Δευτερολογία του Πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα, στην προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση στη Βουλή για την ασφάλεια των πολιτών
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
θα ξεκινήσω από την παρέμβαση του κ. Δένδια. Ο κ. Δένδιας ήταν πράγματι εκείνη την περίοδο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη, όχι Ασφαλείας όπως μας είπε ο κ. Μητσοτάκης. Προστασίας του Πολίτη. Και ο κ. Βαρβιτσιώτης ήταν, αν δεν κάνω λάθος, ο αρμόδιος Υπουργός για το Λιμενικό Σώμα. Εν τούτοις, κύριε Δένδια, ίσως εξαιτίας και του γεγονότος ότι και τώρα ως Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος πολλές φορές έχετε αναφερθεί στο δόγμα της εποχής σας, υπερασπιζόμενος αυτό το δόγμα, εν τη ρύμη του λόγου μου αναφέρθηκα σε εσάς. Και φαντάζομαι ότι η διορθωτική παρέμβασή σας, την οποία αποδέχομαι, δεν έχει να κάνει με το ότι αρνείστε ότι είχατε ένα τέτοιο δόγμα, το οποίο είναι εντελώς διαφορετικό από την ημέρα που ανέλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ τη διακυβέρνηση του τόπου.
Και σας ευχαριστώ που μου το θυμίσατε, γιατί μου δίνετε την ευκαιρία να απαντήσω και στον κ. Θεοδωράκη, ο οποίος έκανε – ας μου επιτραπεί η έκφραση – την εξής λαθροχειρία: Εγώ δεν καταφέρθηκα ποτέ εναντίον των ανδρών και γυναικών του Λιμενικού Σώματος. Ο ίδιος, άλλωστε, έχει κάνει και ρεπορτάζ – ίσως γι’ αυτό το γνωρίζει – έχει κάνει εκπομπή στους «Πρωταγωνιστές», γιατί πράγματι αυτοί οι άνθρωποι είναι πρωταγωνιστές.
Όμως, έχει μια πολύ μεγάλη σημασία ορισμένες φορές πως οι ίδιοι άνθρωποι -γιατί τώρα είναι οι ίδιοι οι άνθρωποι που σώζουν ζωές- όταν λειτουργούν κάτω από διαφορετικές εντολές και κάτω από διαφορετικό δόγμα, μπορούν να έχουν τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα.
Εγώ ουδέποτε είπα ότι άνδρες ή γυναίκες της Ελληνικής Ακτοφυλακής οδήγησαν ανθρώπους σε πνιγμό ή τραγωδία. Είπα, όμως, ότι η λογική των επαναπροωθήσεων, δηλαδή το να σέρνεις σε συνθήκες τρικυμίας μια σάπια βάρκα από τα ελληνικά χωρικά ύδατα προς άλλα ύδατα αντί να τους περισυλλέξεις, είναι μια πολιτική ανεύθυνη, διότι μπορεί να οδηγήσει σε ατυχήματα, όπως αυτό που συνέβη με την απώλεια ανθρώπινων ζωών τότε. Και τότε -σας θυμίζω- είχαμε καθημερινά κάποιες δεκάδες, ενδεχομένως, ανθρώπων που βρισκόντουσαν καθημερινά – ελάχιστα περιστατικά – ενώ από την έναρξη αυτού του τεράστιου κύματος των προσφυγικών ροών – τον τελευταίο χρόνο δηλαδή – όχι δεκαπλασιάστηκαν, αλλά καθημερινά είχαμε εξήντα, εβδομήντα, ογδόντα βάρκες να έρχονται στα ελληνικά χωρικά ύδατα φορτωμένες με δεκάδες πρόσφυγες.
Φαντασθείτε, λοιπόν, τι θα γινόταν εάν το δόγμα αυτό και η πολιτική αυτή που ακολουθούσε η προηγούμενη κυβέρνηση, ακολουθείτο και από τη δική μας Κυβέρνηση στην αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης.
Έρχομαι, όμως, στη βασική ροή της ομιλίας μου. Ελπίζω να ικανοποίησα τον κ. Δένδια, με τη διόρθωσή μου.
Κύριε Μητσοτάκη, θέλω να παρατηρήσω κάτι: Μιλήσατε εσείς για δική μας αμηχανία στη συζήτηση αυτή. Εσείς, όμως, όπως χρονομέτρησαν οι συνεργάτες μου, επί δωδεκάμισι λεπτά της ώρας επιχειρούσατε να δώσετε απάντηση, να απολογηθείτε, δηλαδή, για ποιον λόγο ζητήσατε να διεξαχθεί σήμερα στη Βουλή, σε κορυφαίο επίπεδο, σε επίπεδο Αρχηγών, προ ημερησίας διάταξης συζήτηση για την ασφάλεια, για να καταλήξετε σε κάτι το οποίο θα ήθελα να χαιρετίσω.
Καταλήξατε στο συμπέρασμα ότι πράγματι η χώρα δεν αντιμετωπίζει ζήτημα ασφάλειας. Είπατε ότι η χώρα ήταν, είναι και θα είναι ασφαλής.
Την χαιρετίζω αυτή σας τη φράση και δεν σας κρύβω την ικανοποίησή μου που τελικά αναγνωρίσατε ότι η χώρα είναι και θα παραμείνει ασφαλής. Και πιστεύω ότι αυτό πρέπει να είναι το μήνυμα που θα βγει από τη σημερινή συνεδρίαση.
