Εισήγηση του Υπουργού Οικονομικών στην κοινή συνεδρίαση των Επιτροπών Οικονομικών και Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Βουλής

Τετάρτη, 15 Μαΐου 2013

 
Εισήγηση Υπουργού Οικονομικών, Γιάννη Στουρνάρα, στην 
 
κοινή συνεδρίαση της Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων και 
 
της Επιτροπής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Βουλής

Κυρίες και κύριοι Βουλευτές,

Θα προχωρήσω στο θέμα της σημερινής συνεδρίασης της Επιτροπής, αφού πρώτα κάνω μια σύντομη ενημέρωση για τη συνεδρίαση του Eurogroup της προηγούμενης Δευτέρας.

Σε συνεννόηση, άλλωστε με τον Πρόεδρο της Επιτροπής κ.Μπέζα, είπαμε να υπάρχει τακτική ενημέρωση των μελών της Επιτροπής, μετά από κάθε σημαντικό Eurogroup.

Τον Ιανουάριο είχα αναφέρει από αυτό το βήμα ότι στο Eurogroup, που είχε συνεδριάσει εκείνες τις μέρες, η Ελλάδα για πρώτη φορά δεν ήταν αρνητικός πρωταγωνιστής.

Σήμερα με ιδιαίτερη ικανοποίηση σας αναφέρω ότι στο τελευταίο Eurogroup της Δευτέρας, αντιμετωπίσαμε ένα τόσο θετικό κλίμα.

Μετά από εντατική προετοιμασία και συλλογική προσπάθεια της κυβέρνησης καταφέραμε και πετύχαμε απόφαση εκταμίευσης διπλής δόσης, ύψους 7,5 δισ. ευρώ. Η πρώτη δόση του Μαΐου, ύψους 4,2 δισ. ευρώ, θα εκταμιευθεί εντός των επομένων ημερών, ενώ η επόμενη δόση, ύψους 3,3 δισ. ευρώ, αναμένεται να εκταμιευθεί τον Ιούνιο, εφόσον η Ελλάδα εκπληρώσει τρεις προαπαιτούμενες δράσεις.

Αυτές οι δράσεις έχουν να κάνουν με την απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, την εφαρμογή της νομοθεσίας για την καταπολέμηση της διαφθοράς, καθώς και με το νομοσχέδιο για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά.

Σήμερα στο Euroworking Group αναμένεται να ληφθεί και η τελική απόφαση της εκταμίευσης των 4,2 δισ. ευρώ, αφού επικυρώθηκε και τυπικά η ολοκλήρωση των προαπαιτούμενων πράξεων.

Στη σχετική ανακοίνωση του Eurogroup «σημειώνεται με ικανοποίηση ότι η Ελλάδα έκανε περαιτέρω σημαντική πρόοδο στην υλοποίηση των δημοσιονομικών και των δομικών μεταρρυθμίσεων». «Οι ελληνικές Αρχές δείχνουν «ισχυρή δέσμευση» για την υλοποίηση του προγράμματος. (…) Η Ελλάδα ανακτά με ταχύτητα την ανταγωνιστικότητά της.»

Είναι αυτές ακριβώς οι επαναλαμβανόμενες εκδηλώσεις στήριξης του ευρωπαϊκού και διεθνή παράγοντα που μας κάνουν, όχι βεβαίως να εφησυχάζουμε – γνωρίζουμε ότι ο δρόμος είναι αρκετά μακρύς και δύσκολος ακόμη - αλλά οπωσδήποτε να αισιοδοξούμε ότι ο χρόνος πλέον μετρά αντίστροφα για την έξοδο της χώρας από την οικονομική κρίση.

Μια κρίση που μαστίζει όχι μόνο την Ελλάδα, αλλά και τις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, καταδεικνύοντας σαφώς την ανάγκη εμβάθυνσης της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης (ΟΝΕ), που είναι και το θέμα της σημερινής συνεδρίασης.

Η αποσταθεροποίηση που προκλήθηκε στο οικοδόμημα της ευρωζώνης οφείλεται σε λάθη οικονομικής πολιτικής των κρατών-μελών, σε λάθη εποπτείας των ευρωπαϊκών αρχών, είναι όμως σε μεγάλο βαθμό το προϊόν λανθασμένης αρχιτεκτονικής της ίδιας της ευρωζώνης.

