Συζητήθηκε σήμερα στη Βουλή η επίκαιρη
επερώτηση 49 βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ με
θέμα την προμελετημένη και μεθοδευμένη
δυσλειτουργία των ΚΕ.Π.Α. που στόχο έχει
τον περιορισμό των κοινωνικών παροχών
στα άτομα με αναπηρία και χρόνιες
παθήσεις. Εκ μέρους της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ
τοποθετήθηκαν οι βουλευτές Δ. Στρατούλης,
Χ. Καραγιαννίδης, Λ. Αμμανατίδου, Κ.
Ζαχαριάς, Α. Μητρόπουλος, Κ. Μπάρκας, Α.
Ξανθός και ο κοιν. εκπρόσωπος Π.
Κουρουμπλής.
ΣΤΡΑΤΟΥΛΗΣ
ΔΗΜΗΤΡΗΣ (Εισηγητής, Βουλευτής Β’
Αθήνας):
Σήμερα, κύριε
Πρόεδρε, κάναμε επερώτηση για την
κατάσταση η οποία επικρατεί στα ΚΕΠΑ,
στα κέντρα εκτίμησης και αξιολόγησης
των ατόμων με αναπηρία, ένας θεσμός που
έχει λειτουργήσει εδώ και είκοσι έξι
μήνες στη χώρα μας και που κατά τη γνώμη
μας, μας επιτρέπει να βγάλουμε συμπεράσματα
και λόγω της κατάστασης που υπάρχει,
ουσιαστικά κατάρρευσης της λειτουργίας
των ΚΕΠΑ και εγκλωβισμού δεκάδων χιλιάδων
–εξήντα χιλιάδες ήταν μέχρι πριν λίγο
καιρό- ατόμων με αναπηρία και φυλάκισής
τους στα ΚΕΠΑ. Διότι καθυστερούν δέκα,
δώδεκα και κάπου αλλού και δεκατέσσερις
μήνες να βγουν οι γνωμοδοτήσεις για την
αναπηρία τους και επομένως στερούνται
αυτό το διάστημα και τη σύνταξή τους
και τα προνοιακά τους επιδόματα και την
ιατροφαρμακευτική τους περίθαλψη,
θέλουμε να θέσουμε το ζήτημα, να κάνουμε
ερωτήματα στην Κυβέρνηση και στη
δευτερολογία μου φυσικά και στις ομιλίες
τους οι συνάδελφοί μου να επαναλάβουμε
ορισμένες βασικές προτάσεις, τις οποίες
είτε θα πάρει υπόψη η Κυβέρνηση ή και
να μην τις πάρει, διότι κινείται δυστυχώς
με βάση το συμφέρον των τοκογλύφων
πιστωτών της χώρας και όχι των ΑΜΕΑ και
του ελληνικού λαού, θα είναι και δεσμεύσεις
για εμάς αύριο ως αριστερή κυβέρνηση.
Επίσης, ο Υπουργός
Εργασίας βγαίνει και λέει τις τελευταίες
εβδομάδες ότι μειώσαμε τον χρόνο αναμονής
για να περάσει κάποιος στα ΚΕΠΑ, στους
τρεις μήνες στην Αθήνα, στους τέσσερις
στην επαρχία κ.λπ.. Δεν έχουν καμμία βάση
αυτά που επικαλείται ο κύριος Υπουργός.
Τα στοιχεία που μας έχουν δώσει και η
Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία
αλλά και οι τοπικές οργανώσεις στους
διάφορους νομούς της χώρας, μας λένε
ότι παραμένει ο χρόνος αναμονής δέκα
με δώδεκα μήνες και ότι σε ορισμένους
νομούς -είναι πολλοί αυτοί οι νομοί της
χώρας, καθώς είναι και νησιωτικές
περιοχές και νομοί, που δεν έχουν καν
συγκροτήσει μέχρι τώρα Κέντρο Πιστοποίησης
Αναπηρίας- εκκρεμούν και διπλάσιο χρόνο.
Είναι πολύ μεγάλο αυτό το πρόβλημα.
