμου κατά τη συζήτηση του Ν/Σ για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά στη συνεδρίαση της Διαρκούς Επιτροπής Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής.
Κατά τη συνεδρίαση (8/7) της Διαρκούς Επιτροπής Παραγωγής και Εμπορίου, υπό την προεδρία του κ. Δριβελέγκα και παρουσία της ΥΠΟΙΑΝ, κας Λούκα Κατσέλη, με θέμα ημερήσιας διάταξης «Συνέχιση της επεξεργασίας και εξέτασης του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας για την ρύθμιση των οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων», ο κ. Οικονόμου παρενέβη επί των άρθρων με στόχο την καλύτερη προστασία των δανειοληπτών και την καλύτερη διαδικασία εποπτείας των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων.
Συγκεκριμένα, ο κ. Οικονόμου ζήτησε:
να μην είναι υποχρεωτική για τη χορήγηση αναστολής των καταδιωκτικών μέτρων για οφειλές από στεγαστικά δάνεια, η καταβολή από τον οφειλέτη της δόσης της ενήμερης οφειλής από το χρονικό διάστημα επίδοσης της αίτησης μέχρι την έκδοση της οριστικής απόφασης. Αλλά, αυτό να κρίνεται από το δικαστήριο, εφόσον τα έσοδα του οφειλέτη επιτρέπουν την καταβολή των δόσεων αυτών, ώστε να προστατεύεται η κατοικία του οφειλέτη.
την προσθήκη διευκρίνισης ότι η ρύθμιση ως προς τα χρέη τραπεζών, καταναλωτικά, στεγαστικά, επαγγελματικά δάνεια, καθώς και όλα τα χρέη προς τρίτους θα αφορά και τις θυγατρικές τραπεζών και τις χρηματιστηριακές εταιρείες τραπεζών.
την υποχρέωση αστικής ευθύνης εκ μέρους των τραπεζών κατά τη βεβαίωση του ποσού χρεών, καθώς η εμπειρία έχει δείξει ότι πολλές φορές οι τράπεζες βεβαιώνουν ένα Α ποσό και όταν ο οφειλέτης πάει στα δικαστήρια γίνεται Β ποσό.
Η ΥΠΟΙΑΝ, κα. Λούκα Κατσέλη, δήλωσε ότι θα εξετάσει τις προτάσεις με στόχο να ενσωματωθούν στο Νομοσχέδιο, τονίζοντας ότι «Ο κ. Οικονόμου, μας έδωσε μία πρόταση πολύ συγκεκριμένη, κάτι για το οποίο μας έχει απασχολήσει κι εμάς, και νομίζω, ότι μπορούμε να την αποδεχθούμε. Και αφορά την αλλαγή της νομοτεχνικής βελτίωσης, του Άρθρου 6. Θα τη δούμε ακριβώς πως είναι, για να τη καταθέσουμε, ώστε να μπορεί στο δικαστήριο, να μην είναι υποχρεωτική η χορήγηση της δόσης. Θα το δούμε και θα το καταθέσουμε. Νομίζω, ότι μπορούμε να το αποδεχθούμε αυτό. Θέλω να μελετήσω σ’ αυτό που μας καταθέσατε το 4 το «υπό τον όρο της καταβολής», το ενδεχόμενο ασάφειας, αλλά αν δεν υπάρχει μπορούμε να το αποδεχθούμε».
Ακολουθεί απόσπασμα από τα Πρακτικά της Βουλής
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Κυρία Υπουργέ, είναι αδιαμφισβήτητο από όλες τις πτέρυγες εδώ στην Επιτροπή, ότι το νομοσχέδιο είναι ένα θαρραλέο και σημαντικό βήμα προς τη θεμελίωση ενός κράτους δικαίου, μιας δυνατότητας να πέσουν τα τείχη του αποκλεισμού και να δοθεί μια δεύτερη ευκαιρία σε χιλιάδες συμπολίτες μας που δεν είχαν καμία ελπίδα διεξόδου μέχρι σήμερα και να θεμελιωθεί ατομικό πτωχευτικό δίκαιο. Και βεβαίως, το Νομοσχέδιο δίνει και μια διαπραγματευτική ισχύ στον πολίτη, όχι μόνο κατά την πτώχευση, αλλά και κατά τη διαπραγμάτευση του στην αρχική δανειοδότηση.
