Ομιλία
του Υπουργού Οικονομικών, Γιάννη
Στουρνάρα, στη Βουλή κατά τη συζήτηση
για το Μεσοπρόθεσμο
Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής
2015-2018
Κυρίες και κύριοι βουλευτές,
Από τα πιο παράδοξα πράγματα που
ακούστηκαν σήμερα από τον κύριο Τσίπρα
είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η νέα Ελλάδα.
Ποια νέα Ελλάδα; Με Ειδικά Δικαστήρια,
όπως είπε ο κύριος Τσίπρας, με κρεμάλες,
όπως ανέφερε ο κύριος Παναγούλης το
πρωί και από κάτω να χειροκροτούν
«φερέλπιδες» νέοι όπως ο συνδικαλιστής
κύριος Φωτόπουλος με το «θεάρεστο»
έργο; Νέα Ελλάδα με παλιά δραχμή, όπως
στελέχη σας έχουν πει, με μονομερή
χρεοκοπία και με καινούρια «οραματικά»
συνθήματα όπως «έξω από την ιμπεριαλιστική
Ευρώπη»; Νέα Ελλάδα, όπου η οικονομία
είναι το κράτος και ο κρατισμός είναι
η οικονομία; Νέα Ελλάδα όπου απειλούνται
επενδυτές, διώχνονται οι επενδύσεις
και απειλούνται με φυλάκιση δημόσιοι
λειτουργοί; Αυτή είναι η νέα Ελλάδα;
Είναι οι καταγγελίες της κυρίας
Κωνσταντοπούλου και οι εμμονές κατά
της κυρίας Μπέη; Σας θυμίζω ότι την
προηγούμενη φορά που κάνατε το ίδιο
ήρθαν στελέχη σας με αξιοπρέπεια και
της ζήτησαν συγγνώμη. Πραγματικά,
λυπάμαι. Κατά βάθος νομίζω ότι μας
αγαπάτε και μας θαυμάζετε αλλά από το
βήμα της Βουλής κάτι πρέπει να πείτε.
Επίσης, ο κύριος Τσίπρας είπε ότι το
κοινωνικό μέρισμα μαζί με το πρωτογενές
πλεόνασμα και η έξοδος στις αγορές είναι
«επινόηση» της κυβέρνησης. Μίλησε για
«στημένη» έξοδο. Αλήθεια, πιστεύετε ότι
«στήσαμε» εκατοντάδες επενδυτές οι
οποίοι τους τελευταίους μήνες έχουν
βάλει 15 δισ. από την τσέπη τους στην
Ελλάδα; Πραγματικά, λυπάμαι. Δεν ορρωδείτε
προ ουδενός. Ξέρετε ότι κάνετε κακό στη
χώρα. Η δικαιολογία σας, βέβαια, είναι
για την ήττα που έρχεται. Αλλά, μπροστά
στη γοητεία του λαϊκισμού δεν σέβεστε
τις θυσίες του ελληνικού λαού χάρη στις
οποίες πετύχαμε πρωτογενές πλεόνασμα,
χάρη στις οποίες ξαναβγαίνουμε στις
αγορές.
Για να πάμε τώρα στα σοβαρά γιατί τα
προηγούμενα που είπατε μόνο ως ανέκδοτο
μπορούμε να τα εκλάβουμε και λυπάμαι
που είμαι αναγκασμένος να το πω αυτό.
Η Ελλάδα βρίσκεται σταθερά πλέον στο
δρόμο προς την έξοδο από την κρίση,
ακολουθώντας την πορεία της Ιρλανδίας
και της Πορτογαλίας.
Περνάμε λοιπόν, από τη διαχείριση των
ελλειμμάτων στην επανεκκίνηση της
πραγματικής οικονομίας και στην
αντιμετώπιση της ανεργίας.
Οι ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί, η
ισορροπία στο ισοζύγιο τρεχουσών
συναλλαγών, η μεγαλύτερη έμφαση στις
μεταρρυθμίσεις, στην ενδυνάμωση του
τραπεζικού συστήματος, στις επενδύσεις,
στις εξαγωγές είναι οι βασικοί στρατηγικοί
στόχοι της πολιτικής, προκειμένου να
επιστρέψει η οικονομία σε βιώσιμους
αναπτυξιακούς ρυθμούς τα επόμενα χρόνια.