Θα μπορούσε κάποιος να πει ότι η κρίση οφείλεται τόσο στην αύξηση του δημοσίου χρέους ορισμένων κρατών-μελών όσο και σε λανθασμένες επιλογές μέρους του τραπεζικού συστήματος, εκδηλώνεται δε ως αύξηση του ελλείμματος στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών και πλεονάσματος των χωρών που έχουν πλεονάσματα, επίσης ως κρίση αναχρηματοδότησης, που πλήττει μεμονωμένες χώρες εντός της ευρωζώνης.

Εμείς σήμερα έχουμε μια κατάσταση που χωρίς να δικαιολογείται απόλυτα από τα οικονομικά θεμελιώδη, κεφάλαια μεταφέρονται από το ευρωπαϊκό Νότο στον ευρωπαϊκό Βορρά, με αποτέλεσμα στον ευρωπαϊκό Νότο τα επιτόκια να είναι πάρα πολύ υψηλά, στο δε ευρωπαϊκό Βορρά τα επιτόκια να είναι ιστορικά στο χαμηλότερο δυνατό επίπεδο. Αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί.

Η εμβάθυνση της κρίσης καθιστά σαφές ότι οι λύσεις, που δοκιμάστηκαν μέχρι τώρα, έχουν πετύχει μόνο εν μέρει τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα.

Έτσι, ο φόβος είναι ότι η νομισματική ένωση με την παρούσα μορφή της, δεν θα μπορέσει να λειτουργήσει, χωρίς μια αλλαγή της στρατηγικής. Στην ουσία, η νομισματική ένωση θα πρέπει να συνοδευθεί από μία πλήρη οικονομική ένωση, η οποία σήμερα παραμένει ατελής.

Επομένως, μόνο η βαθύτερη ενοποίηση της ευρωζώνης μπορεί να τη θωρακίσει.

Μόνο μια σημαντική ενοποίηση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης μπορεί να διατηρήσει ένα κοινό νόμισμα, χωρίς την ανάγκη μιας ατέλειωτης σειράς διασώσεων, η οποία μακροπρόθεσμα θα επηρέαζε αρνητικά την αλληλεγγύη των ευρωπαϊκών εθνικών πληθυσμών στην ευρωζώνη και θα οδηγούσε τις δύο πλευρές - πιστώτριες χώρες και δανειολήπτριες – σε σημείο τριβής.

Χρειαζόμαστε καταρχήν ενίσχυση του συντονισμού των δημοσιονομικών, οικονομικών και κοινωνικών πολιτικών των χωρών μελών, με στόχο τη διόρθωση των διαρθρωτικών ανισορροπιών εντός της κοινής νομισματικής ζώνης.

Οι οικονομικές πολιτικές πρέπει να είναι πλήρως προσανατολισμένες στην προώθηση μιας ισχυρής, βιώσιµης και, χωρίς αποκλεισμούς, οικονομικής ανάπτυξης, διασφαλίζοντας τη δημοσιονομική πειθαρχία, βελτιώνοντας την ανταγωνιστικότητα και τονώνοντας την απασχόληση και ειδικότερα την απασχόληση των νέων, προκειμένου να παραµείνει η Ευρώπη µια ανταγωνιστική κοινωνική οικονοµία της αγοράς και να διατηρηθεί το ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο.

Θέλω να τονίσω κάτι που ακόμη δεν έχει γίνει αποδεκτό από πολλές χώρες. Ναι, οι χώρες που έχουν έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών πρέπει να πάρουν περιοριστικά μέτρα για να το περιορίσουν. Όμως, χώρες που έχουν πλεονάσματα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών πρέπει να υιοθετούν επεκτατικές οικονομικές πολιτικές προκειμένου να αντισταθμίσουν τις επιπτώσεις στην οικονομική δραστηριότητα από τα μέτρα που λαμβάνουν οι χώρες μέλη με ελλείμματα. Δυστυχώς, ακόμη δεν έχουμε μπορέσει να πείσουμε τις χώρες του ευρωπαϊκού Βορρά να το υιοθετήσουν αυτό. Όμως, παρατηρώ με μεγάλη ικανοποίηση ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ο ΟΟΣΑ, το ΔΝΤ – οι τρεις θεσμικοί παράγοντες – πιέζουν πλέον προς την κατεύθυνση αυτή.

Βεβαίως, τα τελευταία χρόνια έγιναν κάποια βήματα προς την κατεύθυνση της εμβάθυνσης της ΟΝΕ.