Πιστεύω ότι διάθεση όλων μας είναι για να βελτιωθούν συγκεκριμένα άρθρα του νομοσχεδίου ως προς την καλύτερη προστασία των δανειοληπτών και την καλύτερη διαδικασία εποπτείας των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, καθήκον μας στη ζοφερή πραγματικότητα της οικονομικής κρίσης που διανύουμε.
Έχω να κάνω τις εξής παρατηρήσεις.
Στο άρθρο 6, σχετικά με την αναστολή των καταδιωκτικών μέτρων, προτείνω με πολύ συγκεκριμένο τρόπο και με άρθρα που θα σας διαβάσω πιο κάτω, να μην είναι υποχρεωτική για τη χορήγηση αναστολής των καταδιωκτικών μέτρων για οφειλές από στεγαστικά δάνεια, η καταβολή από τον οφειλέτη της δόσης της ενήμερης οφειλής από το χρονικό διάστημα επίδοσης της αίτησης μέχρι την έκδοση της οριστικής απόφασης. Αλλά, αυτό να κρίνεται από το δικαστήριο, εφόσον τα έσοδα του οφειλέτη επιτρέπουν την καταβολή των δόσεων αυτών. Κατ' αυτό τον τρόπο προστατεύεται στο χρονικό διάστημα από την υποβολή της αίτησης μέχρι την έκδοση της απόφασης η κατοικία του οφειλέτη, που δεν έχει επαρκές εισόδημα για να πληρώσει τη δόση ενήμερης οφειλής και παράλληλα διευκρινίζεται ότι εξασφαλισμένες με εμπράγματο δικαίωμα απαιτήσεις εκτοκίζονται με επιτόκιο ενήμερης και όχι υπερήμερης οφειλής.
Συγκεκριμένα οι παράγραφοι 3 και 4 του άρθρου 6 θα μπορούσαν να διατυπωθούν ως εξής. Η παράγραφος 3 «οι απαιτήσεις των πιστωτών που είναι εξασφαλισμένες με ειδικό προνόμιο ή εμπράγματο δικαίωμα συνεχίζουν να εκτοκίζονται μέχρι την έκδοση οριστικής απόφασης επί της αιτήσεως, με επιτόκιο ενήμερης οφειλής, οι λοιπές απαιτήσεις παύουν με την κοινοποίηση της αίτησης να παράγουν νόμιμους ή συμβατικούς στόχους, οι οφειλές αυτές θεωρούνται ληξιπρόθεσμες και υπολογίζονται με την τρέχουσα κατά το χρόνο κοινοποίησης της αίτησης αξίας τους».
Η παράγραφος 4 «το δικαστήριο της παραγράφου 1 δύναται λαμβάνοντας υπόψη τα εισοδήματα του οφειλέτη να χορηγεί την καταστολή των καταδιωκτικών μέτρων για τις οφειλές από στεγαστικά δάνεια υπό τον όρο της καταβολής εκ μέρους του οφειλέτη του ποσού που αντιστοιχεί στην ενήμερη τοκοχρεολυτική δόση που θα όφειλε να καταβάλει από το χρονικό σημείο της δημοσίευσης της απόφασης και μέχρι της έκδοσης οριστικής απόφασης αν η σύμβαση δανείου δεν έχει καταγγελθεί η δεν εμφανίζει ληξιπρόθεσμες οφειλές». Θα σας την καταθέσω κυρία υπουργέ και ελπίζω να την αντιμετωπίσετε με τη δέουσα ευαισθησία που σας διακρίνει.
Δύο ακόμα παρατηρήσεις.