Η πιστωτική ομαλοποίηση έχει ξεκινήσει
με ξεκάθαρες θετικές επιπτώσεις για
την ανάπτυξη και τη ρευστότητα.
Η ανακεφαλαιοποίηση του τραπεζικού
συστήματος, με τα χθεσινά πολύ ικανοποιητικά
αποτελέσματα της αύξησης μετοχικού
κεφαλαίου της Εθνικής Τράπεζας έκλεισε
με μεγάλη επιτυχία τον δεύτερο κύκλο
της.
Σε αυτόν τον κύκλο υλοποιήθηκε η ολική
επαναφορά του τραπεζικού συστήματος
στις αγορές χρήματος και κεφαλαίου.
Οι ελληνικές τράπεζες αντλώντας 8,3 δισ.
ευρώ τις τελευταίες εβδομάδες υπερκάλυψαν
τις κεφαλαιακές ανάγκες τους, όπως αυτές
εκτιμήθηκαν από την Τράπεζα της Ελλάδος,
διασφαλίζοντας την σταθερότητα του
συστήματος, προστατεύοντας τα
εναπομείναντα κεφάλαια του Ταμείου
Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (μένουν
πάνω από 10 δισ. εκεί) και διευρύνοντας
την επενδυτική τους βάση, προετοιμάζοντας
την επιταχυνόμενη αποδέσμευσή τους από
το Ταμείο.
Επιπλέον η Εθνική, η Alpha Bank και η Πειραιώς
συγκέντρωσαν επιπροσθέτως των κεφαλαιακών
αναγκών που ανακοινώθηκαν από την
Τράπεζα της Ελλάδος και τα απαιτούμενα
κεφάλαια για την αποπληρωμή των
προνομιούχων μετοχών του ελληνικού
Δημοσίου.
Ο πρώτος κύκλος θυμίζω ότι ολοκληρώθηκε
το καλοκαίρι του 2013, με το Ταμείο
Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας να
συμμετέχει με 26,4 δισ. ευρώ και
συγκεντρώνοντας επιπρόσθετα 3,4 δισ.
ευρώ από τον ιδιωτικό τομέα.
Στο επίπεδο της παραγωγικής αναδιάρθρωσης
έχουν γίνει και συνεχίζουν να γίνονται
διαρθρωτικές αλλαγές, οι οποίες θα
βοηθήσουν στο να μετατοπιστούν πόροι
από μη εμπορεύσιμους και λιγότερο
παραγωγικούς, σε εμπορεύσιμους κλάδους
προϊόντων και υπηρεσιών, πιο ανταγωνιστικούς
και με μεγαλύτερη συμβολή σε προστιθέμενη
αξία.
Πρωτίστως στον τουρισμό, την πρωτογενή
παραγωγή και μεταποίηση αγροτικών
προϊόντων, τις ιχθυοκαλλιέργειες, την
ενέργεια και το περιβάλλον, την πολιτιστική
μας κληρονομιά, τα logistics και τις
συνδυασμένες μεταφορές, την τεχνολογία
και την εφαρμοσμένη έρευνα και καινοτομία,
τη φαρμακευτική βιομηχανία και στη
βιομηχανία μετάλλων και δομικών υλικών.
Βασικό ζητούμενο πλέον είναι πώς θα
επιτρέψουμε το μεγαλύτερο κεφάλαιο της
χώρας που είναι το ανθρώπινο δυναμικό
της, επιχειρηματικό, επιστημονικό,
επαγγελματικό, να οδηγηθεί ξανά στο
δρόμο της δημιουργίας.
Αλλά, από εδώ και πέρα όμως θα πορευτούμε
με ακόμα μεγαλύτερη μεθοδικότητα, ακόμα
καλύτερο σχεδιασμό, ακόμα καλύτερη
οργάνωση. Θα εργαζόμαστε βάσει
ολοκληρωμένου σχεδίου για το σήμερα
και το αύριο της πατρίδας μας.
