Αθήνα 13 Μαϊου 2010
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΤΗΣ ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ Κ. Α. ΓΚΕΡΕΚΟΥ ΣΕ ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΕΡΩΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ «ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ»
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑΗ Υφυπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού, Άντζελα Γκερέκου, απάντησε σήμερα στη Βουλή σε επίκαιρη ερώτηση της Βουλευτού του ΣΥΡΙΖΑ, Ηρώς Διώτη, με θέμα την εκτέλεση του Προγράμματος «Τουρισμός για Όλους» 2010-2011. Επίσης κατέθεσε στη Βουλή την ενδιάμεση έκθεση επιθεώρησης ελέγχου του Σώματος Επιθεωρητών Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης που αφορά τα προγράμματα «Τουρισμός για Όλους» των τριών τελευταίων ετών.
Ειδικότερα, σχετικά με την επίκαιρη ερώτηση, η Βουλευτής κ. Διώτη ζητούσε διευκρινίσεις για τα κριτήρια συμμετοχής των ΑμεΑ στο Πρόγραμμα, καθώς και για μείωση του ανώτερου εισοδηματικού ορίου συμμετοχής των τρίτεκνων οικογενειών.
Η απάντηση της Υφυπουργού έχει ως εξής:
«Χαίρομαι που μου δίνετε, αγαπητή συνάδελφε, την ευκαιρία να ξεκαθαρίσουμε μερικά πράγματα για το πώς μέσα σε αυτή την εξαιρετικά αντίξοη δημοσιονομική συγκυρία σχεδιάζουμε και εκτελούμε προγράμματα που συνδυάζουν και τις τρεις όψεις της πολιτικής που έχει ανάγκη η χώρα μας σήμερα:
1. Την αναπτυξιακή διάσταση και την τόνωση των παραγωγικών τομέων, όπως είναι ο Τουρισμός,
2. Την άσκηση κοινωνικής πολιτικής και
3. Την εμπέδωση της διαφάνειας στο σχεδιασμό και την εκτέλεση των δημόσιων πολιτικών.
Ας τα δούμε και τα τρία αυτά όπως εφαρμόζονται στον τρόπο με τον οποίο φέτος σχεδιάσαμε και εκτελούμε το Πρόγραμμα «Τουρισμός για όλους».
Το Πρόγραμμα αυτό σχεδιάστηκε για πρώτη φορά το 2003, από το ΠΑΣΟΚ, και θεσμοθετήθηκε με τον Ν3190/2003. Ο σκοπός του ήταν διπλός: να βοηθήσει στην τουριστική ανάπτυξη και να ανταποκριθεί σε μια κοινωνική ανάγκη, στην ανάγκη των εργαζόμενων για φθηνές διακοπές.
Πιστεύουμε ότι οι «διακοπές είναι δικαίωμα όλων» και προσπαθούμε να βρούμε τρόπους να τις εξασφαλίσουμε.
Παράλληλα, θέλουμε να τονώσουμε την τουριστική κίνηση αφ’ ενός σε μέρη που δεν περιλαμβάνονται στους γνωστούς προορισμούς, και αφ’ ετέρου να αντιμετωπίσουμε ένα σημαντικό πρόβλημα του ελληνικού τουρισμού, την εποχικότητα. Δίνουμε, δηλαδή, τη δυνατότητα σε ομάδες του πληθυσμού να κάνουν χρήση του προγράμματος σε περιόδους χαμηλής τουριστικής κίνησης.
Θα περίμενε κανείς αυτό το καινοτόμο πρόγραμμα να χρησιμοποιηθεί από την Κυβέρνηση της ΝΔ ως μοχλός ανάπτυξης, αλλά και στήριξης των οικονομικά ασθενέστερων.
Δυστυχώς έγινε το ακριβώς αντίθετο: εκφυλίστηκε με τον χειρότερο τρόπο και εξελίχθηκε σε μία ακόμα εστία διαφθοράς και κατασπατάλησης του δημοσίου χρήματος.
Καταθέτω στα πρακτικά της Βουλής την Ενδιάμεση Έκθεση του Σώματος Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης, η οποία στιγματίζει τις ανεξέλεγκτες υπερβάσεις του Προϋπολογισμού του Προγράμματος, την παντελή απουσία αξιολόγησης των αποτελεσμάτων του, και εντοπίζει σωρεία παρατυπιών.