Συγκεκριμένα:

- Η Συνθήκη για τη Σταθερότητα, το Συντονισμό και τη Διακυβέρνηση (το λεγόμενο«δημοσιονομικό σύμφωνο») που τέθηκε σε ισχύ από 1.1.2013, προνοεί για τη συντονισμένη δημοσιονομική πειθαρχία και εισάγει, το αργότερο μέχρι την 1-1-2014, τον λεγόμενο «χρυσό κανόνα» του ισοσκελισμένου προϋπολογισμού.

Η υλοποίηση των δεσμεύσεων της Συνθήκης άπτεται της αρμοδιότητας και των Εθνικών Κοινοβουλίων.

Η συμμετοχή συνεπώς των Εθνικών Κοινοβουλίων στις συζητήσεις των Επιτροπών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, αλλά και του Προέδρου του Συμβουλίου, αποτελεί στοιχειώδη και απαραίτητη δημοκρατική διαδικασία.

Επίσης,

- Υιοθετήθηκε το Σύμφωνο για την Ανάπτυξη και την Απασχόληση.

- Υιοθετήθηκε πακέτο έξι νομοθετικών προτάσεων για την ενίσχυση της οικονομικής διακυβέρνησης (6 pack agreement).

- Πρόσφατα συμφωνήθηκε νέο πακέτο δύο νομοθετικών προτάσεων για την ενίσχυση της οικονομικής διακυβέρνησης (2 pack agreement).

Στόχος είναι η αύξηση του συντονισμού και της επιτήρησης των διαδικασιών του προϋπολογισμού για όλα τα κράτη μέλη της ευρωζώνης και ειδικότερα για εκείνες τις χώρες που αντιμετωπίζουν υπερβολικά ελλείμματα, σοβαρή χρηματοοικονομική ανισορροπία ή βρίσκονται σε πρόγραμμα χρηματοοικονομικής βοήθειας.

Επαναλαμβάνω, όμως, ότι συμμετρικά οι χώρες που έχουν πλεονάσματα πρέπει να ακολουθούν ακριβώς αντίθετες πολιτικές. Αυτό είναι κτήμα της οικονομικής επιστήμης, από τότε που ο Κέινς διαπραγματεύτηκε τη συνθήκη του Μπρέτον Γουντς το 1944, δεν είναι κάτι καινούργιο.

Από πλευράς υποχρεώσεων των κρατών μελών, το προσεχές φθινόπωρο (έως τις 15 Οκτωβρίου) θα πρέπει να τηρηθούν οι υποχρεώσεις περί έγκαιρης υποβολής των σχεδίων προϋπολογισμών τους.

Όμως, ο συντονισμός των οικονομικών πολιτικών, με την αρχή που ανέφερα πριν, δηλαδή αντίθετες πολιτικές στις χώρες που έχουν ελλείμματα από τις χώρες που έχουν πλεονάσματα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, νομίζω ότι είναι πλέον κοινό κτήμα - και χθες στο ECOFIN επαναλήφθηκε σχεδόν από όλους – ότι Οικονομική και Νομισματική Ένωση δεν νοείται χωρίς μία πλήρη τραπεζική ένωση. Έρχομαι έτσι στις πιο πρόσφατες αποφάσεις που αποτελούν και το πιο ολοκληρωμένο πακέτο μεταρρυθμίσεων για το τραπεζικό σύστημα.

Καταρχήν βρισκόμαστε πολύ κοντά στην έγκριση του:

-Ενιαίου Εποπτικού Μηχανισμού (ΕΕΜ),

ο οποίος θα διασφαλίζει στις εποπτικές αρχές την ανταλλαγή όλων των πληροφοριών των σχετικών με τις τράπεζες, κοινά μέσα πρόληψης και κοινή δράση, ώστε να μπορούν να αντιμετωπίζουν τα προβλήματα σε όσο το δυνατόν πιο πρώιμο στάδιο.

Η έγκριση του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Εποπτείας αποτελεί το πρώτο βήμα για την τραπεζική ένωση και απαραίτητη προϋπόθεση για να χρησιμοποιηθεί ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ESM) ως δημόσιος μηχανισμός ασφαλείας, σε περίπτωση ανάγκης για άμεση ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών.

Βεβαίως, θυμίζω ότι εάν είχαμε, ήδη, αυτό το μηχανισμό η κρίση της Κύπρου, που ήταν μία κρίση του τραπεζικού συστήματος, δεν θα συνέβαινε.