Επίσης, πολύ
μεγάλο είναι το πρόβλημα ότι ενώ έχει
εντοπιστεί ότι γι’ αυτήν την καθυστέρηση
φταίει, πρώτον, ότι δεν διορίζεται
προσωπικό που να στηρίξει διοικητικά
τα ΚΕΠΑ, διότι στηρίζει το ΙΚΑ, στο ΙΚΑ
το προσωπικό από εννιά χιλιάδες άτομα
που ήταν το 2009 είναι τέσσερα οχτακόσια
και απολύσατε τους εργαζόμενους του
διαγωνισμού 9Κ του ΑΣΕΠ, που είχαν
προληφθεί και δούλευαν δύο χρόνια,
μιλάμε για περίπου εφτακόσιους
εργαζόμενους. Και σαν να μην έφτανε
αυτό, δεν έχετε καν ακόμη ολοκληρώσει
την πρόσληψη των πεντακοσίων εξακοσίων
επιτυχόντων στο διαγωνισμό 8Κ, που με
βάση δικαστική απόφαση είστε υποχρεωμένοι
να προσλάβετε.
Η εικόνα
κατάρρευσης που έχει το ΙΚΑ συνοδεύει
και τα ΚΕΠΑ, διότι το ΙΚΑ δεν έχει να
διαθέσει το αναγκαίο προσωπικό για τη
διοικητική στήριξη των ΚΕΠΑ. Υπάρχουν
τρομακτικές ελλείψεις σε γιατρούς, που
στελεχώνουν αυτές τις υγειονομικές
επιτροπές. Επίσης ο τρόπος σύνθεσης
αυτών των υγειονομικών επιτροπών είναι
τέτοιος, που δεν είναι με μεικτές, με
πολλές ειδικότητες, κι έτσι αναγκάζει
έναν πολυανάπηρο να περνάει για ΚΕΠΑ,
για να του κρίνει την αναπηρία, επειδή
έχει παραδείγματος χάρη καρδιολογικά
προβλήματα, να περνάει πάλι μετά από
μήνες από άλλο ΚΕΠΑ για να του κρίνει
την αναπηρία που πιθανόν να έχει με
μεταμόσχευση ή με νεφρολογικό πρόβλημα
κ.ο.κ..
Έχω μία απορία,
κύριε Υπουργέ. Χθες καταθέσαμε μία
τροπολογία και είπαμε το αυτονόητο.
Είναι μία τροπολογία του ΣΥΡΙΖΑ, κατέθεσε
και η ΔΗΜΑΡ και νομίζω ότι και από το
Κομμουνιστικό Κόμμα και οι Ανεξάρτητοι
Έλληνες είπαν ότι συμφωνούν .
Κύριε Υπουργέ,
γιατί δεν το δέχεστε αυτό; Αφού καθυστερούν
που καθυστερούν τα Κέντρα Πιστοποίησης
Αναπηρίας να βγάλουν γνωμάτευση ιατρική
για το ποσοστό αναπηρίας και περιμένουν
δέκα-δώδεκα μήνες χωρίς συντάξεις, χωρίς
προνοιακά επιδόματα, χωρίς υγειονομική
περίθαλψη, γιατί δεν δεχθήκατε την
τροπολογία του ΣΥΡΙΖΑ, που λέει ότι όλο
αυτό το διάστημα, εάν καθυστερούν τα
ΚΕΠΑ -και όχι με ευθύνη του ασθενούς και
του αναπήρου- να παίρνει τις συντάξεις
του, τα προνοιακά του επιδόματα και την
υγειονομική του περίθαλψη;
Είναι δυνατόν
το άτομο με αναπηρία να μην έχει
υγειονομική περίθαλψη για δώδεκα μήνες
είτε με βεβαίωση και θεώρηση του
βιβλιαρίου του στο ΙΚΑ είτε με το χαρτί
απορίας που δίνουν οι δήμοι;
Είναι δυνατόν
αυτό να μην λύνεται ακόμη;
Χθες, κύριε
Υπουργέ, 31 Οκτωβρίου, έληξε η προθεσμία
που δινόταν έστω για έξι μήνες μόνο η
σύνταξη απ’ όσα σας είπα στα άτομα με
αναπηρία που περίμεναν στις ουρές των
ΚΕΠΑ. Είναι δυνατόν η Κυβέρνηση να μην
έχει προχωρήσει, να μην έχει αποδεχθεί
την τροπολογία που κατέθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ
και τη στήριζαν τα άλλα κόμματα, για να
παραταθεί αυτό το χρονικό διάστημα;
Αν συνεχίσετε
αυτήν την πολιτική, είναι σίγουρο ότι
οδηγείτε στον κοινωνικό καιάδα τα πιο
ευπαθή στρώματα της κοινωνίας μας. Θα
κάνουμε ο,τιδήποτε δυνατό να σας
σταματήσουμε, για να αλλάξει αυτή η
κατάσταση.