Όμως, σαν να μην έφταναν όλα αυτά, κατά την τελευταία χρονιά της εφαρμογής του Προγράμματος από την απελθούσα Κυβέρνηση, είχαμε και την εξής «πρωτοτυπία»: τα γραφεία Γενικού Γραμματέα Υπουργείου Τουριστικής Ανάπτυξης και Προέδρου ΕΟΤ μοίραζαν από 10.000 δελτία κατά βούληση, με αδιαφανή κριτήρια «για ανθρωπιστικούς και κοινωνικούς λόγους, κατ’ εξαίρεση των όρων και των προϋποθέσεων που προβλέπονται για τους υπόλοιπους δικαιούχους»! Λες και ολόκληρο το Πρόγραμμα δεν έχει καταρτισθεί ακριβώς για κοινωνικούς λόγους! Λες και ολόκληρο το πρόγραμμα δεν έθετε πάντοτε κριτήρια ακριβώς για την ενίσχυση των πιο ευάλωτων κοινωνικών ομάδων! Μόνο που έτσι χρέωναν ακόμη πιο βαθιά τον ήδη βεβαρημένο από παρελθούσες χρήσεις Προϋπολογισμό του ΕΟΤ.
Απέναντι σε αυτή την κατάσταση, εμείς έχουμε τη βούληση να χρησιμοποιήσουμε το Πρόγραμμα Κοινωνικού Τουρισμού φέτος με διαφορετικό τρόπο. Αν και από την Ενδιάμεση Έκθεση προκύπτει καθαρά ότι οι ανειλημμένες και μη εξοφλημένες υποχρεώσεις των περασμένων ετών ξεπερνούν τις δυνατότητες του φετινού προϋπολογισμού κατά 9.235.000€, δεν μπορούμε να στερήσουμε ούτε από τους χαμηλόμισθους εργαζόμενους και συνταξιούχους τη δυνατότητα να κάνουν διακοπές, αλλά ούτε και από τις τουριστικές επιχειρήσεις ένα μέσο ενίσχυσής τους και μάλιστα ανταποδοτικό στο κοινωνικό σύνολο.
Ωστόσο, πέρα από τις αναγκαίες περικοπές, οι οποίες στο πρόγραμμα αυτό περιορίστηκαν στο ελάχιστο και για τις οποίες θα μιλήσω αμέσως μετά, φέτος προβλέψαμε για πρώτη φορά την εφαρμογή μηχανισμού παρακολούθησης και καταγραφής των ποσοτικών και ποιοτικών χαρακτηριστικών του, με σκοπό την εκ των υστέρων (ex post) αξιολόγησή του. Καταθέτω στα Πρακτικά τη σχετική φετινή Απόφαση Έγκρισης του Προγράμματος.
Θα ήθελα να τονίσω ότι εμείς σχεδιάζουμε δημόσιες πολιτικές με διάρκεια, τις αξιολογούμε για να μεγιστοποιήσουμε το δημόσιο όφελος και δεν χρησιμοποιούμε τέτοιου είδους Προγράμματα με ελαφρότητα και πελατειακή λογική, όπως φαίνεται ότι συνέβαινε τα προηγούμενα χρόνια.
Κύρια Συνάδελφε, η αγωνία σας για την κάλυψη των αναγκών κοινωνικών ομάδων όπως τα ΑμεΑ είναι απολύτως εύλογη, αλλά δεν υφίσταται καμιά ανάγκη για διόρθωση της Απόφασης. Είναι απολύτως καθαρό και σαφές ό,τι προβλέπεται στην παράγραφο Ι.Α., περί δικαιούχων ΑμεΑ. Με έντονα μάλιστα γράμματα, αναφέρεται ότι «άτομα με αναπηρία άνω του 67%, ανεξαρτήτως εισοδήματος, μπορούν ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ να συμμετέχουν σε ένα από τα προγράμματα του ‘Τουρισμός για Όλους’», εφ’ όσον βέβαια ανήκουν σε μια από τις κατηγορίες πολιτών που αφορά το Πρόγραμμα και δεν είναι παράλληλα δικαιούχοι αντίστοιχων προγραμμάτων της Εργατικής Εστίας ή της Αγροτικής Εστίας. Στο βαθμό που αυτά προβλέπονται ρητά και καθαρά από την πρώτη παράγραφο, δεν υπάρχει κανένας λόγος να επαναλαμβάνονται στη δεύτερη παράγραφο, την Ι.Β. Το ίδιο ισχύει και για τους συνοδούς των ΑμεΑ, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά το δικό μας Πρόγραμμα: «Η επιλογή του συνοδού γίνεται χωρίς κανένα περιορισμό ή ιδιαίτερη προϋπόθεση, και η χορήγηση γίνεται με μόνο δικαιολογητικό το φωτοαντίγραφο της αστυνομικής τους ταυτότητας».
Αυτά ακριβώς εκτίθενται και σε σχετικό υπηρεσιακό σημείωμα από την αρμόδια Διεύθυνση, η οποία θα κληθεί να εφαρμόσει το Πρόγραμμα και τα κριτήρια για την επιλογή των δικαιούχων. Καταθέτω και αυτό το έγγραφο, προς άρση κάθε αμφισβήτησης.