- Παράλληλα, εγκρίθηκαν, ήδη, οι νέοι κανόνες σχετικά με τις κεφαλαιακές απαιτήσεις για τις τράπεζες.

Και

- σύντομα αναμένεται να υιοθετηθεί και η πρόταση Οδηγίας για την εξυγίανση των τραπεζικών ιδρυμάτων. Υπάρχει ήδη ομοφωνία στο συμβούλιο ότι σε κάθε περίπτωση θα προστατεύονται απολύτως οι καταθέσεις από 100.000 ευρώ και κάτω.

Οι τράπεζες καλούνται εν ολίγοις να αυξήσουν το ποσοστό κεφαλαίου, που διατηρούν στους ισολογισμούς τους. Ταυτόχρονα, καλούνται να δημιουργήσουν σταδιακά ένα επιπλέον ποσοστό κεφαλαίου, το οποίο θα συγκεντρώνουν σε περιόδους άνθησης και θα χρησιμοποιούν σε περιόδους κρίσεων.

Τελικός σκοπός είναι να μην χρειασθεί ποτέ πια να διασωθεί μια τράπεζα από το κράτος.

Επιπλέον, αυτό το πακέτο μεταρρυθμίσεων του τραπεζικού συστήματος, το πιο ολοκληρωμένο έως σήμερα, θα δώσει επίσης ώθηση στην οικονομική ανάπτυξη, αφού θα καταστήσει ευκολότερη τη χορήγηση δανείων στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, οι οποίες αποτελούν και τον πυλώνα της πραγματικής οικονομίας σε όλη την Ευρώπη, όχι μόνο στην Ελλάδα.

Συγκεκριμένα, με το νέο Κανονισμό θα μειωθεί ο συντελεστής ονομαστικού κινδύνου που εφαρμόζουν οι τράπεζες, όταν πρόκειται για δάνεια προς μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Αυτό με τη σειρά του θα μειώσει το ποσό των κεφαλαίων, που πρέπει να διαθέτουν ως αποθεματικά οι τράπεζες για την κάλυψη ενδεχόμενων κόκκινων δανείων, καθιστώντας έτσι τα κεφάλαια αυτά διαθέσιμα προς δανεισμό.

Στόχος της ρύθμισης αυτής είναι να δοθεί κίνητρο για την παροχή χρηματοδότησης στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.

Παράλληλα, ενισχύεται πλήρως η διαφάνεια και η εποπτεία των τραπεζών. Ειδικότερα, οι τράπεζες θα υποχρεούνται να αποκαλύπτουν τα κέρδη τους, τους φόρους που κατέβαλαν και τη βοήθεια που έλαβαν από κάθε χώρα, καθώς επίσης τον τζίρο τους και τον αριθμό των υπαλλήλων τους.

Από το 2014 αυτοί οι αριθμοί θα αναφέρονται στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ενώ από το 2015 θα δημοσιοποιούνται πλήρως.

Μία άλλη ρύθμιση της νέας νομοθεσίας αφορά τα μπόνους που παίρνουν οι τραπεζίτες.

Συγκεκριμένα, η αναλογία βασικού μισθού και μπόνους των τραπεζιτών θα μειωθεί σε 1:1 προκειμένου να περιορισθούν οι κερδοσκοπικές αναλήψεις κινδύνων.

Η αναλογία αυτή θα μπορεί να αυξηθεί κατ' ανώτατο όριο σε 1:2, μετά από έγκριση των μετόχων.

Επίσης, προβλέπεται η αναβολή της καταβολής του 25% τουλάχιστον του κάθε μπόνους που υπερβαίνει το 100% του μισθού για τουλάχιστον πέντε έτη, ούτως ώστε να περάσει ένας κύκλος πριν πάρουν το μπόνους. Δηλαδή όχι να πάρουν μπόνους επειδή πέτυχαν κέρδη τώρα, που τα πέτυχαν με κερδοσκοπικές κινήσεις που θα «καταρρεύσουν» ύστερα από λίγα χρόνια.

Αυτό θα γίνει προκειμένου να ενθαρρυνθούν οι τραπεζίτες να υιοθετούν πιο μακροπρόθεσμες στρατηγικές.

Στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Δεκεμβρίου 2012 υπήρξε συμφωνία επί ενός οδικού χάρτη για την ολοκλήρωση της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης (ΟΝΕ), που θα βασίζεται σε βαθύτερη ενοποίηση και ενισχυμένη αλληλεγγύη.