Το μήνυμα είναι ότι η Ελλάδα, παρά το γεγονός ότι βρίσκεται σε μια ευρύτερα αποσταθεροποιημένη περιοχή, είναι μια ασφαλής και φιλόξενη χώρα που υπερασπίζεται αξίες. Και αυτό είναι το μήνυμα που πρέπει να λάβει ο τελευταίος πολίτης της Ευρώπης και του κόσμου που σκέφτεται φέτος να έρθει στην Ελλάδα για να κάνει τις διακοπές του. Αυτό είναι το μήνυμα που πρέπει να εκπέμψουμε.
Και, βεβαίως, φοβάμαι – ίσως το καταλάβετε αργά – ότι η σπουδή σας να διεξαχθεί αυτή η συζήτηση, δεν συνάδει στο να εκπεμφθεί αυτό το μήνυμα που τόσο ανάγκη έχει η χώρα. Ωστόσο, καθ’ όλη την υπόλοιπη ομιλία σας επαληθεύσατε και δικαιώσατε σχεδόν όλα όσα είπα στην πρωτολογία μου για τα πραγματικά κίνητρα του αιτήματός σας. Είπα ότι ζητήσατε αυτή τη συζήτηση για να «ψαρέψετε» στα θολά νερά της ακροδεξιάς, να εκμεταλλευτείτε τα φοβικά αντανακλαστικά ενός τμήματος της κοινωνίας και ενδεχομένως, να προσπαθήσετε να συσπειρώσετε την ακραία δεξιά πτέρυγα του κόμματός σας.
Η ομιλία σας ήταν, πράγματι, ένα μνημείο κινδυνολογίας, καταστροφολογίας και διασποράς φόβου. Ήταν, όμως, και ένα σαφές ιδεολογικό μανιφέστο. Είπατε ότι η ασφάλεια είναι προϋπόθεση της ελευθερίας. Είπατε ότι ο δυτικός τρόπος ζωής απειλείται, ίσως αγοράζοντας τη σκεύη των θεωρητικών του πολέμου των πολιτισμών, των εμπόρων του φόβου, των υπερασπιστών του αστυνομικού κράτους.
Να σας πω, λοιπόν, ότι η ελευθερία και η ασφάλεια είναι διαλεκτικά συνδεόμενες. Καμία δεν έχει προτεραιότητα έναντι της άλλης. Κατά την αντίληψή μας, η μια προϋποθέτει την άλλη. Γιατί ελευθερία χωρίς ασφάλεια οδηγεί σε μια κοινωνία ζούγκλα και ασφάλεια χωρίς ελευθερία οδηγεί σε μια κοινωνία ολοκληρωτική.
Ίσως, βέβαια, αυτά να είναι ψιλά γράμματα για τις δικές σας απόψεις και για το κόμμα σας. Όμως, θέλω να σας θυμίσω ότι η Αριστερά έχει, μεταξύ άλλων, και αυτό τον στόχο, όπως έχει πει ένας σύγχρονος φιλόσοφος: να διασώσει τον φιλελευθερισμό από τους φιλελεύθερους.
Την ώρα, λοιπόν, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, που η χώρα γίνεται επίκεντρο αλληλεγγύης και ανθρωπιάς, ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης μάς είπε ότι στην Ελλάδα βαφτίσαμε «ανθρωπισμό» την ανομία.
Φαντάζομαι ότι η επίσκεψη και η συνάντηση των τριών ηγετών του Χριστιανισμού στη χώρα μας, στη Λέσβο, το προηγούμενο Σάββατο, δεν έγινε, κατά την άποψή σας, προκειμένου να υποστηριχθεί η ανομία! Και λυπάμαι πραγματικά γι’ αυτή τη θέση σας.
Επαναλάβατε τη γνωστή αντίληψη, την οποία έχει εκφράσει πολλάκις σε όλες τις συνεντεύξεις του – είναι και πολλές – ο Αντιπρόεδρος του κόμματός σας, ο κ. Γεωργιάδης, αλλά και ο κ. Βορίδης πολλές φορές, ότι για όλα στον τόπο ευθύνεται όχι η διακυβέρνηση της Δεξιάς και η εναλλαγή της στην εξουσία με το ΠΑΣΟΚ, αλλά ότι όλα αυτά τα χρόνια κυβερνούσατε μεν εσείς, αλλά υπό την ιδεολογική ηγεμονία της Αριστεράς και ότι δήθεν αυτή η ιδεολογική ηγεμονία ευθύνεται για την κρίση.
Ξέρετε, ωραίο είναι αυτό να το λέει κανείς, αλλά νομίζω ότι ο ελληνικός λαός ξέρει πολύ καλά ποιος ευθύνεται για την κρίση.
Ξέρει ποιος ευθύνεται για τα σαράντα χρόνια σπατάλης, διασπάθισης του δημοσίου χρήματος, διαπλοκής, διαφθοράς και ανομίας. Θα το πω, μιας και σας αρέσει τόσο πολύ η λέξη. Της δικής σας ανομίας, όμως, όχι της μικροπαραβατικότητας. Της παραβατικότητας εκείνης που ήταν διαρκής και που γινόταν με νομότυπο τρόπο και μπροστά στα μάτια της πολιτείας.
Παίξατε ξανά σήμερα το χιλιοπαιγμένο ρεπερτόριο για τις δήθεν σχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ με την τρομοκρατία και κάνατε κι ένα βήμα παραπέρα. Μιλήσατε για την τρομοκρατία και τη βία στην Ελλάδα, που έχει σαφές πολιτικό και ιδεολογικό πρόσημο, αριστερό πρόσημο.
Λυπάμαι για αυτή τη στάση. Και λυπάμαι για αυτή τη στάση, γιατί πιστεύω ότι ανήκουμε σε μια γενιά που θα έπρεπε να ξεπεράσουμε τις διχαστικές πρακτικές του παρελθόντος. Και έρχεστε σήμερα εσείς εδώ να πείτε ότι η τρομοκρατία και η βία έχει αριστερό πρόσημο.