Σε ό,τι αφορά το δεύτερο ερώτημά σας, και εδώ τα πράγματα είναι πολύ καθαρά. Παίρνοντας υπόψη τη δημοσιονομική συγκυρία, έχουμε κάνει την εξής επιλογή φέτος: παρά το γεγονός ότι τα συνολικά χρέη του ΕΟΤ είναι τεράστια, το Πρόγραμμα του Κοινωνικού Τουρισμού θα εκτελεσθεί, έστω και με κάποιες περικοπές.
Α) περικόπτουμε μεν κατά 2 ημέρες το πρόγραμμα των οκταήμερων διακοπών, το κρατάμε όμως. Απέναντι στην επιλογή να μην κάνουμε καθόλου το πρόγραμμα, γιατί όπως ήδη εξήγησα οι φετινές, αλλά και σε μεγάλο βαθμό και οι πιστώσεις του επόμενου χρόνου είναι ήδη «κλεισμένες» από τις περσινές και τις προπερσινές σπατάλες, εμείς πιστεύουμε στην αξία και στην αναγκαιότητά του. Δεν το βλέπουμε σαν εργαλείο άσκησης πελατειακής πολιτικής, σαν ένα μέσο να χρηματοδοτήσουμε «φίλους», αλλά σαν μια κοινωνική ανάγκη που δεν μπορούμε να αφήσουμε ακάλυπτη.
Β) Περικόπτουμε κατά ένα μικρό ποσοστό το σύνολο των δικαιούχων του προγράμματος. Όπως εξάλλου φαίνεται και από τα σχετικά απολογιστικά στοιχεία, δεν υπήρχε ζήτηση ανάλογη της προσφοράς σε ένα από τα υποπρογράμματα του «Τουρισμός για Όλους». Έτσι, κρατάμε τα δύο που καλύπτουν τη ζήτηση, το υποπρόγραμμα για την Τρίτη Ηλικία και το υποπρόγραμμα των εξαήμερων διακοπών, αλλά δεν εκτελούμε το υποπρόγραμμα των ημερήσιων εκδρομών για το οποίο φαίνεται ότι δεν υπήρχε μεγάλη συμμετοχή. Και αυτό προκύπτει από το σχετικό υπηρεσιακό σημείωμα που σας κατέθεσα μόλις.
Τέλος, για το θέμα των Πολύτεκνων και των Τρίτεκνων Οικογενειών: Για τις πολύτεκνες δεν υφίσταται εισοδηματικός περιορισμός. Το λέω και το επαναλαμβάνω, διότι καλλιεργείται μια επίμονη φήμη στο θέμα αυτό, ότι βάζουμε όρια στις πολύτεκνες οικογένειες. Δείτε πάλι την Απόφασή μας που μόλις κατέθεσα: δεν υπάρχει κανένας εισοδηματικός περιορισμός γι’ αυτές.
Για τις τρίτεκνες οικογένειες, πράγματι το εισοδηματικό ανώτερο όριο για τη συμμετοχή έχει μειωθεί, αλλά αυτό νομίζω ότι πέρα από τους γενικότερους λόγους του χρέους, είναι και ένα στοιχείο εξισορρόπησης, σε σύγκριση με το ανώτερο εισοδηματικό όριο που θέτουμε για τις οικογένειες με 2 παιδιά: το ποσόν των 44.500€ (40.000€ + 1.500€ για κάθε παιδί) μπορεί να θεωρηθεί, δεδομένων των συνθηκών, δικαιότερο από το ποσόν των 49.500€ (45.000€ + 1.500€ για κάθε παιδί) που ίσχυσε το προηγούμενο έτος, καθώς μειώνει τη διαφορά που δημιουργείται απέναντι στις οικογένειες με δύο παιδιά, όπου το ποσόν είναι 34.000€ (31.000€ + 1.500€ για κάθε παιδί).
Κλείνοντας, θέλω να τονίσω ότι για εμάς το Πρόγραμμα του Κοινωνικού Τουρισμού είναι ένα μέσο και για να ενισχύσουμε τουριστικές περιοχές και επιχειρήσεις και για να δώσουμε το δικαίωμα στις διακοπές σε όσους πιθανόν το στερηθούν λόγω κρίσης.
Αλλά για να είναι αποτελεσματικό ένα τέτοιο εργαλείο, εμείς θεσπίζουμε για πρώτη φορά διαδικασία αξιολόγησής του, με σκοπό του χρόνου να σχεδιαστεί καλύτερα και να ανταποκρίνεται περισσότερο στις ανάγκες των πολιτών.
Καμιά σπατάλη ξανά και καμιά πολιτική χωρίς αξιολόγηση».