Ο πολιτισμός
μια χώρας και η επάρκεια και η κοινωνική
ευαισθησία μιας κυβέρνησης κρίνεται
πρώτ’ απ’ όλα από την προστασία που
παρέχουν στα παιδιά, τους ηλικιωμένους
και στα Άτομα με Αναπηρία από τον κίνδυνο
της εξαθλίωσης.
Σε όλα αυτά η
κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου παίρνει ένα
μεγάλο μηδενικό, αποδεικνύεται κοινωνικά
αναίσθητη, επικίνδυνη για την επιβίωση
του λαού και της χώρας. Πρέπει να φύγει
και αυτή και οι πολιτικές της, μαζί με
την τρόικα και τα μνημόνιά τους, και θα
φύγει σίγουρα με τους αγώνες του λαού
αλλά και των ΑμεΑ που δεν κάθονται με
τα χέρια σταυρωμένα, δεν λένε στην
κυβέρνηση και στην τρόικα «σφάξτε με
αγάδες μου να αγιάσω» ούτε ζητιανεύουν
φιλανθρωπία και ελεημοσύνη, αλλά
κατέβηκαν και αυτοί στους δρόμους χθες
με πανελλαδική κινητοποίηση στην Αθήνα
διεκδικώντας κοινωνικές πολιτικές.
Και η φωνή τους
ακούστηκε δυνατά ότι δεν θα αποδεχτούν
τον κοινωνικό καιάδα, για τον οποίο τους
προορίζουν η κυβέρνηση και η τρόικα.
Ότι θέλουν να ζήσουν και να ζήσουν με
αξιοπρέπεια. Η φωνή τους θα πολλαπλασιαστεί,
εάν ενωθεί με τις φωνές των υπολοίπων
τμημάτων του λαϊκού κινήματος, που
αγωνίζονται για την ακύρωση των νέων
σφαγιαστικών μνημονιακών μέτρων, που
ετοιμάζονται με το νέο μνημόνιο, και
για μια θετική διέξοδο από την οικονομική
κρίση και τα μνημόνια της καταστροφής
προς όφελος του λαού και της χώρας.
ΚΟΥΡΟΥΜΠΛΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
(Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος, Βουλευτής
Β’ Αθήνας):
Οφείλουμε να
αναγνωρίσουμε ότι η δεκαετία του ’80
υπήρξε η θεμελίωση σημαντικότατων
κοινωνικών δικαιωμάτων που μετέτρεψαν
τον ανάπηρο από παθητικό αποδέκτη
ρύθμισης της τύχης του, σε ενεργό και
συμμετοχικό πολίτη.
[…]Το 1996, με
πρωτοβουλία η τότε ηγεσία του Υπουργείου
Υγείας στην οποία μετείχα προωθήσαμε
το ν. 2430 που προέβλεπε την κάρτα αναπηρίας.
Εάν είχε εφαρμοστεί από τότε αυτή η
διάταξη, θα είχαμε απαλλάξει και το
Κράτος από εκατομμύρια εργατοώρες. Τώρα
ξαφνικά βρήκαμε και ήρθαμε και είπαμε
ότι είναι σαράντα τρεις μη αναστρέψιμες.