Δεν το συνηθίζω – ακριβώς επειδή πιστεύω στην υπέρβαση αυτών των προκαταλήψεων – να υπεραμύνομαι της ιστορίας της Αριστεράς ή να διαχωρίζω τους αριστερούς και τους δεξιούς. Όμως, είμαι υποχρεωμένος μετά από αυτό που είπατε, να πω ορισμένα πράγματα από αυτό εδώ το Βήμα.
Η Αριστερά, κύριε Μητσοτάκη – όπως και οι αριστεροί και οι αριστερές – σε αυτόν τον τόπο έχει μια ιστορία. Έχει μια ιστορία αγώνων, μια ιστορία διωγμών, έχει υπάρξει θύμα της βίας. Οι αριστεροί και οι αριστερές ήταν στους διωκόμενους και όχι στους διώκτες. Ήταν θύματα μιας βίας που οργάνωνε ένα παρακράτος πολλές φορές, το παρακράτος των εθνικοφρόνων.
Δεν ανήκει, λοιπόν, η Αριστερά στους θιασώτες της βίας. Οι αριστεροί και όχι μόνο οι αριστεροί, αλλά και πολλοί δεξιοί δημοκράτες, πατριώτες, έδωσαν τη ζωή τους σε αυτή τη χώρα για αξίες: την ελευθερία, τη δικαιοσύνη, τη δημοκρατία. Η ιστορία, η παράδοση και οι αξίες της Αριστεράς δεν έχουν καμία σχέση – και δεν σας επιτρέπω διαρκώς να το επαναλαμβάνετε – με τους δήθεν αντιεξουσιαστές, που έχουν στο τέλος-τέλος, όμως, την πιο εξουσιαστική αντίληψη. Διότι η αντίληψη εκείνη που διεκδικεί το δικαίωμα της επιλογής να αφαιρέσει ανθρώπινη ζωή, δηλαδή να ασκήσει την υπέρτατη βία απέναντι στην πιο σημαντική αξία, που είναι η ανθρώπινη ζωή, στο όνομα δήθεν μιας επαναστατικής υπόθεσης, αυτή είναι μια εξουσιαστική λογική.
Αυτή την αντίληψη, κύριε Μητσοτάκη, μοιράζονται οι δήθεν αντιεξουσιαστές με κάθε λογής τρομοκρατία. Είναι, ξέρετε, διχαστικό να μιλάτε για ιδεολογία αριστερή της τρομοκρατίας και να ταυτίζετε την Αριστερά, που γέννησε σε αυτόν τον τόπο την Εθνική Αντίσταση, τους Λαμπράκηδες, το κίνημα του «114», τους αγώνες για την υπεράσπιση της δημοκρατίας.
Έδωσε και δίνει, κύριε Μητσοτάκη, αγώνες μαζικούς και ειρηνικούς για ελευθερία, δημοκρατία και δικαιοσύνη, αγώνες πάντα χωρίς κουκούλες – πάντοτε! – χωρίς τσεκούρια και χωρίς βαριοπούλες. Βέβαια, τους οπαδούς της βαριοπούλας και των τσεκουριών η Αριστερά τούς έχει απέναντι. Όμως, κάποιες φορές η δική σας παράταξη, δυστυχώς, δεν τους έχει απέναντι.
Αναρωτηθήκατε, επίσης, κύριε Μητσοτάκη, σε ποια ευρωπαϊκή χώρα οι πολίτες έχουν δικαίωμα να διαδηλώνουν στους δρόμους της πρωτεύουσας, να κλείνουν δρόμους. Και είπατε ότι αυτό είναι πρωτάκουστο. Σας καλώ να δείτε τι συνέβη την περασμένη εβδομάδα στο Λονδίνο, στη μεγάλη διαδήλωση κατά της λιτότητας.
Σας καλώ να δείτε τι συνέβη τον προηγούμενο μήνα στο Παρίσι, στις μεγάλες διαδηλώσεις των αγροτών. Αυτά που έγιναν εδώ δεν ήταν τίποτα.
Και πραγματικά, δεν καταλαβαίνω, τι ακριβώς προτείνετε; Να απαγορεύσουμε τις διαδηλώσεις; Σε κάθε δημοκρατική χώρα οι πολίτες, είτε συμφωνούμε είτε διαφωνούμε με τις απόψεις τους, έχουν το δικαίωμα να διαδηλώνουν. Και σας θυμίζω ότι το ελληνικό Σύνταγμα προστατεύει το δικαίωμα του «συναθροίζεσθαι». Τι ακριβώς ζητάτε; Να το καταργήσουμε; Είναι και αυτό στην πρότασή σας, μήπως, για τη συνταγματική αναθεώρηση;
Σήμερα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το δόγμα της Ελληνικής Αστυνομίας, το δόγμα της ηπιότητας και της διακριτικότητας, με σαφείς, όμως, κόκκινες γραμμές, είναι πολύ πιο αποτελεσματικό ως προς τη διατήρηση της ασφάλειας των πολιτών από το δόγμα της επίδειξης ωμής δύναμης και άνευ όρων καταστολής.
Και θέλω να σας πω ότι τα προβλήματα στα οποία αναφερθήκατε και που προφανώς μας προβληματίζουν, δεν αφορούν σε καμία περίπτωση τον τελευταίο χρόνο διακυβέρνησης. Αντιθέτως, τον τελευταίο χρόνο διακυβέρνησης, αν δείτε τα στοιχεία που έχει ο Υπουργός -είναι στη διάθεσή σας-, έχουν μειωθεί σημαντικά όλες αυτές οι επιθέσεις, οι σκηνές βίας και ανομίας στις οποίες αναφερθήκατε και οι οποίες φυσικά μας προβληματίζουν.
