Αθήνα, 30 Μαρτίου 2010
ΜΕ ΘΕΜΑ ΗΜΕΡΗΣΙΑΣ ΔΙΑΤΑΞΗΣ ΤΗΝ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΙ ΕΞΕΤΑΣΗ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ «ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΦΟΡΟΔΙΑΦΥΓΗΣ»
(29 ΜΑΡΤΙΟΥ)
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑΚυρίες και κύριοι Βουλευτές, νομίζω πως όλοι ξέρουμε την κρισιμότητα των στιγμών που ζούμε. Όλοι ξέρουμε τις δυσκολίες που περνάει η οικονομία της χώρας. Και είναι μια συγκυρία στην οποία η Κυβέρνηση έχει αποφασίσει να προχωρήσει αταλάντευτα, αποφασιστικά, για να αντιμετωπίσει τα μεγάλα προβλήματα, να κάνει τις μεγάλες τομές και αλλαγές που χρειάζεται ο τόπος.
Εφαρμόζουμε ένα πρόγραμμα το οποίο χρειάζεται η πατρίδα μας, ένα πρόγραμμα εμπροσθοβαρές, και ως προς την εκπλήρωση των στόχων του και ως προς την υλοποίηση των πολιτικών του. Έχουμε φέρει, στην πράξη, στο πρώτο εξάμηνο μιας τετραετούς διακυβέρνησης, όλες τις μεγάλες τομές και αλλαγές που πρέπει να γίνουν. Φιλοδοξία μας είναι, μέχρι το καλοκαίρι, να έχει ολοκληρωθεί ένα πολύ μεγάλο πλέγμα αλλαγών, να έχουμε ένα εντελώς διαφορετικό τοπίο στην οικονομία και στη χώρα, καταρχάς, διασώζοντας την οικονομία, αλλά και, κατά δεύτερο και εξίσου σημαντικό λόγο, αντιμετωπίζοντας παθογένειες που μας ταλαιπωρούν εδώ και δεκαετίες. Ανοίγουμε, ταυτόχρονα, όλα τα μέτωπα και παίρνουμε την ευθύνη αποφάσεων, που θα αλλάξουν ριζικά την πορεία της χώρας.
Στον αγώνα αυτό τον οποίο δίνουμε χρειάστηκε να ζητήσουμε προσπάθεια και θυσίες από όλους τους Έλληνες πολίτες και έχουμε απόλυτη επίγνωση του τι σημαίνει αυτό. Το κάναμε και το κάνουμε με αίσθημα ευθύνης και με δύο κριτήρια: να μπορέσουμε να ικανοποιήσουμε το αίσθημα δικαίου και να αισθανθεί ο Έλληνας πολίτης ότι οι κόποι του δεν πάνε χαμένοι και δεν θα αφήσουμε αυτούς τους κόπους να πάνε χαμένοι. Και ήδη έχουμε τα πρώτα αποτελέσματα.
Πριν από μερικές μέρες, πάρθηκαν δύο εξαιρετικά σημαντικές αποφάσεις σε επίπεδο Ε.Ε., μια απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου να δημιουργηθεί ένας μηχανισμός στήριξης για χώρες όπως η Ελλάδα, που κάνουν αυτά που πρέπει, αλλά, παρόλα αυτά, πιέζονται από τους διεθνείς αγορές και μια απόφαση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, η οποία δίνει ρευστότητα στην ελληνική οικονομία. Είναι δύο κρίσιμες αποφάσεις, αλλά, ας μη γελιόμαστε. Αυτές οι αποφάσεις μας δίνουν μια ανάσα. Τα προβλήματα πρέπει να τα λύσουμε μόνοι μας.