Φανταστείτε ότι αυτός ο κόσμος, οι
σαράντα τρεις αυτές μη αναστρέψιμες,
εξετάζονταν και επανεξετάζονταν, με
συνέπεια και εκατομμύρια εργατοώρες
να ξοδεύονται -του Κράτους στις Επιτροπές-
και οι ίδιοι οι ανάπηροι να ταλαιπωρούνται,
να διασύρονται πολλές φορές και να
γίνεται και εκμετάλλευση ενδεχομένως.
[..Οι βουλευτές
του Κοινοβουλίου δεν θα έπρεπε να
χρησιμοποιούνε όρους που προσβάλλουν
την αξιοπρέπεια των ανθρώπων. Άνθρωποι
μαϊμούδες δεν υπάρχουν. Πλασματικές
συντάξεις, πλασματικά επιδόματα,
πλασματικές ποσοστώσεις υπάρχουν
ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΙΔΗΣ
ΧΡΗΣΤΟΣ (Βουλευτής Δράμας):
Θα σας μιλήσω
με αδιαμφισβήτητα στοιχεία του ΚΕΠΑ
Δράμας για να δούμε τι πετύχατε εδώ και
έναν χρόνο.
Στο ΚΕΠΑ Δράμας,
λοιπόν, ο αριθμός των επιτροπών που
συνεδριάζουν κάθε μήνα δεν είναι
σταθερός. Εξαρτάται από τις περιπτώσεις
αναπηρίας, τη διαθεσιμότητα των γιατρών
και τον αριθμό των αιτήσεων. Τον Αύγουστο,
παραδείγματος χάριν, δεν συνεδρίασε
καθόλου. Τα νευρολογικά, ψυχιατρικά και
καρδιολογικά περιστατικά έχουν το
μεγαλύτερο χρόνο αναμονής γιατί απαιτούν
ειδικότητες γιατρών που δεν υπάρχουν.
Τα ψυχιατρικά και νευρολογικά περιστατικά
έχουν χρόνο αναμονής μεγαλύτερο του
ενός έτους.
Συγκεκριμένα,
τώρα στο ΚΕΠΑ Δράμας εξυπηρετούν τις
αιτήσεις Ιανουαρίου και Φεβρουαρίου
του 2012. Τα καρδιολογικά περιστατικά
έχουν χρόνο αναμονής κοντά στο ένα έτος.
Τώρα εξυπηρετούνται οι αιτήσεις του
τέλους του 2012. Τα παθολογικά περιστατικά
έχουν χρόνο αναμονής από έναν έως πέντε
μήνες, τα ορθοπεδικά μέχρι έξι μήνες,
τα χειρουργικά μέχρι οκτώ μήνες, τα
οφθαλμολογικά και τα ωτορινολαρυγγολογικά
εξυπηρετούνται μόνο όταν υπάρχουν
τουλάχιστον δεκαεπτά αιτήσεις. Έχει
επίσης λήξει η σύμβαση με τα ΕΛΤΑ για
την αποστολή προσκλήσεων προς τους
αιτούντες και τώρα οι ενδιαφερόμενοι
πληροφορούνται τηλεφωνικά.
Σε συνάντηση
που είχα με την Πρόεδρο των παραπληγικών
Δράμας, μάς είπε ότι ο χρόνος αναμονής
για τους παραπληγικούς είναι από έξι
μήνες έως δύο χρόνια, ανάλογα με το είδος
της αναπηρίας, ενώ για ορισμένα είδη
αναπηρίας η αντίστοιχη επιτροπή
συνεδριάζει μία φορά το χρόνο.
Η συμμετοχή δε
στις εξετάσεις στις οποίες υποβάλλονται
αυτοί οι άνθρωποι, με τα παράβολα και
τα διάφορα άλλα έξοδα που πρέπει να
κάνουν, αγγίζει τα 400 ευρώ.
Επίσης, η
ταλαιπωρία που υφίστανται οι άνθρωποι
με αναπηρία για να υποβληθούν εκ νέου
σε εξετάσεις είναι απίστευτη.
Αυτά καταφέρατε
μέσα σε έναν χρόνο!