Επίσης, το κέντρο της πόλης είναι ένα θέμα το οποίο γνωρίζω από την περίοδο που ήμουν μαζί με τον κ. Κακλαμάνη ως Δήμαρχο στο Δημοτικό Συμβούλιο της Αθήνας. Ήταν κεντρικό θέμα. Όμως, η ανομία και η παραβατικότητα στο κέντρο της πόλης δεν αντιμετωπίστηκε ποτέ με τις επιχειρήσεις «σκούπα», που μάζευε κάποιους κακόμοιρους μετανάστες από την Ομόνοια, για λίγες, όμως, ώρες, τους πήγαινε λίγο πιο κάτω, ερχόντουσαν οι κάμερες, έπαιρναν τρεις φωτογραφίες και μετά ξαναγυρνούσαν. Το ζήτημα είναι να μπορέσει κανείς να αντιμετωπίσει τις αιτίες που δημιουργούν το φαινόμενο αυτό.
Σε κάθε περίπτωση, εγώ θέλω να σας πω ότι αντιμετωπίσαμε -είναι προφανές αυτό- ένα πρωτοφανές προσφυγικό κύμα. Όμως, αν πάτε σήμερα μια βόλτα στο Πεδίο του Άρεως, δεν θα δείτε ούτε έναν μετανάστη και πρόσφυγα. Πηγαίντε στην Πλατεία Βικτωρίας. Είναι ανοιχτή. Και η Πλατεία Συντάγματος, επίσης.
Θυμίζω ότι την εποχή της καταστολής και του δόγματος της «σκούπας», τη δική σας εποχή, παρά το δόγμα της καταστολής και της «σκούπας», δεν υπήρχε αυτό.
Να σας πω, επίσης, ότι μιλήσατε για την Ειδομένη. Μιλήσατε για την Ειδομένη ξανά και ξανά και ξανά, όπου εκεί, βεβαίως, η ελληνική Κυβέρνηση κάνει υπεράνθρωπες προσπάθειες για να ελέγξει μια εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση. Κι όλοι γνωρίζετε γιατί δεν έχουμε επιλέξει να φτιάξουμε οργανωμένο κέντρο υποδοχής και φιλοξενίας εκεί. Διότι σε συνεννόηση και με τους εταίρους μας, αλλά και με την Ύπατη Αρμοστεία, αν φτιάχναμε εκεί οργανωμένο κέντρο, θα ήταν πόλος έλξης, θα ήταν σαν να λέγαμε σε όλους τους πρόσφυγες που βρίσκονται στην ενδοχώρα, «πηγαίντε στα σύνορα».
Όμως, θέλω να σας θυμίσω: Επί των ημερών της διακυβέρνησής σας υπήρχαν ή δεν υπήρχαν Ειδομένες – κι όχι τόσο μικρές – στην Ηγουμενίτσα και στην Πάτρα; Δεν μίλησε κανένας σας τότε για αυτό. Καθόλου μικρές. Να μιλήσουμε με αριθμούς. Εξίμισι χιλιάδες άνθρωποι στην Ηγουμενίτσα, τρεισήμισι χιλιάδες άνθρωποι στην Πάτρα, σε καταυλισμούς, όπου δεν υπήρχε φυσικά κράτος, μόνο επιχειρήσεις της Αστυνομίας, όπου δεν υπήρχε η έντονη παρουσία Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, του ΚΕΕΛΠΝΟ, η έγνοια των μέσων ενημέρωσης τότε, η έγνοια του κράτους και της πολιτείας.
Είναι υποκριτικό, λοιπόν, όταν σήμερα αντιμετωπίζουμε μια πρωτοφανή ροή προσφυγική, να έχετε κάνει σημαία σας την Ειδομένη, όταν εσείς επί των ημερών σας είχατε δύο Ειδομένες στην Πάτρα και στην Ηγουμενίτσα. Και δεν άνοιγε κανένας το ζήτημα αυτό.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, θέλω να μου επιτραπεί να κλείσω – θα χρειαστώ μόνο πέντε λεπτά, κύριε Πρόεδρε – με δύο λόγια για την οικονομία και για τις τρέχουσες εξελίξεις.
Για να κλείσω το θέμα της σημερινής μας συζήτησης – ίσως μου δοθεί και η τριτολογία – θέλω να μείνω στο μήνυμα – που ελπίζω ότι είναι κοινό μήνυμα – πως η Ελλάδα είναι και θα παραμείνει μία χώρα ασφαλής.
Θα πω δυο λόγια για την οικονομία. Θα σας συνιστούσα, κύριοι της Αντιπολίτευσης, να μη βάλετε τα λεφτά σας όλα στην πιθανότητα αποτυχίας της Κυβέρνησης, διότι η αξιολόγηση θα κλείσει. Κατανοώ, βεβαίως, γιατί κάποιοι σας πιέζουν διακαώς να το κάνετε αυτό.
Ξεκινήσατε με την πρώτη σας συνέντευξη ως Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης λέγοντας, «Δεν βιάζομαι». Και τώρα σας βλέπω να βιάζεστε και να αγκομαχάτε. Γιατί; Κάποιοι σας πιέζουν. Αυτοί, βεβαίως, έχουν λόγους. Έχουν χρέη, πιθανώς έχουν διώξεις, θέλουν να κρατάνε μέσα ενημέρωσης χωρίς να πληρώνουν φόρους, κάποιοι άλλοι βλέπουν δικούς τους συνεργάτες σε διάφορες λίστες. Έχουν λόγους, λοιπόν, να θέλουν, αδιαφορώντας για την πορεία της χώρας, αυτή η Κυβέρνηση να φύγει, και χθες αν γινόταν.