Η λύση των προβλημάτων εξαρτάται από την, χωρίς ταλαντεύσεις, υλοποίηση του Προγράμματος Σταθερότητας και Ανάπτυξης. Καμία χείρα βοηθείας δεν θα το υποκαταστήσει αυτό. Καμία ευρωπαϊκή απόφαση δεν θα υποκαταστήσει την απαρέγκλιτη τήρηση των δεσμεύσεων, που έχει να λαμβάνει η Κυβέρνηση και, με αυτόν τον τρόπο, την ανάκτηση της αξιοπιστίας της χώρας. Σήμερα βγήκαμε για δανεισμό. Ήταν μια επιτυχής διαδικασία. Επειδή, όμως, τα ζητήματα δανεισμού είναι υπεύθυνα και πολύ σοβαρά, δεν θα σχολιάσω περαιτέρω, γιατί είναι μια διαδικασία που είναι ακόμη σε εξέλιξη.
Έρχομαι, λοιπόν, στο φορολογικό νομοσχέδιο. Το φορολογικό νομοσχέδιο επιχειρεί να κάνει ένα πάρα πολύ μεγάλο βήμα αποκατάστασης κάποιων βασικών αρχών, που έχουν χαθεί εδώ και πολλά χρόνια στη χώρα μας. Αρχών κοινωνικής δικαιοσύνης, αποτελεσματικότητας και ανάπτυξης. Ένα φορολογικό σύστημα είναι, καταρχάς, η βασική πηγή εσόδων για το κράτος. Είναι ο κύριος μοχλός που έχει μια Κυβέρνηση, για να κάνει μια δικαιότερη κατανομή του εισοδήματος και είναι, βέβαια, ένας - όχι ο κυριότερος, ίσως - βασικός αναπτυξιακός μοχλός. Και αυτό το νομοσχέδιο επιχειρεί να αξιοποιήσει και τα τρία αυτά κριτήρια.
Είχαμε μια πάρα πολύ κακή αφετηρία και άκουσα με πάρα πολύ ενδιαφέρον τις διαπιστώσεις του εισηγητή της Ν.Δ., σχετικά με τα προβλήματα του ελληνικού φορολογικού συστήματος. Έξι χρόνια, τώρα, ακούμε μόνο διαπιστώσεις και καμία πράξη, γιατί, δυστυχώς, παραλάβαμε τα φορολογικά έσοδα χαμηλότερα, ως ποσοστό του Α.Ε.Π., από εκεί που τα αφήσαμε. Παραλάβαμε διαλυμένους μηχανισμούς και, βέβαια, παραλάβαμε ένα φορολογικό σύστημα στο οποίο κυριαρχούσαν τα «δώρα» στους έχοντες και τους κατέχοντες και η άνιση κατανομή των βαρών.
Ξεκινήσαμε με αυτά που είχαμε, με τον μηχανισμό που είχαμε και το φορολογικό πλαίσιο που είχαμε και ήδη τα αποτελέσματα έδειξαν ότι, ακόμη και χωρίς να αλλάξουμε το φορολογικό πλαίσιο, μπορέσαμε να αρχίσουμε σιγά-σιγά να ανορθώνουμε τους μηχανισμούς και έτσι, το πρώτο δίμηνο του 2010, να έχουμε μια πολύ ικανοποιητική αύξηση των εσόδων - και αυτό σε μια περίοδο ύφεσης. Αναγκαστήκαμε, βέβαια, να καταφύγουμε και σε αύξηση των έμμεσων φόρων, κάτι το οποίο δεν θέλαμε να κάνουμε. Ήταν, όμως, αναγκαίο, για να μπορέσουμε να στηρίξουμε τις εισπράξεις του κράτους σε μια εξαιρετικά δύσκολη συγκυρία και σε μια στιγμή, που έπρεπε με κάθε τρόπο να σταματήσουμε την πορεία προς τον «γκρεμό».
Αλλά δεν μείναμε στην εισπρακτική λογική. Βάλαμε μπροστά μια πρωτόγνωρη διαδικασία διαβούλευσης και, μέσα σε τρεις μήνες, από τις 22 Δεκεμβρίου, που ξεκίνησε η διαβούλευση, μέχρι τις 22 Μαρτίου, που πέρασε το φορολογικό νομοσχέδιο από το Υπουργικό Συμβούλιο, φέραμε την πιο ριζική ανατροπή που έχει γίνει ποτέ σε φορολογικό σύστημα στην Ελλάδα.