ΑΜΑΝΑΤΙΔΟΥ
ΛΙΤΣΑ (Βουλευτής Β’ Θεσσαλονίκης,
Αντιπρόεδρος της Επιτροπής Ισότητας
της Βουλής):
Η όλη αυτή
διαδικασία των δήθεν μεταρρυθμίσεων
είχε σαφή δημοσιονομικά κριτήρια που
απέρρεαν από τις μνημονιακές δεσμεύσεις
της κυβέρνησης. Με βάση αυτά τα κριτήρια
στήθηκαν και τα νέα ΚΕΠΑ, με βάση αυτά
τα κριτήρια φτιάχτηκε και ο νέος ΚΕΒΑ,
χωρίς να λαμβάνονται υπόψιν οι πραγματικές
ανάγκες των αναπήρων[…]
Ακόμα, και όταν
καταφέρει ο δικαιούχος να πάρει την
πολυπόθητη πιστοποίηση, αυτή είναι τις
περισσότερες φορές «κουτσουρεμένη».
Όχι γιατί πριν είχαμε ένα ελαστικό
σύστημα υπολογισμού, αλλά γιατί ο νέος
ΚΕΒΑ όπως συντάχθηκε το 2011 και τροποποιήθηκε
το 2012 μειώνει τα ποσοστά με μη επιστημονικά
τεκμηριωμένο τρόπο, όπως έχουν καταγγείλει
πολλές φορές οι φορείς των αναπήρων,
καθώς το ποσοστό προσδιορίζεται με βάση
την λειτουργικότητα του ασθενή και όχι
κυρίως την πάθηση. Με το νέο ΚΕΒΑ
συμπιέστηκαν παραπληγικοί, αυτιστικά
παιδιά, ειδικές κατηγορίες καρκινοπαθών
και πολλοί άλλοι. Έχουμε περιστατικά
που καρκινοπαθείς σε θεραπεία παίρνουν
μικρότερα ποσοστά από καρκινοπαθείς
που δεν είναι σε θεραπεία, ακριβώς στη
λογική της λειτουργικότητας, ενώ, τακτικά
υπάρχουν αποκλεισμοί σε ποσοστά αναλόγως
την επιτροπή. Ο νέος ΚΕΒΑ συγκροτήθηκε
με τρόπο που να επιτρέπει το χαμηλότερο
δυνατό ποσοστό για τους ανάπηρους χωρίς
να λαμβάνονται υπόψιν ούτε τα επιστημονικά
δεδομένα ούτε οι ανάγκες των αναπήρων[..]
Η περιβόητη
μεταρρύθμιση αντιμετωπίζει τους
ανάπηρους όχι ως πολίτες με δικαιώματα,
αλλά ως βαρίδια του Εθνικού Προϋπολογισμού.
ΖΑΧΑΡΙΑΣ ΚΩΣΤΑΣ
(Βουλευτής Αρκαδίας):
Με το σαφές
περιοριστικό πλαίσιο των μνημονιακών
νόμων, με το συγκεντρωτικό νεοφιλελεύθερο
λόγο, αναμορφώθηκαν και αναδιατυπώθηκαν
με όρους μείωσης οι δημόσιες παροχές,
δηλαδή τα προνοιακά δικαιώματα, οι
συντάξεις και τα επιδόματα των ανθρώπων
με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις.
Με τον μειωτικό
όρο «μαϊμού-ανάπηροι», όσοι δημιούργησαν
θύλακες ανομίας επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ
και ΝΔ, δικαιολογούν απάνθρωπες πρακτικές
αναμονής και διαρκούς επανελέγχου των
ανθρώπων με αναπηρία.
Ο Ενιαίος
Κανονισμός Πιστοποίησης Βαθμού Αναπηρίας
έχει υποστεί δύο τουλάχιστον αναμορφώσεις
«αυστηροποίησης» και πρέπει άμεσα να
αναθεωρηθεί. Πρέπει να αποδοθούν τα
ανάλογα ποσοστά αναπηρίας σε χρόνιες
και βαριές ασθένειες που εξακολουθούν
να παραμένουν σε χαμηλά ποσοστά αναπηρίας
και σε καθεστώς συνεχούς επανελέγχου.