Εσείς, όμως, κάνετε λάθος. Κάνετε λάθος αν παίζετε σε μια ζαριά τα πάντα, για τον πολύ απλό λόγο ότι θα διαψευστείτε. Και αμέσως μετά τι θα κάνετε; Θα βάλετε τα λεφτά σας στη δεύτερη αξιολόγηση. Κι αν διαψευστείτε και εκεί; Το ξέρετε το παραμύθι με τον ψεύτη βοσκό; Στο τέλος δεν θα σας πιστεύει ούτε ο λύκος.
Φτιάξατε έναν μύθο, τον μύθο της καταστροφής, από τη διαπραγμάτευση του ΣΥΡΙΖΑ. Φαντάζομαι ότι θα μου απαντήσετε αύριο μετά τα στοιχεία της Eurostat για αυτά. Δεν απαντήσατε πριν. Περιμένω εγώ να βγουν τα στοιχεία να απαντήσετε για την καταστροφή του ΣΥΡΙΖΑ.
Εγώ θα ήθελα να σας ρωτήσω το εξής: Η χώρα είναι σε μία κρίσιμη καμπή. Δεν υπάρχει αμφιβολία. Είναι η πιο σύνθετη και κρίσιμη διαπραγμάτευση. Γιατί; Διότι είναι μια διαπραγμάτευση όχι ανάμεσα σε δύο με διαφορετικές απόψεις και συμφέροντα, ανάμεσα σε τρεις. Δεν είναι καινούργιο αυτό. Το γνωρίζετε.
Όμως, γιατί είναι κρίσιμη τώρα; Διότι για πρώτη φορά είναι τόσο έντονες αυτές οι διαφορές και αφορούν τόσο την εκτίμηση για το μέλλον, αλλά και την εκτίμηση για τα δεδομένα, για τον απολογισμό του 2015, για το αν πρέπει ή όχι να διαγραφεί το χρέος. Και ξέρετε πόσο κρίσιμο θέμα είναι αυτό για τη χώρα.
Όμως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Αντιπολίτευσης, που σας ακούω να ασκείτε κριτική -δεκτή η κριτική- θα μας πείτε τι θέση παίρνετε;
Διάβασα πριν από λίγο -μου έδωσαν οι συνεργάτες μου- μια συνέντευξη του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, του κ. Γιούνκερ -πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη-, ο οποίος ουσιαστικά υποστήριξε τις θέσεις της Ελλάδας. Είπε: «Κατανοώ πλήρως τις θέσεις της ελληνικής Κυβέρνησης. Εμείς, ως Κομισιόν, είμαστε της άποψης ότι όλα τα στοιχεία μας είναι σωστά…» -προφανώς αναφέρεται σε αυτά που θα δημοσιευθούν αύριο, της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας, της Eurostat- «…και δεν υπάρχει ανάγκη για έκτακτα μέτρα». Αυτό είπε ο κ. Γιούνκερ. Και παρακάτω είπε: «Δεν είναι αυτοσκοπός μας να ικανοποιήσουμε πάση θυσία το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο».
Ξέρετε, αν τα έλεγα εγώ αυτά, είναι βέβαιο ότι η συντριπτική πλειοψηφία των μέσων ενημέρωσης θα μιλούσε για μονομερείς ενέργειες και για «διαπραγμάτευση Βαρουφάκη». Τα είπε ο Γιούνκερ. Και ένα πράγμα σας ρωτώ: Συμφωνείτε ή διαφωνείτε; Πολύ απλά, συμφωνείτε ή διαφωνείτε με αυτές τις θέσεις;
Πρέπει κάποια στιγμή αυτή η ιστορία με τα μέτρα να έρθει στα πραγματικά της επίπεδα. Κύριε Τραγάκη, ήσασταν Βουλευτής το 2010, το 2011, το 2012, το 2013, το 2014. Ξέρετε πόσα μέτρα ψηφίσατε όλα αυτά τα χρόνια; Ξέρετε πόσα μέτρα; Θα σας πω εγώ. Ψηφίσατε 62,92 δισεκατομμύρια ευρώ μέτρα, κύριε Τραγάκη. Και ξέρετε πόσο μειώθηκε το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν της χώρας; Μειώθηκε 25%. Πράγματι στα χρόνια της διακυβέρνησής μας μειώθηκε 0,3%. Όχι 25% όμως!
Και εμείς μετά από μια διαπραγμάτευση –και είχαμε λαϊκή εντολή να πάμε σε διαπραγμάτευση-, δεν πετύχαμε τον στόχο μας και φέραμε μια ήπια προσαρμογή. Όχι 63 δισ., αλλά 5,4 δισ. Και τι κάναμε μετά; Πήγαμε στον ελληνικό λαό, κύριε Τραγάκη! Δεν το κρύψαμε κάτω από το τραπέζι, όπως έκαναν όλες οι κυβερνήσεις πριν και με το «λεφτά υπάρχουν» και με τα Ζάππεια, με τα οποία κοροϊδεύατε τον ελληνικό λαό και δεν τον καλούσατε να επικυρώσει την πολιτική σας. Αυτή είναι η διαφορά μας, κύριε Μητσοτάκη!
Διότι βγήκατε και σε μια συνέντευξη χθες και παρακινούσατε προφανώς –φαντάζομαι ότι παρακινούσατε και αν κάνω λάθος, να το διαψεύσετε, γιατί εγώ έτσι το κατάλαβα- λέγοντας ότι σε λίγο καιρό οι Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα βγαίνουν από τα σπίτια τους.
Δεν ξέρω αν ήταν απειλή. Μπορεί να ήταν διαπίστωση. Εντάξει, εγώ δεν λέω ότι ήταν απειλή.
