Τοποθέτηση του βουλευτή Ιωαννίνων Γιάννη Στέφου
στην ολομέλεια της Βουλής σχετικά με την ψήφιση του συμφώνου
συμβίωσης” (22/12/15)
“Σήμερα έχουμε έρθει να ψηφίσουμε το στοιχειώδες και αυτονόητο.
Η Ελλάδα είναι από τις τελευταίες χώρες της Ευρώπης όπου τα ομόφυλα ζευγάρια δεν διαθέτουν κάποιο πλαίσιο επίσημης αναγνώρισης της σχέσης τους.
Η Ιρλανδία, έχει θεσπίσει τον πολιτικό γάμο για τα ομόφυλα ζευγάρια μετά από δημοψήφισμα, όπου 62% ψήφισε υπέρ του να επιτρέπεται ο γάμος ανάμεσα σε δύο άτομα «χωρίς διάκριση ως προς το φύλο τους». Συνολικά, 2.054 ζευγάρια έχουν ενωθεί από τότε που η Ιρλανδία κατέστησε νόμιμο το σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης το 2011. Ήδη έχει εγκριθεί ο γάμος σε Γαλλία, Βέλγιο, Λουξεμβούργο, Ολλανδία, Νορβηγία, Σουηδία, Δανία, Φινλανδία, Ισλανδία, Ισπανία, Πορτογαλία, Ηνωμένο Βασίλειο, Ιρλανδία και το Σύμφωνο σε Γερμανία, Αυστρία, Ελβετία, Κροατία, Σλοβενία, Τσεχία, Ουγγαρία, Εσθονία, Λιχτεστάιν, Ανδόρρα.
Με το παρόν νομοσχέδιο γίνονται δύο αποφασιστικά βήματα.
- Το πρώτο είναι η άρση των διακρίσεων σε βάρος συμπολιτών μας λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού.
- Το δεύτερο είναι η γενικότερη αναβάθμιση του συμφώνου συμβίωσης, για ομόφυλα και ετερόφυλα ζευγάρια δεδομένου ότι αναγνωρίζονται οι οικογενειακοί δεσμοί μεταξύ των μερών και επιτέλους αναγνωρίζονται και στα μέρη του συμφώνου, όπως και στους συζύγους, όλα τα δικαιώματα: ασφαλιστικά, συνταξιοδοτικά, εργασιακά, φορολογικά, κληρονομικά κτλ).
- Τη δημιουργία του «Εθνικού Συμβουλίου κατά του Ρατσισμού και της Μισαλλοδοξίας», το οποίο θα προβαίνει στο σχεδιασμό πολιτικών πρόληψης και καταπολέμησης του ρατσισμού και της μισαλλοδοξίας προς διασφάλιση της προστασίας ατόμων και ομάδων που στοχοποιούνται λόγω φυλής, χρώματος, θρησκείας, γενεαλογικών καταβολών, εθνικής ή εθνοτικής καταγωγής, σεξουαλικού προσανατολισμού, ταυτότητας φύλου ή αναπηρίας.
- Τροποποιεί τη διάταξη για το έγκλημα που τελείται με ρατσιστικά χαρακτηριστικά. Έτσι, εγκαταλείπεται η προβληματική και δύσχρηστη στην εφαρμογή της πρόβλεψη περί τέλεσης του ρατσιστικού εγκλήματος «λόγω μίσους», ως αόριστη και υποκειμενική.
- Τροποποιήσεις του Ποινικού Κώδικα, οι οποίες προχωράνε την αναθεώρηση του δικαίου των ανηλίκων με γνώμονα τα διεθνή επιστημονικά δεδομένα και τις διεθνείς συμβάσεις για τα δικαιώματα του παιδιού.
- Η κατάργηση του διαβόητου τυποκτόνου νόμου το όποιο είναι μια ακόμα εξαιρετικά σημαντική διάταξη. Αυτός ο νόμος τα τελευταία χρόνια αποτελούσε φόβητρο για τους δημοσιογράφους και την ελεύθερη άσκηση της δημοσιογραφίας και οδηγούσε σε φαινόμενα αυτολογοκρισίας. Η κατάργησή του αποτελούσε πάγιο και ισχυρό αίτημα όλου του δημοσιογραφικού κόσμου, αλλά και διεθνών δημοσιογραφικών ενώσεων και οργανώσεων δικαιωμάτων του εξωτερικού.
- H πονικοποίηση όλων των πράξεων (συσσίτια, αιμοδοσίες κτλ) οι οποίες αποκλείουν κάποιους με μοναδικό κριτήριο την καταγωγή, χρώμα, θρησκεία – που αποτελούν έμπρακτη εκδήλωση εκδήλωση και προπαγάνδιση-διαφήμιση του ρατσισμού
Δεν μπορούν να οδηγούνται στο κοινωνικό περιθώριο όσοι και όσες δεν χωράνε σε ένα μοντέλο που χρόνια τώρα χτίζεται πάνω σε σάπια θεμέλια, το μοντέλο του ΛΕΥΚΟΥ-ΜΕΣΟΑΣΤΟΥ-ΑΝΔΡΑ.
Δεν ζούμε στις εποχές που ο κόσμος δεν είχε λήξει αν η γη κινείται, αν είναι επίπεδη ή όχι. Ούτε πείθουν πλέον δήθεν επιχειρήματα για το αν ένας άνδρας έχει μεγαλύτερο εγκέφαλο από μια γυναίκα και αντίστοιχα ένας λευκός από ένα νέγρο.
Το παρόν νομοσχέδιο λοιπόν βάζει τα θεμέλια για μια πιο Δημοκρατική χώρα, μια χώρα που θα χωράμε ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ανεξαρτήτως, χρώματος, φύλου και φυλής θα πρέπει να αποτελέσει την απαρχή για μια μεγάλη κουβέντα γύρω από αυτά τα ζητήματα. “