Νίκος Νικολόπουλος: «Κανείς απολύτως δεν νοιάζεται για την ταφή του άτυχου Αλγερινού,
ούτε οι κρυπτόμενοι φυσικοί και ηθικοί αυτουργοί του εγκλήματος…
Επίκαιρη ερώτηση προς τον αρμόδιο υπουργό κατέθεσε ο ανεξάρτητος βουλευτής και πρόεδρος του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος Ελλάδος Νίκος Νικολόπουλος, σχετικά με την «τύχη» της σωρού του Αλγερινού μετανάστη που σκοτώθηκε από την πτώση του στεγάστρου στο παλιό λιμάνι της Πάτρας.
Το πλήρες κείμενο της ερώτησης προς τον Υπουργό Ναυτιλίας είναι το ακόλουθο… :
«Έχουν περάσει δύο εβδομάδες ανάλγητης ακινησίας. Το πτώμα ενός συνανθρώπου μας «ζητάει» ανάπαυση και δεν μπορεί να την βρει. Ο άτυχος 30χρονος Αλγερινός που καταπλακώθηκε από το υπόστεγο του καταρρεύσαντος κτίσματος των πρώην κρατητηρίων του Λιμενικού Σώματος, παραμένει ακόμη στα «αζήτητα» των νεκροθαλάμων του Π.Γ.Ν.Π.
Άρκεσαν λίγες μόλις μέρες για να μετατραπεί η συγκίνηση και η ευαισθησία των πρώτων ωρών σε παγερή αδιαφορία. Ο δύσμοιρος συνάνθρωπός μας δεν αναζητήθηκε από οικείους του και θα έπρεπε ήδη να έχει ταφεί στην πατρίδα μας. Ουδείς όμως, αναλαμβάνει αυτή την ευθύνη.
Ο κερδοφόρος ΟΛΠΑ της Πάτρας «τσιγκουνεύεται» μάλλον μερικές εκατοντάδες ευρώ για ένα αξιοπρεπές κατευόδιο του άτυχου Αλγερινού. Από κοντά ο ευαίσθητος Δήμος Πατρέων, η «κοινωνική» Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος και οι άλλοι κρατικοί φορείς, όπως επίσης οι ΜΚΟ της συμφοράς, οι κοινωνικές δομές κ.λπ. Ακόμα και αυτή η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ έχει εξαφανισθεί. Ο πολιτισμός μας προσβάλλεται και το φιλότιμο και η ανθρωπιά μας εκτίθεται. Ασφαλώς, δεν αναλογούν τέτοια σχόλια για την κοινωνία μας, επειδή κάποιοι ελάχιστοι εκπρόσωποι κρατικών και αυτοδιοίκητων φορέων στέκονται με αναισθησία μπροστά στο πρόβλημα.
Θλίβομαι, πραγματικά, γιατί πολιτικές και λοιπές δομές της Πάτρας αποποιούνται τον κοινωνικό ρόλο τους και γι’ αυτό απευθύνομαι σε σας με την ελπίδα ότι θα δώσετε την αρμόζουσα λύση.
Κατόπιν αυτών ερωτάσθε:
Θα μεριμνήσετε εσείς για την ταφή του άτυχου Αλγερινού, προκειμένου να «ξεκουραστεί» το καταταλαιπωρημένο κορμί του παλικαριού και ταυτόχρονα να αποφύγουμε το στίγμα της αδιαφορίας και της αναλγησίας»;