Όμως, λέω ένα πράγμα: Η μεγάλη, η ειδοποιός διαφορά ανάμεσα σ’ αυτά που έγιναν όντως τότε – και κακώς έγιναν, αλλά έγιναν, υπήρχε ένα κίνημα αγανάκτησης- και σήμερα είναι το γεγονός ότι δυο φορές πήγατε στην κάλπη λέγοντας «λεφτά υπάρχουν» και μετά «επαναδιαπραγμάτευση», φέρατε δύσκολη συμφωνία και συνεχίσατε να την εφαρμόζετε σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Ενώ εμείς πράγματι είπαμε στον ελληνικό λαό ότι θα διεκδικήσουμε να βγούμε άμεσα από την επιτροπεία. Το είπαμε! Το τιμήσαμε μέχρι τελευταία στιγμή, μέχρι τελευταίας ρανίδας αίματος! Δεν ήταν επιτυχής η προσπάθεια. Όμως, πήγαμε μετά στον ελληνικό λαό και δεν του κρύψαμε τίποτα. Του είπαμε την αλήθεια και ζητήσαμε εντολή για να εφαρμόσουμε αυτή τη συμφωνία.
Όμως, για να σας πω κάτι τώρα! Για συγκρίνετε: Εσείς είχατε 25% μείωση του ΑΕΠ, ενώ εμείς 0,3%! Εσείς είχατε 63 δισεκατομμύρια μέτρα, ενώ εμείς 5,4 δισεκατομμύρια! Είναι θράσος να κάνετε συγκρίσεις!
Και μας λέτε μάλιστα –και κλείνω μ’ αυτό, κύριε Πρόεδρε!- το εξής, ότι εμείς εξαιτίας αυτής της διαπραγμάτευσης –το «καταστρέψαμε την οικονομία» το αφήνω, θα απαντάτε αύριο γι’ αυτά- φέραμε αχρείαστα μέτρα, τα οποία δεν θα χρειαζόταν να τα πάρουμε αν μένατε εσείς στην κυβέρνηση. Αυτό λέτε!
Σας θυμίζω λοιπόν -και θα το καταθέσω και στα Πρακτικά- τι έλεγε η Έκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για την πέμπτη αξιολόγηση στη σελίδα «47»: «Απροσδιόριστα μέτρα 2 δισ. για το 2015, απροσδιόριστα μέτρα 3,7 δισεκατομμύρια για το 2016, σύνολο 5,7 συν η απόκλιση από τον στόχο για πρωτογενές πλεόνασμα που είχατε για το 2014, που μέχρι τώρα, μέχρι τα χθεσινά στοιχεία της Eurostat είναι 2 δισ. Να δούμε μήπως μεγαλώσει αύριο! Το σύνολο είναι 7,7 δισ.! Εσείς θα παίρνατε μέτρα 7,7 δισ. με το «καλημέρα» και λέτε σε εμάς ότι καταστρέψαμε τη χώρα, επειδή φέραμε μια προσαρμογή 5,4 δισ.!
Για να μην υπολογίσω βεβαίως και το γεγονός ότι η διαπραγμάτευση είχε ως αποτέλεσμα να μειωθούν οι στόχοι του πρωτογενούς πλεονάσματος κατά 20 δισεκατομμύρια ευρώ σε σχέση με τους προηγούμενους που είχε συμφωνήσει ο κ. Σαμαράς. Και αυτό βεβαίως θα έβγαινε από το εισόδημα των πολιτών.
Κάποια στιγμή σ’ αυτή τη χώρα πρέπει να σταματήσει η υποκρισία. Βρισκόμαστε σε μια κρίσιμη καμπή. Θα την ξεπεράσουμε αυτή την καμπή, παρά τις δυσκολίες και παρά τις αντιξοότητες. Θα ήταν ευχής έργον πάνω σ’ αυτήν την κρίσιμη καμπή η Αντιπολίτευση να αναλογιζόταν την ευθύνη της. Δεν την αναλογίζεται! Και όχι μόνο εσείς, κύριε Μητσοτάκη, αλλά και οι άλλες πλευρές της Αντιπολίτευσης.
Ακούω την κ. Γεννηματά. Τι να πω; Λες και ο κόσμος έχει μνήμη χρυσόψαρου. Μας είπε τι έκανε το ΠΑΣΟΚ όλα τα προηγούμενα χρόνια και τι κάνουν οι σοσιαλιστές σήμερα στην Ευρώπη.
Ακούω βεβαίως και τον κ. Θεοδωράκη. Θα περίμενε κανείς να πει, εντάξει, δεν συμφωνούμε με τον ΣΥΡΙΖΑ, έκανε λάθη στη διαπραγμάτευση, αλλά τώρα στην κρίσιμη στιγμή θα βάλουμε πλάτη. Εσείς, όμως, είστε απέναντι!
Και αν θέλετε να μιλάτε για το μέλλον της Κεντροαριστεράς, πρέπει να καταλάβετε ότι Κεντροαριστερά χωρίς Αριστερά δεν υπάρχει. Αυτό είναι Κεντροδεξιά! Ο τόπος χρειάζεται προοδευτική διακυβέρνηση! Χρειάζεται αλήθειες και τόλμη για να βγούμε από την κρίση. Και θα το καταφέρουμε!
Τριτολογία του Πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα, στην προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση στη Βουλή για την ασφάλεια των πολιτών
Πολύ σύντομα, κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να πω ότι η σημερινή συνεδρίαση είχε ενδιαφέρον, διότι από τις τοποθετήσεις όλων νομίζω ότι όσοι παρακολούθησαν θα διαπίστωσαν ποιες είναι οι πραγματικές ιδεολογικές και βαθιές πολιτικές διαφορές, αλλά κυρίως πως έχει μεγάλη σημασία κανείς, όταν αντιπαρατίθεται σε ιδέες, αλλά και σε απόψεις, να μην έχει εχθρό του την πραγματικότητα και κυρίως, να λογαριάζει τους αριθμούς, τα στοιχεία και τα δεδομένα.