Γίνεται πρόταση
να ενεργοποιηθεί η παράγραφος 2 του
άρθρου 6 του Ν. 3863/2010 και να ενταχθούν οι
γιατροί του ΕΣΥ στο Ειδικό Σώμα Ιατρών
Υγειονομικών Επιτροπών Αναπηρίας.
ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ
ΑΛΕΞΗΣ(Βουλευτής Αττικής):
Οι αναπηρικές
συντάξεις και οι περήφανοι – αξιοπρεπείς
δικαιούχοι τους βρίσκονται στο στόχαστρο
της Τροϊκα και της Μνημονιακής Κυβέρνησης.
Απαιτείται:
α) Σεβασμός
και διασφάλιση της αξιοπρεπούς διαβίωσης.
β) Καμία
άλλη περικοπή στις αναπηρικές συντάξεις.
γ) Χορήγηση
ΕΚΑΣ χωρίς ηλικιακό κριτήριο (και κάτω
των 65 ετών)
Από
1-1-2013 που μπαίνουμε στο σύστημα εγγυημένης
βασικής σύνταξης ( ν. 3863/2010) δεν κινδυνεύουν
μόνο οι αναπηρικές συντάξεις με περαιτέρω
μειώσεις αλλά και όλες οι συντάξεις.
Απαιτούνται
πόροι για τις συντάξεις με ισχυρή
επαναρτίωση των Ταμείων.
Η
πατρίδα μας έχει τους λιγότερους σε
ποσοστό αναπήρους επί του συνόλου των
Ελλήνων Συνταξιούχων.
Συγκεκριμένα
επί συνόλου 2.700.000 οι Έλληνες Συνταξιούχοι
δεν ξεπερνούν τις 235.000, ποσοστό πολύ
κάτω του 10% που έχει θέσει το Μνημόνιο
και πολύ κάτω από το μέσο όρο των
συνταξιούχων σε όλες τις χώρες της Ε.Ε.
Συνεπώς
το μόνο που χρειάζονται οι Έλληνες
ανάπηροι σήμερα είναι ευαισθησία, καλές
συντάξεις και συνθήκες πλήρους ένταξης
στην οικονομική, πολιτική και πολιτισμική
ζωή της χώρας.
Υπό
συνθήκες βέβαια Μνημονίου αυτό δεν
μπορεί να συμβεί, γι’ αυτό οι Έλληνες
ανάπηροι, άνδρες και γυναίκες, θα πρέπει
να ενώσουν τη φωνή τους με όλους τους
μνημονιόπληκτους Έλληνες για να
σταματήσει η καταστροφική πολιτική του
Μνημονίου και να παραμερίσουμε τους
πολιτικούς που εξαθλιώνουν τους Έλληνες,
ξεπουλούν τη δημόσια περιουσία, λεηλατούν
τη ιδιωτική περιουσία των Ελλήνων χωρίς
καμία προοπτική.
ΜΠΑΡΚΑΣ ΚΩΣΤΑΣ
(Βουλευτής Πρεβέζης):
Σήμερα συζητάμε
για τα αποτελέσματα μιας συγκεκριμένης
πολιτικής από μεριάς της κυβέρνησης,
της οποίας είστε υπουργός. Είναι μία
πολιτική με ξεκάθαρο ταξικό πρόσημο.
Είναι μία πολιτική που στον πυρήνα της
έχει τη διάλυση του κοινωνικού κράτους,
της αποδιοργάνωση των εργασιακών
σχέσεων, και τη μετάθεση των βαρών στις
πλάτες των πολλών και των αδύναμων.
Είναι η ίδια πολιτική που βάζει στο
απυρόβλητο τους επιχειρηματίες, και
τους επιτρέπει αν δεν τους παροτρύνει
να εκμεταλλεύεται ασύδοτα τους
εργαζόμενους. Κύριε υπουργέ η πολιτική
σας όντως παράγει αποτελέσματα. Εχθές
η ICAP ανακοίνωσε ότι οι
πεντακόσιες πιο κερδοφόρες επιχειρήσεις
στην Ελλάδα, καθώς και οι 200 πιο κερδοφόροι
όμιλοι εταιρειών, αύξησαν τα κέρδη τους
κατά 44%. Για να γίνω πιο συγκεκριμένος
η εταιρεία «Πλαίσιο», έχονταw
μειωμένα έσοδα, κατάφερε να αυξήσει
κατά 70% την κερδοφορία.