Στο πλαίσιο αυτό, κυρίες και κύριοι
Βουλευτές, έχει αξία να αναδείξουμε τη
σημασία της Κατάρτισης των Μεσοπρόθεσμων
Προγραμμάτων Δημοσιονομικής Στρατηγικής,
όπως αυτό που συζητάμε σήμερα.
Η υιοθέτηση του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος
Δημοσιονομικής Στρατηγικής, ως θεσμού,
σηματοδοτεί μια άλλη αντίληψη για τη
δημοσιονομική διαχείριση.
Μας επιτρέπει παράλληλα με το βραχυπρόθεσμο
προγραμματισμό των δημόσιων οικονομικών
να στοχεύσουμε και σε μεσοπρόθεσμο
ορίζοντα.
Να προγραμματίσουμε όχι μόνο το επόμενο
βήμα μας αλλά να επεξεργαστούμε τα
δεδομένα για τα δημόσια οικονομικά αλλά
και το σύνολο της οικονομίας σε ορίζοντα
μιας τετραετίας.
Και αυτό θα συνεχίσει να γίνεται κάθε
χρόνο, λαμβάνοντας υπόψη τα επικαιροποιημένα
στοιχεία από την εκτέλεση του προϋπολογισμού
και της οικονομικής δραστηριότητας του
προηγούμενου χρόνου.
Αλλά η κυβέρνηση δεν θα προγραμματίζει
μόνο το δημοσιονομικό της βηματισμό
για τα επόμενα έτη.
Δεν αρκεί να ξέρεις απλά πόσα και ποια
βήματα θα μπορεί να κάνει το κράτος τα
επόμενα χρόνια.
Το μεγάλο ζητούμενο είναι να ξέρεις και
πού θέλεις να φτάσεις.
Και σε αυτό το σημείο θέλω να τονίσω
εμφατικά ότι η κυβέρνηση αυτή παρόλο
που κλήθηκε να αναλάβει την αντιμετώπιση
της οικονομικής κρίσης των τελευταίων
δεκαετιών στην πλέον κρίσιμη φάση της,
δεν χάθηκε στη διαχείριση.
Έθεσε ως βασικό της μέλημα, μαζί με τις
υγιείς πολιτικές δυνάμεις που τη
στηρίζουν, την επεξεργασία ενός νέου
αναπτυξιακού προτύπου για τη χώρα.
Ενός προτύπου που αποτελεί πυξίδα μας
για το μέλλον.
- Που θα μας επιτρέψει να αποφασίσουμε το πόσο, πού και γιατί θα δαπανήσει το κράτος.
- Που θα βοηθήσει να επιλέξουμε τα πεδία, στα οποία θα δοθεί έμφαση σε επίπεδο έρευνας, καινοτομίας, εκπαίδευσης και κατάρτισης.
- Που θα καταδείξει σε ποιους κλάδους πρέπει να επισπεύσουμε τις στοχευμένες διαρθρωτικές αλλαγές.
Ενός σχεδίου που δεν ανήκει στη λογική
του κρατικού πατερναλισμού.
Αντίθετα, επανακαθορίζει τις συνέργειες
μεταξύ ελεύθερης οικονομίας και κρατικής
λειτουργίας, ώστε το μείγμα δημόσιων
πολιτικών να αποτελεί τον καταλύτη για
την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας.
Και εδώ θέλω να επισημάνω κάτι:
Τίποτε από αυτά που κάνουμε δεν είναι
γραμμένο σε πέτρα.
Ο προγραμματισμός της εκτέλεσης των
δημόσιων πολιτικών και κατανομής των
δημόσιων πόρων γίνεται με βάση τις
εξελίξεις στην οικονομία, διεθνή και
εγχώρια, αλλά και στην κοινωνία.
Αλλά κανείς πλέον δεν μπορεί να υποστηρίξει
ότι δεν έχουμε τα κατάλληλα μεθοδολογικά
εργαλεία και τις πρόσφορες προϋποθέσεις
για να ωθήσουμε τη χώρα μας προς μια
πορεία ανάπτυξης και ευημερίας.
Ένα τελευταίο κρίσιμο ζήτημα μένει.
Το τελευταίο στοίχημα.