Άκουσα τον εισηγητή της Ν.Δ. να λέει «περιμέναμε έξι μήνες». Εμείς περιμέναμε έξι χρόνια. Και μακάρι εσείς, σε αυτή την εξαετία που κυβερνήσατε, να είχατε κάνει το ένα δέκατο αυτών που κάνει αυτό το νομοσχέδιο, το οποίο ετοιμάστηκε σε χρόνο-ρεκόρ. Ποτέ δεν έχει ετοιμαστεί τόσο ριζικό φορολογικό νομοσχέδιο σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα. Ποτέ δεν έχει γίνει τέτοια διαβούλευση με δεκαπέντε χιλιάδες πολίτες. Ποτέ δεν έχουν μαζευτεί 30 φορείς σε 10 επιτροπές να μιλήσουν και να καταθέσουν απόψεις. Βεβαίως, εμείς αναλαμβάνουμε την πλήρη ευθύνη των τελικών ρυθμίσεων. Αυτό σημαίνει Κυβέρνηση, να παίρνεις την ευθύνη των πράξεών σου. Ταυτόχρονα, είμαστε έτοιμοι ακόμη και στη διαδικασία μέσα στη Βουλή, να ακούσουμε, να κάνουμε αλλαγές εκεί που χρειάζεται, αρκεί να υπακούουν στο κριτήριο της κοινωνικής δικαιοσύνης και της αποτελεσματικότητας, που είναι τα βασικά κριτήρια αυτού του νομοσχεδίου.
Το νομοσχέδιο αυτό έχει μερικές βασικές αρχές. Δικαιοσύνη: όλοι οι πολίτες συνεισφέρουν ισότιμα. Αναδιανομή: μια συστηματική προσπάθεια να ελαφρύνουμε το βάρος στα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα και να μεταφέρουμε ένα μέρος του βάρους στα υψηλά εισοδήματα, στους έχοντες και τους κατέχοντες. Αποτελεσματικότητα: ενθαρρύνουμε με κίνητρα και επιβάλουμε τη συμμόρφωση και την αποκάλυψη της φορολογητέας ύλης. Αποδοτικότητα: δεν δημιουργούμε στρεβλώσεις στο σύστημα με τις ρυθμίσεις μας. Απλότητα: δεν δημιουργούμε υψηλό διοικητικό και διαχειριστικό κόστος για τους πολίτες και βέβαια, διαφάνεια, που βοηθά στην ανάκτηση μιας σχέσης που έχει χαθεί, μιας σχέσης εμπιστοσύνης ανάμεσα στο κράτος και στον φορολογούμενο.
Στα φυσικά πρόσωπα εισάγουμε μια νέα και πιο προοδευτική φορολογική κλίμακα, στην οποία εντάσσονται εισοδήματα από όλες τις πηγές. Με τον τρόπο αυτό φοροελαφρύνουμε όλα τα εισοδήματα μέχρι 40 χιλ. ευρώ και από την εισαγωγή της φορολογικής κλίμακας το κράτος χάνει έσοδα. Αν απομονώσει κανείς από το νομοσχέδιο αυτό τη νέα φορολογική κλίμακα, ακριβώς επειδή κάνει αναδιανομή και ελαφραίνει το βάρος σε όλους όσοι έχουν εισοδήματα κάτω από 40 χιλ. ευρώ, ενώ αυξάνει το βάρος και τη φορολογητέα ύλη σε αυτούς που είναι πάνω από 40 χιλ. ευρώ, το κράτος χάνει έσοδα. Όμως, πρόκειται για μια αναγκαία αλλαγή, την οποία πιστεύουμε ότι πρέπει να κάνουμε. Και, βέβαια, προσδοκούμε σε συνολικά περισσότερα έσοδα από αυτό το νομοσχέδιο, γιατί έχουμε μια σειρά από τρόπους, με τους οποίους διευρύνουμε τη φορολογική βάση και καταπολεμούμε τη φοροδιαφυγή.