Η χώρα, πράγματι, βρίσκεται απέναντι σε δύο σημαντικές κρίσεις, στις δύο απ’ τις τρεις που παραλλήλως πλήττουν σήμερα την Ευρώπη. Και είναι ίσως εξαιρετικά ασυνήθιστο το γεγονός μια χώρα να βρίσκεται στο επίκεντρο δύο παράλληλων κρίσεων, της οικονομικής και της προσφυγικής. Όλη η προσπάθεια η οποία γίνεται μέσα σε αντίξοες συνθήκες, γίνεται προκειμένου η χώρα να μετατραπεί από μέρος της κρίσης σε μέρος της λύσης.
Θέλω, λοιπόν, να πιστεύω ότι το μήνυμα που τελικά θα μείνει από τη σημερινή συνεδρίαση είναι ότι η χώρα βρίσκεται στην κατεύθυνση της εξόδου από την οικονομική κρίση, στην κατεύθυνση της αντιμετώπισης, παρά τις μεγάλες δυσκολίες που αντιμετωπίζει, της πρωτοφανούς προσφυγικής κρίσης και ταυτόχρονα, ότι η χώρα δεν έχει σχέση με την κρίση ασφάλειας που κυρίως μαστίζει το κέντρο της Ευρώπης, εξαιτίας του γεγονότος ότι βρισκόμαστε σε μια συνολικά αποσταθεροποιημένη περιοχή και εξαιτίας του γεγονότος ότι η τρομοκρατία παίρνει τη μορφή ενός νέου ολοκληρωτισμού, ιδίως όταν αυτή παίρνει τον μανδύα του θρησκευτικού φονταμενταλισμού.
Έγινε, όμως, σήμερα και μία προσπάθεια από την πλευρά της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Πέρα από την άγρα ψήφων και την ασχολία, την υποστήριξη της ακραίας δεξιάς ατζέντας, έγινε και μια προσπάθεια ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης να ασχοληθεί, για άλλη μια φορά, και με την υποστήριξη κάποιων άλλων ακραίων, των ακραίων στη διαπραγμάτευση.
Μας είπε ότι δεν έχει και τόσο μεγάλη σημασία τελικά το πρωτογενές πλεόνασμα. Ο κ. Σαμαράς όλο το προηγούμενο διάστημα μιλούσε αποκλειστικά και μόνο για το success story των πρωτογενών πλεονασμάτων, που δεν ήρθαν τελικά, που δεν τα είδαμε. Είδαμε μονάχα τα μέτρα ύψους 63 δισεκατομμυρίων ευρώ, τη λεηλασία του ΑΕΠ, αλλά δεν είδαμε αυτά τα πλεονάσματα. Σήμερα, λοιπόν, κατέρριψε αυτήν την αντίληψη ο κ. Μητσοτάκης. Ίσως είναι το μόνο πράγμα στο οποίο έχει διαφοροποιηθεί από τον κ. Σαμαρά όλα αυτά τα χρόνια, όλο αυτό το διάστημα.
Όμως, εγώ θα ήθελα στην τριτολογία μου όχι τόσο να απαντήσω στον κ. Μητσοτάκη, ούτε και να μπω σε μια διαδικασία που πιστεύω ότι δεν βοηθάει το επίπεδο της αντιπαράθεσης. Δηλαδή, ήρθε εδώ και αφιέρωσε δέκα λεπτά από τη δευτερομιλία του για να ασχοληθεί με την εσωτερική δημοκρατία στον ΣΥΡΙΖΑ και με τη δυνατότητα μέσα στα κόμματα να υπάρχουν απόψεις και αυτές τις απόψεις να τις καταγράφουμε.
Ίσως, κύριε Μητσοτάκη, αυτή να είναι και η διαφορά μας. Εμείς πιστεύουμε και στη δημοκρατία και στην εσωτερική δημοκρατία. Εσείς, χθες μόλις, διαγράψατε τον Γραμματέα της Πολιτικής Επιτροπής του κόμματός σας και όλη την οργάνωση νεολαίας του κόμματός σας, επειδή τα αποτελέσματα στο συνέδριο ήταν διαφορετικά από αυτά τα οποία επιθυμούσατε! Ας κρίνει ο ελληνικός λαός.
Εμείς, πάντως, θα επιμείνουμε στην ανάγκη για την ενίσχυση και της εσωκομματικής δημοκρατίας αλλά και της δημοκρατίας στην ουσία της. Και πιστεύω ότι η ουσία της δημοκρατίας, πεμπτουσία της δημοκρατίας βεβαίως, είναι και η υπεράσπιση των δικαιωμάτων και βεβαίως, του δικαιώματος των πολιτών, μεταξύ άλλων, στην ασφάλεια.
Θέλω να πω μονάχα ότι τα θετικά αποτελέσματα, παρά τις δυσκολίες της διαπραγμάτευσης πέρυσι, σε σχέση με το πρωτογενές πλεόνασμα, δεν είναι τυχαία. Οφείλονται κυρίως σε τρεις παράγοντες. Ο πρώτος παράγοντας είναι βεβαίως η αύξηση του τουρισμού.
Ο δεύτερος είναι, όμως, το γεγονός ότι τότε πήραμε μια απόφαση, όπως και τώρα που καταθέσαμε νομοσχέδια με τη δική μας σφραγίδα στο Κοινοβούλιο, σπεύσατε να πείτε «μονομερής ενέργεια», και ψηφίσαμε τις εκατό δόσεις. Είχατε πει και τότε «μονομερής ενέργεια». Και αυτές οι εκατό δόσεις όχι μόνο έδωσαν μια ανάσα στη χειμαζόμενη αγορά και στους μικρομεσαίους επαγγελματίες, σε όλους τους συμπολίτες μας, αλλά έδωσαν και έσοδα στα ταμεία.