Εκεί που θα διαψευσθούν οριστικά και
αμετάκλητα οι γραφικές πλέον ιερεμιάδες
της αντιπολίτευσης.
Όπως διαψεύστηκαν σε όλα ανεξαιρέτως
τα καταστροφολογικά σενάρια που
διακινούσαν μέχρι σήμερα. Σας θυμίζω:
«δεν βγαίνει το πρόγραμμα», «καταστρεφόμαστε,
να πάμε στη δραχμή», «να χρεοκοπήσουμε
μονομερώς» κλπ…
Αυτό το μεγάλο στοίχημα είναι η οριστική
διευθέτηση του προβλήματος του δημοσίου
χρέους, που θα επιτρέψει στην Ελλάδα να
αποκαταστήσει πλήρως τη δημοσιονομική
αυτάρκειά της και να εξοικονομήσει
σημαντικούς πόρους που θα διατεθούν
στην ανάπτυξη.
Στο Eurogroup προχθές έθεσα
το ζήτημα της αναληφθείσας δέσμευσης
του Οργάνου αυτού, του Νοεμβρίου του
2012.
Η συγκεκριμένη δέσμευση θυμίζω ότι
προβλέπει ότι, εφόσον επιτευχθεί
πρωτογενές πλεόνασμα και οι λοιπές
υποχρεώσεις του προγράμματος εκπληρώνονται,
τότε οι εταίροι θα λάβουν τα απαραίτητα
μέτρα για να ελαφρύνουν περισσότερο το
δημόσιο χρέος.
Από ό,τι είδατε στην επίσημη ανακοίνωση
του EUROGROUP της Δευτέρας
5ης Μαΐου, οι εταίροι μας επανέλαβαν
με τη δυνατότερη φωνή τη δέσμευση αυτή
και είπαν ότι η σχετική άσκηση θα γίνει
αμέσως μετά τη διενέργεια των τεστ
κόπωσης των τραπεζών (stress
tests) σε πανευρωπαϊκό
επίπεδο από την Ευρωπαϊκή Κεντρική
Τράπεζα τον Οκτώβριο. Κοντός ψαλμός
αλληλούια..
Κυρίες και κύριοι βουλευτές,
Θα ήθελα να σταθώ σε κάποια συγκεκριμένα
στοιχεία γύρω από τις προβλέψεις του
Μεσοπρόθεσμου.
Μόνο ορισμένα γιατί τα περισσότερα τα
έχει αναπτύξει πλήρως και
με επιστημονικότητα ο
συνάδελφος κύριος Σταϊκούρας.
1ον. Ως προς τα δημοσιονομικά αποτελέσματα:
Για το πρωτογενές πλεόνασμα, η εκτίμηση
είναι ότι θα κυμανθεί το 2014 στο 2,3% του
ΑΕΠ, δηλαδή υψηλότερα από το 1,5%, που
είναι ο στόχος του Προγράμματος.
Ενώ το κυκλικά διορθωμένο πλεόνασμα
εκτιμάται ότι θα είναι 7,2% το 2014 και 6,1%
το 2015.
Και αν παρατηρήσατε οι προβλέψεις της
Ευρωπαϊκής Επιτροπής που δημοσιεύτηκαν
πολύ πρόσφατα κινούνται εξαιρετικά
κοντά στις δικές μας. Για πρώτη φορά
συμπίπτουμε περίπου.
Αυτή είναι η πιο αποστομωτική απάντηση
σε όποια κακοπροαίρετη κριτική δίνεται
με απτά αποτελέσματα.
Ποια είναι αυτή η απάντηση; Ότι σήμερα
205.912 νοικοκυριά βλέπουν στους λογαριασμούς
τους το ποσό που δικαιούνται από το
κοινωνικό μέρισμα.
Αυτό είναι το αποτέλεσμα της επίτευξης
πρωτογενούς πλεονάσματος.