Στην εισηγητική αιτιολογική έκθεση αναφέρεται ότι θα ρυθμίζονται τα χρέη από τράπεζες, καταναλωτικά, στεγαστικά, επαγγελματικά δάνεια, καθώς και όλα τα χρέη προς τρίτους. Στα παραπάνω, κατά τη γνώμη μου, χρειάζεται διευκρίνιση. Για παράδειγμα, αναφέρεται και σε θυγατρικές τραπεζών και χρηματιστηριακές εταιρείες τραπεζών; Εννοώ, θα μπορούσε να γράφει «ό,τι δεν ορίζεται ρητώς πως εξαιρείται, υπάγεται στη ρύθμιση». Αυτό για να αποφευχθούν οι τριβές και παρεξηγήσεις.
Επίσης, θα ήθελα να σας ρωτήσω κατά πόσο βλέπετε θετική μια αναγραφή σε κάποιο άρθρο, όπου με κάποιο τρόπο οι τράπεζες να έχουν μια αστική ευθύνη, όταν βεβαιώνουν ένα ποσό χρεών. Να διασφαλίζεται, δηλαδή, η νομιμότητα το χρεωστικό των τραπεζών, γιατί η εμπειρία έχει δείξει ότι πολλές φορές οι τράπεζες βεβαιώνουν ένα Α ποσό και όταν ο οφειλέτης πάει στα δικαστήρια γίνεται Β ποσό. Θα μου πείτε, ότι η λογική του Νομοσχεδίου είναι, πόσα έχει ο οφειλέτης, αλλά είναι διαφορετικό το ποσό που θα καταθέσει. Είναι διαφορετικό το ποσόν, να είναι επί των 100.000 ευρώ, για παράδειγμα και το πραγματικό ποσό το οποίο χρωστά, να είναι 50.000 ευρώ, του οφειλέτη και να γίνεται ρύθμιση πάνω στην πραγματικότητα και στο νόμιμο και όχι σ' αυτό που ζητούν οι Τράπεζες. Θα μπορούσε να μπαίνει η λέξη, αστική ευθύνη των Τραπεζών, ώστε στις βεβαιώσεις χρεωστικών προς τους οφειλέτες, να έχουν την αίσθηση της ευθύνης των προσώπων που βεβαιώνουν, αν ο οφειλέτης τα διεκδικήσει δικαστικά. Σας ευχαριστώ.
Απόσπασμα της δήλωσης της ΥΠΟΙΑΝ, κας Λούκα Κατσέλη.
ΛΟΥΚΑ ΚΑΤΣΕΛΗ: Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω όλους για τις πολύ χρήσιμες παρατηρήσεις και προτάσεις που θα τις εξετάσουμε και θα τις ενσωματώσουμε, όποιες κρίνουμε ότι είναι χρήσιμες και προσθέτουν σε αυτό το νομοσχέδιο, ως τροπολογίες στην Ολομέλεια. Θέλω να πω κάποια πράγματα, γι’ αυτά στα οποία μπορούμε ήδη να τοποθετηθούμε. Όσον αφορά την υλοποίηση όλου αυτού του νομοσχεδίου, το οποίο είναι μια τομή, υπάρχουν καινούριες διαδικασίες, τις οποίες θα πρέπει και από τη δική μας μεριά, τη Γενική Γραμματεία Καταναλωτή, να υπάρξει η δέουσα πρόνοια.
Ο κ. Οικονόμου, μας έδωσε μία πρόταση πολύ συγκεκριμένη, κάτι για το οποίο μας έχει απασχολήσει κι εμάς, και νομίζω, ότι μπορούμε να την αποδεχθούμε. Και αφορά την αλλαγή της νομοτεχνικής βελτίωσης, του Άρθρου 6. Θα τη δούμε ακριβώς πως είναι, για να τη καταθέσουμε, ώστε να μπορεί στο δικαστήριο, να μην είναι υποχρεωτική η χορήγηση της δόσης. Θα το δούμε και θα το καταθέσουμε. Νομίζω, ότι μπορούμε να το αποδεχθούμε αυτό. Θέλω να μελετήσω σ’ αυτό που μας καταθέσατε το 4 το «υπό τον όρο της καταβολής», το ενδεχόμενο ασάφειας, αλλά αν δεν υπάρχει μπορούμε να το αποδεχθούμε.
