Η ομιλία του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρη Παπαδημούλη στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής σχετικά με την ««Κύρωση του Πρωτοκόλλου µεταξύ Ελλάδας και Ελβετίας το οποίο τροποποιεί τη Σύµβαση µεταξύ της Ελληνικής Δηµοκρατίας και της Ελβετικής Συνοµοσπονδίας για την αποφυγή της διπλής φορολογίας αναφορικά µε τους φόρους εισοδήµατος»:
“Καταρχήν, θα ήθελα να αναφέρω μερικά αριθμητικά δεδομένα για το θέμα που συζητούμε, γιατί δικαίως σκανδαλίζει την ελληνική κοινή γνώμη και δικαίως απασχολεί και σημαντικό μέρος της δημοσιότητας. Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία του επίσημου Εθνικού Ελβετικού Ινστιτούτου, που λέγεται HELVEA, από το 2009 έως το 2011, κυρία Πρόεδρε, οι καταθέσεις Ελλήνων σε τράπεζες της Ελβετίας διπλασιάστηκαν. Σύμφωνα με μελέτη του ίδιου Ινστιτούτου, από αυτά τα δισεκατομμύρια ευρώ 99% είναι μαύρα κι 1% είναι δηλωμένα. Όσοι έχουν ασχοληθεί με το θέμα γνωρίζουν ότι οι περισσότερες ελβετικές τράπεζες έχουν ειδικό τμήμα στη διεύθυνση για πελάτες εξωτερικού για τους Έλληνες. Όλα αυτά συμβαίνουν την περίοδο που εδώ η μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων ματώνει με μεγάλες περικοπές μισθών, συντάξεων και υψηλή ανεργία.
Πόσα, λοιπόν, παίρνει το ελληνικό κράτος από τη φορολογία των τόκων των καταθέσεων - και δεν αναφέρομαι στον έλεγχο των φορολογικών παραβάσεων; Τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία αναφέρουν ότι το 2009 πήρε 9 εκατομμύρια ελβετικά φράγκα, ψίχουλα δηλαδή.
Έρχομαι στη Σύμβαση που συζητούμε. Καταρχήν, πρόκειται για μια Σύμβαση, που υπογράφτηκε από την ελληνική πλευρά το Νοέμβριο του 2010. Από την ελβετική πλευρά την υπέγραψε μια Υπουργός, η κυρία Σπλούνφ.
Από την ελβετική πλευρά, την υπέγραψε μία Υπουργός, η κυρία Splumf. Από την ελληνική πλευρά, την υπέγραψε ο Έλληνας πρέσβης στην Ελβετία, ο κ. Μουρίκης. Χρειάστηκε να κάνω πολλές ερωτήσεις και να πιέσω πάρα πολύ, για να υπάρξει τελικά μια γραπτή δήλωση του κ. Βενιζέλου με την οποία έλεγε ευγενικά, ότι αυτή η Σύμβαση είχε χαθεί, ξεχαστεί κάπου στο Υπουργείο Εξωτερικών, δεκατρείς μήνες τώρα, κι έτσι δεν είχε έρθει για κύρωση στο Ελληνικό Κοινοβούλιο. Τη συζητούμε τώρα, μετά δεκατρείς, δεκατέσσερις μήνες, με διαδικασίες express, γιατί αυτή η Σύμβαση έχει μια διάταξη που λέει, ότι αρχίζει να ισχύει από την 1η Ιανουαρίου του επόμενου έτους από την κύρωση της. Δηλαδή, εάν δεν κάναμε τέτοια φασαρία για τη δεκατετράμηνη καθυστέρηση και δεν κυρωνόταν αύριο, «με τη ψυχή στο στόμα», και κυρώνονταν στις αρχές του Ιανουαρίου, θα άρχιζε να ισχύει από το 2013, για να καταλάβετε το αλαλούμ.
Έρχομαι τώρα στο περιεχόμενο αυτής της Συμφωνίας, διότι διαφημίστηκε σαν το ρόιδο στο μαντήλι ότι λύνει το πρόβλημα. Μελετώντας τη Συμφωνία, κυρία Πρόεδρε, διαπιστώνουμε ότι είναι συμφωνία-κοροϊδία, συμφωνία-φιάσκο, συμφωνία κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των ελβετικών αρχών , των ελβετικών τραπεζών και των φοροφυγάδων, ιδιαίτερα των μεγάλων. Επειδή αυτά που λέω είναι βαρείς χαρακτηρισμοί, θέλω να τους τεκμηριώσω με στοιχεία.