Καταργούμε μια σειρά από ρυθμίσεις με ειδικές, παράλογες ή απλά άδικες φοροαπαλλαγές ή ρυθμίσεις για ευνοϊκή φορολόγηση εισοδημάτων, που δημιουργούν συνθήκες διακριτής μεταχείρισης μεταξύ των φορολογουμένων και προκαλούν το περί δικαίου αίσθημα του Έλληνα πολίτη, αλλά διατηρούμε ρυθμίσεις που αφορούν τις ευπαθείς κοινωνικά ομάδες σε απαλλαγές που σχετίζονται με αντικειμενικές δυσκολίες των συμπολιτών μας.
Εισάγουμε το λογιστικό προσδιορισμό των εισοδημάτων σε μια σειρά από ελεύθερα επαγγέλματα, που διατηρούσαν ειδική φορολογική μεταχείριση από τον αυθαίρετα τεκμαρτό υπολογισμό του εισοδήματος τους και δεν κάνουμε καμία εξαίρεση.
Εισάγουμε τεκμήρια προσδιορισμού του ελάχιστου εισοδήματος, ώστε να υπάρχει μια βάση αντικειμενικού προσδιορισμού των εισοδημάτων, με βάση το σύνολο των δαπανών, που κατ' ελάχιστο χρειάζεται για να μπορεί να συντηρείται κάποιος. Πρόκειται για ένα ελάχιστο εισόδημα - και είναι μια δύσκολη ισορροπία - που δεν επιβαρύνει υπέρμετρα, αλλά ούτε αφήνει στο απυρόβλητο.
Επειδή άκουσα μια κριτική από τη Ν.Δ., σχετικά με τη σκανδαλώδη εύνοια στα υψηλά εισοδήματα και επειδή έχω ακούσει ορισμένες συγκρίσεις, που γίνονται σε δημόσιο διάλογο, για το τι πλήρωνε κάποιος για μια μονοκατοικία 300 τετραγωνικών σε ένα ακριβό προάστιο και τι πληρώνει τώρα, θέλω να ξεκαθαρίσω το εξής: σήμερα, τα τεκμήρια διαβίωσης ισχύουν ανεξάρτητα από το σε ποιον είναι γραμμένο το σπίτι. Οι μονοκατοικίες των 500 τ.μ. και των 1000 τ.μ. στα ακριβά προάστια δεν είναι γραμμένες σε φυσικά πρόσωπα, είναι γραμμένες σε εταιρείες, σε off-shore και, άρα, δεν φορολογούνταν ποτέ. Τώρα, με τα αντικειμενικά κριτήρια που βάζουμε, φορολογούνται. Τώρα, αυξάνουμε τη φορολόγηση στις off shore και τη φορολόγηση στη μεγάλη ακίνητη περιουσία. Τώρα, κάνουμε διασταυρώσεις ανάμεσα στο εισόδημα και την περιουσία. Ας μη σπεύδουν, λοιπόν, μερικοί να κάνουν συγκρίσεις που δεν στέκουν.
Ταυτόχρονα, προβλέπουμε στον προσδιορισμό του εισοδήματος να περιλαμβάνονται και οι παροχές σε είδος από εταιρείες, όπως, για παράδειγμα, τα διάφορα πολυτελή αυτοκίνητα, που κυκλοφορούν γύρω μας, αλλά δεν είναι γραμμένα σε φυσικά πρόσωπα και δεν φορολογούνται για αυτά. Φορολογούμε τα μερίσματα και τα διανεμόμενα κέρδη με καθεστώς αντίστοιχο με τη φορολόγηση από εργασία, χωρίς να δημιουργούμε μεγάλο βάρος στον μικρό ή μικρομεσαίο μερισματούχο, αλλά, ταυτόχρονα, φορολογούνται αυτοί οι οποίοι έχουν μεγάλα εισοδήματα από μερίσματα με μια αναλογική σωστή φορολόγηση.