Είναι
η διάλυση των ΚΕΠΑ, μέσω του αντισυνταγματικού
μέτρου της κινητικότητας, που διαλύει
τις κοινωνικές δομές, και αποψιλώνει
από προσωπικό νευραλγικές για την
λειτουργία του κοινωνικού κράτους
υπηρεσίες. Είναι η κυβερνητική γραμμή
για τεχνητή μείωση των ποσοστών αναπηρίας.
Για να το πετύχετε αυτό χρησιμοποιείται
για μία ακόμα φορά, την κατασυκοφάντηση
του συνόλου των ανθρώπων με αναπηρία.
Αντί να βρείτε αυτούς τους ελάχιστους
που παίρνουν μαϊμού επιδόματα, επιλέγεται
να μειώσετε σε όλους τους αναπήρους τα
ποσοστά της αναπηρίας. Εχθές έληξε η
εξάμηνη παράταση που είχατε δώσει για
την καταβολή των αναπηρικών συντάξεων,
και οι ανάπηροι όλης της χώρας βρίσκονται
στον αέρα καθώς τους βάλατε όλους να
επανεξεταστούν από τα ΚΕΠΑ, και στην
συνέχεια τα διαλύσατε. Με αποτέλεσμα
αυτοί οι άνθρωποι να είναι στην ουρά
για μήνες.
ΞΑΝΘΟΣ
ΑΝΤΡΕΑΣ (Βουλευτής Ρεθύμνου):
Είχαμε όντως
ένα ατελές, στρεβλό, πελατειακό, άδικο
και άνισο κοινωνικό κράτος στη χώρα
μας. Προφανώς κανείς δεν υπερασπίζεται
τη φαυλότητα και τη διαφθορά. Άλλο, όμως,
το αναγκαίο «νοικοκύρεμα» και ο έλεγχος
και άλλο η δημιουργία μηχανισμών
περικοπής των κοινωνικών παροχών και
«εγκλωβισμού» χιλιάδων ανθρώπων στην
ταλαιπωρία, την οικονομική εξαθλίωση
και την αναξιοπρέπεια.
Αυτό που συμβαίνει
δεν είναι «παράπλευρη απώλεια» της
δημοσιονομικής πειθαρχίας. Είναι
βιοπολιτική, δηλαδή σχεδιασμένη ανατροπή
κάθε κανονικότητας με στόχο τη γενικευμένη
ανασφάλεια και τον κοινωνικό φόβο. Είναι
δυστυχώς ένα πείραμα αυταρχικού
νεοφιλελευθερισμού που περιλαμβάνει
το στοιχείο του «κοινωνικού δαρβινισμού»,
δηλαδή της λογικής ότι οι υγιείς, οι
πλούσιοι και οι δυνατοί θα επιβιώσουν:
Οι υπόλοιποι ας φροντίσουν μόνοι τους
την πορεία τους, άλλωστε κοστίζουν πολύ
ακριβά!
Γι αυτό το λόγο η
κοινωνική ευαισθησία δεν είναι προσωπικό
θέμα, είναι πολιτικό ζήτημα. Είναι
αποτέλεσμα πολιτικών επιλογών η σημερινή
δυστυχία και για αυτό όσοι τις στηρίζουν
δεν μπορούν μετά να «κλαψουρίζουν» και
να εκφράζουν τη συμπάθειά τους στους
φτωχούς και αδύναμους που πλήττονται.
Η απάντηση στην κοινωνική
καταστροφή και την ανθρωπιστική κρίση
είναι καθολικό (και όχι επιλεκτικό)
κοινωνικό κράτος, με «μεροληψία» υπέρ
των θυμάτων της κρίσης, με διαφάνεια
και με αναδιανομή του πλούτου.
Αθήνα, 1/11/2013
Το Γραφείο Τύπου