Άραγε με ποιον τρόπο θα κατάφερναν οι
τιμητές και οι καταστροφολόγοι να
εξασφαλίσουν αυτή τη μικρή, έστω,
ανακούφιση στους συμπολίτες μας που το
έχουν ανάγκη;
Με άδεια ταμεία και με ελλείμματα; Με
την ανέξοδη παροχολογία;
Οι προβλέψεις για πλεονάσματα στους
μελλοντικούς προϋπολογισμούς είναι
αυτές που θα μας επιτρέψουν στο μέλλον
να απλώσουμε ένα συνεκτικότερο κοινωνικό
δίκτυ αλλά και να προχωρήσουμε σε
λελογισμένη φορολογική ελάφρυνση των
συμπολιτών μας και των επιχειρήσεων.
Άλλωστε, δεν πρέπει να ξεχνάμε, ότι στο
υπό συζήτηση Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα,
όχι μόνο δεν περιλαμβάνονται νέα επώδυνα
μέτρα, αλλά αποτυπώνονται οι φορολογικές
ελαφρύνσεις και κοινωνικές παροχές
όπως:
- Η μείωση του φόρου μεταβίβασης ακινήτων,
- Ο μειωμένος ενιαίος φόρος ιδιοκτησίας ακινήτων για την πλειονότητα των φορολογούμενων,
- Ο μειωμένος συντελεστής ΦΠΑ στην εστίαση.
Παράλληλα προβλέπεται η διανομή
κοινωνικού μερίσματος, η κατάργηση μη
ανταποδοτικών χρεώσεων, η μείωση των
εισφορών κοινωνικής ασφάλισης κατά
3,9%. Πώς νομίζετε ότι επιτεύχθηκαν αυτά;
Αυτές οι ελαφρύνσεις δεν θα ήταν εφικτές
χωρίς τη δημοσιονομική υπερπροσπάθεια
που οδήγησε στο πλεόνασμα της τάξης του
0,8% του ΑΕΠ για το 2013. Που θα οδηγήσει και
στην υπέρβαση του δημοσιονομικού στόχου
του Προγράμματος Δημοσιονομικής
Προσαρμογής για το 2014.
Επιτρέψτε μου σε αυτό το σημείο να
απαντήσω και στις διάφορες αναφορές
στον Τύπο για δήθεν κωλυσιεργία στη
διενέργεια ελέγχων των φορολογουμένων
μεγάλου πλούτου αλλά και στον κύριο
Τσούκαλη για τα συστήματα εισροών
εκροών.
Πρέπει να σημειωθεί ότι οι μείζονες
αλλαγές που επέφερε ο νέος Κώδικας
Φορολογικής Διαδικασίας, με σκοπό την
ταχύτερη ολοκλήρωση των ελεγκτικών
υποθέσεων, σε συνδυασμό με την αξιοποίηση
των σύγχρονων τεχνικών έμμεσων ελέγχων
και την ηλεκτρονική διασύνδεση με τις
τράπεζες έχει επιταχύνει εξαιρετικά
το ελεγκτικό έργο. Να σας θυμίσω ότι το
2013 ήταν η πρώτη χρονιά, μετά από περίπου
15 χρόνια, που ξεπεράσαμε τους στόχους
της φορολογικής διοίκησης. Άρα, από
φοροδιαφυγή έρχονται αυτά.
Είναι ενδεικτικό ότι στο Κέντρο Ελέγχου
Φορολογούμενων Μεγάλου Πλούτου –για
να καταλάβετε την ταχύτητα με την οποία
λειτουργούμε τώρα- ενώ
στις 31/12/2013 οι έλεγχοι που ήταν σε εξέλιξη
ήταν 108, στις 30/4/2014 έφτασαν τις 1.307.
Επιπλέον, από 1/1/2014 έως και το πρώτο
δεκαήμερο του Μαΐου 2014 ολοκληρώθηκαν:
- 181 έλεγχοι με τελική έκθεση και οριστική πράξη διορθωτικού προσδιορισμού του φόρου.
- 302 με προσωρινό σημείωμα ελέγχου και προσωρινό διορθωτικό προσδιορισμό φόρου.
Άρα, δεν μπορεί κανείς να μιλά πλέον για
κωλυσιεργία.
Σχετικά με τα συστήματα εισροών εκροών:
η απόφαση λέει ότι το 40% πρέπει να έχει
μπει τον πρώτο χρόνο και να στέλνουν
αμέσως στοιχεία, κάθε δύο μήνες. Τα
υπόλοιπα μέχρι το τέλος του δεύτερου
χρόνου. Δεν είναι αλήθεια, λοιπόν, ότι
θα περιμένουμε δύο χρόνια για να πάρουμε
στοιχεία. Και μην ξεχνάτε ότι μιλάμε
για περίπου 1.000 μεγάλες δεξαμενές σε
όλη τη χώρα.