Και μου κάνει τεράστια εντύπωση που η Ν.Δ. δεν αντιλαμβάνεται τη διαφορά ανάμεσα στα κέρδη, τα οποία δεν διανέμονται, μένουν στην επιχείρηση, γίνονται επενδύσεις, πλούτος και θέσεις εργασίας και, άρα, πρέπει να φορολογούνται χαμηλά και στα κέρδη που διανέμονται και γίνονται μερίσματα και πάνε στις τσέπες των μεγαλομετόχων. Αυτή τη διάκριση δεν την κατάλαβε ποτέ η Ν.Δ.. Η μία περίπτωση είναι αναπτυξιακή, δηλαδή το να μειώσεις τους φορολογικούς συντελεστές, όπως κάνουμε, στα κέρδη που γίνονται επενδύσεις, αλλά δεν είναι καθόλου αναπτυξιακή τακτική να κρατάς χαμηλά τη φορολόγηση των μερισμάτων. Είναι απλώς δώρο στους έχοντες και κατέχοντες. Στα κέρδη που παραμένουν στην επιχείρηση μειώνουμε, όπως είπα, το φορολογικό συντελεστή σταδιακά από το 25% στο 20%.
Ταυτόχρονα, σε ένα φορολογικό και όχι αναπτυξιακό νομοσχέδιο - για να ξέρουμε για τι μιλάμε εδώ μέσα - συμπεριλαμβάνουμε μια σειρά από αναπτυξιακές ρυθμίσεις. Γιατί η διάσταση της ανάπτυξης πρέπει να είναι παρούσα, ακόμα και σε ένα φορολογικό νομοσχέδιο. Δίνουμε, λοιπόν, μια πρόσθετη φοροαπαλλαγή για τη διατήρηση θέσεων εργασίας σε επιχειρήσεις που μειώνουν τον κύκλο των εργασιών τους. Σε μια περίοδο κρίσης, βοηθάμε τις επιχειρήσεις να μην απολύσουν εργαζομένους. Θεσπίζουμε τριετές αφορολόγητο για τη δημιουργία και λειτουργία νέων επιχειρήσεων από άτομα έως 35 ετών.
Θεσπίζουμε νέα κίνητρα με στόχο την περιβαλλοντική προστασία και δίνουμε κίνητρα για την προστασία του δομημένου περιβάλλοντος. Αυξάνουμε τις εκπτώσεις στα φορολογητέα κέρδη για επιχειρήσεις που πραγματοποιούν δαπάνες σε τεχνολογική καινοτομία. Δίνουμε τη δυνατότητα το μέρος των κερδών, που προέρχεται από την πώληση αγαθών που ενσωματώνουν διεθνώς αναγνωρισμένες πατέντες, να απαλλάσσεται φόρου για τρεις εταιρικές κτήσεις. Άρα, λοιπόν, υπάρχουν σε αυτό το νομοσχέδιο μια σειρά από πολύ συγκεκριμένα αναπτυξιακά χαρακτηριστικά, που βοηθούν την ελληνική οικονομία σε μια περίοδο που πρέπει να αποκτήσει αέρα και να αρχίσει να ανακτά την χαμένη αναπτυξιακή δυναμική, η οποία χάθηκε εξαιτίας των πολιτικών της προηγούμενης Κυβέρνησης.
Επιπλέον, αλλάζουμε το καθεστώς της φορολόγησης του κεφαλαίου και της μεγάλης ακίνητης περιουσίας. Καταργούμε τη φορολόγηση στη μικρή ακίνητη περιουσία. Καταργούμε το ΕΤΑΚ και το αντικαθιστούμε με φορολόγηση στη μεγάλη ακίνητη περιουσία, αντικειμενικής αξίας πάνω από 400 χιλ. ευρώ ατομικά. Με το σύστημα που προτείνουμε, απαλλάσσονται τα ακίνητα έως 400 χιλ. ευρώ, πληρώνουν τον ίδιο φόρο με αυτόν που πλήρωναν πριν ακίνητα από 400 χιλ. ευρώ έως 600 χιλ. ευρώ και περισσότερο φόρο, κλιμακωτά, ανάλογα με την αξία, τα ακίνητα άνω των 600 χιλ. ευρώ.