Ζητήθηκε δε, από τον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου να υποβάλει στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Ιουνίου 2013, έναν οδικό χάρτη για τα ακόλουθα θέματα:

α) Συντονισμό των εθνικών μεταρρυθμίσεων.

β) Κοινωνική διάσταση της ΟΝΕ.

γ) Δυνατότητα και διαδικασίες εφαρμογής των αμοιβαίως συμφωνηθεισών συμβάσεων για την ανταγωνιστικότητα και την ανάπτυξη.

δ) Μηχανισμοί αλληλεγγύης, που μπορούν να ενισχύσουν τις προσπάθειες των κρατών μελών, που εφαρμόζουν τις εν λόγω συμβατικές ρυθμίσεις για την ανταγωνιστικότητα και την ανάπτυξη.

Έμφαση δίνεται στην ενίσχυση της δημοκρατικής νομιμοποίησης και λογοδοσίας της όλης διαδικασίας εμβάθυνσης της ΟΝΕ.

Οι νέοι μηχανισμοί, που αυξάνουν τον βαθμό συνεργασίας ανάμεσα στα εθνικά κοινοβούλια και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, μπορούν να συνεισφέρουν σε αυτή τη διαδικασία.

Τα αποτελέσματα των μέχρι τώρα συζητήσεων συνοψίζονται ως εξής:

• Οι συζητήσεις για την εμβάθυνση της ΟΝΕ βρίσκονται σε εξέλιξη, με τελικό στόχο την υιοθέτηση Συμπερασμάτων στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Ιουνίου.

• Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρουσίασε στις 20 Μαρτίου τη δική της συνεισφορά μέσω δύο προτάσεων σχετικά με την Εμβάθυνση της ΟΝΕ.

Η πρώτη Ανακοίνωση αφορά τον ex ante συντονισμό των εθνικών μεταρρυθμίσεων και η δεύτερη το Εργαλείο Σύγκλισης και Ανταγωνιστικότητας.

Σε σχέση με το περιεχόμενο των δύο Ανακοινώσεων αξίζει να πού περιληπτικά τα εξής:

1.Ex ante συντονισμός οικονομικών μεταρρυθμίσεων: -Ο εκ των προτέρων συντονισμός προτείνεται να αφορά μόνο εθνικές μεταρρυθμίσεις μεγάλης κλίμακας.

- Στον ανωτέρω συντονισμό θα συμμετέχουν όλα τα κράτη μέλη της ευρωζώνης πλην αυτών που ακολουθούν πρόγραμμα προσαρμογής (αυτά τα κράτη μέλη μπορούν να συμμετέχουν εθελοντικά).

2. Εργαλείο Σύγκλισης και Ανταγωνιστικότητας:

-Πρόκειται για εργαλείο, το οποίο αποτελεί συνδυασμό του μηχανισμού αλληλεγγύης και των συμβάσεων. Αναμένεται να ενισχύσει τις μεταρρυθμιστικές προσπάθειες των κρατών μελών, μέσω χρηματοδοτικής βοήθειας, με σκοπό την αντιμετώπιση κοινωνικών και πολιτικών δυσκολιών.

- Από το εργαλείο αυτό θα μπορούν να επωφεληθούν όλα τα κράτη μέλη της ευρωζώνης (ενδέχεται να μη συμμετέχουν αυτά που ακολουθούν πρόγραμμα προσαρμογής).

- Θέματα που πρέπει να αποσαφηνιστούν είναι αν η συμμετοχή στο εργαλείο θα είναι υποχρεωτική ή εθελοντική, ποια θα είναι η συμμετοχή των εθνικών κοινοβουλίων στη διαδικασία και ποια τα μέσα χρηματοδότησης του μηχανισμού.

Από τα μέχρι τώρα αποτελέσματα των συζητήσεων σε επίπεδο Συμβουλίου, διαφαίνεται ότι τα κράτη μέλη δεν είναι και τόσο πρόθυμα να συναινέσουν στη δημιουργία νέων μηχανισμών για το συντονισμό των εθνικών μεταρρυθμίσεων.

Ωστόσο, υπάρχει ομοφωνία ως προς το γεγονός ότι θα πρέπει να υπάρχει, εκ των προτέρων, συντονισμός των μεγάλων διαρθρωτικών αλλαγών και μεταρρυθμίσεων.

