Μακροχρόνια άνεργοι και άνεργοι άνω των 55 ετών
Το ποσοστό των μακροχρόνια ανέργων στην Ελλάδα έχει αυξηθεί κατακόρυφα. Η παράταση της ανεργίας, πέρα από τις επιπτώσεις στην ψυχολογία και την υγεία τους, έχει ως συνέπεια και την αποειδίκευση μειώνοντας ακόμα περισσότερο την πιθανότητα να βρουν εργασία.
Η
ελληνική πολιτεία είναι αλήθεια ότι
αναγνωρίζει το πρόβλημα και μάλιστα
έκανε κάποια βήματα σε επίπεδο
παθητικών πολιτικών,
δηλαδή παροχής επιδομάτων:
Με
τον εκτελεστικό νόμο του 3ου μνημονίου
άλλαξαν οι όροι και οι προϋποθέσεις
χορήγησης του επιδόματος των 200 ευρώ
μηνιαίως στους μακροχρόνια ανέργους.
Ειδικότερα
όχι από φέτος αλλά από το 2014, το εισοδηματικό
κριτήριο θα μειωθεί από τα 12.000 ευρώ (συν
587 ευρώ για κάθε παιδί) στα 10.000 ευρώ (συν
587 ευρώ για κάθε παιδί) και το ηλικιακό
κριτήριο θα διευρυνθεί, ώστε να
συμπεριληφθούν και μακροχρόνια άνεργοι
ηλικίας άνω των 20 ετών (αντί για 45 ετών
που είναι το ηλικιακό κριτήριο σήμερα).
Όμως προφανώς αυτό δεν αρκεί.
Η
ΔΗΜΑΡ προτείνει άμεσα:
Α)
να αναπροσαρμοστεί το
εισοδηματικό κριτήριο για τη χορήγηση
επιδόματος μακροχρόνιας ανεργίας.
Ενδεικτικά αναφέρω τα 6000 ευρώ ετησίως,
συν 2000 ευρώ για κάθε παιδί.
Β)
να υπάρξει
δυνατότητα χορήγησης του επιδόματος
μακροχρόνιας ανεργίας και σε όσους δεν
δικαιούνται τακτικό επίδομα,
αρκεί να πληρούν τις υπόλοιπες
προϋποθέσεις. Με άλλα λόγια, να καταργηθεί
η απαίτηση: ο δικαιούχος να έχει
προηγουμένως λάβει τακτικό επίδομα
ανεργίας.
Επειδή
όμως οι παθητικές πολιτικές (οι
επιδοματικές) δεν επαρκούν πρέπει να
συμπληρώνονται και από ενεργητικές
πολιτικές γιαυτό
η
ΔΗΜ.ΑΡ. προτείνει
- να εφαρμόσουμε ολοκληρωμένα προγράμματα «2ης ευκαιρίας» τα οποία να συμπεριλαμβάνουν συμβουλευτική και επαγγελματικό προσανατολισμό, ένα νέο σχέδιο επαγγελματικής διαδρομής με συμμετοχή των ανέργων σε στοχευμένα προγράμματα κατάρτισης. Τα ολοκληρωμένα προγράμματα να περιλαμβάνουν και πρακτική άσκηση στις επιχειρήσεις. Η λογική είναι να υπάρξει και εξατομικευμένη προσέγγιση μέσα από ατομικά σχέδια επαγγελματικής διαδρομής και συμμετοχή σε δράσεις εξειδικευμένης συμβουλευτικής και κατάρτισης .
- να διευρύνουμε την εφαρμογή προγραμμάτων σε φορείς του ιδιωτικού τομέα ώστε να απασχολούν ανέργους που βρίσκονται στο στάδιο πλησίον της σύνταξης και δεν έχουν συμπληρώσει τις προϋποθέσεις για τη συνταξιοδότησή τους από φορέα κύριας ασφάλισης, επειδή τους υπολείπονται μέχρι 1500 ένσημα ή μέχρι πέντε χρόνια. (ήδη τρέχει σχετικό πρόγραμμα του ΟΑΕΔ ). Η ένταξη των ανέργων που βρίσκονται κοντά στη σύνταξη σε τέτοια προγράμματα τους βοηθά να βρουν νέες ευκαιρίες για εργασία, συμμετοχή στην κοινωνία και αυτόνομη ζωή και ταυτόχρονα ενισχύει το ασφαλιστικό σύστημα.
Κύριο
μέλημα όλων μας πρέπει να είναι η
απασχόληση. Δεν είναι δυνατό να συνεχίσουμε
με το 1/3 του πληθυσμού της χώρας να μη
μπορεί να εργαστεί. Και βέβαια δεν
υπάρχει η δυνατότητα να συνεχίσουμε
την παλιά τακτική όπου το κράτος
απορροφούσε ένα πολύ μεγάλο τμήμα όσων
αναζητούσαν εργασία. Δεν πρέπει να
μετατρέψουμε τα κοινοτικά προγράμματα
σε επιδοτούμενες θέσεις απασχόλησης
και τον ΟΑΕΔ σε «ταμείο επιδομάτων».
Αντί για επιδότηση των ανέργων, το
κράτος θα μπορούσε να πληρώνει το σύνολο
των ασφαλιστικών κρατήσεων, εργαζομένου
και εργοδότη, για ευπαθείς κατηγορίες
εργατικού δυναμικού και συγκεκριμένων
οικονομικών κλάδων. Ήδη τρέχει ειδικό
διετές πρόγραμμα του ΟΑΕΔ προώθησης
της απασχόλησης με επιχορήγηση των
ασφαλιστικών εισφορών για την πρόσληψη
25.000 ανέργων. Ας επιδοτούμε
την εργασία κι όχι την ανεργία.
Βέβαια αυτό μπορεί να διευρυνθεί
περαιτέρω. Η χρηματοδότηση σταδιακά να
γίνεται και από τα γενικά φορολογικά
έσοδα εφόσον βελτιώνονται. Έτσι θα
υπάρξουν θετικές επιπτώσεις στην
απασχόληση χωρίς βέβαια να λύνουν ριζικά
το πρόβλημα. Γιατί όλοι μας ξέρουμε ότι
η λύση περνάει από την χιλιοειπωμένη
λέξη “ανάπτυξη”...
Αθήνα
25/02/2012