Αυξάνουμε τη φορολόγηση στις off-shore από το 3% στο 15%, ενώ κάνουμε μια συστηματική προσπάθεια αποτύπωσης, γιατί ξέρουμε πού βρίσκονται όλες αυτές, όλων αυτών των ακινήτων, κάτι που δεν έχει γίνει ποτέ στο περιουσιολόγιο των φορολογικών αρχών.
Όσον αφορά στην Εκκλησιά, σταματάμε την πρακτική μη φορολόγησης της εκκλησιαστικής περιουσίας, διότι περί αυτού επρόκειτο. Η Εκκλησία φορολογείται όπως και τα υπόλοιπα Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου κοινωφελούς σκοπού, φορολογείται με 3‰ για τα ακίνητα της και φορολογούνται με 20% τα μισθώματα της, κάνοντας βεβαίως, όπως γίνεται και με όλα τα αντίστοιχα ιδρύματα, έκπτωση για ένα μέρος των δαπανών. Καμία υπαναχώρηση, καμία απολύτως διαφοροποίηση του τρόπου φορολόγησης της Εκκλησίας από αντίστοιχα Νομικά Πρόσωπα. Θυμίζω: ο συντελεστής φορολόγησης των μισθωμάτων ήταν 0% και πάει στο 20 %.
Επεκτείνουμε το φόρο μεταβίβασης, που επαναφέραμε σε προηγούμενο νομοσχέδιο, και στις μετοχές και στα εταιρικά μερίδια, που σήμερα είναι αφορολόγητα.
Βέβαια, σε αυτό το νομοσχέδιο κάνουμε ορισμένα εξαιρετικά σημαντικά βήματα για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής. Εισάγουμε μια σειρά από πραγματικές καινοτομίες, που έρχονται να συμπληρώσουν τις δυνατότητες του σημερινού μηχανισμού, να ενισχύσουν τα κίνητρα συμμόρφωσης και να συμβάλλουν στην πρώτη πραγματική προσπάθεια, που γίνεται σε αυτή τη χώρα, αντιμετώπισης της φοροδιαφυγής. Ζητάμε από τους ίδιους τους πολίτες να γίνουν σύμμαχοί μας. Και δεν θα απολογηθούμε από το γεγονός ότι ζητούμε από τους πολίτες, με την εξαίρεση αυτών που έχουν εισόδημα κάτω από 6 χιλ. ευρώ, να χτίσουν το αφορολόγητο τους. Γιατί, αν εξαιρούσαμε όλους τους πολίτες με εισοδήματα κάτω των 12 χιλ. ευρώ, τότε θα εξαιρούσαμε 3,5 εκ. Έλληνες σε μια μάχη κατά της φοροδιαφυγής, στην οποία δεν περισσεύει κανένας.
Φροντίσαμε, με τις αλλαγές που κάνουμε, το ύψος των δαπανών των αποδείξεων που χρειάζεται κάποιος να είναι απολύτως λογικές και ρεαλιστικές και, ήδη, αυτό που ονομάσαμε «κίνημα αποδείξεων» έχει αρχίσει να δείχνει τη δύναμη του. Ενισχύουμε το μέτρο των αποδείξεων, σε συνδυασμό με το λογιστικό προσδιορισμό των εισοδημάτων, επιβάλλοντας με το νομοσχέδιο, σε όλες ανεξαιρέτως τις επιχειρήσεις και τους επιτηδευματίες, την έκδοση αποδείξεων μέσω πιστοποιημένων ταμειακών μηχανών. Όλοι υπάγονται στον κανόνα αυτόν. Και είναι αυτονόητο, όποιος παράγει και πουλάει πρέπει να κόβει απόδειξη. Δεν μπορεί και δεν πρέπει να υπάρχει καμία εξαίρεση.
Με το νομοσχέδιο αυτό, καθιερώνουμε, επίσης, τους επαγγελματικούς λογαριασμούς. Από 1η Ιανουαρίου του 2011, όλες οι συναλλαγές μεταξύ επιχειρήσεων κάθε κατηγορίας, όπως και όλες οι αμοιβές μισθοδοσίας, πραγματοποιούνται υποχρεωτικά μέσω τραπεζικών επαγγελματικών λογαριασμών. Βέβαια, οι τράπεζες, όπου τηρούνται αυτοί οι επαγγελματικοί λογαριασμοί, υποχρεούνται να παρέχουν στο Υπουργείο Οικονομικών την αντίστοιχη ενημέρωση.