Σε καμιά περίπτωση δεν ισχυρίζομαι ότι
έχουμε φτάσει εκεί που θέλουμε, ωστόσο
έχουν γίνει σημαντικά και πολύ ενθαρρυντικά
πρώτα βήματα.
2ον. Ειδικά,
ως προς την αναπτυξιακή προοπτική μας:
Θα ήθελα με έμφαση να επισημάνω ότι η
εικόνα για το 2014 θα είναι θετική.
Όλοι οι πρόδρομοι δείκτες καταδεικνύουν
ότι η ελληνική οικονομία επανέρχεται
φέτος σε αναπτυξιακή τροχιά.
Η πρόβλεψη του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος
για το ρυθμό αύξησης του ΑΕΠ για το 2014
είναι της τάξης του 0,6%. Συμφωνούμε όλοι
σε αυτό, οι διεθνείς οργανισμοί σχεδόν
όλοι. Ενώ η οικονομία προβλέπεται ότι
θα αναπτύσσεται ετησίως, κατά μέσο όρο
2,8% από το 2014 έως το 2018, δηλαδή σε πέντε
χρόνια.
Δεν καταλαβαίνω πού βλέπετε το
υπεραισιόδοξο. Σας θυμίζω ότι από το
1995 μέχρι το 2007, στα 12 αυτά χρόνια, ο
ρυθμός ήταν 3,7%. Γιατί, λοιπόν, δεν θεωρείτε
ρεαλιστικό αυτό το στόχο;
Οι εξαγωγές αγαθών και υπηρεσιών σε
ονομαστικούς όρους τους δύο πρώτους
μήνες του 2014 αυξήθηκαν κατά 1,5% -και
επειδή οι αποπληθωριστές είναι αρνητικοί-
η πραγματική αξία έχει αυξηθεί πάνω από
1,5% σε όρους ανάπτυξης.
Προχθές ο κ. Βρούτσης ανακοίνωσε το
θετικό ισοζύγιο προσλήψεων απολύσεων
του φετινού Απριλίου, που είναι
υπερδιπλάσιο του αντίστοιχου μήνα
πέρυσι. 60.600 νέες θέσεις εργασίας φέτος
έναντι 29.298 πέρυσι.
Εξίσου θετικές είναι και οι μεταβολές
της μισθωτής απασχόλησης για το πρώτο
τετράμηνο του έτους. Το πρώτο τετράμηνο
καταγράφεται θετικό ισοζύγιο προσλήψεων
απολύσεων κατά 101.476 θέσεις εργασίας
έναντι μόλις 20.460 πέρυσι.
Και οι δύο αυτές επιδόσεις είναι
υψηλότερες από το 2001!!!
Οι θετικές εξελίξεις στην απασχόληση
επιβεβαιώνονται και από την Έρευνα
Εργατικού Δυναμικού της ΕΛΣΤΑΤ, όπου
φαίνεται ότι - για πρώτη φορά από το
ξεκίνημα της κρίσης το 2009 - το ποσοστό
ανεργίας μειώνεται συνεχώς για πέντε
συνεχόμενους μήνες. Και μάλιστα στην
καρδιά του χειμώνα. Από το 27,7% το Σεπτέμβριο
του 2013 κατέβηκε στο 26,5% τον Φεβρουάριο
του 2014. Στα πέντε χρόνια που μας έρχονται
(2014-2017) προβλέπουμε μείωση του ποσοστού
ανεργίας κατά 10 ποσοστιαίες μονάδες.
Θυμίζω ότι τα τελευταία τέσσερα χρόνια
η ανεργία αυξήθηκε κατά 17 ποσοστιαίες
μονάδες. Γιατί, λοιπόν, λέτε ότι δεν
είναι ρεαλιστικό το πρόγραμμα αυτό;
Τι σημαίνουν όμως αυτά τα μεγέθη;
Ότι μπορούμε να επαναπαυθούμε;
Ότι μπορούμε να μοιράσουμε λεφτά
έτσι; Όχι φυσικά!