Πρώτον, με αυτή τη Συμφωνία ο φόρος των καταθέσεων, κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., της Ν.Δ. και του ΛΑ.Ο.Σ. που λέτε ότι την επικυρώνετε, ως μια καλή συμφωνία, ο φόρος των καταθέσεων μειώνεται, ως μέγιστο, από το 10%, που ισχύει μέχρι τώρα με παλαιότερες συμφωνίες, στο 7%. Γιατί; Η Γερμανία και η Βρετανία τις διμερείς συμφωνίες των οποίων συχνά προβάλλει η Κυβέρνηση, ως πρότυπο για τη διαπραγμάτευση που κάνει με τις αρχές της Ελβετίας, ξέρετε τί φορολογικό συντελεστή έχουν βάλει στις συμφωνίες; 20% έως 34% επί του συνολικού ποσού των περιουσιακών στοιχείων και σε καταθέσεις και σε χαρτοφυλάκια τίτλων όσο και επί των τόκων. Αυτοί λοιπόν είναι από 20 έως 34% και εμείς το 10% το κάνουμε 7%. Εσείς, δηλαδή, όχι εμείς.
Δεύτερον, η Συμφωνία, αν το καταλαβαίνω είναι προκλητικό και χρειάζεται εξηγήσεις, αναφέρεται μόνο σε προσωπικούς λογαριασμούς και δεν υπάρχει καμία αναφορά σε off-shore εταιρείες. Ακόμη και τα νήπια στην Ελλάδα γνωρίζουν ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ελληνικών καταθέσεων στην Ελβετία, πέραν του ότι είναι «μαύρα» και αδήλωτα χρήματα, βρίσκονται σε λογαριασμούς υπεράκτιων επιχειρήσεων. Αυτές λοιπόν οι επιχειρήσεις μένουν εκτός του πεδίου αυτής της Συμφωνίας.
Tρίτο θέμα: Ο φόρος επί των μερισμάτων, ο οποίος στην Ελλάδα είναι 20%, με τη Συμφωνία αυτή, κυμαίνεται από 5 έως 15%, δηλαδή μερίσματα από εταιρείες με έδρα την Ελλάδα σε κάτοικο της Ελβετίας. Οι δε μεγαλομέτοχοι, με αυτή τη Συμφωνία, δηλαδή οι μεγάλο-μερισματούχοι, πληρώνουν μόλις 5%, οι μικρο-μερισματούχοι θα πληρώνουν 15% φορολογία επί των μερισμάτων, οι μεγαλο-μερισματούχοι θα πληρώνουν 5%.
Yπάρχει ένα ερώτημα: την υπέγραψε ένας πρέσβης από την ελληνική πλευρά. Ποιός τη διαπραγματεύτηκε; Διότι φαίνεται ότι αυτή η Συμφωνία είναι κοροϊδία και σε βάρος των συμφερόντων του Ελληνικού Δημοσίου. Ποιος τη διαπραγματεύτηκε; Γιατί είναι ορφανή, ορφανή και στη διαχείρισή της. Ο κ. Βενιζέλος λέει ότι φταίει το Υπουργείο Εξωτερικών που καθυστέρησε να τη φέρει. Ποιός τη διαπραγματεύτηκε; Θυμάμαι ότι πριν από ένα χρόνο περίπου, πήγαινε διάφορα ταξίδια στην Ελβετία ο κ. Πάγκαλος κι έλεγε ότι διαπραγματεύομαι και όπου να’ ναι θα φέρω την καλή συμφωνία. Υπάρχει θέμα πολιτικής ευθύνης και για την προηγούμενη και για την παρούσα Κυβέρνηση που την εισηγείται και για τα κόμματα που την υπερψηφίζουν.
Τι γίνεται σε άλλες χώρες. Στη Γερμανία αυτή η Συμφωνία, καταρχήν, που είναι απείρως καλύτερη από αυτήν που έρχεται εδώ προς κύρωση, να ξέρετε ότι κριτικάρεται σφοδρά από το σύνολο της αντιπολίτευσης στη Γερμανία. Η κυρία Μέρκελ και η Κυβέρνησή της επικρίνεται από τους σοσιαλδημοκράτες, την αριστερά και τους «Πράσινους» ότι υπέγραψε μια Συμφωνία η οποία επιτρέπει σε μεγαλο-καταθέτες, μεγαλο-φοροφυγάδες να διατηρήσουν την ανωνυμία τους, διότι αν δώσουν κάποια χρήματα, διατηρούν την ανωνυμία τους. Γι’ αυτό υπάρχει γι’ αυτή τη Συμφωνία, που είναι καλύτερη από τη σημερινή, κριτική από όλη τη γερμανική αντιπολίτευση και από την Κομισιόν, ότι διατηρώντας την ανωνυμία με αυτό το «παραθυράκι», επιτρέπει να συνεχιστεί το ξέπλυμα μαύρου χρήματος. Επιπλέον, η Γερμανία έχει χρησιμοποιήσει και αντισυμβατικές μεθόδους. Αγόρασε δισκέτες με χιλιάδες ονόματα, μάζεψε πολλά χρήματα, έδωσε ένα εκατομμύριο ευρώ για να αγοράσει αυτές τις δισκέτες και μάζεψε του κόσμου τα λεφτά, τους φώναξε για υπόθεσή τους.