Καθιερώνουμε από 1η Ιανουαρίου του 2011 ηλεκτρονικά τιμολόγια για συναλλαγές άνω των τριών χιλ. ευρώ μεταξύ επιχειρήσεων ή μεταξύ επιχειρήσεων και Δημόσιου. Επίσης, από την ίδια ημερομηνία θα θεωρούνται νόμιμες μόνο συναλλαγές μεταξύ ιδιωτών και επιχειρήσεων άνω των 1500 ευρώ, όταν γίνονται χωρίς μετρητά. Και, βέβαια, είναι προφανές, δεδομένου ότι εμπλέκουμε το τραπεζικό σύστημα σε μια σειρά από δοσοληψίες και υποχρεώνουμε τις επιχειρήσεις και τους πολίτες να κάνουν μεγαλύτερη χρήση, ότι το κόστος αυτών των υπηρεσιών θα είναι μηδενικό. Οι συναλλαγές αυτές θα γίνονται με πιστωτικές ή χρεωστικές κάρτες ή επιταγές ή ηλεκτρονικές διαβιβάσεις μέσω τραπεζών. Γιατί είναι προφανές ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να είναι η τελευταία χώρα στην Ε.Ε., στην οποία μπορεί κάποιος με ένα βαλιτσάκι να πηγαίνει να αγοράζει σπίτι ή αυτοκίνητο ή οτιδήποτε άλλο.
Στο νομοσχέδιο αυτό, για πρώτη φορά, θεσπίζονται μέτρα για τον έλεγχο των συναλλαγών με εξωχώριες εταιρείες και της υποκεφαλαιοδότησης. Πλέον δεν αναλογίζονται οι αγορές, δαπάνες, μισθώματα, τόκοι που προκύπτουν από συναλλαγές με εξωχώριες εταιρείες ή εταιρείες που τις αντιπροσωπεύουν. Παράλληλα, ενισχύουμε, συμπληρώνουμε τις διατάξεις περί ελέγχου πρακτικών ενδοομιλικών συναλλαγών μεταξύ μητρικών και θυγατρικών και τελειώνει εγκατεστημένο σε χώρες με προνομιακά φορολογικά καθεστώτα.
Κάνουμε μια μεγάλη τομή, αποφορτίζουμε το σύστημα ελέγχων των φορολογικών υπηρεσιών μέσα από ένα νέο πλαίσιο κριτηρίων αυτοελέγχου και δίνοντας τη δυνατότητα έκδοσης φορολογικών πιστοποιητικών από ορκωτούς ελεγκτές και πιστοποιημένα φοροτεχνικά γραφεία. Μια μεγάλη τομή που γίνεται στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης και η Ελλάδα είχε μεγάλη καθυστέρηση στον τομέα αυτό. Για τη διασταύρωση στοιχείων προβλέπουμε ένα ετήσιο πρόγραμμα από τακτικούς περιοδικούς ελέγχους, αξιοποιούμε πια τα φορολογικά και τραπεζικά δεδομένα, που έρχονται από άλλες χώρες. Αυτό θα μας βοηθήσει πολύ στο να υλοποιηθεί με σωστό τρόπο η πρότασή μας για επαναπατρισμό κεφαλαίων γιατί θα δώσουμε ένα περιθώριο κάποιων μηνών και στη συνέχεια θα έχουμε την πληροφορία για τους τόκους των Ελλήνων που έχουν καταθέσεις χωρίς πόθεν έσχες στο εξωτερικό.