Ως προς τις συμβάσεις ανταγωνιστικότητας και ανάπτυξης, η Ελλάδα υποστηρίζει ότι αυτές θα πρέπει, πέραν από ανισορροπίες σε μακροοικονομικό επίπεδο, να στοχεύουν και σε διόρθωση μικροοικονομικών ανισορροπιών.

Επίσης, οι συγκεκριμένες συμβάσεις θα πρέπει να επικεντρωθούν σε μεταρρυθμίσεις, οι οποίες επιδρούν θετικά σε πολιτική συνοχής και να υπάρχει σύνδεση των συμβάσεων με το μηχανισμό αλληλεγγύης.

Ως προς τη χρηματοδότηση του μηχανισμού αλληλεγγύης, η Ελλάδα υποστηρίζει ότι θα πρέπει να αναζητηθεί πρόσθετη χρηματοδότηση (πέρα από τη χρηματοδότηση των Διαρθρωτικών Ταμείων).

Τέλος, η Ελλάδα, όπως και οι περισσότερες χώρες, συμφώνησαν ως προς την ανάγκη συμπερίληψης κοινωνικών δεικτών και δεικτών απασχόλησης στις συμβάσεις αυτές.

Η Επιτροπή θα υποβάλει νομοθετική πρόταση για τα ανωτέρω ζητήματα μέσα στο 2013.

Σε όλη αυτή τη συζήτηση που διεξάγεται για την εμβάθυνση της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης, έχουμε καταθέσει αναλυτικά τις απόψεις μας σε κάθε ευκαιρία.

• Θεωρούμε ότι είναι πρωταρχικής σημασίας η ΕΕ να είναι ανταγωνιστική σε παγκόσμιο επίπεδο και να επιτύχει πολιτική σταθερότητα. Για να το επιτύχει αυτό χρειάζονται μεταρρυθμίσεις που να προάγουν την ανταγωνιστικότητα, την ανάπτυξη και την απασχόληση.
• Θεωρούμε ότι η ανάγκη να πάμε σε ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς, θα πρέπει να συνοδεύεται από το κατάλληλο μείγμα μέτρων, δαπανών και εσόδων, που να συμπεριλαμβάνουν βραχυπρόθεσμους στόχους για αναπτυξιακές επενδύσεις και κοινωνική συνοχή.
• Θεωρούμε ότι στο πλαίσιο της ΟΝΕ η κοινωνική διάσταση είναι μεγάλης σημασίας.

Για αυτό η ευρωζώνη θα πρέπει να εξασφαλίσει χρηματοοικονομική σταθερότητα, ευημερία και κοινωνική συνοχή και να υποστηρίξει εν τέλει το ευρωπαϊκό μεταπολεμικό κοινωνικό μοντέλο.

• Για την οικονομική διακυβέρνηση είμαστε ικανοποιημένοι από την εφαρμογή του πακέτου των έξι νομοθετικών προτάσεων, αλλά και για τη συμφωνία που επιτεύχθηκε για το πακέτο των δύο νομοθετικών προτάσεων.
• Λαμβάνοντας υπόψη τη βαθύτερη αλληλεπίδραση μεταξύ των χωρών της ζώνης του ευρώ, συμφωνούμε με την αύξηση του συγχρονισμού των προϋπολογισμών, ώστε να επιτευχθεί χρηματοοικονομική σταθερότητα.
• Τέλος, η συμφωνία για τον Ενιαίο Εποπτικό Μηχανισμό αποτελεί ουσιαστικό βήμα προς μια τραπεζική ένωση στην Ευρώπη.

Για να είναι όμως αποτελεσματικός ο ΕΕΜ, θα πρέπει να συμπληρωθεί από έναν αξιόπιστο μηχανισμό εξυγίανσης των προβληματικών τραπεζών. Συνεπώς, η δημιουργία και η λειτουργία ενός Ενιαίου Μηχανισμού Εξυγίανσης Τραπεζών είναι υψίστης σημασίας. Όχι μέσω εθνικών αρχών, αλλά να είναι κοινός στη μέση της ευρωζώνης.

• Σε κάθε περίπτωση, η περαιτέρω οικονομική ενοποίηση θα πρέπει να συνοδεύεται και από ενίσχυση της δημοκρατικής νομιμοποίησης και της λογοδοσίας, μέσω της μεγαλύτερης εμπλοκής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, αλλά και των εθνικών Κοινοβουλίων στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων σε ευρωπαϊκό επίπεδο.