Ο τρίτος παράγοντας είναι το γεγονός ότι καταφέραμε και απορροφήσαμε το 98% για πρώτη φορά από τα διαρθρωτικά ταμεία, τα ΕΣΠΑ, ρίχνοντας πάνω από 5 δισεκατομμύρια στην αγορά.
Δεν είναι τυχαίο, λοιπόν. Οι εκτιμήσεις που έλεγαν ότι θα έχουμε έλλειμμα πολύ μεγάλο -ακόμα και πρόσφατα το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο έλεγε για μείον 6%- διαψεύστηκαν παταγωδώς. Ούτε βεβαίως είναι τυχαίο το γεγονός ότι δεν είχαμε ύφεση, 2,3% εκτιμούσε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο για τον Οκτώβρη που μας πέρασε. Δεν είχαμε ύφεση. Είχαμε σχεδόν στασιμότητα. Άρα, δεν μπορείτε να συγκαταλέγετε και τη δική μας Κυβέρνηση σε αυτές τις Κυβερνήσεις που ουσιαστικά συρρίκνωσαν τον εθνικό πλούτο.
Όμως, σημασία έχει να δούμε από εδώ και πέρα. Πράγματι, βρισκόμαστε σε μια κρίσιμη καμπή, σε μια κρίσιμη διαπραγμάτευση. Αυτό που έχει αξία είναι ότι η χώρα έχει συμμαχίες στην Ευρώπη, όπως διαπιστώσατε και από τις δηλώσεις Γιούνκερ, όχι μόνο από τα Αριστερά, αλλά και από τα Δεξιά. Και καλό θα ήταν τουλάχιστον, εφόσον αυτές οι συμμαχίες βρίσκονται στην ευρύτερη πολιτική οικογένεια της ευρωπαϊκής Δεξιάς, να ταυτιστείτε με αυτούς στην ευρωπαϊκή οικογένεια του Λαϊκού Κόμματος και όχι με κάποιους άλλους ακραίους.
Θέλω, λοιπόν, να κλείσω, λέγοντας ότι θα διαψευστούν οι «Κασσάνδρες». Θα κλείσει η αξιολόγηση. Θα περάσουμε έναν κρίσιμο κάβο και θα ανοίξει η πολύ κρίσιμη συζήτηση για την απομείωση του χρέους. Και σας καλώ σε αυτή τη συζήτηση να έρθετε να ανταλλάξουμε απόψεις.
Πιστεύω, όταν κλείσει η αξιολόγηση, να έχετε συνειδητοποιήσει ότι δεν θα έχει πια νόημα να συνεχίζετε μια λογική την οποία πρώτος έφερε ο προκάτοχός σας, ο κ. Σαμαράς, όλο το προηγούμενο διάστημα, να καρτερά δηλαδή μήπως αποτύχουμε, αλλά να συζητήσουμε για τον τρόπο με τον οποίο –και η κριτική δεκτή, οι προτάσεις δεκτές- θα μπορέσει η χώρα να έχει τα μεγαλύτερα δυνατά οφέλη για να επιστέψει στην ανάπτυξη.
Τέλος, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ας μείνει από τη σημερινή συζήτηση, βεβαίως οι βαθιές ιδεολογικές και πολιτικές διαφορές, αλλά ας μείνει ότι η Ελλάδα είναι και θα παραμείνει μια χώρα ασφαλής, ότι η Ελλάδα είναι και θα παραμείνει μια χώρα που έχει μια βαθιά κουλτούρα υπεράσπισης αξιών, πανανθρώπινων αξιών, οικουμενικών αξιών. Αυτό ανέδειξε με τη στάση του ο ελληνικός λαός στην πρωτοφανή προσφυγική κρίση.
Η Ελλάδα μέσα σε ένα πεδίο αστάθειας είναι η χώρα εκείνη που ανοίγει την αγκαλιά της στο διαφορετικό, κυρίως, όμως, που πρωτοστατεί για να υπερασπιστεί αξίες, όπως η αξία της δημοκρατίας, όπως η αξία της αλληλεγγύης, η αξία της ανθρωπιάς. Και έχοντας αυτό το πλεόνασμα αξιών – που ίσως κάποιες φορές είναι σημαντικότερο και από το δημοσιονομικό πλεόνασμα, το οποίο πριν θεωρήσατε ασήμαντο – ως πυξίδα, πιστεύω ότι θα τα καταφέρουμε.
Φέτος η Ελλάδα θα σπάσει κάθε ρεκόρ προσέλευσης ξένων επισκεπτών. Φέτος η Ελλάδα θα ξεκινήσει τη μεγάλη προσπάθεια, μετά από έξι χρόνια, για την έξοδο από τη κρίση, για την αντιστροφή αυτής της πορείας, της πορείας προς την ύφεση, της πορείας προς την απελπισία και την απογοήτευση. Θα έχουμε τη δυνατότητα το δεύτερο εξάμηνο να έχουμε ανάπτυξη. Θα έχουμε τη δυνατότητα να σχεδιάσουμε ένα καλύτερο μέλλον για τον τόπο και για τον ελληνικό λαό.
Η Ελλάδα είναι μια χώρα ασφαλής, μια χώρα η οποία έχει διδαχθεί από την κρίση και θα μπορέσει να οικοδομήσει ένα καλύτερο μέλλον, διορθώνοντας και τις μεγάλες αστοχίες που μας οδήγησαν στην κρίση.
Σας ευχαριστώ πολύ.