Οι Αμερικανοί παγίδευσαν συνομιλίες της UBS, του παραρτήματος της UBS στις Ηνωμένες πολιτείες, «τσάκωσαν» τη UBS, τη μεγαλύτερη ελβετική τράπεζα, για φοροδιαφυγή και ξέπλυμα μαύρου χρήματος, διότι προέτρεπε πλούσιους Αμερικανούς φοροφυγάδες να φυγαδεύουν τα χρήματά τους στην Ελβετία, δίκασε την υπόθεση, επέβαλε πρόστιμο μόνο σε μια ελβετική τράπεζα 750 εκατ. $ και αυτή τη στιγμή έχει έτοιμη, προς υπογραφή, συμφωνία με έντεκα ελβετικές τράπεζες από τις οποίες θα πάρει και ονόματα και χρήματα. Τί δίνει σε αυτούς που θα δικαστούν αστικά για φοροδιαφυγή; Τους δίνει ότι δεν θα δικαστούν ποινικά. Δηλαδή, θα τους δικάσει, για να πάρει χρήματα, θα πάρει τα ονόματα και απλώς δεν θα τους βάλει φυλακή για να μην τους ταΐζει.
Έρχομαι τώρα στο θέμα. Πέρα από το γεγονός ότι εμφανίζεται αυτή η Συμφωνία ως πολύ καλή, δεν λύνει το θέμα, είναι ένα ακόμη νομικό εργαλείο για την υπογραφή της περίφημης Συμφωνίας, που εκκρεμεί από το 2005. Αυτή για την οποία συζητούμε, πόσα λεφτά θα πάρουμε, εάν θα πάρουμε ονόματα, εάν θα υποταχθούμε στο δίλημμα: ή ονόματα ή λεφτά, αυτή για την οποία ασκείται κριτική από την Κομισιόν, όπου με τη διατήρηση της ανωνυμίας παραβιάζουν το Κοινοτικό Δίκαιο, αυτή η Συμφωνία ακόμη δεν έχει ετοιμαστεί. Αλλά, εάν κρίνω από αυτό που έρχεται εδώ, θα είναι πάρα πολύ κακή και ζητώ από τη Κυβέρνηση να πάρει πίσω αυτή τη Συμφωνία, την οποία υπέγραψε ένας πρέσβης, δεν ξέρω με τί εντολές και τί διαπραγματευτικές γραμμές και να επιδιώξει μια Συμφωνία που να προασπίζει το εθνικό συμφέρον. Αν είναι η μείζων συμφωνία, που έχει προαναγγείλει ο κ. Βενιζέλος ότι υπογράφεται τις επόμενες μέρες, να πατάει σε αυτά τα χνάρια, καλύτερα να μη την φέρει στη Βουλή, γιατί είναι σε βάρος του δημοσίου συμφέροντος.
Κλείνω με ένα συναφές θέμα. Το θέμα των μεγάλο-οφειλετών του Δημοσίου, γιατί πιθανόν, μην εκπλαγούμε, ορισμένοι από τους μεγάλο-καταθέτες στην Ελβετία να είναι και μεγαλο-οφειλέτες στο Δημόσιο. Συνήθως, αυτοί που βγάζουν τα πολλά χρήματα έξω είναι και αυτοί που βάζουν τα πολλά φέσια μέσα. Αυτούς τους μεγαλο-οφειλέτες, την τελευταία φορά που απάντησε ο κ. Βενιζέλος σε ερώτησή μου, εδώ στην Επιτροπή Οικονομικών, κυρία Πρόεδρε, είχε υποσχεθεί ότι στις 25 Νοεμβρίου θα δοθεί η περίφημη λίστα στην δημοσιότητα.
Σήμερα έχουμε 21 Δεκεμβρίου και σαν να μην έφθανε αυτό, ότι δεν δίνεται η λίστα των μεγαλοοφειλετών του δημοσίου στη δημοσιότητα, πληροφορούμαι ότι με απόφαση της Διοίκησης της Δημόσιας Τηλεόρασης, δεν θα προβληθεί σήμερα ένα προγραμματισμένο ντοκιμαντέρ, μια εκπομπή του δημοσιογράφου Κώστα Βαξεβάνη, με θέμα : «Οι μεγαλοοφειλέτες, τα γνωστά πρόσωπα που παρελαύνουν στη δημόσια ζωή».
Καταλαβαίνετε ότι εδώ υπάρχει μια εξακολουθητική εκκρεμότητα και μια προκλητική αδιαφάνεια και αδικία. Με βάση αυτά, είναι φανερό ότι καταψηφίζουμε αυτή τη συμφωνία και δεν αρκούμαστε σε αυτό.
Ζητούμε από τον παριστάμενο Υπουργό, τον κ. Οικονόμου, εξηγήσεις για το ποιος διαπραγματεύτηκε αυτή τη συμφωνία και κυρίως, διατυπώνουμε το αίτημα να αποσυρθεί και να διαπραγματευτείτε μια καλύτερη συμφωνία”.
22/12/2011