Η κυβέρνηση οφείλει να συνδράμει σε
αυτήν την προσπάθεια με την ίδια
μεταρρυθμιστική θέρμη, απαλείφοντας
όλα τα εμπόδια υπέρ ενός υγιούς
ανταγωνισμού και της επιχειρηματικότητας.
Παράλληλα οφείλουμε να συνδράμουμε με
τον πλέον δυναμικό τρόπο στην επιτάχυνση
της διοχέτευσης ρευστότητας -κυρίως
προς τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις-
από το τραπεζικό σύστημα σε όλους τους
νευραλγικούς κλάδους της οικονομίας.
Σε αυτό το πεδίο, η πρόσβαση στις αγορές
που αποκατέστησε η χώρα, είτε μέσω του
Δημοσίου είτε μέσω τραπεζών για την
κεφαλαιακή ή δανειακή τους ενίσχυση,
σηματοδοτεί την επιτάχυνση της παρεχόμενης
ρευστότητας, ειδικά το δεύτερο εξάμηνο
του 2014.
Κρίσιμες για τη ρευστότητα θεωρούνται
και οι συμφωνίες με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα
Επενδύσεων και τη γερμανική επενδυτική
τράπεζα KfW για τη συμμετοχή τους στη
χρηματοδότηση των Μικρομεσαίων
Επιχειρήσεων (ΜμΕ), με στόχο να ξεκινήσει
άμεσα τη λειτουργία του το Ελληνικό
Επενδυτικό Ταμείο.
Αλλά βασική και αναγκαία προϋπόθεση
για την πλήρη αποκατάσταση της εμπιστοσύνης
και της αναπτυξιακής δυναμικής στην
οικονομία παραμένει η πολιτική
σταθερότητα.
Ακούω καμιά φορά τους βουλευτές της
αξιωματικής αντιπολίτευσης να φωνάζουν
μέσα στην αίθουσα ότι οι μέρες της
κυβέρνησης είναι μετρημένες, ότι έρχονται
στην εξουσία. Ξέρετε πως ακούγονται οι
ιαχές αυτές.
Έρχεστε να αλλάξετε τι; Οι φορείς των
πιο παλαιών και οπισθοδρομικών αντιλήψεων
ευαγγελίζονται την αλλαγή; Τη νέα Ελλάδα
που περιέγραψα πριν, των φυλακίσεων με
τις κρεμάλες, με τα Ειδικά Δικαστήρια;
Σας ενημερώνω ότι η μεσσιανική πολιτική
ρητορεία είναι πλέον ξεπερασμένη και
οι θιασώτες της δεν έχουν πολιτικό
μέλλον.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές,
Εγκρίνοντας το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο
Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2015-2018, η
Ελλάδα θα δώσει για ακόμη μια φορά το
μήνυμα ότι οδεύει πλέον οριστικά σε ένα
νέο δρόμο.
Το δρόμο της βιώσιμης ανάπτυξης, της
ενάρετης δημοσιονομικής διαχείρισης,
της εξωστρέφειας, της καινοτομίας, της
απασχόλησης και της δημιουργίας.
Είναι ένας δρόμος για τον οποίο οι
Έλληνες θυσίασαν πολλά και πρέπει να
το σέβεστε αυτό. Και να μη λέτε ότι είναι
«μαϊμού» το πρωτογενές πλεόνασμα ή ότι
«βγαίνουμε έξω».
Αλλά το μήνυμα αυτό δεν απευθύνεται
στους εταίρους μας ή στις διεθνείς
αγορές ή στα διεθνή μέσα μαζικής
ενημέρωσης.
Το μήνυμα αυτό απευθύνεται πρωτίστως
στους πολίτες αυτής της χώρας και ειδικά
στους νέους.
Είναι ένα μήνυμα που λέει ότι η χώρα
θέτει ένα τέρμα στη δυσβάσταχτη και
άδικη μεταφορά βαρών στις επόμενες
γενιές και θεμελιώνει ένα καλύτερο
αύριο για αυτές.
Σας ευχαριστώ.