Διασταυρώνουμε, για πρώτη φορά, τα στοιχεία δηλώσεων φορολογουμένων στην Ελλάδα. Δημιουργείται για πρώτη φορά περιουσιολόγιο. Θεσπίζουμε, για πρώτη φορά, την υποχρέωση όλων των Υπουργείων και φορέων του Δημοσίου να υποβάλλουν κάθε στοιχείο οικονομικού ενδιαφέροντος προς το Υπουργείο Οικονομικών. Προβλέπουμε κίνητρα για τους φορολογούμενους, όπως η υιοθέτηση φορολογικής αμνηστίας για άτομα ή επιχειρήσεις που βοηθούν στην αποκάλυψη διεφθαρμένων δημόσιων λειτουργών. Επιχειρούμε να διορθώσουμε εκείνες τις διοικητικές αρρυθμίες, καθυστερήσεις, διαδικασίες που επέτρεπαν να εμπεδωθεί μια αίσθηση ατιμωρησίας. Συντομεύουμε τις προθεσμίες και δίνουμε τη δυνατότητα επιβολής άμεσα διοικητικών κυρώσεων, κάτι που δεν γινόταν μέχρι τώρα. Παράλληλα, ενεργοποιούμε τη νομοθεσία και την κάνουμε πιο αυστηρή για κλείσιμο καταστημάτων ή άλλων χώρων εργασίας σε περίπτωση υπότροπου παράβασης με ένα πιο αυστηρό πλαίσιο κυρώσεων, ενώ ενεργοποιούμε για τους ελεύθερους επαγγελματίες και επιτηδευματίες απώλεια του αφορολογήτου ορίου της κλίμακας στην περίπτωση παράβασης μη έκδοσης ή ανακριβούς έκδοσης στοιχείου πώλησης ή στοιχείου διακίνησης.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, χωρίς καμία είδους υπερβολή, αυτό που επιχειρούμε να κάνουμε είναι μια επανάσταση στο ελληνικό φορολογικό σύστημα. Θέλουμε να βάλουμε νέες βάσεις, ώστε να είναι ένα σύστημα που από εχθρός του πολίτη θα γίνει σύμμαχός του, θα αντικαταστήσει μια σχέση αμοιβαίας δυσπιστίας από μια σχέση εμπιστοσύνης. Με το νέο φορολογικό νομοσχέδιο καλύπτουμε σχεδόν όλες τις πτυχές του ελληνικού φορολογικού συστήματος. Φτάνει από μόνο του; Προφανώς όχι, έχουμε ήδη προγραμματίσει και είναι σε εξέλιξη μια σειρά από δράσεις που το ακολουθούν. Η περαιτέρω απλοποίηση, η αναμόρφωση των φορολογικών υπηρεσιών, στην οποία κάποιοι αναφέρθηκαν και θα γίνει μετά από συζήτηση με τους υπαλλήλους του Υπουργείου. Βέβαια, δεν ξεχνάμε το ζήτημα της κωδικοποίησης της φορολογικής νομοθεσίας και της κατάργησης του κώδικα βιβλίων και στοιχείων. Απλά δεν μπορούν να γίνουν μέσα σε τρεις μήνες, όσα δεν έγιναν στο φορολογικό σύστημα της χώρας για δεκαετίες. Θα φέρουμε ένα νέο φορολογικό νομοσχέδιο, το οποίο θα συμπληρώνει, θα απλοποιεί, θα κωδικοποιεί τις υπόλοιπες διαστάσεις του ελληνικού φορολογικού συστήματος, που δεν καλύπτεται από το σημερινό.
Συνεχίζουμε μια προσπάθεια, την οποία έχουμε αναλάβει, γιατί απόλυτη προτεραιότητα της Κυβέρνησης είναι, σε αυτή τη δύσκολη κατάσταση, οι πολίτες να νιώσουν ότι οι προσπάθειες και οι θυσίες που αναλαμβάνουμε όλοι θα πιάσουν τόπο. Να νιώσουν ότι το κράτος λειτουργεί υπέρ αυτών, υπέρ των πολλών, υπέρ όλων και όχι υπέρ των λίγων και ισχυρών, όπως γινόταν μέχρι τώρα. Κάνουμε, λοιπόν, ένα πρώτο μεγάλο βήμα. Ξέρουμε και το βλέπουμε ότι οι πολίτες μας στηρίζουν και εμείς θα κάνουμε ότι μπορούμε για να μην τους απογοητεύσουμε.
